Μωράκια Ιανουαρίου 2026 🍼🌺🤰🏻

[elena_1990]

@ZeldaΑν ειναι δυνατον🫨🫨🫨 μα καλα..οι γονεις του τι λενε γιαυτο; ακριβως ετσι θα αντιδρουσα κ εγω στην θεση σου μονο που αν συνεχιζοταν σε οποιοδηποτε παιδι θα με βρισκαν μπροστα τους οι γονεις ακομη κ νομικα..καταρχας το εχω σχεδον σιγουρο πως θα ειχα πιασει την μανα κ θα της ειχα κανει μια ιδια δαγκωνια με μεγαλη ευχαριστηση..του τρελου!α μωρε το ψυχουλακι σου😔 ευχομαι να μην υπαρξουν αλλα περιστατικα παντως...καλη επιτυχια με το δωματιο🤩Μεχρι ποτε λες να συνεχισεις την δουλεια;;Να ξεκουραζεσαι οσο μπορεις,κ αυτο το αγχος με το ζαχαρο δεν ειναι καθολου λιγο..

[Zelda]

Η μαμά ζητάει κάθε μέρα συγγνώμη από εδώ και από εκεί, είναι πολύ απολογητική αλλά τι να το κάνω. Έχει δυο μεγαλύτερα αδέρφια σπίτι το παιδάκι αυτό και προφανώς εκεί βλέπει ξέφρενο κλωτσομπουνιδι και έρχεται στο σχολείο και βγάζει το άχτι της. Οι δασκάλες μιλάνε ξεχωριστά κάθε μέρα στο παιδί και στη μαμά για το πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουν και χθες έμαθα ότι παρέπεμψαν τη μαμά σε παιδοψυχολόγο να μιλήσει για το παιδί γιατί θεωρούν ότι έχει μέσα του θυμό. Εν τω μεταξύ είναι δύο χρονών... Τι να πω... Από τη μια στεναχωριέμαι αλλά από την άλλη δε θέλω να πονάει και να φοβάται το δικό μου παιδί. Μέχρι που τους είπα ότι αν δε διευθετηθεί θα πάρω το παιδάκι μου και θα φύγω, δε γίνεται να έχει πάει τόσο καλά στην προσαρμογή, να φεύγει από το σπίτι με χαρά για να πάει στο σχολείο και να φοβόμαστε ότι καμιά μέρα θα χτυπήσει άσχημα. Και μου είπαν ότι μου εγγυώνται ότι θα προσέχουν τριπλά. 

Στη δουλειά θα πηγαίνω πρακτικά όσο αντέχω αλλά από τέλος του μήνα θα αραιωσω τα ραντεβού να είμαι πιο χαλαρά γιατί έχω αρχίσει να κουραζομαι. Εγώ δεν έχω καθόλου ζάλη, καούρες, πρηξιματα αλλά έχω κούραση όσο περνάνε οι μέρες πιο πολύ. Εσείς είστε καλύτερα; 

Στεναχωριέμαι πολύ για την Κατερίνα. Είναι σοκαριστικό αυτό που έχει συμβεί. Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλά 🙏🏻

[elena_1990]

Καλημερα!!!Αφου δεν τους βλεπεις αδιαφορους,απο οποια πλευρα,θεωρω το θεμα θα λυθει..Τα μωρα εξαλλου σε αυτη την ηλικια δεν κρατανε πολυ κακιες συνηθειες σαν δουν οτι δεν τα παιρνει..Ελπιζω να το δουλεψουν στο σπιτι.

 

Καουρες εδω κ μερες παλι δεν εχω,ζαλη κατα φασεις μεσα στην μερα εχω τωρα😶πανε κ ερχονται κ αυτα...εγω πλεον παω μαγαζι μονο Δευτερα κ Σαββατο,εχω μια υπαλληλο κ τα απογευματα πηγαινει ο αντρας μου.Βεβαια ειμαι με την μικρη ολη μερα μονη αλλα μεχρι στιγμης την παλευω.

 

Κατι εχω χασει..η Κατερινα ποια κοπελα ειναι;Με τα ψευδονυμα μπερδευομαι πολυ..

[Άννα γ]

Καλημέρα κορίτσια, πώς είστε; Σας διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω να γράψω. Εγώ δόξα το Θεό είναι πολύ καλά, επανήλθα στην καθημερινότητα μου. Κάναμε β'επιπεδου, οι μετρήσεις άψογες. Προληπτικά μας έστειλαν σε παιδοκαρδιολογο για έλεγχο της καρδιάς του εμβρύου λόγω του δικού μου αυτοάνοσου αλλά πάλι ήταν όλα υπέροχα. Έκανα και την καμπυλη ζαχάρου και αυτή βγήκε άψογη αν και έχω και εγώ τάσεις υπογλυκαιμίας γενικά. Δευτέρα έχω πάλι ραντεβού με την γιατρό μου. Νιώθω ότι σε αυτήν την κύηση ο χρόνος κυλάει απίστευτα γρήγορα. Σε λίγο μπαίνω στον έβδομο και δεν έχω πάρει χαμπάρι. Από ενοχλήσεις έχει ξεκινήσει να με πονάει η πλάτη μου και έχω καθημερινά και συχνά μέσα στην μέρα Braxton hicks.

Λυπάμαι πολύ για αυτό που βιώνει ο γιος σου @Zelda . Είμαι σίγουρη πως το κοριτσάκι δεν φταίει είναι μικρακι και αυτό ακόμα. Κάτι άλλο συμβαίνει στο σπίτι που θα πρέπει να δουλευτεί από τους γονείς. Βέβαια τα παιδιά περνάνε από διάφορες φάσεις που χτυπάνε, σπρώχνουν τραβούν μαλλιά κι αυτό είναι φυσιολογικό γιατί ακόμα σε αυτήν την ηλικία δεν μπορούν να εκφρασουν με λόγια ο,τι τους ενοχλεί. 

Εσείς τα νέα σας; 

[Eliza Kats]

στις πριν 21 ώρες, ο/η Zelda είπε:

Καλησπέρα κορίτσια! Έχω πολλές δουλειές αυτές τις μέρες και έχω κουραστεί πολύ... Προσπαθώ να φτιάξω και το δωμάτιο της μικρής, πηγαίνω κανονικά στο ιατρείο κάθε μέρα, κάνω 4 μετρήσεις ζαχάρου τη μέρα και είμαι πάντα χαμηλά και παλεύω να το ανεβάσω και κάπως η ψυχολογία μου είναι πεσμένη... Επίσης έχω στεναχωρηθεί πολύ γιατί στο σχολείο είναι ένα κοριτσάκι που δαγκώνει άλλα παιδάκια και έχει δαγκώσει και το δικό μου δύο φορές. Ο καημένος ο δικός μου δεν ανταποδίδει, την αποφεύγει αλλά δεν είναι κατάσταση κ αυτή. Τον στέλνω να περνάει καλά και πηγαίνει με τόση όρεξη στο σχολείο που δε θέλω να το πάρει από φόβο ξαφνικά. Ένα άλλο παιδακι το δαγκωσε στο αυτί αυτό το κοριτσάκι και η μαμά του μου έλεγε ότι ζοριστηκε πολύ γιατί πονούσε για μέρες το καημένο Πληρώνουμε και ένα σωρό λεφτά για να είναι χαρούμενος και έχουμε τώρα εκεί αυτό να τα τρομοκρατεί. Τη δεύτερη φορά που με πήραν ότι τον δάγκωσε θύμωσα πάρα πολύ και στεναχωρήθηκα. Τους είπα δεν ξέρω τι θα κάνετε αλλά αυτό το παιδί δεν θέλω να πλησιάσει ξανά το δικό μου. Είναι σε μια ηλικία που βάζει τις βάσεις για σωστή συμπεριφορά, υγιείς αντιδράσεις και χτίζει κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και δε δέχομαι να ξεκινήσει με στραβοπατημα επειδή ένα παιδί έχει ξεκάθαρη ανάγκη διαπαιδαγώγησης. Αφήστε, πολύ ταράχτηκα.

Τι ηλικία έχουν τα παιδάκια; Συνήθως όλα τα παιδιά περνάνε το στάδιο του δαγκώματος όταν δεν μπορούν ακόμα να μιλήσουν καλά. Είναι μία φυσική και αναμενόμενη αντίδραση, δεν σημαίνει ότι δεν έχει τρόπους το παιδί. Το θέμα είναι να είναι από πάνω οι παιδαγωγοί και να επέμβουν εκείνη την ώρα. Γιατί μετά τα παιδάκια το ξεχνάνε και δεν καταλαβαίνουν τι τους λες. Δεν μπορούν δλδ να του πουν κάτι οι γονείς στο σπίτι. Πρέπει εκείνη την ώρα να γίνει η παρατήρηση. Αυτό μου το έχουν πει πολλοί παιδαγωγοί. Τώρα μην ανησυχείς για τον δικό σου, δεν νομίζω να τον τρομοκρατεί κάτι τέτοιο, αυτά το βλέπουν παιχνίδι συνήθως. Όπως και να χει κάνε τις παρατηρήσεις σου στο σχολείο. Συνήθως όταν ξέρουν ότι ένα παιδί δαγκώνει το έχουν από κοντά.

Κι εγώ έχω βρει 2, φορές δαγκωμενη την κόρη μου και ούτε που το θυμόταν 😅 Εγώ το παρατήρησα και μου είπε ότι την δάγκωσε το τάδε παιδί, αλλά δεν φάνηκε να την ένοιαξε και πολύ 😅 Και όταν την ρώτησα γιατί την δάγκωσε, αν του πήρε το παιχνίδι, μου είπε ναι 😅 Φταίνε δλδ και τα δικά μας. Απλά το παιδάκι δεν μιλάει καλά ακόμα και προσπαθεί να θέσει τα όρια του και να διεκδικήσει πράγματα.

[Zelda]

Λοιπόν θα σου πω... Ο δικός μου είναι σχεδόν 1,5 και το κοριτσάκι σχεδόν 2. Την πρώτη φορά που τον δάγκωσε είχε παίξει όντως beef από ότι μου είπαν, είχε δηλαδή ο δικός μου ένα παιχνίδι και πήγε η μικρή να το πάρει/να παίξει μαζί και ο δικος μου δεν το έδωσε, και όπως το τραβούσαν και οι δύο γύρισε και τον δάγκωσε. Κάτι που είναι η αναμενόμενη αντίδραση της και το ήξερα από πριν ότι μια μέρα θα συνέβαινε και σε μας. Οι δασκάλες το αντιμετώπισαν πολύ σωστα, τα χώρισαν, είπαν στο κοριτσάκι οχι το παιδάκι πόνεσε, δεν επιτρέπεται αυτό κλπ και ταυτόχρονα παρηγορησαν τον δικό μου και του έδωσαν το παιχνιδι-μηλον την Έριδος ώστε και τα δύο να καταλάβουν ποια συμπεριφορά είναι επιτρεπτή και ποια όχι. Ως εδώ καλά λοιπόν. Την επόμενη μέρα ομως, πρωί πρωί, εντελώς απρόκλητα μόλις μπήκε ο δικός μου στην τάξη έτρεξε προς το μέρος του, τον βούτηξε και τον δάγκωσε τόσο δυνατά που το παιδί έχει τώρα στο χέρι του σημάδι από 4 δόντια που έτρεξε και αίμα! Ε Κ εκεί θυμωσα, δηλαδή κάπου όπα. Μετά μου έστελναν φωτογραφίες με τον μικρούλη μου να παίζει χαρούμενα, το ξέχασε όντως αλλά τις επόμενες μέρες που ρώτησα μου είπαν "προσέχουμε κ εμείς γιατί ξέρουμε ότι το κοριτσάκι δαγκώνει άλλα κ ο μικρός σας την αποφεύγει". Οπότε χαίρομαι που προστατεύεται αλλά αυτό σημαίνει ότι μια χαρά θυμάται και πόνεσε και φοβήθηκε. Και είναι ένα κοινωνικό παιδί που δε θέλω ξαφνικά να αποφεύγει τα άλλα παιδάκια από φόβο. Ξέρεις εννοείται ότι καταλαβαίνω ότι είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά σε αυτήν την ηλικία που δεν μπορούν ακόμα να εξωτερικευσουν τα συναισθήματα τους αλλά όχι και να το κρατάει μανιάτικο και να επιτίθεται μια μέρα μετά, είπαμε!