Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα,

Είμαι νέα στο φόρουμ και θα ήθελα να σας πω τον δικό μου προβληματισμό. Είμαι 39 χρονών και έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Προσπαθούμε εδω και 8 μήνες για 2ο παιδί και είχα μια βιοχημική και έπειτα πριν από 3 μήνες μια παλίνδρομη κύηση. Έχω απογοητευτεί γιατί ο σύζυγός μου θα κάνει θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο λόγω κακοήθειας στον θυρεοειδή και δεν επιτρέπεται η τεκνοποίηση για τουλάχιστον 6 μήνες. Έχει κάποια παρόμοια εμπειρία?

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσι μου!  Έχω αντίσοιχη εμπειρία από το κοντινό μας φιλικό περιβάλλον.

Έχετε σκεφτει να κάνετε κατάψυξη σπέρματος πριν την θεραπεία? Αυτό από όσο γνωρίζω προτείνουν οι περισσότεροι γιατροί γιατί οι μήνες που θα πρέπει να απέχετε μπορεί να αυξηθούν ανάλογα τις εξετάσεις μετά κλπ (αυτό συνέβη στον φίλο μας τουλάχιστον). Επομένως εάν κάνετε μία κατάψυξη σπέρματος εξασφαλίζετε τουλάχιστον εάν κάτι δεν πάει όπως το προβλέπετενα έχετε και άλλη εναλλακτική.

Σας ε΄υχομαι περαστικά και να περάσει γρήγορα όλο αυτό και έχετε σύντομα και το δεύτερο παιδάκι σας.

Δημοσίευση
στις On 7/5/2025 at 6:14 ΜΜ, ο/η Dimi13 είπε:

Καλησπέρα,

Είμαι νέα στο φόρουμ και θα ήθελα να σας πω τον δικό μου προβληματισμό. Είμαι 39 χρονών και έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Προσπαθούμε εδω και 8 μήνες για 2ο παιδί και είχα μια βιοχημική και έπειτα πριν από 3 μήνες μια παλίνδρομη κύηση. Έχω απογοητευτεί γιατί ο σύζυγός μου θα κάνει θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο λόγω κακοήθειας στον θυρεοειδή και δεν επιτρέπεται η τεκνοποίηση για τουλάχιστον 6 μήνες. Έχει κάποια παρόμοια εμπειρία?

Συμφωνώ με τη Nicol. Το μόνο που θα σε αποφορτισει απο το αγχος είναι η κατάψυξη σπέρματος. Θα απευθυνθείτε σε μια κλινική ή σε έναν γιατρό εξειδικευμενο στην υποβοηθουμενη για να σας κατευθύνει. Το θέμα είναι ότι μετά, μόνο με εξωσωματικη ή σπερματεγχυση θα πρέπει να προχωρήσεις. Αλλα το πιθανότερο είναι οτι θα σου βγει σε καλό, γιατί το σπερμα σε αυτές τις περιπτώσεις περνάει από επεξεργασια και κρατούν τα πιο δυνατά σπερματοζωαρια. 

Περαστικά, καλή ανάρρωση στον άντρα σου και να χαίρεστε το παιδάκι σας!! Μην απογοητευεσαι. Μπορεί να έρθει το μωράκι προτού να ξεκινήσει θεραπείες.

Δημοσίευση

Κορίτσια σας ευχαριστώ!! Η αλήθεια είναι ότι σε ένα μήνα θα κάνει την θεραπεία κι έτσι μου μένει μια μόνο προσπάθεια σε αυτόν τον κύκλο! Θα κάνει κατάψυξη, ωστόσο ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται περίεργο ή εγωιστικό αλλά νιώθω ότι όταν περάσει το διάστημα αυτό θέλω να προσπαθήσω μόνη μου φυσιολογικά.Το γεγονός ότι είχα έστω αυτές τις άτυχες συλλήψεις με έκανε να πιστέψω πως μπορώ να τα καταφέρω μέσα σ'αυτόν τον χρόνο κι έτσι τώρα που συνέβησαν όλα αυτά με έχει πιάσει μια άρνηση να δεχτώ ότι θα πρέπει ξαφνικά να κάνω εξωσωματική. Να σημειώσω ότι έχω ΣΠΩ και πάντα ακόμα και οι γιατροί μου λεγαν ότι μόνη μου δύσκολο να τα καταφέρω αλλά τελικά τα κατάφερα στο 1ο κι έτσι τώρα με έπιασε μια απογοήτευση ότι δεν θα το αποφύγω τελικά. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...