Αναφορά

ποσο ευχαριστω...αληθεια απο την καρδια μου...ολο το πρωι εκλαιγα γιατι το μωρο μου ουρλιαζε κοιτωντας με και με το που πηγε στην  αγκαλια του μπαμπα τελος...και μου το παραδεχτηκε και εκεινος οτι οντως σε μενα δεν ειναι το ιδιο απ οτι σε εκεινον οτι σε μενα ειναι εκνευρισμενο και οτι δεν ειναι στο μυαλο μου....😔νιωθω οτι ακυρωνομαι σαν μαμα και επειδη ειχα διαβασει και σε αλλο φορουμ οτι φυσικα τα νεογεννητα εχουν προτιμηση αυτο με εκανε ακομα χειροτερα και νιωθω οτι αυτο δεν θα αλλαξει ποτε....

Οχι αγαπη μπορει να μην ειναι ηψηλη ακομα η ορμονη και τζαμπα θα απογοητευτεις.. περιμενε εστω 1 μερα καθυστερησης

Κοριτσι μου λυπαμαι πολυ που νιωθεις ετσι! Δεν ξερω πως να σου το εξηγησω απλα, αλλα θα κανω μια προσπαθεια! Το μωρακι σε αυτη την ηλικια δεν εχει συνειδηση και η εγκεφαλικη του αναπτυξη δεν ειναι τετοια ωστε να μπορει να διαχωρισει αν προτιμαει τον μπαμπα ή τη μαμα. 2 μηνων σκεψου, ουτε η οραση τους δεν ειναι αναπτυγμενη. Αν ηταν 10 χρονων και δεν ηθελε να ειναι μαζι σου θα σου ελεγα ελα να το συζητησουμε, αλλα 2 μηνων πραγματικα δεν εχει αυτη την αντιληψη.  Αυτο που συμβαινει ειναι πως η δικη σου διαθεση και ψυχολογια αντανακλαται στο μωρο. Αν το παρει αγκαλια καποιος που ειναι ηρεμος και πραος θα ηρεμησει πιο ευκολα απ΄οτι αν το παρει αγκαλια καποιος που ειναι νευρικος και νιωθει οτι δεν ειναι επαρκης. Αυτο που θελω να πω ειναι πως η δικη σου ανασφαλεια και ψυχικη αμφιθυμια αντανακλαται στο μωρο. Αν ηρεμησεις και βρεις τα πατηματα σου αυτο θα αλλαξει. Ειχα αντιμετωπισει κατι παρομοιο οταν γεννηθηκε ο γιος μου (ειδικα στο κομματι του θηλασμου) και συνειδητοποιησαμε με τον ψυχολογο μου πως οφειλοταν σε μια μικρη καταθλιψη που περνουσα μετα τη γεννα συν μετατραυματικο στρες γιατι ο τοκετος μου δεν πηγε καλα και ολα αυτα δημιουργουσαν προβλημα στη σχεση μου με το νεογνο. Μολις το δουλεψαμε, καταφερα να ηρεμησω και να συνδεθω με το μωρακι μου. Εχω διαβασει και αλλα μηνυματα σου, θα σου προτεινα να συμβουλευτεις καποιον ειδικο. Το προβλημα δε νομιζω πως ειναι οτι δεν σε θελει το μωρακι σου, αλλα οτι εσυ περνας καποια ψυχικη αναστατωση που δε σου επιτρεπει να συνδεθεις σωστα με το μωρακι σου. Μολις το λυσεις αυτο θα αλλαξουν ολα, στο εγγυωμαι!  Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια, ολα θα πανε καλα!

Ναι ρε γμτ, αυτό το πράγμα που κάποιοι μήνες του χειμώνα ειδικά περνάνε έτσι, πόσο κρίμα, αλλά και τι να κάνεις?!!!  Θα σας κρατάω ενήμερες για την εξέλιξη των επόμενων ημερών χαχαχαχαχα

Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά πραγματικά με τη δουλειά κ τις υποχρεώσεις αν βγάζαμε στην άκρη κ μέρες που είμαστε άρρωστοι τότε δεν μένει κ κάποια μέρα για επαφές τον χειμώνα!!! Κ εμείς δεν το είχαμε κάνει επειδή έπρεπε απλά επειδή ήμασταν 1 μήνα άρρωστοι εναλλάξ κολλούσαμε ε στο τέλος είπα ε δεν γίνεται θα κάνουμε σεξάκι έτσι χάλια που είμαστε κ όπου βγει!!!! Κ μάλλον γι αυτό έμεινα γτ λέγαμε κ οι 2 άρρωστοι κ θα μείνω έγκυος, οπότε το πήραμε πιο χαλαρά 😊😉