Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια μετά από παλινδρομη κυτηση πόσο καιρο σας πήρε να ξανά προσπαθήσετε? Εγώ είχα πρόσφατα μια αποβολή αλλά δεν τον έβαλα κάτω...ξεκίνησα πάλι προσπάθειες..μακάρι να πιάσω παλθ σύντομα 

  • 3 weeks later...
Δημοσίευση

Καλημέρα κορίτσια,  κι εγώ είχα μια παλινδρομη, αποξεση έκανα 7 Δεκεμβρίου.  Η μήτρα επανήλθε πλήρως όλα καλά,  κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι είναι που ζοριζεσαι στην αρχή.  Για ένα διάστημα είχα και γω αποχή δεν ένιωθα καλά , τώρα όμως που ήρθε επιτέλους η πελάτη περίοδος έχουμε ξεκινήσει ήδη από λίγο πριν τις προσπάθειες μας !

  • 1 year later...
Δημοσίευση

Καλησπέρα σε όλες σας. Γράφω και εγώ μετά από την δική μου χθεσινή εμπειρία αποβολής, η οποία με έχει κάνει ράκος και νιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ εδώ καθώς πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται τόσο χάλια. Είναι η 2η μας αποβολή στην 10η ή 11η εβδομάδα σύμφωνα με τα λεγόμενα του γιατρού (η 1η ήταν βιοχημική, δεν είχε δημιουργηθεί καν σάκος). Συγκεκριμένα σταμάτησε η καρδούλα του εμβρύου, εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι τίποτα διότι έτσι και αλλιώς περνούσα εξ αρχής μία πολύ καλή εγκυμοσύνη χωρίς συμπτώματα, οπότε δεν κατάλαβα κάποια διαφορά. Κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει εχθές που ήταν η μέρα να κάνουμε την αυχενική και πριν πάμε στο ραντεβού, είδα για 1η φορά αίμα. Δεν μπορώ να περιγράψω το πως αισθάνθηκα. Είχα πάρει τόση χαρά που είχα μείνει έγκυος και πήγαινε καλά γιατί είχαμε ακούσει 2 φορές καρδούλα και ο γιατρός μας έλεγε ότι έχουμε πολύ καλή εικόνα για ζευγάρι που είχε προηγουμένως αποβολή. Είχα πάρει ελπίδες, νόμιζα πως είχαμε φτάσει 13η βδομάδα (γιατί στη 13η θα έπρεπε να ήμουν κανονικά, δεν γνώριζα ότι η καρδούλα του είχε σταματήσει 2 βδομαδες πριν), έκανα όνειρα και σχέδια. Δυστυχώς, όταν πήγαμε για την αυχενική, μας επιβεβαίωσαν στον υπέρηχο ότι η καρδιά είχε σταματήσει. Εχθές όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα γιατί έγινε αποβολή από τον οργανισμό μου και ο πόνος ήταν απερίγραπτος, για να μην μιλήσω για το πόσο αίμα έχασα (ο αιματοκρίτης μου έπεσε κατά πολύ). Φυσικά δεν θέλω να αγχώσω καμία, καθώς έχω διαβάσει περιπτώσεις που άλλες γυναίκες δεν πονάνε στην αποβολή. Είναι καθαρά θέμα οργανισμού. Εγώ υπέφερα πολύ και είναι το πιο άσχημο συναίσθημα να ξέρεις ότι πονάς γιατί χάνεις κάτι με το οποίο είχες δεθεί. Οσο να ναι, όταν ακούς καρδιά δένεσαι αρκετά. Ηθελα πολύ να γίνω μανούλα και είχα απογοητευτεί πολύ που η πρώτη μας εγκυμοσύνη ήταν βιοχημική και μετά κάναμε κάποιους μήνες προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα και αφού πετύχαμε και 2η εγκυμοσύνη, γίνεται αυτό. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Εχουμε κάνει πόσες εξετάσεις, το μόνο που μου εμφανίστηκε εμένα ήταν θρομβοφιλία και γι’αυτο έκανα και αντιπηκτικές κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά όπως αποδείχτηκε, δεν άλλαξε κάτι. Ο γιατρός μας ειχε πει να πάμε για απόξεση και να στείλουν το έμβρυο για μία εξέταση, για να δούμε εάν υπήρχε κάποια ανωμαλία, αλλά δεν προλάβαμε να το κάνουμε αυτό λόγω του ότι όπως προανέφερα η αποβολή έγινε αυτόματα. Οπότε ούτε τώρα θα μπορέσουμε να μάθουμε σε τι οφειλεται και η 2η αποβολή. Ηθελα πολύ να γίνω μαμά και γενικά θέλω πολύ να γίνω μαμά, όμως τώρα τα βλέπω όλα μαύρα. Από χθες με έχει πάρει πολύ από κάτω, ταλαιπωρήθηκα πολύ και είπα πως δεν είμαι διατεθειμένη να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Ξέρω πως ακόμα και να έρθει και άλλη εγκυμοσύνη, δεν θα μπορώ να την χαρώ γιατί θα είμαι μέσα στο άγχος μην τυχόν και έχουμε και άλλη αποβολή. Πώς θα το ξεπεράσω αυτό; Νιώθω ότι μου έμεινε μία πολύ κακή εμπειρία, που με έχει επηρεάσει πολύ και δεν ξέρω αν μπορώ να ξανά προσπαθήσω για παιδάκι. Υπάρχει κάποια κοπέλα που να έχει περάσει κάτι παρόμοιο και αν ναι, πώς το ξεπέρασε; Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα και καλή δύναμη σε όλες μας που περνάμε τέτοιες δύσκολες στιγμές!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...