Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γεια σας! Είμαι νέα μανούλα σχετικά , έχω ενός χρόνου αγοράκι . Δεν έχω σχεδόν καθόλου βοήθεια , μόνο ο μπαμπας που βοηθάει στα βασικά. Γιαγιάδες όχι.  Σκεφτόμαστε ν κάνουμε δεύτερο άμεσα , λόγω ηλικίας δε θέλω ν το αφήσω για μετά..εχω όμως δίλημμα. Θα την παλεύω με δύο; Αν ξυπνάνε κ τα δυο το βράδυ; Ήδη με το ένα είναι δύσκολη η καθημερινότητα, αλλά δε θέλω ν το αφήσω μόνο του αργότερα, οκ να έχει παρεούλα. Έχει δοκιμάσει κάποια χωρίς βοήθεια να κάνει δεύτερο; Πώς είναι; Πώς τα βγάζει πέρα ; 

Ευχαριστώ 

  • 4 months later...
Δημοσίευση

Κοριτσι μου καλημερα,Εγω εχω μονο ενα αλλα αυτο που πιστευω οτι θα τα καταφερεις,ετσι οπως τα γραφεις υπολογιζω οτι μεχρι να μεινεις εγκυος και να γεννησεις το πρωτο θα ειναι σε ηλικια να μπορει να παει σε παιδικο,οποτε τα πρωϊνα σου θα εχεις ενα να ασχοληθεις.Τωρα για την νυχτα ουτως η αλλως τους πρωτους 6 μηνες,τουλαχιστον,θα το εχεις μαζι σου το μικρο,οποτε και παλι το μεγαλο σου θα ειναι σε ηλικια που δεν θα ξυπναει η θα ψιλοκαταλαβαινει τουλαχιστον.

Δημοσίευση
στις On 26/8/2023 at 9:30 ΠΜ, ο/η womaninhelp είπε:

Γεια σας! Είμαι νέα μανούλα σχετικά , έχω ενός χρόνου αγοράκι . Δεν έχω σχεδόν καθόλου βοήθεια , μόνο ο μπαμπας που βοηθάει στα βασικά. Γιαγιάδες όχι.  Σκεφτόμαστε ν κάνουμε δεύτερο άμεσα , λόγω ηλικίας δε θέλω ν το αφήσω για μετά..εχω όμως δίλημμα. Θα την παλεύω με δύο; Αν ξυπνάνε κ τα δυο το βράδυ; Ήδη με το ένα είναι δύσκολη η καθημερινότητα, αλλά δε θέλω ν το αφήσω μόνο του αργότερα, οκ να έχει παρεούλα. Έχει δοκιμάσει κάποια χωρίς βοήθεια να κάνει δεύτερο; Πώς είναι; Πώς τα βγάζει πέρα ; 

Ευχαριστώ 

Εγώ κορίτσι μου αφού έφτασα στα όρια μου πήρα νταντά. 3 φορές την εβδομάδα από 4 ώρες, είμαι έγκυος στο δεύτερο και το πρώτο είναι 17 μηνών. Βοηθάει και ο μπαμπάς αλλά η νταντά με έσωσε. Οι γιαγιάδες είναι πλήρως ανύπαρκτες στην φροντίδα του μωρού και δε με νοιάζει πλέον. Μια χαρά είναι οι σχέσεις μας απλώς δεν τις χρειάζομαι. Θα σωθείς. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...