Egkymosynh k Myopia

[Elena333f]

Καλησπερα σε ολες.Παλι ξενυχτισα κ ειπα να σας γραψω κ να ακουσω τι εχετε να πειτε πανω στο θεμα.

Λοιπον,ειμαι στη 16 εβδομαδα κ την τελευταια εχω προβλημμα με τη μυοπια μου.Πριν την εγκυμοσυνη ηταν πολυ χαμηλη κ χρειαζοταν να φοραω γυαλια μονο στην Τv.Ηξερα οτι θα ανεβει αλλα οχι κ τοσο.

Οταν ειμαι στο pc για πανω απο μια ωρα τσουζουν τα ματια μου,καλα οτι τα βλεπω ολα θολα ειναι αυτονοητο Καποιες φορες μαλιστα προσπαθοντας να διαβασω κατι εχω τρομερο πονοκεφαλο.

Σας συμβαινει η σας εχει συμβει?

Ξερετε αν κ μετα τη γεννα υπαρχει αυτο το προβλημμα?

Φιλακια.

[anemaxxx]

Καλημέρα

Εγώ πήγα σε οφθαλμίατρο για να δω αν μπορώ να γεννήσω φυσιολογικά μια και έχω μυωπία 7,25, μου βρήκε την μυωπία αλλαγμένη αλλά μου είπε ότι μπορεί να είναι ορμονικό και 3 μήνες αφού γεννήσω να κάνω επανέλεγχο γιατί μπορεί προσωρινό.

[elenalev]

εγω εχω μυωπια και αστιγματισμό κατω απο 2 δηλαδη λιγο.τωρα ειμαι στην 16η εβδομαδα και νομιζω οτι κατι εχει ανεβει βλεπω θολά σε αποσταση που πριν εβλεπα καθαρα.ισως επηρεαζει η εγκυμοσυνη δεν νομιζω πως ειναι ιδεα μου, αλλα δεν το χω ψαξει ουτε εχω διαβασει κατι σχετικο...

[sweety]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΥΩΠΙΑ 6 ΣΤΟ ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΚΑΙ 6,5 ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ!( ΣΤΡΑΒΑΔΙ....) ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΕΒΛΕΠΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΒΑΖΑ Κ ΦΑΚΟΥΣ ΕΠΑΦΗΣ. ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΦΙΓΓΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ, ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ Η ΜΥΩΠΙΑ...ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΚΑΛΑ! ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟ LASER ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΚΟΛΛΑΩ! ΠΑΡ ΟΛΟ ΠΟΥ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ (ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΒΕΒΑΙΑ)ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΩ...ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..ΕΙΔΟΜΕΝ !

[SIFOS]

Ελενα,

καλημερα.Αλλη μια πασχουσα εδω.Λοιπον να σε ενημερωσω μιας κι εγω τα εχω φρεσκα. Επισκεφτηκα πριν ενα μηνα την οφθαλμιατρο μου, μιας κ εχω πολυ υψηλη μυωπια(8.5 και στα δυο ματια), η οποια καταρχην μου απεκλεισε το φυσιολογικο τοκετο, αλλα μου ειπε κ τα εξης για να ξερεις.Κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης εκκρινουμε μια ορμονη, η οποια προκαλει αυξηση της μυωπιας, μπορει κ ως 3 βαθμους.Αυτο συνεχιζεται και κατα τη διαρκεια του θηλασμου.Μολις τελειωσεις με το θηλασμο ξαναπεφτει στα παλια της επιπεδα.Εξαιτιας του οτι ειναι κατι παροδικο, οι γιατροι δεν αλλαζουν γυαλια στον πασχοντα, αλλα απλα σε ξαναστελνουν για επανεξεταση αφου εχεις γεννησει κ σταματησει να θηλαζεις.Ελπιζω να σε βοηθησα...

[filos`ifigen]

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ Η ΜΥΩΠΙΑ.ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟ ΒΥΘΟ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ 5,50 ΣΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ 3 ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΑΝΕΒΗΚΕ 0,50 ΣΤΟ ΕΝΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΛΑ ΓΙΑΤΟ ΧΡΗΜΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ..ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΑ ΕΙΧΕ 10 ΚΑΙ 11 ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕ 2 ΦΟΡΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΚΟΠΕΛΑΣ..

Εγκυμοσύνη και όραση

Ημερομηνία δημοσίευσης: 15 Ιουνίου 2005

Γράφει: Τσιούμας Νίκος, Χειρουργός Οφθαλμίατρος

Προβολή

Η εγκυμοσύνη είναι μια σημαντική περίοδος για τη ζωή μιας γυναίκας. Στην περίοδο αυτή των 9 μηνών, γίνονται σημαντικές αλλαγές στο σώμα και στον οργανισμό της, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δημιουργούνται διάφορα προβλήματα που αφορούν στη φυσιολογική λειτουργία όλων των συστημάτων.

Τα μάτια είναι συχνά αποδέκτες των αλλαγών αυτών. 'Ετσι, μπορούν να υπάρξουν αλλαγές στην όραση της εγκύου, κάτι το οποίο θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, καθώς σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις και σε καταστάσεις που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθορίζεται και η τεχνική με την οποία θα γίνει ο τοκετός (φυσιολογικός ή καισαρική τομή).

Μεταβολές στην όραση κατά την εγκυμοσύνη

Μυωπία

Οι ορμονικές αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη, έχουν ως αποτέλεσμα να μεταβάλλεται συχνά η όραση. 'Ετσι κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να εμφανισθεί μια μυωπία ή να επιδεινωθεί μια προϋπάρχουσα μυωπία, με συνέπεια τη μείωση της οπτικής οξύτητας με ή χωρίς τα γυαλιά που πιθανότατα να χρησιμοποιούσαμε.

Οι μεταβολές της όρασης είναι αποτέλεσμα της διαφορετικής διαίρεσης των υγρών του σώματος ή των ορμονών ή και των δύο, τα οποία επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά τον τοκετό. Μερικές από τις μεταβολές στην όραση, οφείλονται στην παροδική πάχυνση του κερατοειδούς και σε δευτερεύουσες αλλαγές στο δείκτη διάθλασης του κερατοειδούς κατά την κύηση.

Είναι πιθανή επίσης μια παροδική μεταβολή της προσαρμογής και της εστίασης. Ετσι, λοιπόν, πολλές γυναίκες επισκέπτονται τον οφθαλμίατρό τους αναφέροντας μια πτώση της όρασης. Συνήθως, η πτώση αυτή διορθώνεται με τα κατάλληλα γυαλιά, αλλά αν δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη, κυρίως για επαγγελματικούς λόγους, καλό είναι να περιμένουμε ακόμη και μερικές εβδομάδες μετά τον τοκετό πριν αλλάξουμε τα γυαλιά μας, αν φοράμε ήδη ή πριν φορέσουμε ένα ζευγάρι καινούρια γυαλιά. Συμβουλευθείτε τον οφθαλμίατρό σας αν υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στην όρασή σας.

Φακοί επαφής

Για εκείνες τις γυναίκες που είναι χρήστριες φακών επαφής, είναι καλό να αποφεύγεται η χρήση τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι αλλαγές που μπορεί φυσιολογικά να υποστεί ο κερατοειδής, μπορούν να κάνουν δύσκολη την εφαρμογή των φακών επαφής στα μάτια και ειδικά των σκληρών. Επίσης, επειδή η αισθητικότητα και η ευαισθησία του κερατοειδούς μειώνεται κατά την εγκυμοσύνη, η εφαρμογή των φακών επαφής γίνεται πιο επικίνδυνη, ακριβώς επειδή ένας μικροτραυματισμός ή μια μόλυνση (κερατίτιδα) γίνονται πιο δύσκολα αντιληπτές.

Υπέρταση κήυσης-εκλαμψία

Συνήθως εμφανίζεται μετά τις 20 εβδομάδες κύησης. Η πίεση μπορεί να φτάσει και σε πολύ υψηλά και επικίνδυνα για τη ζωή της εγκύου επίπεδα. Τα μάτια επηρεάζονται άμεσα από αυτές τις παθολογικές καταστάσεις. 'Ετσι, μπορεί να δημιουργηθεί η λεγόμενη υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια, δηλαδή αλλαγές οφειλόμενες στην υψηλή πίεση των αγγείων του αμφιβληστροειδούς χιτώνα (του βυθού του ματιού) και σε πιο προχωρημένα στάδια μικροαιμορραγίες στο βυθό καθώς και οίδημα του οπτικού νεύρου.

Ειδικά το τελευταίο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, καθότι δείχνει και μια ενδοκρανιακή υπέρταση. Επίσης, μπορεί να παρατηρηθεί και μια αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η οποία έχει όμως καλή πρόγνωση για την όραση της μητέρας και συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό.

Η σοβαρότητα των βλαβών στο βυθό του ματιού, σχετίζεται με τον κίνδυνο θανάτου του εμβρύου και με βλάβες στα νεφρά της μητέρας. Αν βρισκόμαστε μπροστά σε μια σημαντική και εξελικτική αμφιβληστροειδοπάθεια ή αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς χιτώνος, θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις για τη συνέχιση της εγκυμοσύνης ή αν είμαστε κοντά στον τελευταίο μήνα θα πρέπει να αποφασιστεί η έκτακτη καισαρική τομή. Πολλές φορές όμως, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης με την κατάλληλη θεραπεία θέτει υπό έλεγχο και τις παθολογικές αυτές συνέπειες των ματιών. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να επιλαμβάνεται πάντοτε και ο οφθαλμίατρος.

Κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια

Οφείλεται στη δημιουργία οιδήματος στην περιοχή της ωχράς με ξαφνική πτώση της όρασης. Συνήθως, διορθώνεται με τα σωστά υπερμετρωπικά γυαλιά. Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη θεραπεία αλλά ο απλός οφθαλμολογικός έλεγχος, και συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό. Σπανίως χρειάζεται να γίνει θεραπεία με laser.

Διαβήτης και εγκυμοσύνη

Ο διαβήτης (υψηλή συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα) είναι γνωστό ότι μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στα μάτια και ειδικά στον αμφιβληστροειδή χιτώνα προκαλώντας τη γνωστή διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (ΔΑ). Ας δούμε όμως, ειδικά, τι χρειάζεται να ξέρουμε για την εγκυμοσύνη και τι πρέπει να γνωρίζουν οι μέλλουσες μητέρες και ειδικά εκείνες που πάσχουν από διαβήτη ή τον εμφανίζουν κατά την κύηση.

Κατά την περίοδο των 9 μηνών μπορεί να μειωθεί η όραση σε εκείνες τις μητέρες οι οποίες έπασχαν από διαβήτη πριν την εγκυμοσύνη τους. Οι έγκυες αυτές είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο από εκείνες που εμφανίζουν υψηλές συγκεντρώσεις σακχάρου στο αίμα για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη. Ετσι, οι τελευταίες διατρέχουν πολύ μικρό ρίσκο εμφάνισης ΔΑ και δεν χρειάζονται καμμία θεραπεία ή παρακολούθηση για τα μάτια τους. Ας δούμε πιο προσεκτικά τι γίνεται στις περιπτώσεις που υπάρχει το παθολογικό υπόβαθρο.

Στην περίπτωση προϋπάρχοντος διαβήτη, χωρίς όμως αλλοιώσεις στον βυθό του ματιού, το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών δεν εμφανίζει εξέλιξη και έτσι θα λέγαμε ότι δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για την όραση. Συνιστάται ο οφθαλμολογικός έλεγχος το πρώτο τρίμηνο και στη συνέχεια ένας επανέλεγχος το τελευταίο τρίμηνο της κύησης.

Αν υπάρχουν αλλοιώσεις στο βυθό του ματιού σε μη παραγωγική μορφή (μικροανευρύσματα, μικροαιμορραγίες, εξιδρώματα) τότε το 50% των γυναικών εμφανίζει εξέλιξη στη ΔΑ, η οποία υποχωρεί μετά τον τοκετό. Είναι όμως απαραίτητη η παρακολούθηση σε κάθε τρίμηνο ή και κάθε μήνα ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης και ανάλογα με την κρίση του θεράποντος ιατρού. Δεν χρειάζεται ειδική θεραπεία.

Στην περίπτωση που η μέλλουσα μητέρα έχει μια σοβαρής μορφής παραγωγική ΔΑ (νεογγειώσεις στο βυθό, ή την ίριδα) τότε είναι απαραίτητη η στενή παρακολούθηση της ασθενούς, καθώς και η θεραπεία με laser για την υποστροφή των αγγειών και την αποφυγή αιμορραγιών που θα έθεταν σε σοβαρό κίνδυνο την όραση. Ωστόσο, ακόμη και η παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια δεν είναι ένδειξη για διακοπή της κύησης, αλλά μπορεί να είναι ένδειξη για καισαρική τομή από τη στιγμή που η έντονη πίεση κατά το φυσιολογικό τοκετό μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες στο βυθό του ματιού και στο υαλώδες με κίνδυνο απώλειας της όρασης.

Πονοκέφαλοι και ημικρανίες

'Ολες οι γυναίκες που υποφέρουν από πονοκεφάλους ή από ημικρανίες, μπορεί να έχουν μια επιδείνωση αυτών των συμπτωμάτων κατά την εγκυμοσύνη. Ολες οι έγκυες που εμφανίζουν συχνές ημικρανίες και πονοκεφάλους, θα πρέπει να ελέχγουν περιοδικά την αρτηριακή τους πίεση, τον βυθό του ματιού (βυθοσκόπηση) και τα οπτικά τους πεδία με σκοπό να αποκλεισθούν διάφορες παθολογίες του εγκεφάλου, όπως αδένομα υπόφυσης, ψευδόγκος εγκεφάλου, μηνιγκίωμα, εγκεφαλική αιμορραγία κτλ. που μπορεί να εμφανιστούν ή να επιδεινωθούν κατά την κύηση. Η μαγνητική τομογραφία (RMN) πολλές φορές είναι απαραίτητη για τη διάγνωση των περιπτώσεων αυτών.

Δρ.Κανελλόπουλος Αναστάσιος

Χειρουργός -Οφθαλμίατρος,

Αναπληρωτής Καθηγητής Οφθαλμολογίας

στο Παν/μιο της Νέας Υόρκης.

Μυωπία

Μια πολύ συχνή ερώτηση που έχουμε από άτομα που φορούν γυαλιά για μυωπία, αστιγματισμό και υπερμετρωπία είναι:

Η μυωπία τους «μεγαλώνει»; Ξέρουμε ότι οι βαθμοί της μυωπίας μπορούν να αλλάξουν στην παιδική ή και την σχολική ηλικία, αλλά συνήθως μετά τα 17-18 η μυωπία σταθεροποιείται. Η εντύπωση του ότι μεγαλώνει η μυωπία συνήθως δημιουργείται από το γεγονός του ότι όταν κάποιος μετριέται για γυαλιά, στον οπτικό ή στον οφθαλμίατρο, αυτή η μέτρηση δεν είναι μια απόλυτη μέτρηση της μυωπίας και του αστιγματισμού του συγκεκριμένου ασθενούς. Μετριέται απλώς τι συνταγή χρειάζεται σε γυαλιά, έτσι ώστε αυτό το άτομο να μπορεί να δει καλά.

Αυτό μπορεί να αλλάζει από χρόνο σε χρόνο δίνοντας έτσι την εντύπωση στον χρήστη των γυαλιών ή των φακών επαφής ότι «αυξάνεται» η μυωπία. Ο λόγος του ότι η κοινή γνώση αποδυκνύει ότι η μυωπία δεν αλλάζει είναι και το όριο ηλικίας από το οποίο επιτρέπει και το FDA στις Η.Π.Α αλλά και η Ευρωπαική Ένωση την επέμβαση laser μυωπίας που είναι τα 18.

Θεωρείται ότι η μυωπία από αυτή την ηλικία είναι σταθερή. Άρα λοιπόν η μυωπία ενός ατόμου σταθεροποιείται στην εφηβική ηλικία, αν γίνουν μετρήσεις με μεγάλη ακρίβεια (κυκλοπληγική διάθλαση, μέτρηση με Wavefront κλπ). Η μέτρηση αυτή δεν αλλάζει μετά από αυτή την ηλικία. Βέβαια σε αυτό τον κανόνα υπάρχουν κάποιες πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας είναι ότι η μυωπία που θα μετρηθεί σε ηλικία 18-19 ετών μένει σταθερή μόνιμα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα τα άτομα που φορούν γυαλιά πρέπει να κάνουν αυτή την μέτρηση, καθώς το να φοράω γυαλιά μικρότερης δυνάμης από την μυωπία που έχω δεν σημαίνει ότι κάνω κακό στα μάτια μου.

Άλλες πολύ συχνές ερωτήσεις που έχουμε από ασθενείς και για τις οποίες υπάρχει σχεδόν λαική προκατάληψη είναι οι εξής:

Για άτομα που έχουν κάνει διόρθωση μυωπίας με laser:1) τι είδους δραστηριότητες μπορούν να ακολουθήσουν μετά; Η διόρθωση μυωπίας με laser γίνεται για να μπορεί κάποιο άτομο να κάνει όλες τις δραστηριότητες και μετά από 1-2 εβδομάδες από μια τέτοια επέμβαση είτε γίνει με επιφανειακή σμίλευση (PRK, LASEK ή Epi-lasik) είτε με την μέθοδο LASIK, οι δραστηριότητες μπορεί να είναι πλήρες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να ασχοληθεί με σπορ, με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα θα έκανε αν δεν είχε κάνει την επέμβαση.

Άρα είναι μύθος το ότι μετά από μια επέμβαση μυωπίας με laser δεν μπορείς να κάνεις κάποιες δραστηριότητες γιατί μπορεί να «ανοίξει» το μάτι...

Αυτή η προκατάληψη πηγάζει από την παλαιότερη μέθοδο διόρθωσης μυωπίας που είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστή την εποχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης την δεκαετία 1970-1980. Στην μέθοδο αυτή (ακτινωτή κερατοτομή) γινόνταν τομές με διαμαντομάχαιρο στην επιφάνεια του κερατοειδή και αυτή η επέμβαση αν και πια δεν χρησιμοποιείτε στις περισσότερες χώρες του κόσμου, έκανε το μάτι πιο ευαίσθητο σε τραυματισμούς και μπορεί να είχε κάποιες ολέθριες επιπλοκές. Με τις μοντέρνες μεθόδους με LASER που χρησιμοποιούνται από το 1990 δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.

2) Υπάρχει λαική προκατάληψη ότι αν έχω κάνει λειζερ μυωπίας θα κάνω πιο νωρίς καταρράκτη. Ο καταρράκτης όπως μπορεί να σας ενημερώσει κάθε οφθαλμίατρος είναι μια φυσιολογική εξέλιξη «αδιαφανοποίησης»-θόλωσηςτου φακού του ματιού που γίνεται φυσιολογικά σε όλους τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Κάθε άτομο πλησιάζοντας την ηλικία των 60 ετών έχει ήδη αρχίσει να έχει κάποια αλλαγή στην σκληρότητα αλλά και στην διαφάνεια του φακού του ματιού του. Βέβαια όπως είναι κατανοητό οι οπτικές ανάγκες που έχει το κάθε άτομο διαφέρουν και σίγουρα δεν ενοχλεί όλους ο καταρράκτης στην κλασσική ηλικία των 65 ετών. Κάποια άτομα μπορεί να μην κάνουν ποτέ επέμβαση καταρράκτη γιατί οι οπτικές τους δραστηριότητες είναι τέτοιες που δεν ενοχλούνται από την δημιουργία του καταρράκτη. Αυτή η διαδικασία δεν αλλάζει μετά από μια διόρθωση μυωπίας, αστιγματισμού, υπερμετρωπίας με laser, δηλαδή ούτε αποφεύγετε η επέμβαση, αλλά ούτε επιδινώνεται ή επιταγχύνεται. Το μόνο πράγμα που μπορεί να αλλάξει την δημιουργία του καταρράκτη, την «καταρρακτογέννεση» που λέμε εμείς οι οφθαλμίατροι, είναι η υπερβολική χρήση σταγόνων κορτιζόνης οι οποίες μπορεί να είναι απαραίτητες μετά από μερικές τεχνικές διόρθωσης μυωπίας, υπερμετρωπίας και αστιγματισμού. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν τις τεχνικές επιφανειακής σμίλευσης όπως είναι το PRK, το LASEK, και το Εpi-lasik. Είναι γενικά αποδεκτό ότι χρήση συνολικά πάνω από 800 σταγόνες κορτιζόνης σε ένα μάτι αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα αυτό το μάτι να κάνει πιο γρήγορα καταρράκτη.

Σε γενικές γραμμές πάντως η επέμβαση του laser για διόρθωση μυωπίας, υπερμετρωπίας και αστιγματισμού δεν επηρεάζει την δημιουργία καταρράκτη, ο οποίος θα δημιουργηθεί φυσιολογικά είτε κάποιο άτομο κάνει διόρθωση μυωπίας, υπερμετρωπίας, αστιγματισμού με laser είτε όχι.

Ενα άλλο θέμα για άτομα που έχουν διορθώσει μυωπία, υπερμετρωπία ή αστιγματισμό με laser είναι η εγκυμοσύνη. Δηλαδή, τι γίνεται αν κάποια νεαρά κυρία, έχει κάνει laser στο παρελθόν, μείνει έγκυος. Πόσο αυτή η επέμβαση επηρρέαζει τον επικείμενο τοκετό.Στην πραγματικότητα η επέμβαση διόρθωσης μυωπίας, υπερμετρωπίας, αστιγματισμού με laser δεν επηρρεάζει τον τοκετό. Όπως θα γεννούσε μια μητέρα που φορούσε γυαλιά ή φακούς, ακριβώς το ίδιο ισχύει με το να έχει διορθώσει αυτή την ανάγκη με επέμβαση μυωπίας με laser, καθώς η μυωπία διορθώνεται στην επιφάνεια του ματιού και δεν αλλάζει κάτι στο εσωτερικό του ματιού έτσι ώστε να προδιαθέσει αυτό το μάτι για κάποια προβλήματα.

Υπάρχει ένα αυξανόμενο άγχος στις μέρες μας, για αυτές τις μητέρες να κάνουν φυσιολογικό τοκετό, μητέρες δηλαδή που έχουν υψηλή μυωπία πάνω από 8 βαθμούς και που έχουν ή δεν έχουν κάνει διόρθωση μυωπίας με laser γιατί ο τοκετός ενδεχομένος να αυξήσει την πιθανότητα αποκόλλησης αμφιβληστροειδή, καθώς υπάρχει αρκετή πίεση και στα μάτια κατά την διάρκεια του τοκετού.

Οι περισσότερες ευρωπαικές και αμερικανικές σχολές δεν επικροτούν αυτή την ανησυχία καθώς άτομα με πολύ υψηλή μυωπία κάνουν σπορ, κάνουν κάποιες πολύ απαιτητικές εργασίες και δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι αν έχω πολύ υψηλή μυωπία δεν μπορώ να ασχοληθώ με σπορ, με πολύ δύσκολες χειρονακτικές εργασίες, ή με ένα φυσιολογικό τοκετό. Βέβαια η απόφαση αυτή πάντα μένει στα χέρια της μελλοντικής μητέρας και του μαιευτήρα της καθώς αυτοί θα κρίνουν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενός φυσιολογικού τοκετού ή της εναλλακτικής καισαρικής τομής.

Καταρράκτης

Έχει γίνει τόσο γνωστό σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που θεωρείται ακόμα και σήμερα ο τρόπος που πρέπει κάποιος να αντιμετωπίσει τον καταρράκτη. Με τις μοντέρνες μεθόδους αφαίρεσης του καταρράκτη η ωρίμανση του καταρράκτη δεν βοηθάει στην επέμβαση καθώς η υπερβολική ωρίμανση του καταρράκτη κάνει την επέμβαση πιο δύσκολη και πιο τραυματική για το μάτι.

Η τωρινή συμβουλή που δίνουμε σε άτομα που αρχίζουν και αντιλαμβάνονται τον καταρράκτη τους είναι ότι η επέμβαση καταρράκτη πρέπει να γίνει όταν ο ενδιαφερόμενος νιώθει ότι ο καταρράκτης επηρρέαζει σημαντικά την καθημερινή του ζωή, είτε την βραδυνή οδήγηση, είτε την εργασία του, είτε τις ώρες που διασκεδάζει ή περνά με την οικογένειά του.

Άρα δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ιατρικό κριτήριο για το αν ο καταρράκτης είναι ή δεν είναι ώριμος, το κριτήριο αυτό είναι η ασφάλεια και η άνεση του κάθε ατόμου και όπως καταλαβαίνετε κάποιο άτομο που οδηγεί συχνά το βράδυ θα κάνει καταρράκτη πιο νωρίς από κάποιο άτομο που δεν οδηγεί καθώς τα συμπτώματα καταρράκτη αρχίζουν κυρίως με έντονο φως στην βραδυνή οδήγηση.

Υπάρχει επίσης η προκατάληψη ότι η αφαίρεση του καταρράκτη μπορεί να επηρρεάσει την ωχρά κηλίδα καθώς και το σάκχαρο. Η απάντηση είναι όχι στην πρώτη θεωρία και ναι στην δεύτερη. Δηλαδή, το να βγει ή να μη βγει ο καταρράκτης έχουν δείξει πολύ μεγάλες έρευνες στις ΗΠΑ με δεκάδες χιλιάδες ασθενείς ότι δεν επηρρεάζει την εξέλιξη της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Δεν μπορεί η επέμβαση καταρράκτη να προκαλέσει υγρής μορφής εκφύλιση της ωχράς κηλίδας αλλά η επέμβαση καταρράκτη μπορεί να επηρρεάσει λίγο την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε πολλά άτομα με σάκχαρο η επέμβαση καταρράκτη είναι σχεδόν απαραίτητη όχι μόνο για να βελτιωθεί η όραση του ασθενή αλλά για να μπορέσει ο οφθαλμίατρος του να παρακολουθήσει καλύτερα την εξέλιξη του σακχάρου στο εσωτερικό του ματιού στον αμφιβληστροειδή.

Άρα και εδώ δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος του να μην κάνει επέμβαση καταρράκτη. Μόνη εξαίρεση αν υπάρχει διαγνωσμένο οίδημα από το σάκχαρο στην ωχρά κηλίδα και περιμένει ο οφθαλμίατρος του συγκεκριμένου ασθενούς, να βελτιωθεί το οίδημα με θεραπείες εξωτερικές με laser, έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί το μάτι και να υποστεί αυτός ο ασθενής μια μελλοντική επέμβαση καταρράκτη.

Η τελευταία λαική αντίληψη που δεν ισχύει πια, είναι ότι η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας δεν διορθώνεται. Υπάρχει εδώ και 2-3 χρόνια και με μεγάλη επιτυχία στην χώρα μας, μια αντιμετώπιση ριζική της υγρής μορφής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, το πιο συχνό λόγο τύφλωσης του ανθρώπου στο δυτικό ημισφαίριο, εάν το πρόβλημα διαγνωσθεί εγκαίρως. Άρα σε οποιαδήποτε δραματική αλλαγή της όρασης που μπορεί να οφείλεται, σε άτομα πάνω των 65 ετών, σε εκφύλιση της ωχράς κηλίδας θα πρέπει να γίνεται αμέσως εξέταση από τον οφθαλμίατρό έτσι ώστε να σιγουρευτεί ότι δεν υπάρχει εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και δεν συντρέχει λόγος περαιτέρων εξετάσεων και πιθανής θεραπείας με φωτοδυμαμική αγωγή.

Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω για το αν η χρήση καφέ κάνει κακό στο γλαύκωμα. Αυτή η θεωρεία δεν ισχύει. Άτομα που έχουν γλαύκωμα και που φυσικά με τον οφθαλμίατρό τους βρίσκονται σε κάποια αγωγή και καλό έλεγχο της πίεσής τους ματιού τους μπορούν να απολαμβάνουν την χρήση του καφέ μέσα σε λογικά πλαίσια χωρίς να έχουν τον φόβο ότι αυτό μπορεί να επηρρεάσει το γλαύκωμα τους.

Οι περισσότερες λαικές προκαταλήψεις έχουν μια συγκεκριμένη βάση και λογική και ποτέ δεν πρέπει να τις υποτιμούμε ή να τις αψηφούμε. Πρέπει όμως να ξέρουμε ότι καθώς η επιστήμη και τα δεδομένα της επιστήμης μας αλλάζουν διαρκώς, κάποιες από αυτές τις αντιλήψεις παραμένουν σαν ένας μύθος και δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή με τα σημερινά δεδομένα της οφθαλμολογίας.

Πηγή: Check Up news

[SIFOS]

filos`ifigen ,

δυστυχως η ευτυχως υπαρχουν καποια πραγματα που δε γινονται για τα χρηματα.Πραγματι υπαρχουν κοπελες που με 10 μυωπια (αλλα και δικη τους ευθυνη) γεννησαν φυσιολογικα.Αυτο βεβαια περικλειει την προϋποθεση οτι ο βυθος του ματιου ειναι σε τελεια κατασταση και δεν εχει ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΟΙΩΣΗ. τα δικα μου ματια δυστυχως εχουν αλλοιωσεις. παντως οι οφθαλμιατροι αν εχεις πανω απο 7 μυωπια δεν αναλαβμανουν ευθυνη (ρωτησα 3).

κ πιστεψε με δεν ειναι στην κριση τη δικη μου η οποιασδηποτε αλλης κοπελας το αν θα θεσουμε σε κινδυνο τα ματια μας, οταν ο ο οφθαλμιατρος στο αποκλειει σαν ενδεχομενο το φυσιολογικο τοκετο.Κ ειναι ο οφθαλμιατρος που θα αποφανθει για τα ματια σου και οχι ο γυναικολογος.Κ οπως ειπε κ η οφθλαμιατρος μου "καλυτερο για σενα κ για το μωρακι ειναι η καισαρικη, παρα μετα το φυσιολογικο τοκετο να σε τρεχουμε για εγχειρηση στα ματια και να χασεις τις πρωτες μερες απο το μωρο σου".

ας μη συγχεουμε λοιπον τετοιες καταστασεις με περιπτωσεις γυναικων που κανουν καισαρικη για να μη χαλασει το σωμα τους(το οποιο επισης ειναι σεβαστο).

[Elena333f]

Σας ευχαριστω κοριτσια.Με βοηθησατε πολυ!

Παλι καλα που επανερχετε

Φιλια