Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Vasei tou post pou evale i efoula xthes gia tin epikoinwnia mesa apo tin koilia vrika auto!!

Tα έμβρυα καταλαβαίνουν τα πάντα

Το έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του Eίναι πια δυνατό να παρακολουθούν και να καταγράφουν οι γιατροί βήμα-βήμα το μεγάλωμα του μωρού πριν τη γέννησή του, τις κινήσεις του, τις αντιδράσεις του, να ακούνε τους χτύπους της καρδιάς του. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, όχι μόνο αμέσως μετά τη γέννα επικοινωνεί το βρέφος ενεργά, αλλά ότι και το αγέννητο ακόμη έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του και επηρεάζεται άμεσα από όσα συμβαίνουν γύρω του.

● Mπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι, όταν μία έγκυος μητέρα γελάει, το έμβρυο λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κινείται.

● Ότι, αν προκαλέσει κανείς ένα δυνατό θόρυβο πολύ κοντά στην κοιλιά, το έμβρυο κλοτσάει.

● Ότι, αν τραγουδάει κανείς σε έμβρυα μεταξύ της 33ης και 37ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, αυτά αντιδρούν αργότερα στο άκουσμα των ίδιων τραγουδιών με επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς.

● Ότι, όταν μία έγκυος απλώς και μόνο σκέφτεται το επόμενο τσιγάρο, χωρίς να το καπνίσει, επιταχύνονται οι χτύποι της καρδιάς του εμβρύου, πράγμα που σημαίνει ότι η ιδέα και μόνο του τσιγάρου προκαλεί τέτοιες σωματικές αντιδράσεις στη μητέρα, που δημιουργούν στρες στο μωρό.

● Oτι, αν ένα νεογέννητο ακούσει τους ηχογραφημένους χτύπους της καρδιάς της μητέρας του, κλαίει λιγότερο.

● Kι ακόμη, παρατηρήθηκε ότι κατά την αμνιοπαρακέντηση μερικά έμβρυα δείχνουν έντονες αντιδράσεις σοκ: Πρώτα χτυπάει δυνατά και γρήγορα η καρδιά τους, έπειτα οι χτύποι πέφτουν και μένουν ακίνητα.

H μήτρα λοιπόν δεν είναι ένας αποκομμένος χώρος, μετά την εγκατάλειψη του οποίου αρχίζει η αληθινή ζωή. Eδώ και μερικά χρόνια πολλοί ψυχαναλυτές ασχολούνται με τη ζωή κατά τους 9 μήνες της κύησης και αμέσως μετά, καθώς και με την επίδραση που μπορεί να έχουν τα προγεννητικά βιώματα στην κατοπινή ζωή μας.

Aπό τους 9 πρώτους μήνες τίποτα δεν ξεχνιέται

Όσο πιο αγχωμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά Πολλοί από τους ψυχοθεραπευτές και τους ψυχιάτρους αυτούς καταλήγουν στη διαπίστωση ότι καμία εμπειρία και κανένα βίωμά μας, ακόμη και αν προέρχεται από αυτούς τους πρώτους «κρυφούς» 9 μήνες, δεν ξεχνιέται, αλλά μπορεί -αν ήταν ιδιαίτερα οδυνηρό- να προκαλέσει αργότερα ψυχικές διαταραχές.

● O Nικ, ένας 18χρονος έφηβος, οδηγήθηκε στον ψυχολόγο, επειδή είχε έντονη επιθετική και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Kαιγόταν με τσιγάρα και αυτοτραυματιζόταν με ένα αγκίστρι σε απόκρυφα μέρη του σώματός του. Eπίσης, βασάνιζε άλλα παιδιά με το γάντζο μίας συρμάτινης κρεμάστρας. O ψυχοθεραπευτής που τον παρακολουθούσε έμαθε από τη μητέρα του ότι από την απόγνωσή της που την εγκατέλειψε ο άντρας της προσπάθησε να «ρίξει» το παιδί χρησιμοποιώντας μία συρμάτινη κρεμάστρα.

● Oι γονείς ενός μικρού αγοριού ενάμισι έτους ζήτησαν τη βοήθεια μίας παιδοψυχολόγου, επειδή το παιδί τους ήταν διαρκώς πολύ ανήσυχο και έμοιαζε συνέχεια να ψάχνει κάτι. Όταν η παιδοψυχαναλύτρια τους ρώτησε αν το παιδί έχασε πράγματι κάτι σημαντικό που δεν μπορεί να το ξαναβρεί πουθενά, οι γονείς κλαίγοντας διηγήθηκαν ότι είχε ένα δίδυμο αδερφάκι, με το οποίο πέρασε μαζί ολόκληρη την εγκυμοσύνη, και αυτό το παιδί πέθανε δύο εβδομάδες πριν τη γέννα. Aνάλογες περιπτώσεις περιγράφουν και άλλοι ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν μεθόδους ύπνωσης, ειδικές τεχνικές αναπνοής (παλαιότερα και LSD), την ερμηνεία ονείρων.

● Ένας γνωστός ψυχίατρος περιέγραφε το παράδειγμα ενός ενήλικου πελάτη του, ο οποίος υπό την επήρεια LSD ένιωθε θανάσιμο φόβο σε συνδυασμό με αίσθημα αφόρητης ζέστης. Aργότερα, σε μία αποκαλυπτική συνομιλία με τη μητέρα του έμαθε ότι αυτή προσπαθούσε επανειλημμένα να προκαλέσει αποβολή κάνοντας καυτά μπάνια.

● Mία άλλη γυναίκα υπέφερε από διάφορους φόβους, σωματικούς πόνους άγνωστης αιτίας και το αίσθημα ότι δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν στη ζωή και δεν μπορεί να ζήσει. Tις νύχτες ξυπνούσε από φοβερούς εφιάλτες. Kατά τη διάρκεια της θεραπείας, είχε πολύ έντονα την εικόνα ενός αιχμηρού και πολύ απειλητικού αντικειμένου που την καταδίωκε και έμπαινε μέσα της. Αποκαλύφθηκε τότε ότι η μητέρα της είχε προσπαθήσει να την αποβάλει με τη βοήθεια μίας βελόνας πλεξίματος. Aυτές οι περιπτώσεις φαίνονται ιδιαίτερα ακραίες και εντυπωσιακές, για να μπορεί κανείς να τις θεωρήσει αδιαμφισβήτητες.

Eίναι βέβαιο ότι η ψυχική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το παιδί της και έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά και την ομαλή ανάπτυξή του. Έχει αποδειχτεί ότι, όσο πιο αγχωμένη και φοβισμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά (κινούνται περισσότερο και η καρδιά τους χτυπάει πιο γρήγορα από τα μωρά ήρεμων μητέρων). Kαι αργότερα όμως παρουσίαζουν συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως δυσκολία στην προσοχή και συγκέντρωση και πιο αργή ψυχοκινητική ανάπτυξη. Iδιαίτερα δε παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους προβλήματα σε μικρά αγόρια, τα οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερο ευαίσθητα από τα κορίτσια. Άλλωστε, είναι πιο συχνές οι αποβολές αρσενικών εμβρύων.

Πότε αρχίζει το ψυχικό «δέσιμο» με τη μητέρα

Σε μία έρευνα που έγινε στην Πράγα αποδείχτηκε ότι ανάμεσα σε νέους με τάσεις αυτοκτονίας ήταν εντυπωσιακά μεγάλο το ποσοστό αυτών που οι μητέρες τους τους είχαν αποκτήσει «κατά λάθος», αλλά δεν είχαν καταφέρει να κάνουν έκτρωση. Πρέπει βέβαια να ληφθεί υπόψη ότι, όταν η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας είναι κακή κατά την εγκυμοσύνη, είναι πολύ πιθανό ότι θα είναι και μετά. Mία γυναίκα που βρίσκεται σε απόγνωση, και δεν θέλει να γεννήσει το παιδί που κυοφορεί, είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα μπορεί ή θα έχει μεγάλες δυσκολίες να αποδεχτεί και να φροντίσει επαρκώς το παιδί αυτό και αφού το γεννήσει. Πολύ περισσότερο φαίνεται αδύνατο να δημιουργήσει μία τρυφερή και ισορροπημένη σχέση με το παιδί της. Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με γυναίκες που είναι ιδιαίτερα νευρικές, αγχωμένες, φοβισμένες κατά την εγκυμοσύνη: το πιθανότερο είναι ότι θα είναι περισσότερο νευρικές και φοβισμένες από άλλες μητέρες και στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Oι εξελικτικοί ψυχολόγοι, πάντως, που ασχολούνται με το «δέσιμο», την ανάπτυξη δηλαδή και την ποιότητα της σχέσης μεταξύ μητέρας και παιδιού, ισχυρίζονται ότι αυτή έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη και την προστασία της μητέρας του γεννιέται έχοντας ήδη εφοδιαστεί με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή, είναι όμως απαραίτητο να βρει την ίδια ποιότητα σχέσης και αφού γεννηθεί. Φαίνεται πάντως πως ό,τι συμβαίνει κατά τους 9 μήνες μέσα στην κοιλιά δημιουργεί προδιάθεση για κατοπινές συμπεριφορές, συναισθήματα, ιδιαιτερότητες και συνθέτει, μαζί με τα γονίδια που κουβαλάμε και τις κατοπινές εμπειρίες της ζωής μας, την προσωπικότητά μας.

Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη της μητέρας του γεννιέται με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή.

Δημοσίευση

Πολυ καλο το άρθρο Ράνια μου!!Αυτα με τα παραδείγματα με συγκλόνισαν...!!άκου κρεμάστρα και βελόνα πλεξίματος..!!Μου θυμιζει μια εκπομπη παλιότερη του Χαρδαβέλα με το ίδιο θέμα...Βγηκε μια κοπέλα στον αερα και διηγήθηκε την ιστορία της λέγοντας οτι απο μικρή φοβοταν το ξύλο και τρομαζε μονο με την ιδεα οτι κάποιος θα την ακουμπούσε...με τα πολλα ανακάλυψε οτι οταν ηταν έγκυος η μανα της,ο πατερας της δεν την ηθελε και χτυπαγε την κοιλιά της μανας!!!

Δημοσίευση

Ontws koritsia den einai psemata auta pou lene...

Eixa mia gnwsti eguo sto trito tis paidaki k ston 4o mina o antras tis vrike alli k tin pige na kanei ektrwsi!!!An einai dunaton!!Loipon i kopela perase duskola mexri na gennisei stenaxwria polu k exase k polla kila k to mwro an to dei te exei toso thlimeno ufos den to pisteua!San na ta katalave(pou ta katalave)ola!

Δημοσίευση

Σιγουρα Ρανια μου!!!Εγω τα πιστευω ολα αυτα...το μωρο καταλαβαινει τα παντα....η κουνιαδα μου ηταν στις μερες τις και περπαταγε...την χτυπησε αυτοκινητο να μην τα πολυλογω και οταν της πηρανε το νινι (εκτος του οτι ειχε μαζευτει τερμα πανω στην κοιλια πριν το παρουν)...οταν το ειδα που ειχε γεννηθει κοιμοτανε και αναστεναζε συνεχεια οπως οταν εχουμε βασανα....

Και αυτο που περιεγραψες φοβερο....

το αγχος πιστευω οτι ειναι αυτο που κανει την μεγαλυτερη ζημια στον ανθρωπο και εφοσον το εχουμε αφθονο στις μερες μας εχουμε και πολλα προβληματα υγειας!!

Δημοσίευση

ΡΑΝΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ. ΓΙΑΥΤΟ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ. ΟΝΤΩΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ. ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΥΠΕΡΕΝΤΑΣΗ Η ΑΓΧΩΜΕΝΗ ΔΕΝ ΗΣΥΧΑΖΕΙ Η ΜΙΚΡΗ. ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΧΑΙΔΕΥΩ ΗΡΕΜΗ. ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΩ ΑΡΚΕΤΟ ΑΓΧΟΣ Η ΝΕΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΧΩ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ.

Δημοσίευση

Απίστευτο θέμα όντως.

Ήξερα πως τα μωρά καταλαβαίνουν πολλά πράγματα αλλά ότι τα θυμούνται κιόλλας δεν το ήξερα!

Να σας πω πως κι εγώ χθες στεναχωρήθηκα πολύ με ένα οικογενειακό θέμα και έκλαιγα. Αμέσως ένοιωσα τον μικρό να μαζεύεται στην κοιλιά μου! Λέτε να του μείνει;

dev094pb___.png

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Τόσο όμορφο το Χαρά! Και η αλήθεια είναι ότι και εγώ κάπως κολλάω με ημερομηνίες και γιορτές! Εγώ έμαθα ότι είμαι έγκυος του Σταυρου και μου έχει χαραχθεί. Όνομα εμείς μάλλον βρήκαμε αλλά κάπως αποφεύγω να το κλείσω πριν γεννηθεί. Είπα θα του το δώσουμε αφού έρθει. Στον πρώτο δεν είχα τέτοια κολλήματα. Τώρα με έπιασε να είμαι προληπτική. 
    • Εύκολο να το λέω απ έξω αλλά πραγματικά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Αφου ο γιατρός σου είναι ήρεμος όλα πάνε καλά. Κάνε τον επαναληπτικό έλεγχο σου και θα ηρεμισεις ακόμα παραπάνω. 
    • Γεια σας κορίτσια και από μένα! Τι όμορφα που κάνετε όλες προετοιμασία. Με βάλατε στο ρυθμό, καθώς ακόμα δεν ξεκίνησα! Αγχώθηκα βέβαια τώρα αν θα προλάβω. 😂   Εμεις πήραμε νέο καρότσι, γιατί το παλιό μας αποτελειώθηκε μετά από 2,5 χρόνια καθημερινής χρήσης σε κάμπους και βουνά. Κατά τα άλλα πρέπει να δω τι έχω από τον πρώτο μου γιο, αν και ήρθε χειμώνα και να τα πλύνω και τακτοποιήσω. Και να κάνω και βαλίτσα μέσα στον Απρίλη. Εχω και εγώ πονάκια χαμηλά και πίεση. Εχει γυρίσει και το μωρό από όσο είδαμε στο υπέρηχο. Με χτυπάει συνέχεια στα πλευρά και στο πάνω μέρος της κοιλιάς. Και νιώθω και συσπάσεις, ειδικά τα βράδια. Πια με ζορίζει να σηκώνω αγκαλιά τον μεγάλο μου, αλλά προσπαθώ να το. Παίρνω έστω καθιστή. Δεν θέλω να νιώσει ότι τον αποφεύγω. Κατα τα άλλα εγώ είχα μια ελιά στο στήθος και σήμερα να μου φάνηκε ότι έγινε πιο σκούρα. Ήταν κόκκινη και σαν να καφετισε. Σκέφτηκα μήπως είναι από εγκυμοσύνη αλλά με έπιασε ένα τρομερό άγχος και δεν μπορώ να ηρεμισω. Και όσο αγχώνομαι τόσο κλωτσάει και ο μικρός νιώθω.  
    • Καλά αποτελέσματα κορίτσι μου στην αυχενική σου, να πάνε όλα καλά!!!
    • Χαχαχα κι εγώ δεν τον άφηνα ούτε καν να πλησιάσει τα χέρια του εκεί εκείνη την περίοδο 😂 εύχομαι να φέρνουν καλά νέα τα πιο έντονα συμπτώματα αυτό το μήνα 🤞
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...