Θελει ολο αγκαλιές...

[Happyland]

Γεια σας κορίτσια!

Έχω μια μπεμπούλα 6 μηνών. Ήταν το καλύτερο μωρό του κόσμου! Δε με είχε κουράσει καθόλου! Για να καταλάβετε, την έπαιρνα αγκαλιά και νευρίαζε, ηθελε την ανεξαρτησια της!

Μετα όμως από 2 μήνες με τους παππούδες επιστρέψαμε πριν 4 μέρες και η κατάσταση είναι απελπιστική... Θέλει ΟΛΗ την ώρα αγκαλιά! Δεν κάθεται κάτω ούτε για ένα λεπτο! Συνέχεια τσιρίζει, μας ακουσει όλη η πολυκατοικία! Έχω δοκιμάσει όλα τα παιχνίδια της, τιποτα! Έχω απελπιστεί και έχω κουραστεί παρα πολυ!

Σκεφτόμουν μήπως είναι τα δοντακια της αλλα δε βλεπω κανενα τέτοιο συπτωμα. (να βαζει χερια στο στομα, σαλια, πρηξιμο, αυπνίες)

Έχετε μήπως καμιά ιδέα από την εμπειρία σας για το πώς θα πρέπει να χειριστώ την κατάσταση! Μπορώ σε αυτη την ηλικία να εφαρμόσω κάποια μέθοδο διαπαιδαγώγισης;

Είμαι και μόνη ολη μερα και η μεση μου ηδη εχει αρχισει να γινεται κομματια!

Σας ευχαριστω πολυ!

Φιλακια!

[sweetmammy]

Γεια σου Happyland...

Το μονο που μπορεις νομιζω να κανεις ειναι να της επαναφερεις τις παλιες της συνηθειες σιγα σιγα και με υπομονη...

Δυστυχως αυτο το κακο εχουν οι παππουδες...

Δε νομιζω να μπορεις να κανεις κατι αλλο τωρα...

:kiss:

[Κάσση]

Κοριτσάκι μου!!!!!!!!!!!!!!

Δύσκολα τα πράγματα! Εγώ δεν τα κατάφερα ποτέ και δεν ήταν οι παππούδες που δημιούργησαν το πρόβλημα αλλά εγώ..Δεν το είδα ποτέ σαν πρόβλημα βέβαια..αλλά ήταν κουραστικό..δε λέω...το έχω ξανα πεί ούτε στη τουαλέτα δεν πήγαινα χωρίς εκείνον πάνω μου...

Όσες φορές δοκίμασα να τον αφήσω...έκλαιγε πολύ μπορούσα να περιμένω το πολύ 1 λεπτό και τον σήκωνα... .και ξανα μανα αγκαλίτσες.Δεν ξέρω αν ωφελεί να την αφήσεις να κλαίει δεν το έκανα ποτέ...

Να ξέρεις οτι όταν αρχίσουν το μπουσούλημα , τα πρώτα βηματάκια και μετά το περπάτημα...ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΕΙ ΠΙΑ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ......άρα κάνε υπομονή λίγο ακόμα και θα περάσει αυτη η φάση...εγώ την αποζητώ καμια φορά...

όλα γρήγορα γίνονται ούτε που θα καταλάβεις...υπομονούλα γλυκιά μου αναστασία...εσύ το ίδιο δεν θα προτιμούσες ? την αγκαλίτσα της μανούλας...

[Argi]

ίσως αν την βάλεις κάτω με πολλά παιχνίδια κάτσε και εσύ μαζί της να παίξετε, μετά άφησέ την μόνη της, μετά ξαναπήγαινε παίξε πάλι μαζί της κ.ο.κ. σίγουρα θα χρειαστεί καμμιά εβδομάδα όπως άλλωστε όλες οι αλλαγές! καλή επιτυχία ό,τι και αν κάνεις!

[Ifigeneia]

Η Κάσση με κάλυψε απόλυτα! Κάποια μέρα θα αποζητείς αγκαλίτσα από τη μπεμπούλα της αλλά το μυαλουδάκι της θα είναι συνέχεια στο μπουσούλημα, στο περπάτημα, όταν αρχίσει τις εξερευνήσεις θα ασχολείται με τόσα πράγματα, που μόνο αγκαλιά δε θα θέλει! Εσύ θα την παίρνεις αγκαλιά κι αυτή θα δείχνει κάτω! Τάτω τάτω θα λέει... Θα έρχεται στην αγκαλίτσα της μανούλας όταν θα θέλει αυτή! θα είναι το καταφύγιό της και όταν θα νιώθεις ότι της το προσφέρεις, θα είσαι τόσο μα τόσο χαρούμενη! Υπομονή λοιπόν! Να χαίρεσαι τη μπουμπούκα σου!

[αρετη1]

κοιτα εγω δεν τον αφησα ποτε σε παππουδες και ετσι δεν κακομαθε....αλλα κοιτα να την χαρεις τωρα γιατι οταν περπατησει δεν θα θελει...βεβαια καταλαβαινω οτι ειναι προβλημα...οποτε να την αφηνεις κατω και ας κλαιει..αστην και θα σταματησει..μην της κανεις ομως το χατηρι και την παρεις γιατι το χασες το παιχνιδι...η παιδιατρος μου μου ειχε πει οτι οταν δεν του κανω το χατηρι και κλαιει να μην τον κοιταω στα ματια γιατι σιγουρα το βλεμματου θα μου αλλαξει γνωμη και θα τον παρω αγκαλια...προσπαθησε το...

[Happyland]

ΑΧ κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ!

Κάσση και Ιφιγένεια κπαώς μου "ήρθε" αυτο που μου είπατε! Δε θα θέλει την αγκαλίτσα μου! Αχ ας τη χορτάσω λοιπόν τωρα όσο μπορω!!! :)

Sweetmammy, Αρετη και Argi θα εφραμοσω αυτα που μου ειπατε! Το θέμα δεν είναι ότι απλά θέλει αγκαλιά, θέλει να την πηγαινω και βολτες μεσα στο σπιτι! Με το ενα χερι την κραταω και με το αλλο καθαριζω πατατες! :laugh: Βεβαια δεν ξερω κατα ποσο μπορω να την αφησω να κλαψει γιατι δεν ειναι απλα γκρινια, κλαιει με δακρυα η μικρουλα μου...

Σας ευχαριστω πολύ πάντως με εμψυχώσατε!!!

[LaLa]

αρετη1 έγραψε:

...οποτε να την αφηνεις κατω και ας κλαιει..αστην και θα σταματησει..μην της κανεις ομως το χατηρι και την παρεις γιατι το χασες το παιχνιδι...η παιδιατρος μου μου ειχε πει οτι οταν δεν του κανω το χατηρι και κλαιει να μην τον κοιταω στα ματια γιατι σιγουρα το βλεμματου θα μου αλλαξει γνωμη και θα τον παρω αγκαλια...προσπαθησε το...

:( :( :( :( :( :( :(

[Τζοαννα]

Happyland mou kalispera...

To mono pou mporeis na kaneis einai na mpite se mia routina kai ola apo tin arxi pali...

Thelei kairo kai upomoni wmos...

Sas euxwme ola ta kalitera...

[LaLa]

Στον 6ο μηνα τα μωράκια περνανε το πρωτο στάδιο προσκόλλησης και ξεκινά το αγχος αποχωρισμού .

Ποτε δεν φοβήθηκα μην κακομάθει το μωρό μου και την αγκαλιά μου την εχω παντα ανοιχτή . Οι μαλακοι μαρσιποι αγκαλιάς (slings) βοηθούν παρα πολυ ωστε να εχουμε και το μωρο μας αγκαλίτσα και να κανουμε τις δουλειες μας

Εμενα η μικρή μου μπουσουλάει απο 6 μηνων . Δεν με πολυθέλει ολη μερα αλλα οταν κουραστεί ή αν την "παραμελήσω" ολο πανω μου γαντζώνεται

Ας ανοιξουμε τωρα τις αγκαλιές μας ..τωρα που μας εχουν ανάγκη γιατι αυριο μεθαυριο θα τα κυνηγάμε για μια αγκαλιά

[manoyla]

Συνφωνω με την LALA.Τα παιδια εχουν αναγκη να τα αγκαλιαζουμε να νιωθουν σιγουρια.Εγω την μικρη μου οποτε χρειαζετε την αγκαλια μου της την προσφερω απλοχερα με πολυ αγαπη.Ειδικα τωρα που περπατισε εγω παρακαλαω να την περνω αυτη τωρα ποια θελει ολο να φευγει.Οταν ομως κουραζετε ερχετε παλη για αγκαλιτσα.Δεν κακομαθενει το μωρο!!

[VENI]

Happyland έγραψε:

ΑΧ κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ!

Κάσση και Ιφιγένεια κπαώς μου "ήρθε" αυτο που μου είπατε! Δε θα θέλει την αγκαλίτσα μου! Αχ ας τη χορτάσω λοιπόν τωρα όσο μπορω!!! :)

Sweetmammy, Αρετη και Argi θα εφραμοσω αυτα που μου ειπατε! Το θέμα δεν είναι ότι απλά θέλει αγκαλιά, θέλει να την πηγαινω και βολτες μεσα στο σπιτι! Με το ενα χερι την κραταω και με το αλλο καθαριζω πατατες! :laugh: Βεβαια δεν ξερω κατα ποσο μπορω να την αφησω να κλαψει γιατι δεν ειναι απλα γκρινια, κλαιει με δακρυα η μικρουλα μου...

Σας ευχαριστω πολύ πάντως με εμψυχώσατε!!!

ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΤΕ ΣΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΣΑΣ ΣΥΝΗΘΙΕΣ!!! :kiss:

ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΜΑΘΑ ΕΤΣΙ(ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ? )

ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ(ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΚΑΝΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ!!!!! :) :) ) ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΘΟΣ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΗΤΟΣ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΘΕΛΕΙ ΜΟΝΟ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ Ή ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΙΟΙ!

Η ΠΛΑΤΗ ΜΟΥ ΗΔΗ ΠΟΝΑΕΙ ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ?????

ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΛΙΓΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΙ ΜΟΥ! ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ?????????????? ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΜΗΝΑ?????????

ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ...ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ?

ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝΕ!!!!(ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ!)

ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!

[sweetmammy]

LaLa έγραψε:

Στον 6ο μηνα τα μωράκια περνανε το πρωτο στάδιο προσκόλλησης και ξεκινά το αγχος αποχωρισμού .

Ποτε δεν φοβήθηκα μην κακομάθει το μωρό μου και την αγκαλιά μου την εχω παντα ανοιχτή .

Συμφωνω με την Λαλα... αλλα παντα με μετρο γιατι και η μανουλα πρεπει να ειναι υγειης και σε καλη φυσικη κατασταση για να κυνηγαει αργοτερα το μωρακι της οταν θα της φυγει απο την αγκαλιτσα...

:kiss:

[simone]

Αναστασακι μου φαση ειναι..Θα περασει..

..και μην αγχωνεσαι..οταν θα μπουσουλησει και θα περπατησει δεν θα την χασεις..παλι θα ερχεται για αγκαλιτσες και χαδακια..το χουν μεσα τους τα κοριτσακια..Εγω αυτο δεν το χω χασει απο την Μικαελλα..Ειναι πολυ χαδιαρα..

Οταν μπουσουλησει-περπατησει θα πηγαινει οπου πας...Απο πισω σου παντου!!!

Ειναι αλλη φαση!!

Φιλακια!!!! :kiss:

[ΑΡΓΩ]

Όλα τα μωρά, άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο, θέλουν αγκαλιές και συναφείς ...φροντίδες. Μεγάλο πράγμα όμως η αγκαλιά. Αλοίμονο στο παιδί που θα τη στερηθεί. Τα παιδάκια που μεγαλώνουν σε ιδρύματα και συνήθως στερούνται τρυφερότητα παρουσιάζουν προβλήματα στην ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη. Και εγώ υποστηρίζω με βεβαιότητα ότι η αγκαλιές είναι απαραίτητες για τα παιδιά, όσες έχουν ανάγκη, δεν υπάρχει υπερβολή στην αγκαλιά και την αγάπη! Κάπου διάβασα : "το κλάμα του μωρού δεν δυναμώνει τα πνευμόνια όπως η αιμοραγία δε δυναμώνει τις φλέβες".

Η στέρηση βασικών αναγκών είναι που "κακομαθαίνει" τα παιδιά. Και η αγκαλιά είναι ζωτική ανάγκη για κάθε παιδί. Ακόμα και αφού περπάτησε ο γιός μου επιζητά την αγκαλιά (όχι μόνο τη δική μου).

Όταν με αγκαλιάζει ξαφνικά και σιωπηλά και με κρατά για ώρα, νιώθω πως και οι μαμάδες έχουμε ανάγκη από αγκαλιές. Όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο! Μήπως είναι και ένας τρόπος να μας πουν ευχαριστώ;

[Argi]

αρετη1 έγραψε:

κοιτα εγω δεν τον αφησα ποτε σε παππουδες και ετσι δεν κακομαθε....αλλα κοιτα να την χαρεις τωρα γιατι οταν περπατησει δεν θα θελει...βεβαια καταλαβαινω οτι ειναι προβλημα...οποτε να την αφηνεις κατω και ας κλαιει..αστην και θα σταματησει..μην της κανεις ομως το χατηρι και την παρεις γιατι το χασες το παιχνιδι...η παιδιατρος μου μου ειχε πει οτι οταν δεν του κανω το χατηρι και κλαιει να μην τον κοιταω στα ματια γιατι σιγουρα το βλεμματου θα μου αλλαξει γνωμη και θα τον παρω αγκαλια...προσπαθησε το...

και δεν θα σε λυπήσει, δεν θα σε πικράνει, δεν θα σου ραγίσει την καρδιά σου να βλέπεις το μωράκι σου που με τόσο κόπο το έφερες στον κόσμο να κλαίει? και να σου ζητάει - τι ποιό απλό - την αγκαλιά σου? Όταν η δική μου κόρη κλαίει κοιτώ το πρόσωπό της και την λυπάμαι τόσο πολύ αμέσως την παίρνω στην αγκαλιά μου, γιατί να κλαίνε τα μωράκια από τόσο μικρά? .....εγώ θα ρωτούσα την παιδίατρο αν η ίδια έχει παιδιά!

Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι τρόποι, όπως να το βάλεις στο ριλάξ και να είστε μαζί στην κουζίνα κλπ. κλπ. κλπ.

[Σισσιώ]

Και μένα η μικρή μου είναι απο τα παιδάκια που δεν πολυθέλει αγκαλιες. Έχει μάθει όμως να είναι συνέχεια με παρέα, γιατι από μικρή την έμαθα να την παίρνω με το καρότσι ακόμα και... στην τουαλέτα! Πάντως έχω παρατηρήσει πως τις περισσότερες φορές που την κρατάω στα χέρια μου είναι γιατι το έχω εγώ αναγκη. Ειδικά όταν την σκάω στα φιλια και αυτη τσαντίζεται και με μαλώνει της λέω: "Μωρή σκατούλα θα στα δώσω ολά μαζεμένα τώρα που είσαι του χεριού και μπορώ, γιατί αργότερα θα μου λες αντε παράτα με ρε μάνα!!" Δεν κακιά η αγκαλίτσα... Πάντως δοκίμασε και εσύ να την βάλεις στο καρότσι και να την έχεις μαζι σου. Στην αναγκη μαλωσέ τη! Άλλαξε (όχι ανέβασε) τον τόνο της φωνής σου για να καταλάβει οτι σοβαρολογείς.