Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Μαμάδες εσείς που έχετε εμπειρία πείτε μας κάθε πόσο και πώς παρακολουθείτε-παρακολουθήσατε τα μωρά σας κατά τη διάρκεια της νύχτας το 40 ήμερο;;; :dry:

Να φανταστώ ότι διαρκώς είστε-ήσασταν από πάνω είτε εσείς ή ο άντρας σας είτε κάποιο συγγενικό πρόσωπο;;;:dry:

Είναι αγχωτική η σκέψη και μόνο...:ohmy: :ohmy: :ohmy:

Δημοσίευση

Εγω Katrina μου τον ειχα διπλα μου και κοιμοταν οποτε με το παραμικρο ειχα οπτικη επαφη. Ασε που μονο με μια πιο δυνατη ανασουλα πεταγομουν απανω... αυτα τις πρωτες μερες... μετα τις 40 μερες ειχα χαλαρωσει πολυ και κοιμομουν καλυτερα γιατι ειχα αρχισει να τον μαθαινω... στους 3 μηνες πηγε στο δωματιακι του και απο τοτε τον παρακολουθω με καμερα... αν κλαψει κοιταω τι εχει, και μετα σηκωνομαι γιατι μπορει να μην χρειαζεται κιολας. Καμια φορα τα κανει και στον υπνο του... Και απο την πρωτη μερα χωρις μαμα και πεθερα. Μονη μου τα εβγαζα περα... (εγω το ηθελα):P

Ελπιζω να βοηθησα...:)

Φιλακια...:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

κατρινα τα πραγματα δεν ειναι τοσο αγχωτικα οσο ακουγονται....εγω απο την πρωτη μερα ημουν μονη μου με το μωρο....ο κανονας ειναι να κοιμασαι και εσυ οταν κοιμαται το μωρο....για να ξεκουραζεσαι....τουλαχιστον το πρωτο 40μερο...το μωρο οταν ειναι καλα τρωει κανει κακα και κοιμαται....πιστεψε με οτι το ενστικτο της μανας ειναι πολυ δυνατο και στο παραμικρο ξυπνας...μην σε πιανει αγχος...ολα θα πανε καλα

Δημοσίευση

Sweetmammy και Αρετή σας ευχαριστώ!:) Απλό φαίνεται αλλά εμένα με αγχώνει πολύ, όπως και όταν πρόκειται να βήξει, μη τυχόν πνιγεί! Νομίζω ότι όλη την ώρα θα είμαι με το ένα μάτι ανοιχτό!:blink: :silly:

Πάντως μόνες σας από την αρχή;;; Κορίτσια εγώ θα έχω την μαμά μου...:woohoo:

Φοβάμαι πολύ μόνη, ιδιαίτερα στην αρχή!:unsure: Φυσικά θα κοιμάμαι δίπλα, δεν το συζητώ...:blink: :silly: :woohoo:

Δυστυχώς θα παραμεληθεί ο αντρούλης μου αλλά έτσι και αλλιώς χρειάζεται και ο ίδιος ξεκούραση, γιατί το πρωί έχει και δουλειά...

Αχ πολύ αγχωτικό το νιώθω... Για να δούμε...:blush: :blush: :blush:

Ελπίζω η μπέμπα να είναι ήρεμη και καλόβουλη...:) :) :)

Δημοσίευση

και εμεισ μονεσ μασ ειμασταν απο την αρχη και καλυτερα πιστευω ειναι.βεβαια μεχρι να σαραντισουμε ειμασταν αυτοκολλητεσ μονο πανω μου κοιμονταν ηρεμα οπωσ σκηνικο η μπεμπα να κοιμαται πανω στο στηθοσ μου και εγω με το συζηγο να βλεπουμε κωμωδια και να χουμε λιωσει στο γελιο.....η μικρη εκει στο υπνο τησ βυδισμενη....:laugh:

Δημοσίευση

καλα ειδικα την πρωτη νυχτα μην περιμενεις να κλεισεις ματι:cheer: συνηθως οι περισσοτερες μαμαδες τα κοιταμε αν αναπνεουν καθε τρεις και λιγο.Μη φοβασαι το λενε κι οι γιατροι,τα νινακια ειναι πολυ πιο ανθεκτικα απ οσο δειχνουν,δεν παθαινουν τιποτα;)

Δημοσίευση

κατρινα καλησπερα.η αληθεια ειναι οτι τον πρωτο εναμισυ μηνα σε πιανει ενας πανικος που λιγες μαμαδες ειναι ψυχραιμες.στο δευτερο παιδι σιγουρα θα μαστε η ειμαστε πολυ πιο ψυχραιμες.καλο ειναι για 2 μηνες περιπου να το χεις διπλα σου το μωρο.και επειδη ξυπναει συχνα και αν το θηλαζεις εισαι κομματια και ενα βημα παραπανω να κανεις.εαν δεν το θηλαζεις νιωθεις πιο ασφαλεια ακουγοντας το παραμικρο.μην φανταστεις οτι εσυ δεν θα το ακους! οσο πτωμα και να ναι μια μανα παντα υποσεινηδητα εχει το νου της.υπαρχουν βεβαια και εξαιρεσεις.τοτε επεμβαινει και ο αντρας σου.ασ ξενυχτησει και αυτος.τι θα θυματε στο μελλον;οσο για την βοηθεια νομιζω οτι μετα απο 2 μηνες δεν θα την εχεις αναγκη.τα μαθαινεις παρα πολυ καλα ολα.υπομονη.οι πρωτες μερες δυσκολες αλλα μετα αρχιζεις και μαθαινεις το ρυθμο του μωρου και τον δικο σου και ολα πανε ρολοι με βοηθεια η και χωρις...

Δημοσίευση

Υβοννη έγραψε:

καλα ειδικα την πρωτη νυχτα μην περιμενεις να κλεισεις ματι:cheer: συνηθως οι περισσοτερες μαμαδες τα κοιταμε αν αναπνεουν καθε τρεις και λιγο.Μη φοβασαι το λενε κι οι γιατροι,τα νινακια ειναι πολυ πιο ανθεκτικα απ οσο δειχνουν,δεν παθαινουν τιποτα;)

Εγω ακομα πηγαινω για να ακουσω αν αναπνεει... γιατι παει και χωνει το προσωπακι του πανω στην παντα...:dry:

Δημοσίευση

Katrina εγω πριν γεννησω, πιστεψε με, δεν ειχα καθολου αγχος για τη γεννα, ειχα ομως πολυ αγχος για το τι θα γινοταν απο τη στιγμη που θα γυριζα σπιτι...:dry:

Τελικα τζαμπα το αγχος... οτι δεν ηξερα μου το εδειξαν η μαμα μου και η πεθερα μου και μια δυο τα καταφερα ολα και τα εκανα μονη μου. Και μαλιστα τωρα καποια απ'αυτα τα κανω και με διαφορετικο τροπο...;)

Σιγα σιγα μαθαινεις και τα χουγια του μωρου και γινονται ολα βλεπωντας και κανωντας...:P

Ασχετο...:blink: εχω ερθει στην Κατερινη για διακοπες με τους γονεις μου. Αλλα πριν πολλα χρονια... περιπου 15. Θυμαμαι οτι ειχε πολυ ωραιες παραλιες...:lol:

Φιλακια...:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Sweetmammy η ''φουκαριάρια'' η μαμά μου θα παιδευτεί επίσης...:);)

Όχι ότι τώρα δεν παιδεύεται...Είμαι από τις κοπέλες, το παραδέχομαι που είμαι λιγάκι καλομαθημένη(κακομαθημένη)!:blink: :silly: ;)

Ωστόσο φυσικά θα κάνω τα πάντα... Ένα άγχος υπάρχει για όλα...:woohoo:

Μελλοντικά πιστεύω ότι και εγώ θα γίνω εξίσου καλή μαμά!:);)

ΥΣ. Ναι έχουμε υπέροχες παραλίες!:) Όπως λέει και ο Μητροπάνος από τον Πλαταμώνα και έπειτα όλο παραλίες...

Ελάτε το Καλοκαιράκι...:cheer: :cheer: :cheer:

Εμείς πάντως είμαστε φιλόξενοι!:cheer:;):kiss:

Δημοσίευση

Είναι θέμα οι διακοπές με τα μωρούλια...

Και εγώ το σκέφτομαι...

Πλέον θα είμαστε πιο περιορισμένοι...

Όμως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία!:) :) :)

ΥΣ.Πάντως η Πιερία έχει όμορφα μέρη για οικογενειακές διακοπές, ήσυχες και ποιοτικές.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Γειά σου κορίτσι. Πιθανόν να ειμαι κι εγω για Ιουλιο.
    • Καλημέρα κορίτσια σας ευχαριστώ πραγματικά όλες για τα λόγια στήριξης,  πολλές με νιώθετε κ αλλες εύχομαι να μην το ζήσετε πότε!! Όπως μου λέτε μόνο ο χρόνος θα βοηθήσει και μακαρι με πίστη και ελπίδα στο μέλλον με το Θέλημα του Θεού να έρθει το φως!🙏
    • Γεια σας κορίτσια! Καιρό έχω να στείλω, βλέπω εδώ συζητήσεις για μετακομίσεις κλπ! Απελπισία η κατάσταση με τα σπίτια, έχετε απόλυτο δίκιο. Εμείς μένουμε σε ένα πολύ μικρό σπίτι (κανονικά δηλ. είναι απλά για ένα ζευγάρι και πολύ λέω), ιδιόκτητο, και υπολογίζουμε όταν με το καλό τελειώσω το διδακτορικό μου σε κάνα χρόνο να κάνουμε ανακαίνιση στο πατρικό μου που είναι από πάνω, για να μπορέσουμε να ζήσουμε πιο ανθρώπινα. Βασικά εδώ και πάρα πολύ καιρό πιέζομαι ήδη με τον χώρο εδώ, αλλά δεν έχω το κουράγιο να ανοίξω σε αυτή τη φάση μέτωπο ανακαίνισης, ενώ τρέχουν τόσα. Οπότε κάνω υπομονή... Απώτερο όνειρο είναι να φύγουμε από την Αθήνα και να πάμε στο νησί μας. Αλλά ρε κορίτσια, χωρίς τη σιγουριά της δουλειάς πού να κάνεις τέτοιο βήμα;! Θα δείξει! Εγώ έκανα όλες τις εξετάσεις, και την καμπύλη. Εννοείται βγήκε τσιμπημένη, αλλά επειδή μετριέμαι 4 φορές την ημέρα έτσι κι αλλιώς και είμαι υπό έλεγχο σε γενικές γραμμές, δεν ανησύχησα. Θα τα στείλω τα αποτελέσματα και στον ενδοκρινολόγο και βλέπουμε. Χθες κάναμε και τον καθιερωμένο υπέρηχο. Όλα καλά, η ζουζούνα κοντεύει το κιλό, η ανάπτυξή της είναι μια χαρά. Απλά ο τράχηλ΄ός μου μειώθηκε (αν το λέω και σωστά). Ενώ στη Β Επιπέδου ήταν 36 χιλιοστά, τώρα είναι 31. Και μάλλον (τι μάλλον; σίγουρα!) είναι επειδή σηκώνω τον μικρό μας (πέρα δηλ. από τα βασικά για άλλαγμα, κρεβάτι, καρότσι κλπ.κλπ., κάνουμε και διάφορα παιχνίδια, χορούς αγκαλιά). Και όλα αυτά θα πρέπει να τα κόψω μαχαίρι, αν γίνεται. Να περάσει και ο 7ος που είναι πιο επικίνδυνα τα πράγματα. Τώρα πώς θα το πετύχω αυτό δεν ξέρω. Γιατί κάποια πράγματα εκ των πραγμάτων πρέπει να τα κάνω εγώ, αφού λείπει ο άντρας μου τη μισή μέρα και πολλά περνούν από εμένα. Και δεν θέλω να έχω και τη μαμά μου απίκο συνέχεια. Εκείνη το θέλει. Εγώ όμως δεν θέλω.   
    • Ααα περίπου στα ίδια και εγώ 4 ώρες μακριά από Αθήνα  καλα σίγουρα δεν έχει σαν το σπίτι σου αλλά εντάξει μπορείς όταν πλησιάζει ο καιρός να πας να μείνεις λίγο Αθήνα θα σε βλεπει κάθε βδομάδα ο γιατρός τότε οπότε θα βλέπει  περίπου αν κοντεύεις  εγώ δεν είχα πάει Αθήνα ήμουν σπίτι και αν μου σπάγαν τα νερά θα ξεκινούσα για Αθήνα αλλά εμένα δεν έσπασαν ποτέ 🤷‍♀️ βήμα βήμα θα τα δείτε όλα 😊
    • @Ngsofia σου στέλνω μια τεράστια αγκαλίτσα λυπάμαι τόσο πολυ 🩷🩷 Κουράγιο κοριτσι μου😞🙏 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...