Μετάβαση σε περιεχόμενο

Συγγενείς-νεογέννητο και κακή ψυχολογία


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσια!!! Ίσως είναι κάπως νωρίς γι αυτό το ποστ αλλά με απασχολεί πολύ αυτό το θέμα και θα ήθελα τη γνώμη σας.

Είμαι έγκυος και σε ένα μήνα περίπου θα φέρω στον κόσμο το πρώτο μου παιδάκι!!! Αυτό που σκέφτομαι έντονα όσο περνάει ο καιρός είναι η πρώτη στιγμή και γενικά η επαφή που θα πρέπει να έχει το βρεφακι μου με τους συγγενείς κυρίως του άντρα μου! Με τους δικούς μου τα πηγαίνω τέλεια αλλά δυστυχώς βρίσκονται μακριά.

Γενικά δεν θέλω να μοιράζομαι πράγματα μαζί τους όσον αφορά το παιδί μου νιώθω απαίσια κάθε φορά που δείχνουν ενθουσιασμό για το νέο μέλος προσπαθώ να τους αποφεύγω μιας και δεν με έχουν στηρίξει καθόλου στην εγκυμοσύνη μου ούτε έχουν επισκεφθεί ποτέ το σπίτι μου. Δεν αντέχω στην ιδέα ότι θα έχουν το παιδί μου αγκαλιά και θα ακούω τα διάφορα σχόλια του τύπου που μοιάζει το παιδί κ.α.

Να το αφήνω στην πεθερά μου ας πούμε για  εξυπηρέτηση που θα έχω κάποια δουλειά να κάνω με τον άντρα μου ούτε λόγος!!! Δεν θέλω να το σκέφτομαι καν!! Αηδιάζω.

Ζω μακριά από τους δικούς μου συγγενείς οπότε είναι ανέφικτο να το αφήνω σ εκείνους.

Και όλα αυτά υπάρχουν στο μυαλό μου και με βασανίζουν πριν καν έρθει το παιδί στον κόσμο! Πόσο μάλλον όταν θα είμαι και λεχώνα και τα ψυχολογικά μου θα είναι πολύ μπερδεμένα τότε φοβάμαι πολύ την αντίδραση μου. Ένταξει ίσως μπορώ να ισχυριστώ κάποιες δικαιολογίες στην αρχή αλλά μέχρι πότε θα τους αποφεύγω δεν ξέρω....

Υπάρχει κάποια κοπέλα που αντιμετώπισε τέτοια δυσκολία?Πως το βίωσε και πως το αντιμετώπισε?

Δημοσίευση

Γεια σου κορίτσι μου!!! Με το καλό να έρθει στο κόσμο το μωράκι σου, να το χαρείς και να είναι πάντα υγιής και ευτυχισμένο. 

Είμαι κι εγώ έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι και είμαι 24 εβδομάδων τώρα, αλλά κι εγώ τα σκέφτομαι όλα αυτά... 

Και σκέψου ότι εμείς έχουμε καλές σχέσεις με την πεθερά μου αλλά δεν μπορώ να διανοηθω ότι θα της αφήσω την μπεμπα μου. Επίσης κι εγώ δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι θα την παίρνουν αγκαλιά και θα θέλουν να την φιλήσουν κι όλας!!! Παρεμπιπτόντως για τα φιλιά και τις αγκαλιές το έχω ξεκαθαρίσει από τώρα ότι είναι απαγορευμένα τον πρώτο καιρό. 

Εγώ σκέφτομαι και το άλλο γιατί όλοι μένουμε στο ίδιο χωριό πως θα δικαιολογώ το γεγονός ότι αφήνω το μωρό στην μαμά μου. η μαμά μου είναι 50 χρονών και η πεθερά μου 70 δεν ακούει καλά, ούτε βλέπει αλλά δεν το παραδέχεται ότι δεν μπορεί να κρατήσει παιδιά. Άσε που βλέπω και πως συμπεριφέρεται στα άλλα της εγκονια... 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα κι εγώ θα ήθελα να ακούσω και από άλλες κοπέλες πως το αντιμετώπισαν. 

Δημοσίευση
στις πριν 39 λεπτά, ο/η Dreamer1 είπε:

Γεια σου κορίτσι μου!!! Με το καλό να έρθει στο κόσμο το μωράκι σου, να το χαρείς και να είναι πάντα υγιής και ευτυχισμένο. 

Είμαι κι εγώ έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι και είμαι 24 εβδομάδων τώρα, αλλά κι εγώ τα σκέφτομαι όλα αυτά... 

Και σκέψου ότι εμείς έχουμε καλές σχέσεις με την πεθερά μου αλλά δεν μπορώ να διανοηθω ότι θα της αφήσω την μπεμπα μου. Επίσης κι εγώ δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι θα την παίρνουν αγκαλιά και θα θέλουν να την φιλήσουν κι όλας!!! Παρεμπιπτόντως για τα φιλιά και τις αγκαλιές το έχω ξεκαθαρίσει από τώρα ότι είναι απαγορευμένα τον πρώτο καιρό. 

Εγώ σκέφτομαι και το άλλο γιατί όλοι μένουμε στο ίδιο χωριό πως θα δικαιολογώ το γεγονός ότι αφήνω το μωρό στην μαμά μου. η μαμά μου είναι 50 χρονών και η πεθερά μου 70 δεν ακούει καλά, ούτε βλέπει αλλά δεν το παραδέχεται ότι δεν μπορεί να κρατήσει παιδιά. Άσε που βλέπω και πως συμπεριφέρεται στα άλλα της εγκονια... 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα κι εγώ θα ήθελα να ακούσω και από άλλες κοπέλες πως το αντιμετώπισαν. 

Σ ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!!! Και εσύ με το καλό με ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου!!!

Εχω καταλήξει στο ότι όλα εξαρτώνται από το τί άντρα έχεις δίπλα σου! Αν είναι υποστηρικτικός και σε καταλαβαίνει  θα την βρείτε μαζί τη λύση! Εγώ δυστυχώς έχω πέσει στην περίπτωση που είναι εξαρτημένος από την μανούλα του και κάνει ότι του λέει αυτή! Να σημειωθεί ότι εκείνος έχει κλείσει τα 38 και εκείνη τα 74!!!! Κακομαθημένος κ τεμπέλης όσο δεν πάει είμαι πολύ απογοητευμένη από τη συμπεριφορά του σε όλη την εγκυμοσύνη μου μέχρι που έφτασα σε σημείο να τον διώξω από το σπίτι... 

Έχω γενικότερα προβλήματα με αυτόν τον άνθρωπο αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...

Όσον αφορά το θέμα μας εγώ θα πω ότι δεν θέλω καμία επίσκεψη μέχρι να σαραντησω και όποιος θέλει να έρθει εδώ να το δει το μωρό από κει και έπειτα... Το σπίτι μου είναι ανοιχτό για όλους θα πω εγω...Αν δεν δεχτούν κακό του κεφαλιού τους!! Ούτως η άλλως δεν έχουμε καλές σχέσεις μια ξινιλα παραπάνω ας την έχουν δεν με νοιάζει...

 

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσια ! 

Εγώ προσωπικά δεν έχω κάποιο θέμα τέτοιο με κανέναν από τους γονείς μας ούτε με τους παππούδες μας . 

Κι όλα αυτά γιατί από την αρχή με τον άντρα μου βάλαμε κάποια όρια εμείς . 

Δεν αφήσαμε περιθώριο διαπραγμάτευσης ούτε αμφισβήτησης. 

Οπότε δεν είχαμε κάποιο θέμα , ότι πήγε να ξεπεράσει το όριο μας στην αρχή έφαγε πόρτα οπότε όλα κύλησαν και κυλούν ομαλά 4 χρόνια τώρα . 

Αυτό λοιπόν που συμβουλεύω εγώ είναι να βάλετε τα όρια σας εσείς στους άλλους, είναι πολύ απλά τα πράγματα. Δεν μπορεί και κανένας να πει τίποτα. 

Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι είστε στην ίδια γραμμή με το σύζυγό , οπότε καλό είναι να καθίσετε πρώτα ήρεμα και να μιλήσετε με τον σύζυγό σαν ζευγάρι , να δείτε με ηρεμία πάνω απ' όλα τα θέλω σας και τα όρια σας , και μετά να τα ορίσετε στους άλλους. 

Τονίζω την ηρεμία γιατί είστε μια ομάδα , μαζί αποφασίζεται και μαζί λειτουργείτε. Δεν χωράνε φωνές και τσακωμοί. Θέλετε και οι δύο το ίδιο , το καλύτερο δλδ για τα παιδιά σας και για την ψυχική υγεία σας . 

Αυτά!

Δημοσίευση
στις πριν 18 ώρες, ο/η Poli91 είπε:

Σ ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!!! Και εσύ με το καλό με ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου!!!

Εχω καταλήξει στο ότι όλα εξαρτώνται από το τί άντρα έχεις δίπλα σου! Αν είναι υποστηρικτικός και σε καταλαβαίνει  θα την βρείτε μαζί τη λύση! Εγώ δυστυχώς έχω πέσει στην περίπτωση που είναι εξαρτημένος από την μανούλα του και κάνει ότι του λέει αυτή! Να σημειωθεί ότι εκείνος έχει κλείσει τα 38 και εκείνη τα 74!!!! Κακομαθημένος κ τεμπέλης όσο δεν πάει είμαι πολύ απογοητευμένη από τη συμπεριφορά του σε όλη την εγκυμοσύνη μου μέχρι που έφτασα σε σημείο να τον διώξω από το σπίτι... 

Έχω γενικότερα προβλήματα με αυτόν τον άνθρωπο αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...

Όσον αφορά το θέμα μας εγώ θα πω ότι δεν θέλω καμία επίσκεψη μέχρι να σαραντησω και όποιος θέλει να έρθει εδώ να το δει το μωρό από κει και έπειτα... Το σπίτι μου είναι ανοιχτό για όλους θα πω εγω...Αν δεν δεχτούν κακό του κεφαλιού τους!! Ούτως η άλλως δεν έχουμε καλές σχέσεις μια ξινιλα παραπάνω ας την έχουν δεν με νοιάζει...

 

Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ να σαι καλά!!! 

Είναι κρίμα που δεν τα πάτε καλά έχεις κουβεντιάσει μαζί του αυτά που σε ενοχλούν; Τώρα που έμεινες έγκυος έχει αλλάξει η συμπεριφορά του; Γενικά κι εμείς τώρα τα βλέπουμε όλα λίγο πιο υπερβολικά μπορώ να πω λόγω της κατάστασης μας. 

Εγώ πιστεύω πάντως ότι Δεν παίζει ρόλο μόνο η συμπεριφορά του άντρα δυστυχώς. Εμείς σαν ζευγάρι έχουμε πολύ καλή χημεία τα συζητάμε όλα καλά και κακά και πάντα υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Το θέμα είναι ο χαρακτήρας όλων των άλλων. Εμείς είμαστε και οι δύο εντελώς ανεξάρτητοι εδώ και χρόνια από τους γονείς μας 37 ο άντρας μου 27 εγώ. 

Το θέμα είναι ξεκάθαρα ο χαρακτήρας του τρίτου για μένα. Ενώ έχουμε βάλει τα όρια μας από την αρχή και στις δύο οικογένειες, οι δικοί μου τα σέβονται όλα ενώ η πεθερά μου τίποτα. Έχουμε μαλώσει κι εγώ με εκείνη και το άντρας μου μαζί της αλλά δεν λέει να καταλάβει. Έχει μάθει να περνάει το δικό της, αλλά εγώ δεν το δέχομαι αυτό. 

Το λάθος για εμάς έγινε το διάστημα που μέναμε σπίτι της μέχρι να μπορέσουμε να φτιάξουμε το δικό μας όπου εκεί δεν μπορούσα να κάνω κουμάντο γιατί δεν ήταν σπίτι μου και ένιωθα και υποχρέωση.

Δεν ξέρω μωρέ καταλαβαίνω τις σκέψεις σου γενικά κι εγώ αυτό θα πω μέχρι να σαραντησει το μωρό δεν έρχεται κανείς σπίτι και ειδικά τώρα με τις καταστάσεις που επικρατούν έχουμε και δικαιολογία..  

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι μπορεί εγώ να είναι η υπερβολική. Άλλες πάλι όχι... 

 

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Dreamer1 είπε:

Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ να σαι καλά!!! 

Είναι κρίμα που δεν τα πάτε καλά έχεις κουβεντιάσει μαζί του αυτά που σε ενοχλούν; Τώρα που έμεινες έγκυος έχει αλλάξει η συμπεριφορά του; Γενικά κι εμείς τώρα τα βλέπουμε όλα λίγο πιο υπερβολικά μπορώ να πω λόγω της κατάστασης μας. 

Εγώ πιστεύω πάντως ότι Δεν παίζει ρόλο μόνο η συμπεριφορά του άντρα δυστυχώς. Εμείς σαν ζευγάρι έχουμε πολύ καλή χημεία τα συζητάμε όλα καλά και κακά και πάντα υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Το θέμα είναι ο χαρακτήρας όλων των άλλων. Εμείς είμαστε και οι δύο εντελώς ανεξάρτητοι εδώ και χρόνια από τους γονείς μας 37 ο άντρας μου 27 εγώ. 

Το θέμα είναι ξεκάθαρα ο χαρακτήρας του τρίτου για μένα. Ενώ έχουμε βάλει τα όρια μας από την αρχή και στις δύο οικογένειες, οι δικοί μου τα σέβονται όλα ενώ η πεθερά μου τίποτα. Έχουμε μαλώσει κι εγώ με εκείνη και το άντρας μου μαζί της αλλά δεν λέει να καταλάβει. Έχει μάθει να περνάει το δικό της, αλλά εγώ δεν το δέχομαι αυτό. 

Το λάθος για εμάς έγινε το διάστημα που μέναμε σπίτι της μέχρι να μπορέσουμε να φτιάξουμε το δικό μας όπου εκεί δεν μπορούσα να κάνω κουμάντο γιατί δεν ήταν σπίτι μου και ένιωθα και υποχρέωση.

Δεν ξέρω μωρέ καταλαβαίνω τις σκέψεις σου γενικά κι εγώ αυτό θα πω μέχρι να σαραντησει το μωρό δεν έρχεται κανείς σπίτι και ειδικά τώρα με τις καταστάσεις που επικρατούν έχουμε και δικαιολογία..  

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι μπορεί εγώ να είναι η υπερβολική. Άλλες πάλι όχι... 

 

Αχ αυτές οι πεθερές γιατί να μας κάνουν τη ζωή πιο δυσκολη??? Καθόλου υπερβολική δεν είσαι ίσα ίσα που πρέπει να βάζουμε προτεραιότητα την υγεία των παιδιών μας γιατί αν συμβεί κάτι χτύπα ξύλο εμείς θα τρέχουμε αυτό οφείλουν να το σεβαστούν και ας αφήσουν την κακία και τα πικροχολα σχόλια τους στην άκρη.

Εγώ ελπίζω να βρω και κάποια άκρη με το σύζυγό κάποια στιγμή γιατί πέρα από τσακωμούς δεν κάνουμε τίποτα άλλο. Μια συνεχόμενη γκρίνια και όλα του φταίνε η συμπεριφορά του ήταν απαράδεκτη σε όλη μου την εγκυμοσύνη και νιώθω μεγάλη πικρία για αυτό γιατί δεν ξέρω σε τι βαθμό έχει επηρεαστεί το παιδί μου από όλα αυτά που πέρασα.

Οπότε καθόμουν να συζητήσουμε τα προβλήματα μας αδιαφορούσε είτε δεν παραδεχόταν ποτέ ότι κάπου έφταιξε και πάλι τσακονωμασταν. Αυτο όμως ποτέ δεν θα αλλάξει. Πλέον δεν μπορώ να τον διαχειριστώ και από το να κλαίω και να στεναχωριέμαι δεν του δίνω σημασία και έχω απομακρυνθεί. Τον στέλνω και στη μάνα του για κανένα 10ημερο και έτσι έχω βρει την ηρεμία μου.

Πριν το μωρό είμασταν πολύ καλύτερα και υποτίθεται πως ήταν συνειδητή η αποφαση.Έχω μεγάλη απορία να δω την συμπεριφορά του και ελπίζω να αλλάξει προς το καλύτερο όταν με το καλό έρθει στον κόσμο! 

Δημοσίευση

Κορίτσια οι ορμόνες σας κάνουν πάρτυ τώρα που είστε εγκυούλες,  γι αυτό κ αυξάνονται οι αρνητικές σκέψεις για την πεθερά. Το λέω γιατί ακριβώς το ίδιο συνέβαινε  σε μένα. Με την υποστήριξη του άντρα μου βάλαμε κάποιους κανόνες, αλλά φυσικά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη ότι τηρούνται όταν αφήνω το παιδί σε αυτή. Δυστυχώς επειδή είναι κ εμένα η μανούλα μου μακρυά δεν έχω άλλο άτομο για βοήθεια. Κ πραγματικά όσο δυνατές κ να είμαστε θέλουμε βοήθεια κ δεν αναφέρομαι σε αυτή που θα μας δώσουν οι άντρες μας. Από την άλλη εμένα είναι στα 58 κ πολύ δραστήρια, στην ηλικία των 70 δεν ξέρω κατά πόσο θα εμπιστευόμουνα. Με το καλό εύχομαι τα μωράκια σας!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...