μόνο εγώ εχω άντρα που είναι σαν να παντρευτηκε τη μάνα του και όχι εμένα

[M@mmy]

καλημέρα κορίτσια μου σήμερα γράφω γιατί θέλω να μιλήσω κάπου μόνο εσείς θα με καταλάβετε ίσως περνάτε και τα ίδια κάποιες... λοιπόν το θέμα μου είναι η "πεθερά"όπως σε όλες μας...ας τα πάρω από την αρχή είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι μέναμε σε ενοίκιο με τον άντρα μου αλλά 1 χρόνο τώρα μετακομίσαμε στα πεθερικά μου και μένουμε όλοι μαζί με τη προϋπόθεση θα φτιάξουν δίπλα σπίτι ένα παλιό των γονιών του πεθερού μου ανακαίνιση και καλά...το θέμα όμως δεν κάνουν τίποτα τόσο καιρό όλο λένε θα το φτιάξουν και τπτ από όταν είμασταν στο ενοίκιο το έλεγαν ...τώρα το θέμα μου είναι η πεθερά μου σε ότι να λέω και κάνω πάντα με βγάζει ότι είμαι λάθος  σε όλα ο άντρας μου περνει συνέχεια το μέρος της μια μέρα πάνω σε ένα καυγά με τον άντρα μου είπε εκείνος πως είμαι άχρηστη αχάριστη και θα πρέπει να φιλάω τα χέρια και τα πόδια της πεθεράς μου που μας έβαλε σπίτι της και ότι εμείς φορτώθηκαμε σε αυτούς στα πεθερικά δλδ όχι εμείς...και δεν πρόκειται ποτέ να είμαι σαν την μάνα του γιατί είναι μια γυναίκα σωστή σε όλα μεγάλωσε τα παιδιά της σωστά είναι δίπλα στα παιδιά της και εγώ δεν πρέπει να μιλάω να βγάζω ανάσα λέει....εγω δεν έχω τη μητέρα μου δίπλα ήταν από τις μαμάδες που κοιτούσε μόνο τον εαυτό της τη δουλειά της τα γνωστά ποτέ δεν είχα επικοινωνία και στήριξη από τη μαμά μου και αυτός απλά τον εκμεταλλεύεται αυτό και λέει ότι μαμά μου είναι η πεθερά μου μόνο αυτή με στηρίζει και πρέπει να το βουλώνε....κορίτσια νιώθω χάλια ψυχολογικά ότι δεν έχω κανέναν μου χαλάει τη διάθεση όλη αυτή η κατάσταση

[M@mmy]

επίσης κορίτσια θέλω να προσθέσω ότι η γυναίκα αυτή είναι διπρόσωπη αυτό με ενοχλεί θέλει να να δείχνει πως εκείνη είναι υπεράνω και τα είναι σε όλα σωστά ότι μόνο αυτή αγωνίζεται και βοηθάει όλους σε όλα ...αν ήταν πραγματικά δίπλα μου ναι θα της φιλούσα και χέρια και πόδια...οταν λέω όμως στον άντρα μου ότι είναι λάθος και εκείνη σε κάποια απλά τσακωνόμαστε και μου λέει δεν είμαι αξία εγώ να πιάνω στο στόμα μου αυτόν τον άγιο άνθρωπο...λέει εγώ είμαι πάρα δίπλα σας τα παιδιά μου είναι παν από όλα...τώρα θα σας πω τι κάνει και να μου πείτε αν είμαι λάθος η όχι ...έχει άποψη σε όλα πάνω στη μικρή μου λες και είναι δικό της το παιδί κάθε φορά θα πει τη γνώμη της αλλά όχι απλά γνώμη με το τρόπο της το απαιτεί να κάνουμε αυτό που θέλει...της λέω να κρατήσει να μικρή για 2 ώρες να πάω κάπου εγώ λέει ναι το παιδί μου δεν θα κρατήσω και ξαφνικά μετά από λίγο της βγαίνει μια δουλειά που έχει η να πάει κάπου και μου λέει θα την κρατουσαααα αλλά έχω δουλειά...επίσης μπροστά στο γιος της όλα τέλεια και μια μέρα ήμασταν οι δυο μας και μου λέει να ξέρεις πως κάνω θυσία που σας δέχτηκα εδώ καμία δεν θα το έκανε εγώ αγαπάω τα παιδιά μου γι'αυτό να λέτε και ευχάριστω που δεν είστε στα ενοίκια εγώ σας έφερα εγώ αγωνίζομαι εγώ σας βοηθάω κανείς άλλος και να το εκτιμάται...που είναι η βοήθεια ρε κορίτσια παιδί δεν μου κραταει ανακάτευε παντού λέω με τον άντρα μου να πάμε θάλασσα θέλει να έρθει και αυτή λέμε  να πάμε για καφέ εγώ και ο άντρας μου και εκείνη να κάτσει με το παιδί και λέει ναι θα το έχω εγώ και μετά λέει να έρθει και εκείνη να πάμε όλοι για καφέ ...έχω βαρεθεί να έχω ένα άνθρωπο συνέχεια μαζί μας μαμά και γιος σετ όπου πάμε μαζί 

[Antonia2]

Καλησπέρα. Λίγο-πολύ όλοι οι άντρες έχουν έρωτα με τη μάνα τους και στα μάτια τους θα είναι πάντα η "θεότητα" μάνα. και είναι όντως μια θεά γιατί η κύηση-γέννηση είναι ένα θαύμα!!

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως διαχειρίζονται οι μανάδες αυτή τη "δύναμη" και επιρροή που έχουν πάνω στα αγοράκια τους. Στη δική μου περίπτωση ευτύχως οι γονείς του άντρα μου μένουν μακρυά μας (εννοώ σε άλλο προάστια της Αθήνας με απόσταση μισής ώρας περίπου) οπότε ευτυχώς έχουμε το χώρο μας. Είναι πολύ παρεμβατική η μάνα του και ότι κι αν μου έχει κάνει ή λέει (πικρόχολα) ενώ ο άντρας μου ξέρει ότι έχω δίκιο, τη δικαιολογεί και δεν της λέει κουβέντα. ούτε εκείνη τη στιγμή ούτε μετα (γιατί η "καημενούλα" είναι πολύ ευαίσθητη και στεναχωριέται... ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΑΑΑΑΑΑ)

Σε νιώθω απόλυτα.

1. το θέμα είναι να έχετε το χώρο σας και προφανώς να μη μένετε όλοι μαζί. Αν είναι να διαλύσετε το σπίτι σας και να μεγαλώνει το παιδί σε σπίτι με φασαρίες και τοξικότητα, πρέπει να σκεφτειτε σοβαρά το ενδεχόμενο της μετακόμισης.

2. ξεκάθαρα πρέπει να κλείνεις αυτιά. (μια φίλη ψυχολόγος μου είπε "ό,τι και να απαντήσεις στην πεθερά σου θα βρει κάτι να γκρινιάξει. είναι ένας άνθρωπος 65 χρονών και δεν μπορεί (ούτε θέλει!!) να καταλάβει αυτό που της λες. ότι και να πεις θα είναι "σταγόνα στον ωκεανό". κάπως έτσι ξεμπλόκαρα και άρχισα να προσπερνάω πράγματα. όχι όλα αλλά σε πολλά δε δίνω σημασία. και σε όσα δίνω απαντάω επιτόπου - αφού ο άντρας μου δεν παίρνει θέση.)

3. Τρίτο και σημαντικότερο η επικοινωνία με τον άντρα σου. μου φαίνεται αρκετά προσβλητικός απέναντί σου. αυτό πρέπει να το δουλέψετε πολύ για να έχετε μια ωραια σχέση. αλλιώς τι να σου πω κορίτσι μου;

Όπως και να έχει, θέλει πολλή υπομονή γιατί η κατάσταση είναι ζόρικη. ούτε να φανταστώ δε μπορώ να έμενα στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου. αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα.

[lactaki]

Καλησπερα κ καλη δυναμη ευχομαι!! Κατά τη γνώμη μου συγνώμη κιόλας αλλά το "λάθος είναι ο άντρας σου. Τι λόγια είναι αυτα στη γυναίκα του? Οτι δεν είσαι αξία κτλ κτλ? Απαράδεκτος απλά!!! Ας μείνει με τη μανα του τότε οι δυο τους αφου την υποστήριζει σε όλα.. 

Για εμενα το λάθος έγινε όταν σας είπε ότι ΘΑ φτιαξει το δίπλα σπίτι κ εσεις πηγατε. Έπρεπε πρωτα να φτιαχτεί να μετακομίσουν κ μετα.. τώρα μη περιμενεις.. Κ ποσο θα μείνετε ολοι μαζι? Για παντα? Δε γίνεται.. 

Πες του να ξυπνήσει κ να μη τα ανέχεσαι.. Οκ μπορεί να σας διευκόλυνε να μη πληρωνετε ενοίκιο αλλά δε θα τη κανεις κ άγαλμα. Αλλά κ παλι στο ξανά λέω, ο άντρας σου το δήμιουργει όλο αυτό, δε κράτα ισσοροπιες κ το χειροτερο σε μειώνει συνεχως.. 

 

[M@mmy]

σε ευχαριστώ για την απάντηση σου το ξέρω και έχεις δίκιο σε όλα το κακό είναι ότι αυτός πάντα μαζί τους ήταν ότι πουν οι γονείς του εγώ το κατάλαβα αργά αυτός φταίει αυτό πιστεύω και εγώ αλλά δεν το παραδέχεται μου λέει ότι εγώ είμαι αχάριστη και σε όλα λάθος το λάθος είμαι εγώ και αν συνεχίσω να πάω κόντρα θα μείνω μόνη μου ... επίσης πατάνε και αυτός και η μάνα του στο γεγονός ότι δεν έχω βοήθεια από κανέναν εγώ και σου λένε μας έχει ανάγκη εξάλλου μου το έχει πει μια φορά είτε σου αρέσει είτε όχι η πεθερά σου είναι η μάνα σου και όχι η μάνα που σε γέννησε που μια φορά δεν σε στήριξε εδώ είναι η οικογένεια σου μου είπε...εγώ μιλάω με τους γονείς μου δεν είμαστε τσακωμενοι αλλά δεν είναι οι γονείς που θα ήθελα και να τους πω ότι περνάω εσύ τον διάλεξες τώρα να τον ανεχτεί θα μου πεις οπότε με ένα παιδί χωρίς καμία στήριξη δεν μπορώ να κάνω τπτ απόλυτος και αυτός δεν αλλάζει είναι σίγουρος πως είναι ο πιο σωστός και η μάνα του η αγία που ποτέ δεν έβλαψε κανέναν

[M@mmy]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Καλησπέρα. Λίγο-πολύ όλοι οι άντρες έχουν έρωτα με τη μάνα τους και στα μάτια τους θα είναι πάντα η "θεότητα" μάνα. και είναι όντως μια θεά γιατί η κύηση-γέννηση είναι ένα θαύμα!!

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως διαχειρίζονται οι μανάδες αυτή τη "δύναμη" και επιρροή που έχουν πάνω στα αγοράκια τους. Στη δική μου περίπτωση ευτύχως οι γονείς του άντρα μου μένουν μακρυά μας (εννοώ σε άλλο προάστια της Αθήνας με απόσταση μισής ώρας περίπου) οπότε ευτυχώς έχουμε το χώρο μας. Είναι πολύ παρεμβατική η μάνα του και ότι κι αν μου έχει κάνει ή λέει (πικρόχολα) ενώ ο άντρας μου ξέρει ότι έχω δίκιο, τη δικαιολογεί και δεν της λέει κουβέντα. ούτε εκείνη τη στιγμή ούτε μετα (γιατί η "καημενούλα" είναι πολύ ευαίσθητη και στεναχωριέται... ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΑΑΑΑΑΑ)

Σε νιώθω απόλυτα.

1. το θέμα είναι να έχετε το χώρο σας και προφανώς να μη μένετε όλοι μαζί. Αν είναι να διαλύσετε το σπίτι σας και να μεγαλώνει το παιδί σε σπίτι με φασαρίες και τοξικότητα, πρέπει να σκεφτειτε σοβαρά το ενδεχόμενο της μετακόμισης.

2. ξεκάθαρα πρέπει να κλείνεις αυτιά. (μια φίλη ψυχολόγος μου είπε "ό,τι και να απαντήσεις στην πεθερά σου θα βρει κάτι να γκρινιάξει. είναι ένας άνθρωπος 65 χρονών και δεν μπορεί (ούτε θέλει!!) να καταλάβει αυτό που της λες. ότι και να πεις θα είναι "σταγόνα στον ωκεανό". κάπως έτσι ξεμπλόκαρα και άρχισα να προσπερνάω πράγματα. όχι όλα αλλά σε πολλά δε δίνω σημασία. και σε όσα δίνω απαντάω επιτόπου - αφού ο άντρας μου δεν παίρνει θέση.)

3. Τρίτο και σημαντικότερο η επικοινωνία με τον άντρα σου. μου φαίνεται αρκετά προσβλητικός απέναντί σου. αυτό πρέπει να το δουλέψετε πολύ για να έχετε μια ωραια σχέση. αλλιώς τι να σου πω κορίτσι μου;

Όπως και να έχει, θέλει πολλή υπομονή γιατί η κατάσταση είναι ζόρικη. ούτε να φανταστώ δε μπορώ να έμενα στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου. αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα.

πράγματι κορίτσι μου με καταλαβαίνεις απόλυτα έτσι είναι όπως τα λες όλα ...κάνω πάρα πολύ υπομονή και με την ελπίδα να φύγουν κάποια στιγμή το θετικό είναι όταν δεν δουλεύει γιατί δουλεύει εποχιακά φεύγει και πηγαίνει και ένα μήνα στην αδελφή της που μένει σε επαρχία και είναι χήρα και μόνη η στον άλλον της το γιο που σπουδάζει σε άλλη πόλη και έτσι περνώ ανάσα ... όταν μέναμε μόνοι μας στο ενοίκιο ήταν αλλιώς ο άντρας μου άλλος άνθρωπος συννεννοουμασταν σε όλα τώρα έχεις αλλάξει λες και έχω άλλον άντρα πάντα με το μέρος της και εγώ η Κάκια και νιώθω ότι χαθήκαμε τελείως σαν ζευγάρι υπομονή και να μην δίνω σημασία αυτό μου έχουν πει 2 εμπειστα άτομα που έχω μιλήσει και εγώ αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου και τώρα μπήκα εδώ να τα πω και εγώ να ηρεμήσω ευχαριστώ για όλα κορίτσια ❤️

[Antonia2]

στις πριν 3 λεπτά, ο/η M@mmy είπε:

πράγματι κορίτσι μου με καταλαβαίνεις απόλυτα έτσι είναι όπως τα λες όλα ...κάνω πάρα πολύ υπομονή και με την ελπίδα να φύγουν κάποια στιγμή το θετικό είναι όταν δεν δουλεύει γιατί δουλεύει εποχιακά φεύγει και πηγαίνει και ένα μήνα στην αδελφή της που μένει σε επαρχία και είναι χήρα και μόνη η στον άλλον της το γιο που σπουδάζει σε άλλη πόλη και έτσι περνώ ανάσα ... όταν μέναμε μόνοι μας στο ενοίκιο ήταν αλλιώς ο άντρας μου άλλος άνθρωπος συννεννοουμασταν σε όλα τώρα έχεις αλλάξει λες και έχω άλλον άντρα πάντα με το μέρος της και εγώ η Κάκια και νιώθω ότι χαθήκαμε τελείως σαν ζευγάρι υπομονή και να μην δίνω σημασία αυτό μου έχουν πει 2 εμπειστα άτομα που έχω μιλήσει και εγώ αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου και τώρα μπήκα εδώ να τα πω και εγώ να ηρεμήσω ευχαριστώ για όλα κορίτσια ❤️

Η υπομονη ειναι μια λεξη αλλα ανθρωπος εισαι.. θα εκραγεις καποια στιγμη!!! Γι αυτο το προβλημα πρεπει να λυθει απ τη ριζα του κ το βασικο προβλημα ειναι η "αποσταση" με τον αντρα σου. Ευτυχως που λειπει που κ που αλλα παλι δν ειναι λυση αυτο.. Η ζωη ειναι μικρη για να την περναμε μεσα στην τοξικοτητα κ τις προσβολες.

Παντως μ την πεθερα σου μην ψαχνεις λυσεις. Παντα διπροσωπη θα ειναι κ θα δημιουργει προβληματα. 

Ρε κοριτσια αληθεια απορω. Καποτε ηταν αυτες νυφες.. γιατι φερονται ετσι;;;; Κ γ ν μην παρεξηγηθω, βλεπω ακομα κ τη μαμα μου ποσο μπλεκεται.. διακριτικη κ καλα αλλα ολο θα πει τη γνωμη της χωρις ν τη ρωτησουμε.. λιγη διακριτικοτητα πια...

Ελπιζω ν μην γινουμε κι εμεις ετσι.

Υ.Γ. @M@mmyεννοειται να τα μοιραζεσαι μαζι μας. Κι εγω παιρνω πολλη δυναμη απο εσας! ♥️ Καθε προβλημα κι εννοια οταν μοιραζεται, γινεται λιγο πιο ελαφρυ

[Froufro]

Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να πιάσεις τον άντρα σου κ να μιλήσετε, ήρεμα... όταν είσαι σε φάση χωρίς νεύρα, όταν θα μιλάς με τόσο θυμό για τη μαμά του που τόσο αγαπάει τύφλα, μόνο εσένα θα βλέπει λάθος. Να του εξηγήσεις πως αυτό δεν είναι ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώνει το παιδάκι σας, αν η κουβέντα γυρίσει στους δικούς σου κ την υποστήριξη που ΔΕΝ έχεις, να του πεις πως δεν είναι θέμα σύγκρισης, το θέμα είναι να είστε ευτυχισμένοι. Κ πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν να του ζητήσεις να φύγετε ξανά από εκεί μέχρι να φτιαχτεί το άλλο σπίτι που λες ότι θα μείνουν (αν φυσικά το επιτρέπουν τα οικονομικά σας) είναι η καλύτερη λύση. Πάντα βέβαια χωρίς φωνές,  αλλιώς πίστεψε με μόνο χαμένη θα βγαίνεις κ εκείνος θα απομακρύνετε από εσένα περισσότερο κ θα δίνει δίκιο στη μαμά του.... απλά να καταλάβει την στεναχώρια σου κ ότι δεν είσαι ευτυχισμένη εκεί.

[M@mmy]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Η υπομονη ειναι μια λεξη αλλα ανθρωπος εισαι.. θα εκραγεις καποια στιγμη!!! Γι αυτο το προβλημα πρεπει να λυθει απ τη ριζα του κ το βασικο προβλημα ειναι η "αποσταση" με τον αντρα σου. Ευτυχως που λειπει που κ που αλλα παλι δν ειναι λυση αυτο.. Η ζωη ειναι μικρη για να την περναμε μεσα στην τοξικοτητα κ τις προσβολες.

Παντως μ την πεθερα σου μην ψαχνεις λυσεις. Παντα διπροσωπη θα ειναι κ θα δημιουργει προβληματα. 

Ρε κοριτσια αληθεια απορω. Καποτε ηταν αυτες νυφες.. γιατι φερονται ετσι;;;; Κ γ ν μην παρεξηγηθω, βλεπω ακομα κ τη μαμα μου ποσο μπλεκεται.. διακριτικη κ καλα αλλα ολο θα πει τη γνωμη της χωρις ν τη ρωτησουμε.. λιγη διακριτικοτητα πια...

Ελπιζω ν μην γινουμε κι εμεις ετσι.

Υ.Γ. @M@mmyεννοειται να τα μοιραζεσαι μαζι μας. Κι εγω παιρνω πολλη δυναμη απο εσας! ♥️ Καθε προβλημα κι εννοια οταν μοιραζεται, γινεται λιγο πιο ελαφρυ

σήμερα που μίλησα εδώ όντως νιώθω σαν να έφυγε ένα βάρος από μέσα μου ...και εγώ αλήθεια αυτή την απορία έχω ότι όλες είχαν πεθερές και όντως έτσι κάνουν μετά σαν εκείνες και εγώ φοβάμαι λέω μην γίνω και εγώ έτσι...και ναι και η μάνα μου το κάνει δεν με βοηθάει σε τπτ η αλήθεια είναι αλλά να χώνει τη μύτη της ξέρει πολύ καλά απλά εκείνη τη βάζω στη θέση της...ξέρεις η μάνα σου είναι αλλιώς ενώ η πεθερά είναι το θύμα πάντα αν πεις κάτι αντίθετο από εκείνο που πιστεύει εκεινη

[M@mmy]

στις πριν 5 ώρες, ο/η Froufro είπε:

Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να πιάσεις τον άντρα σου κ να μιλήσετε, ήρεμα... όταν είσαι σε φάση χωρίς νεύρα, όταν θα μιλάς με τόσο θυμό για τη μαμά του που τόσο αγαπάει τύφλα, μόνο εσένα θα βλέπει λάθος. Να του εξηγήσεις πως αυτό δεν είναι ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώνει το παιδάκι σας, αν η κουβέντα γυρίσει στους δικούς σου κ την υποστήριξη που ΔΕΝ έχεις, να του πεις πως δεν είναι θέμα σύγκρισης, το θέμα είναι να είστε ευτυχισμένοι. Κ πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν να του ζητήσεις να φύγετε ξανά από εκεί μέχρι να φτιαχτεί το άλλο σπίτι που λες ότι θα μείνουν (αν φυσικά το επιτρέπουν τα οικονομικά σας) είναι η καλύτερη λύση. Πάντα βέβαια χωρίς φωνές,  αλλιώς πίστεψε με μόνο χαμένη θα βγαίνεις κ εκείνος θα απομακρύνετε από εσένα περισσότερο κ θα δίνει δίκιο στη μαμά του.... απλά να καταλάβει την στεναχώρια σου κ ότι δεν είσαι ευτυχισμένη εκεί.

σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου μιλάς πολύ όμορφα και ανθρώπινα κορίτσι μου το έχω κάνει και αυτό του έχω μιλήσει και σε ήρεμη φάση αλλά μόνο και μόνο που ανέφερα τη μαμά του αρχίζει να θυμώνει μου λέει ανακατεύω ένα άνθρωπο που αγωνίζεται για εμάς συνέχεια χωρίς να με έχει πειράξει δεν σηκώνει ούτε ήρεμη κουβέντα ούτε άγρια...απλά προσπαθώ να τα βρω μαζί του γιατί τον αγαπάω πραγματικά και δεν θέλω να χαλάσουμε αυτό που έχουμε εξαιτίας της μάνας του απλά θα κλείνω τα αυτιά σε ότι και να λέει εκείνη...δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να φύγουμε ξανά ...λένε πως το χειμώνα θα κάνουν έστω μισές εργασίες και θα μετακομίσουν αλλά έχουν περάσει 4 χειμώνες από τοτε που το λένε και έχω απογοητευτεί πραγματικα

[Sofia86]

Αχ κοριτσι μου.. Εγω θα πω ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου...

Δυστυχως ο αντρας σου εχει μεγαλυτερο μερος ευθυνης απο την πεθερα,γι αυτο και βρισκει κι εκεινη εδαφος..

Σηκωθειτε και φυγετε ΧΤΕΣ...

Ειναι μια τοξικη κατασταση και δεν θα την αντεξετε,ειδικα εσυ..Εκεινος δεν το βλεπει,πρεπει ομως να μιλησετε και αν ειναι διπλα σου θα πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...

[M@mmy]

στις πριν 38 λεπτά, ο/η Sofia86 είπε:

Αχ κοριτσι μου.. Εγω θα πω ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου...

Δυστυχως ο αντρας σου εχει μεγαλυτερο μερος ευθυνης απο την πεθερα,γι αυτο και βρισκει κι εκεινη εδαφος..

Σηκωθειτε και φυγετε ΧΤΕΣ...

Ειναι μια τοξικη κατασταση και δεν θα την αντεξετε,ειδικα εσυ..Εκεινος δεν το βλεπει,πρεπει ομως να μιλησετε και αν ειναι διπλα σου θα πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...

το θέμα είναι ότι αυτός δεν βλέπει πουθενά κανένα πρόβλημα και καμιά τοξικότητα και εφόσον δεν έχει καταλάβει ότι είναι λάθος δεν φεύγει κιόλας και ούτε θέλει να ξαναφύγει από εδώ ....ούτε θέλω να χωρίσω εξαιτίας της μάνας του γιατί όλα η κόρη μου θα τα πληρώσει μετά να είναι μακριά από τους γονείς της....εγώ παρατηρώ τον άντρα μου συνέχεια όταν είναι εκείνη μαζί μας είναι άλλος άνθρωπος σαν εγώ να είμαι απλά μια κοπέλα που κρατάει το παιδί του που κανεί της δουλειές του σπιτιού...όταν εκείνη λείπει όμως είναι ο άντρας μου γνώρισα που αγάπησα μιλάμε ήρεμα όπως είμασταν και όταν μέναμε μόνοι μας ...άρα αυτή φτάει γιατί χώνει τη μύτη της παντού αλλά αυτός δεν το καταλαβαίνει μου λέει ότι βλέπω προβλήματα και βγάζω διάφορα εκεί που δεν υπάρχουν και συνέχεια ότι ψάχνω να βρίσκω προβλήματα να φορτώνω σε ένα άνθρωπο που μόνο βοήθεια και αγαπάει μας δίνει και δεν φταίει σε τίποτα ποτέ για τη μάνα του δλδ

[Sofia86]

στις πριν 3 ώρες, ο/η M@mmy είπε:

το θέμα είναι ότι αυτός δεν βλέπει πουθενά κανένα πρόβλημα και καμιά τοξικότητα και εφόσον δεν έχει καταλάβει ότι είναι λάθος δεν φεύγει κιόλας και ούτε θέλει να ξαναφύγει από εδώ ....ούτε θέλω να χωρίσω εξαιτίας της μάνας του γιατί όλα η κόρη μου θα τα πληρώσει μετά να είναι μακριά από τους γονείς της....εγώ παρατηρώ τον άντρα μου συνέχεια όταν είναι εκείνη μαζί μας είναι άλλος άνθρωπος σαν εγώ να είμαι απλά μια κοπέλα που κρατάει το παιδί του που κανεί της δουλειές του σπιτιού...όταν εκείνη λείπει όμως είναι ο άντρας μου γνώρισα που αγάπησα μιλάμε ήρεμα όπως είμασταν και όταν μέναμε μόνοι μας ...άρα αυτή φτάει γιατί χώνει τη μύτη της παντού αλλά αυτός δεν το καταλαβαίνει μου λέει ότι βλέπω προβλήματα και βγάζω διάφορα εκεί που δεν υπάρχουν και συνέχεια ότι ψάχνω να βρίσκω προβλήματα να φορτώνω σε ένα άνθρωπο που μόνο βοήθεια και αγαπάει μας δίνει και δεν φταίει σε τίποτα ποτέ για τη μάνα του δλδ

Δικιο εχεις,ειναι μια κατασταση που σε εγκλωβιζει..Συνηθως αυτες οι πεθερες προσπαθουν να εχου  τον ελεγχο και δυσκολα αφηνουν τα παιδια τους να φυγουν ανεξαρτητα και μακρια παντα με την προφαση οτι θα βοηθανε σε οτι χρειαζεται..

Μονο αν ανοιξει τα ματια του και το δει θα γινει δουλεια..Ειναι η μανα του και τα βλεπει ολα τελεια,αλλα κι εσυ εισαι η μανα του παιδιου του κι η ψυχικη σας υγεια κι ηρεμια ειναι πανω απο ολα..

[M@mmy]

στις πριν 25 λεπτά, ο/η Sofia86 είπε:

Δικιο εχεις,ειναι μια κατασταση που σε εγκλωβιζει..Συνηθως αυτες οι πεθερες προσπαθουν να εχου  τον ελεγχο και δυσκολα αφηνουν τα παιδια τους να φυγουν ανεξαρτητα και μακρια παντα με την προφαση οτι θα βοηθανε σε οτι χρειαζεται..

Μονο αν ανοιξει τα ματια του και το δει θα γινει δουλεια..Ειναι η μανα του και τα βλεπει ολα τελεια,αλλα κι εσυ εισαι η μανα του παιδιου του κι η ψυχικη σας υγεια κι ηρεμια ειναι πανω απο ολα..

έτσι ακριβώς μεγαλώνω και εγώ μια ψυχούλα και όσο μπορώ θέλω να κάνω το καλύτερο που μπορώ για εκείνη να της δώσω όσα μπορώ να είμαι δίπλα της σε ότι χρειαστεί εγώ το ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει απώλεια στήριξης από τη μητέρα μου και δεν θέλω να νιώθει έτσι και η κόρη μου θέλω να είμαι δίπλα της να είμαι η κολώνα της και όχι όπως ειμακ εγώ τώρα βρίσκουν και κάνουν μάνα και γιος γιατί με βλέπουν κατώτερη και ότι τους έχω ανάγκη...υπομονή και προσπάθεια κάνω για τη μικρή μου αν δεν είχα παιδί απλά θα καθόταν με τη μάνα του και θα είχα φύγει χθες