Αναφορά

Πιστευώ πως έχει καλά στοιχεία στο χαρακτήρα του, απλά είναι τρομερά εγωιστής και ανασφαλής τύπος. Τώρα ειδικά με το πρόβλημα του η ανασφάλεια του έφτασε σε άλλο level.. Θέλω να πιστευώ πως αν έρθει ένα παιδάκι θα χαλαρώσει και θα φύγει το όποιο κόμπλεξ και η όποια ανασφάλεια. 

Α εμείς δεν κοιμόμαστε τόσο πολύ μέσα στη μέρα. Το στήθος συνηθίζει το ρυθμό της.  Όχι ακόμα. Αφού μέχρι τουλάχιστον το Μάιο θα είμαστε μαζί δε βρίσκω το λόγο να το κάνω ακόμα. Ρώτησα 2 συμβούλους θηλασμού αν χρειαστεί όταν θα αρρωστήσω (αν) και μου είπαν όχι. Γιατί περνάνε μόνο αντισώματα στο γάλα κι όχι τα μικρόβια. Υπάρχουν φάρμακα που είναι συμβατά με το θηλασμό και με τη δέουσα προσοχή δε χρειάζεται να κόψουμε το θηλασμό. Από την άλλη δεν παίρνει με τίποτα μπουκάλι ακόμα... Άρα... θα το αφήσω για το Μάρτιο...

Εδώ θα έρθω και θα συμφωνήσω απόλυτα. Όσο και να θέλουμε ένα μωρό (και ξέρετε καλά με πόση δύναμη ψυχής ήθελα την κόρη μου!!!), όταν έρχεται δοκιμάζεται πολύ μια σχεση. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν πολλά διαζύγια μωρα στη μέση (6 μηνών... 1 έτους). Δεν είναι όπως στις ταινίες δυστυχώς, έρχεται το μωρό και το κοιτάμε χαμογελαστοί αγκαλιά όλη μέρα. Δοκιμάζονται τα νεύρα, αϋπνία, αντοχές, υπομονή, ορμόνες (!!!!!), καμιά φορά επιλοχειος. Όλα αυτά θέλουν καλές βάσεις αλλιώς καταρρέουν όλα. Θα δώσω ένα παράδειγμα που το έχω αναφέρει στο παρελθόν. Με τον καλό μου είχαμε ανέκαθεν μια υπέροχη σχέση. Με πολλή συζήτηση και κατανόηση και και και... Ήμουν σίγουρη ότι όταν ερχόταν το παιδάκι μας που λαχταρουσαμε τόσο θα απογειωνομασταν σαν ζευγάρι. Αμ δε.... Άλλαξαν οι ισορροπίες τους πρώτους μήνες. Ξαφνικά χαθήκαμε, αλλάξαμε, ξεκίνησαν μικρές εντάσεις. Δεν μας αναγνωριζα. Με πληγωνε πολύ αυτή η κατάσταση οπότε του μιλούσα ξανά και ξανά. Και επειδή ακριβώς είχαμε καλές βασεις, και μιλούσαμε πολύ για τα συναισθήματα μας το βρήκαμε ξανά. Βέβαια δεν είναι η σχέση μας όπως πριν το παιδί σε καμία περίπτωση, γιατί δοκιμάζεται καθημερινά, αλλά με προσπάθεια και από τους δυο την κρατάμε ζωντανή. @melitiniღ στα έγραψα όλα αυτά για να ξέρεις κοριτσάκι μου γλυκό ότι ξέρω την λαχτάρα σου να γίνεις μανούλα. Όλες μας την ξέρουμε. Αλλά το σπίτι σου και η οικογένεια σου χρειάζεται ηρεμία και γερά θεμέλια για να έρθει ένα παιδί και μεγαλώσει όπως πρέπει. Ο πατέρας του παιδιού παίζει όπως θα ξέρεις τεράστιο ρόλο τόσο στην ανατροφή, όσο και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Ο σκοπός είναι να μεγαλώνουμε υγιή παιδιά και συναισθηματικά, όχι μόνο σωματικά.  Δεν θέλω να σε κρίνω, ειλικρινά. Στα λέω με όλη μου την καλή διάθεση. Είσαι σίγουρη ότι αυτός ο άνθρωπος κάνει για πατέρας του παιδιού σου;

χε χε χε κι εμένα μου έχει περάσει πάαααρα πολλές φορές αυτή η σκέψη απο το μυαλό... αλλά λέω ναι.. να σου πω γιατί;; Γιατί είμαι 36 σε ένα μήνα, γιατί σπατάλησα χρόνια μαζί του και πλέον αν χωρίσω δε θέλω να ξαναμπω σε μία τέτοια διαδικασία εύρεσης συντρόφου και γάμου. Θέλω να μείνω μόνη μου. Δεν θέλω μετα συγχωρήσεως άλλο μαλάκα πάνω απ' το κεφάλι μου, τα λάθη μια φορά γίνονται. Εγώ πλέον το μόνο που θέλω είναι ένα παιδάκι, μπορεί να φανεί εγωιστικό αλλά έτσι είναι. Δεν με νοιάζει μετά αν χωρίσω.. και σπίτι έχω και δουλειά έχω και ανθρώπους να με βοηθήσουν στο μεγάλωμα του έχω. Αυτός θα χάσει, που με τέτοιο χαρακτήρα που έχει άλλη γυναίκα να τον κάνει υπομονή δεν θα βρει.  

Αυτό βλέπω. Γιατί μου είπε να την ξυπνάω δεν κατάλαβα. Τέλος πάντων. Σήμερα την ξύπνησα γιατί είχα τα κουράγια. Αύριο βλέπουμε. Όπως πάει.