Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Τον τελευταίο καιρό έχω γίνει μάρτυρας μιας κατάστασης που κατ εμε είναι απαράδεκτη... Όταν βρίσκομαι στο μετρό με την κοιλιά μέχρι εκεί και την εξάντληση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο οι μονοδικοί άνθρωποι που φιλοτιμούνται να μου παραχωρήσουν τη θέση τους είναι μεγάλες γυναίκες από 60 και πάνω την ίδια στιγμή που δίπλα τους κάθονται νεαρά παιδιά που το παίζουν αδιάφορα...

Προχτές βρέθηκα στο ίδιο σκηνικό μόνο που αυτή τη φορά υπήρχε μια μάνα 50 ετών περίπου με την 20χρονη κόρη τους που γυρίζαν από την αγορά, με κοίταξε και βέβαια δεν έκανε νόημα στην κόρη της να σηκωθεί για να κάτσω. Την ίδια στιγμή μια κυρία μεγαλυτερης ηλικίας μου παραχώρησε τη δικιά της θέση....

Και σκέφτομαι... εγω στην ηλικία τους δεν υπήρχε περίπτωση να διανοηθώ να κάθομαι ενώ δίπλα μου υπήρχε κάποιος που είχε περισσότερη ανάγκη από εμένα. Ισως και να τα βλέπω λίγο υπερβολικά τώρα τα πράγματα, αλλά μερικές φορές απορώ πραγματικά ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ????

×
×
  • Προσθήκη...