Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αναφορά

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα σε όλες !! Που γέννησε αυτή η φίλη σου και έχουν πρωτόκολλο να τα κρατάνε μέχρι 37?? Ισχύει παντού αυτό άραγε; Εμένα με τρομάζει πολύ η ιδέα της ΜΕΝΝ !! Μπήκα λοιπόν και εγώ στην 28η εβδομάδα, είχα χθες εμβρυολόγο 1 κιλό η μια και 1.200 η άλλη, τσούκου τσούκου μεγαλώνουν, τώρα από δω και πέρα θα παίρνουν πιο πολύ βάρος από ότι πιο πριν.Έχω βαρύνει και εγώ πολύ, δε μπορώ να με σηκώσω, τα πόδια μου με το κάθε περπάτημα υποφέρουν, η δε αλλαγή στάσης στο κρεβάτι ή το να σηκωθώ από ξάπλα είναι το πιο δύσκολο μου. Περιμένω πως και πως να δω τον ενδοκρινολόγο τέλος άλλης βδομ΄άδας που επιστρέφει να δω τι θα μου πει, γενικά μέσα στη μέρα οι μετρήσεις ζαχάρου μου καλές είναι μετά τα γεύματα, μόνο άμα φάω τπτ πιο "κακό" άντε να τσιμπήσουν λίγο, με τα της νηστείας έχω θέμα που άσχετα με το τι θα φάω κ πότε πάντα βγαίνουν τσιμπημένα και έχω αγωνία να το τον δω, ήδη πάνε κάμποσες μέρες και φοβάμαι. Τώρα θέλω να ψωνίσω και εγώ μερικά φορμάκια,κορμάκια, τπτ πάνες, σαμπουαν ,μπουρνούζια κλπ.Δευτέρα έχω ραντεβού και με τη γυναικολόγο μου να δω και αυτή τι θα μου πει, η εμβρυολόγος με ρωτούσε αν έκανα ακόμα το εμβόλιο κοκκύτη, λογικά θα μ το πει τώρα η γυναικολόγος υποθέτω. Να κυλήσουν οι μέρες και οι βδομάδες ήσυχα εύχομαι!
    • Είναι κρίμα και άδικο να μην έχεις την απαραίτητη συμπαράσταση από τόσο πολύ κοντινούς σου ανθρώπους για χαζομάρες και τυπικότητες. Ζούμε στο 2025 και αντί να χαίρονται ότι θα φέρεις στον κόσμο το εγγονάκι τους γίνονται μικροπρεπεις. Συγνώμη, αλλά αναστατωνομαι όταν διαβάζω τέτοια πράγματα. Ελπίζω οι φίλοι να είναι εκεί κοντά σου, και πραγματικά να χαίρονται μαζί σου! Όσο για τα άγχη, λογικό είναι, για όσες ειδικά γινόμαστε μανουλες για πρώτη φορά, είναι ένα ταξίδι που πολλές φορές καταλήγει μοναχικό, από την έννοια ότι η κάθε γυναίκα το βιώνει ξεχωριστά. Κι εγώ μπορεί να μπω στο τρυπάνι να κάνω κάποιες αρνητικές σκέψεις, αλλά προσπαθώ να δημιουργώ χαρούμενες εικόνες στο μυαλό μου και μελλοντικές στιγμές που θα ζω με τα παιδάκια μου κι έτσι κάπως το μπαλανσαρω! 
    • Με το άγχος γενικά πως τα πηγαίνετε; Εγώ από τη μια προσπαθώ να σκέφτομαι ότι έχουμε περάσει τους σημαντικούς κινδύνους από την άλλη έχω διαβάσει τόσα πράγματα που περίεργες σκέψεις περνάνε που και που. Επίσης νιώθω ότι δεν την χαίρομαι τόσο αυτή την περίοδο, λόγω της αντίδρασης των γονιών μου, οι οποίοι από τότε που το έμαθαν είναι ψυχροί μαζί μας και δεν μας μιλάνε γιατί δεν είχαμε προλάβει και δεν θα προλάβουμε να κάνουμε (θρησκευτικό) γάμο. Πίστευα ότι τέτοιες κατάστάσεις φ΄ερνουν χαρές στις οικογένειες και όχι τέτοιες συμπεριφορές. Με τις αγορές δεν κρατήθηκα, αγόρασα 2-3 πραγματάκια για το μωρό τις προάλλες για νιώσω ότι μπαίνει μια ευχάριστη νότα στο σπίτι, αν δεν μου έχουν έρθει ακόμη, μάλλον από Δευτέρα. Προσπαθώ να βλέπω φίλους 1-2 φορές την εβδομάδα, αλλά και πάλι με έχει επηρεάσει πάρα πολύ αυτή η κατάσταση.
    • Ειχε παει και περυσι. Ευτυχως δεν αρρωσταινε συνεχεια. Φετος θα δειξει πως θα παει και το κυριοτερο τι θα μου πει η παιδιατρος και ο γυναικολογος.
    • Μόνο όσοι περνάμε τις ίδιες καταστάσεις μπορούν να καταλάβουν και είναι απολύτως λογικό ! Να μην σκέφτεσαι αρνητικά! Το μόνο που θα σκέφτεσαι είναι το μωράκι σου ότι είναι εκεί μέσα και είναι καλά,εμένα αυτό μου δίνει δύναμη το μωράκι μου που το νιώθω κάθε μέρα ,και να θυμάσαι κάθε μία μέρα που περνάει είναι και μια νίκη !! Αυτό σκέφτομαι Κ εγώ πλέον για να μπορώ να αντέξω όλο αυτό που περνάω !!! Μια τεράστια αγκαλιά σε σένα και σε όλες μας που περνάμε δυσκολίες !!! 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...