Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

geia sas koritsia, an kai mpainw arketo kairo sto forum proti fora sas grafw. eimai arketa mikri kai akoma den exw ginei manoula, einai kati omws pou thelw polu, mia erwtisi thelw na kanw, ponaei polu kata ti diarkeia tis gennas? mou exoun pei oti einai peripou san tous ponous tis periodou, alitheuei? euxomai se oses theloun na ginoun manoules na to petuxoun kai se oses perimenoun ta ninakia tous na erthoun ugeiestata!!!

Δημοσίευση

Kalispera ki kalos mas vrikes...:)

O pwnos den einai san tous pwnous periodous...

Makari na itane...

Einai poli pio dunatoi agapi mou...:blink:

Mantarini mou min fwvasai ki otan erthei i wra na genniseis ki esu me to kalo to mwraki sou otan tha se etimi,,,

Den tha skeftese tous pwnous...

Tha skeftese na kratiseis to mwraki sou aggalitsa...:) :) :)

Δημοσίευση

Καλως ηρθες στο ΜΑΜΜΥ!

Οταν με το καλο μεινεις εγκυος δε θα σε νοιαζει τιποτα.

Θα ξεχασεις και τον πονο και ο,τι αλλο σε ενοχλει με το που θα ερθει το μωρακι σου στη ζωη...

Ο,τι και να σου πουμε τωρα ειναι λιγο!

Ο πονος ειναι το τελευταιο πραγμα που θα πρεπει να σε απασχολει μπροστα σε μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη...

Παρεπιπτοντως εγω ειμαι πολυ φοβιτσιαρα γενικα αλλα βλεπω οτι ακομη παραμενω ψυχραιμη!

Οταν φτασει η ωρα ομως δεν ξερω πως θα αντιδρασω και ας εχω ακουσει διαφορα...

Αυτα απο μια απειρη επιδοξη μανουλα....

Δημοσίευση

Mantarini μου καλωσήρθες στην παρέα μας!

Οι περισσότερες κοπέλες θα συμφωνήσουμε ότι οι πόνοι του φυσιολογικού τοκετού είναι κάτι παραπάνω από έντονοι! Οι λιγότερες είναι αυτές που μπήκαν προγραμματισμένα για καισαρική (για τον οποιονδήποτε λόγο) και δεν ένιωσαν συσπάσεις επώδινες (ένιωσαν όμως πόνους μετά -εγώ είμαι η υπερτυχερή που ένιωσα και πριν και μετά εφόσον η καισαρική προέκυψε στην πορεία), αυτές που κάνανε επισκλιρίδιο από την αρχή της διαστολής και είχανε σύντομο τοκετό με εύκολη εξώθηση.

Σίγουρα όμως δεν είναι πόνοι που αποθαρρύνουν κάποια γυναίκα από το να γεννήσει. Αν ήταν έτσι όλες θα μέναμε με ένα παιδάκι.

Υπάρχουν γυναίκες με επίπονη περίοδο που γεννήσανε χωρίς επισκλιρίδιο και ομολόγησαν ότι κάποιους μήνες πόνεσαν πιο πολύ στην περίοδο από ότι στη γέννα. Όλα είναι σχετικά τελικά! Η αντοχή της γυναίκας στον πόνο, οι συνθήκες του τοκετού, όλα!

Ένα είναι το σίγουρο! Όταν πάρεις αγκαλίτσα το μωράκι σου τα ξεχνάς όλα!

Δεν ξέρω πόσο μικρή είσαι ή την οικογενειακή σου κατάσταση, αλλά σου εύχομαι ο επόμενος πόνος που θα νιώσεις να είναι αυτός της γέννας!

Σε φιλώ!

Δημοσίευση

μην τα σκεφτεσαι αυτα...αν ολες σκεφτομασταν τους πονους της γεννας δεν θα γενναγε καμμια....εκεινη την ωρα σκεφτεσαι το μωρακι σου ,οι πονοι και τα υπολοιπα ειναι περαστικα...οποτε μην το σκεφτεσαι καν

Δημοσίευση

Mantarini μου καλημέρα και από μένα!

Δεν χρειάζεται να φοβάσαι! Η γέννα είναι η καλύτερη εμπειρία για μια γυναίκα! Δεν περιγράφεται με λόγια το πώς αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή και το πόσο ολοκληρωμένη νιώθεις!

Εγώ γένησα με προγραμματισμένη καισαρική (επισκληρίδιο) και δεν ΕΝΙΩΣΑ ΚΑΝΕΝΑΝ πόνο! Ούτε πριν το χειρουργείο αλλά ούτε και μετά! Το μόνο που ένιωσα ήταν ένα "τρέμουλο", κάτι σαν κρυάδες, μετά το χειρουργείο!

Η επιστήμη κοπέλα μου έχει προχωρήσει αρκετά και τα παυσίπονα δεν σου επιτρέπουν να νιώθεις πόνο!

Έχω ακούσει και εγώ διάφορα! Δεν τα έζησα όμως όταν εγώ γέννησα! Γνώρισα την απόλυτη ευτυχία χωρίς πόνο!

Μην αγχώνεσαι λοιπόν, τόσες γυναίκες που γεννάμε νομίζεις ότι δεν είμαστε "φοβιτσιάρες";;;;;;;;;;;;;;;;;;

Φιλιά....

Δημοσίευση

Οι γυναίκες είναι πλασμένες να αντέχουν κάθε πόνο και ειδικά αυτόν του τοκετού! Εν αντιθέση με τους άνδρες όπου έχει βρεθεί ότι δεν μπορούν να αντέξουν αυτής της έντασης πόνο!

Η μαμά μου, μου έλεγε πάντα, όταν ήμουν μικρότερη, ότι ο πόνος της γέννα δεν περιγράφεται πόσο μεγάλος είναι. Όταν έμεινα για πρώτη φορά έγκυος και ήρθε η ώρα του τοκετού, πονούσα πολύ είναι αλήθεια αλλά είναι ένας πόνος διαφορετικός από τους άλλους, είναι γλυκός!! Έκανα αναισθησία όταν είχα 8εκ διαστολή! Στο 2ο τοκετό δεν έκανα αναισθησία - δεν είχα τον χρόνο -μέσα σε μισή ώρα, από την άφιξη στο νοσοκομείο, γέννησα!

Μην ανησυχείς καθόλου κάθε γυναίκα είναι διαφορετική στις αντοχές της, άλλωστε υπάρχει και η επισκληρίδιος πια, επομένως.....

Αν είσαι πολύ μικρή, όπως λες, απόλαυσε την ζωή σου και άσε τέτοιου είδους ανησυχίες για όταν θα έρεθι η κατάλληλη στιγμή. :):kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...