Αποξεση διαδικασία αναλυτικά..

[Ισμήνη15]

Καλημέρα σας! 

Ήμουνα έγκυος με άδειο σάκο.. Περίμενα περίμενα.. Τίποτα ως που 8 εβδομάδων  και 3 ημερών έκανα αποξεση.. Σήμερα δηλαδή. Ο λόγος που κάνω αυτό το ποστ είναι πως θέλω να δωσω κουράγιο σε όσα κορίτσια φοβούνται πραγματικά αυτή την επέμβαση. Νομίζω δεν υπάρχει φοβιτσιαρα σαν και εμένα.. Θέλω να σας περιγράψω αναλυτικά την διαδικασία. Πήγαμε στις 7:30 κάναμε την εισαγωγή, έβγαλα τα ρούχα μου, έβαλα ρόμπα, κάναμε υπέρηχο για να επιβεβαιώσουμε πως δεν εμφανιστηκε έμβρυο. Μετά κάναμε καρδιογραφημα και μου είπαν να καθίσω στο δωματιάκι μου και να περιμενω να με φωνάξουν. Υπήρχαν και άλλες κοπέλες εκεί που περίμεναν να κάνουν αποξεση επίσης.. Μου ερχόταν να πάω να τις αγκαλιάσω γιατί μόνο αυτές θα με καταλάβαιναν.. Όλες με βουρκωμενα ματιά, βλέμμα στο κενό. Με φωνάζουν μετά από λίγο(στο μεταξύ παίρνω τηλ τον άντρα μου που ήτανε από έξω και του λέω θα πάθω ανακοπή! Έλα να με πάρεις φοβάμαι!) πάμε στο χειρουργείο,με βάζουν να κάτσω στην καρεκλα-κρεββατι μου βάζουν την πεταλούδα στο χέρι και μου λέει θα νιώσεις λίγο πίκρα στο στόμα και θα κοιμηθεις.. Εκείνη την στιγμή έλεγα την προσευχή μου και κοιμήθηκα.. Υστερα με ξύπνησαν.. Μου λέει η νοσοκόμα είδες που δεν ήταν τίποτα? Και με πήγαν στο δωματιάκι.. Μετά από 20 λεπτά και νομίζω σηκώθηκα. Καθόλου πόνος, πολύ ξηρόστομια και προσωπικά φοβερά ανακουφισμενη.. 7:30πηγε στο μητέρα και 9:30 φύγαμε. Η αναροφηση διαρκεί περίπου 20 λεπτά,. Η διαδικασία δεν είναι τίποτα πραγματικά και σας το γράφω εγώ αυτό! Που είμαι κότα σε αυτά.. Κορίτσια την επόμενη φορά που θα κάνουμε εισαγωγή να ειναι για να γεννήσουμε τα μωράκια μας!! 

 

[Petalouditsa28]

Ετσι ακριβώς τα ειχα ζησει κ εγω ενα χρονο ακριβώς πριν.......... η διαδικασια δεν ήταν απολυτως τιποτα. Δε φοβηθηκα τίποτα. Το μονο που με ένοιαζε ηταν εκεινο το μωρακι που εφυγε.... ολα τα αλλα μου φαινόντουσαν Καθημερινή ρουτινα, λες κ ειχα ξανα κανει κατι αναλογο.. 

Για τις κοπέλες θα συμφωνησω απολυτα.. ολες εκεινο το αδειο βλεμμα, αλλες με δακρυα αλλες με κλαματα κανονικα.. εγω ουτε που θελω να θυμαμαι με τι κλαματα ξύπνησα. 

Σου ευχομαι τα καλυτερα απο εδω και περα.. παρε το χρονο σου και ολα θα πάνε καλά την επόμενη φορα! εγω ενα χρονο μετα κ μετραω μερες για να καλοσωρισω τη μικρη μου πριγκίπισσα... η τότε έμπειρα δε θα ξεχαστει αλλα τουλάχιστον δε με ποναει πια...

[KONSTANTIA]

Σε καμία γυναίκα που θέλει ένα παιδάκι δεν αξίζει τέτοιος πόνος. Από τις διηγήσεις σας πόνεσα μέσα μου, σας ευχαριστώ που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία να νιώσω αυτό το φρικτό αίσθημα, θα με κάνει καλύτερη μάνα! Σας εύχομαι τα καλύτερα και σύντομα φουσκωμένες κοιλιές και υγιεί μωρά!!!

[Guest]

Το έζησα και εγώ πριν 2,5 μηνες. Ειναι οπως τα λες ακριβώς πλην του πικρού στο στόμα. Εγω ξύπνησα με κανονική γεύση και εφαγα τον αμπακο για καποιο λογο. Ωστοσο τη μεγάλη θλίψη την ειχα μια μέρα πριν οταν μου ανακοινώθηκε ο κενός σακος. Εκει ημουν ερειπιο. Τη μερα της απόξεσης, εως και ανακουφίστηκα θα έλεγα γιατι εληγε αυτό που ήδη είχε λήξει και δεν το ήξερα. Η διαδικασία σα  διαδικασία δεν είναι τίποτα, το ψυχολογικό κομμάτι έχει μια δυσκολία αν και προσωπικά εκείνη την απώλεια την ξεπέρασα. Αυτό ομως που δεν εχω ξεπεράσει ειναι την ανασφάλεια και το φόβο για το τι μελλει γενεσθαι. Ελπίζω να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των κοριτσιών που μετά τη δική τους εμπειρία τώρα ειναι εγκυες ή μανουλες.

[Petalouditsa28]

στις πριν 26 λεπτά, ο/η Kat-Cat είπε:

. Αυτό ομως που δεν εχω ξεπεράσει ειναι την ανασφάλεια και το φόβο για το τι μελλει γενεσθαι. 

Ειναι κατι που σε τραυματιζει και δύσκολα ξεπερνιεται ο φοβος κ η ανασφάλεια....ειμαι 38 εβδομάδων κ ακόμα καμια φορα μου περνάνε ασχημες σκεψεις οταν πχ ειναι ησυχη για αρκετή ωρα...

Όμως να σκεφτεσαι οτι αυτο που ζησαμε ειναο πλέον κατι πολυ συνηθισμένο κ τις περισσότερες φορες η επόμενη εγκυμοσύνη παει αψογα...ειδικα αν οι εξετασεις σου είναι καλες, δεν εχεις να φοβασαι.... απλα σου μενει σα μια τραυματική εμπειρία κ σα σκεψη: και αν ξανα συμβει?? Ετσι χωρίς λογο...

Σας ευχομαι ολα να πάνε καλα απο εδω κ περα! 

[Guest]

στις πριν 8 λεπτά, ο/η Petalouditsa28 είπε:

Ειναι κατι που σε τραυματιζει και δύσκολα ξεπερνιεται ο φοβος κ η ανασφάλεια....ειμαι 38 εβδομάδων κ ακόμα καμια φορα μου περνάνε ασχημες σκεψεις οταν πχ ειναι ησυχη για αρκετή ωρα...

Όμως να σκεφτεσαι οτι αυτο που ζησαμε ειναο πλέον κατι πολυ συνηθισμένο κ τις περισσότερες φορες η επόμενη εγκυμοσύνη παει αψογα...ειδικα αν οι εξετασεις σου είναι καλες, δεν εχεις να φοβασαι.... απλα σου μενει σα μια τραυματική εμπειρία κ σα σκεψη: και αν ξανα συμβει?? Ετσι χωρίς λογο...

Σας ευχομαι ολα να πάνε καλα απο εδω κ περα! 

Νομιζω αυτο ειναι το βασικο μου προβλημα. το γεγονος ως γεγονος ξεπεραστηκε γρηγορα καθως δεν ειχα δει εμβρυο και δεν ενιωθα δεσιμο με κατι ή με καποια κατασταση. Απλα μετα φοβασαι τρελα μην ξανασυμβει το ιδιο, μην εχεις επιλοκες απο ολο αυτο και δε σου παει καλα κοκ. Παντως ολες εσεις ειστε πολυ σημαντικο παραδειγμα!!! Εσυ εμεινες πολυ γρηγορα και παλι σαν την Irene ε? Με το καλο ευχομαι και με ενα πονο!!

[Petalouditsa28]

Εγω εκανα απόσεξη 3/3... προσπάθειες ξεκινησα τελη Απριλίου και Σεπτέμβρη εμεινα έγκυος.. ομως ήμουν πολύ πιεσμενη ψυχολογικα... εννοω πως  ειχα αγχος, δε το ευχαριστιομουν τοσο πολυ..... το Σεπτέμβρη που αφεθηκα τελειως, γιατι προέκυψαν αλλα θεματα στη δουλειά, το πιασαμε το σπορακι.. δε ξερω αν ειναι τυχαιο ή οχι....... 

Σε ευχαριστώ για τις ευχες Σου.....ειμαι σίγουρη πως και εσυ θα τα καταφερεις πολυ σύντομα..  κ ολα θα πανε καλα!

[Guest]

στις Just now, ο/η Petalouditsa28 είπε:

Εγω εκανα απόσεξη 3/3... προσπάθειες ξεκινησα τελη Απριλίου και Σεπτέμβρη εμεινα έγκυος.. ομως ήμουν πολύ πιεσμενη ψυχολογικα... εννοω πως  ειχα αγχος, δε το ευχαριστιομουν τοσο πολυ..... το Σεπτέμβρη που αφεθηκα τελειως, γιατι προέκυψαν αλλα θεματα στη δουλειά, το πιασαμε το σπορακι.. δε ξερω αν ειναι τυχαιο ή οχι....... 

Σε ευχαριστώ για τις ευχες Σου.....ειμαι σίγουρη πως και εσυ θα τα καταφερεις πολυ σύντομα..  κ ολα θα πανε καλα!

Α ξεκίνησες αμέσως σχετικά, Εμενα μου ειχε πει ο γιατρος τουλαχιστον 2 κυκλους μετα. Αλλα Μαρτιο την εκανα και εγω. Δε μας πηγαν καλα οι Μαρτηδες!!! αχαχαχαχ. Μακαρι να πιασουν οι ευχες σου!! Ολων σας οι ευχες δλδ

[Petalouditsa28]

Ναι, εγω εκανα συγκεκριμένη θεραπεια με χαπια, ηξερα ποτε θα αδιαθετισω κ αφού αδιαθετισα με εξετασαν κ ολα ηταν καλα! Οποτε πηρα το οκ απο το γιατρο μου εφοσον ημουν ετοιμξ ψυχολογικά να ξεκινησω προσπάθειες... ηθελα παρα πολυ να ξεκινησω. Η αναμονη θα με τρελανε.. απλα καθε φορα που περνουσε η ωορρηξία κ μετα μεχρι να δω αν εμεινα εγκυος, ημουν σε αναμμενα καρβουνα...

 

[Guest]

στις πριν 24 λεπτά, ο/η Petalouditsa28 είπε:

Ναι, εγω εκανα συγκεκριμένη θεραπεια με χαπια, ηξερα ποτε θα αδιαθετισω κ αφού αδιαθετισα με εξετασαν κ ολα ηταν καλα! Οποτε πηρα το οκ απο το γιατρο μου εφοσον ημουν ετοιμξ ψυχολογικά να ξεκινησω προσπάθειες... ηθελα παρα πολυ να ξεκινησω. Η αναμονη θα με τρελανε.. απλα καθε φορα που περνουσε η ωορρηξία κ μετα μεχρι να δω αν εμεινα εγκυος, ημουν σε αναμμενα καρβουνα...

 

Ναι κλασικα,...Τωρα που θα ξαναμπαινω στο παιχνιδι σιγα σιγα πρωτα ο Θεος και αν ολα πανε καλα θα ναι και αυτο καθε μηνα μεγαλο λουκι, αν και ο φοβος παραμενει περισσοτερο στο μετα πλεον...Τελοσπαντων. Ολα καλα

[Irene_D]

Καλησπέρα, έζησα και 'γω ακριβώς το ίδιο τον Ιανουάριο.. ήταν πολύ άσχημη εμπειρία... 
Το έζησα όπως εσύ , περιμέναμε και εμείς έως την 8η εβδομάδα μήπως φανεί κάτι.. όλη η διαδικασία 
ήταν ψυχοφθόρα.. όμως και εγώ θυμάμαι οτι ξύπνησα απο τη νάρκωση με κλάματα κι όταν με ρώτησαν γιατί κλαίω απάντησα, από ανακούφιση... μου φάνηκε αιώνας εκείνο το διάστημα.. 
Όμως το καλό σε αυτή την περίπτωση είναι οτι δε βλέπεις καρδούλα που σταματά κάποια στιγμή..απλά δε βλέπεις ποτέ τίποτα.. θεωρώ μετά από ότι έζησα πως είναι εντελώς τυχαίο το γεγονός και στο τέλος όλα πάνε καλά! 
Γι' αυτό μπορώ να σας διαβεβαιώσω!!!    

[Ισμήνη15]

Έτσι είναι.. Και εγώ νομίζω πως επικεντρωθηκα τόσο πολύ στο τι θα αντιμετωπίσω την ημέρα της αποξεσης και όχι στο λογο της γιατι ποτέ δεν είδαμε έμβρυο οπότε έλεγα αντε να την κάνω για να ξεκινήσουμε προσπάθειες. Πριν 2 χρόνια είχα εύκολη φυσική σύλληψη σε διδυμα.. Πήγε πολύ καλά και τώρα κοντεύουν τα 2. Τον προηγούμενο μήνα ήρθαμε σε επαφή  μόνο 2 φορές και από εκεί που δεν το περίμενα ήρθε εγκυμοσύνη.. Χωρίς έμβρυο βέβαια.. Αλλά τόσο που χαρήκαμε και μπήκαμε στη διαδικασία ξανά να σκεφτόμαστε για μωρά τώρα θέλουμε να κάνουμε προσπαθειες. Εμένα ο γιατρός μου επιμένει πως από αυτό κιόλας τον μήνα μπορώ να προσπαθήσω.. Ενώ έχω ακούσει συνήθως για 2-4 μήνες μετά μου λέει πως όσες πιθανότητες είχα πριν να αποβάλλω(20%) όπως σε όλες τις κυησεις δηλαδή, τις ίδιες θα έχω και τώρα.. Ότι δεν επηρεάζει κάτι δηλαδή η αναροφηση. Το θετικό είναι πως από την στιγμή που μένει έγκυος μια γυναίκα τότε μπορεί! Καλή διατροφή, felicin, θετική σκέψη και οι περισσότερες πιθανότητες είναι στο να προχωρήσει η κύηση! Μην ξεχνάτε πως η σκέψη προκαλεί ύλη 

[Finally]

Το έζησα δύο φορές κ η μία σε δίδυμα..πλέον έχω 2 παιδιά( κ μετά από εξωσωματικές όλα αυτά οπότε το κόστος το ψυχολογικό είναι υπερδιπλάσιο).. μην το βάζετε κάτω κορίτσια συμβαίνει συχνά...