Αναφορά

Καλημέρα Αντωνία καλό θα ήταν να μιλήσεις με ενδοκρινολόγο γιατί η παθολογία στο ζάχαρο δεν έχει να κάνει μόνο με τις υψηλές τιμές αλλά εμφανίζεται κ σχετίζεται κ με τις πολύ χαμηλές τιμές. Εύχομαι να ήταν απλά τυχαίο γεγονός, ίσως μια επαναληπτική διαδικασία να ξεκαθαρίσει τα πράγματα ή μπορεί να σου προτείνουν να πάρεις μηχανηματάκι να κάνεις μετρήσεις στο σπίτι προ και μετά γεύματος. Πάντως μην το αφήσεις ψάξτο  😊🙏🏼

με άγγιξε να ξέρεις ❤️ πλέον το βλέπω οτι νιωθει τυχερός που ειμαι η μαμά του! οτι και να γίνει μολις θα του μιλήσω και θα του χαμογελάσω πάντα μου χαμογελάει ❤️ και ας μην κοιμαμαι τα βράδια... είναι οτι καλύτερο μπορουσα να έχω...θα το έκανα ξανα και ξανα και ξανά 💙   εντωμεταξυ χθες κοιμήθηκε τόσο καλά ο γλυκούλης μου❤️ ξύπνησε εκεί κατά τη 1 για φαγητό και έκλαιγε και μετά τον πήρα αγκαλιά στο κρεβάτι...(τα σώματα μας ήταν ενωμένα)..και ξανα ξύπνησε στις 4.30 και μετά στις 7.30 και σηκώθηκε γενικά στις 9...που συνήθως ξυπνάει καθε δύο ωρες το βράδυ και για πρωί ξυπνάει 7.30-8.00...του αρεσε η αγκαλια μου μάλλον...μολις ακουμπούσα το κεφάλι μου στο δικο του τα έκλεινε αμέσως τα μάτια...ενιωθε ασφάλεια... ούτε κουνιόταν οπως αλλά βράδια ούτε τίποτα...και επιτέλους ξεκουράστηκα και εγώ 💙   συγγνώμη για το σεντόνι 😂😂

Μου θυμίζεις πολύ την περίπτωση της μαμάς μου. Είχε έναν άντρα τέρμα ακατάλληλο με τον οποίο έκανε 5 παιδιά μαζί του (εγώ το δεύτερο παιδί εδώ 😝). Σε 6 χρόνια 5 παιδιά. Κ σ αυτά τα χρόνια είχαν χωρίσει κιόλας αρκετές φορές αλλά τον δεχόταν πίσω γιατί εμείς ήμασταν πολύ μικρά κ τον ζητούσαμε κτλ. Κ την ρώτησα γιατί συνέχιζε να κάνει παιδιά μαζί του αφού ήταν ακατάλληλος; (Σκέψου στα τελευταία παιδιά δν ήταν καν στις γεννες ήταν χαμενος) Η απάντηση ήταν ότι ήθελε να κάνει παιδιά κ πίστευε ότι τα παιδιά θα τον άλλαζαν , παρότι ήταν μόλις 31 ετών στο 5ο παιδί δεν ήθελε να χωρίσει κ να παντρεύει ξανά κ να κάνει παιδιά και με άλλον άντρα. Την καταλαβαίνω την οπτική της κ εγώ μητέρα είμαι αλλά αλλά η μαμά μου με αυτήν την απόφαση σήκωσε στους ώμους της τις επιλογές της. Μετανάστευσε στο εξωτερικό για να μας σπουδάσει, η οικογένεια κόπηκε στη μέση γιατί 15 χρονών εμείς οι 3 μεγάλες κόρες μείναμε μόνες μας στην Ελλάδα (οι μικρές αδερφές μας έφυγαν στο εξωτερικό με τη μαμά μου για να δουλεύει 2 δουλειές κ να μας συντηρεί).  Την θαυμάζω την αγαπώ αλλά όλη αυτή η κατάσταση με γέμισε πολλά απωθημένα. Αρχικά μεγάλωσα χωρίς πατέρα (κ όχι γιατί είχε πχ πεθάνει αλλά γιατί ήξερα οτι δεν μας ήθελε κ δεν μας αγαπάει.). Ζήλευα τις φίλες μου τα άλλα παιδιά που είχαν τους γονείς τους πχ στις πανελλήνιες ή σε μεγάλες στιγμές της ζωής τους κ πάει λέγοντας. Και μπορώ να αναφέρω πολλά θέματα εδώ.    όταν ήρθε η ώρα να αρραβωνιαστώ στα 22 μου (συνδέεται με τα απωθημένα μου, είχα ανάγκη έναν σύντροφο που θα με προστάτευε) μέσα μου έψαξα παρααααα πολύ καλά αν αυτός θα είναι ο σωστός. Σε καμία μα καμία περίπτωση δεν ήθελα να δεσμευτώ έναν ακατάλληλο άνθρωπο.    Με βάση τη δική μου οπτική κ τα βιώματα, ένα παιδί θέλει τους γονείς του κ παρότι αγαπώ κ θαυμάζω την δύναμη της μητέρας μου εγώ δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να κρατήσω τον άντρα μου μόνο κ μόνο για τα παιδιά. Όσο δυνατή κ να είναι η μαμά το παιδί θέλει κ τον μπαμπά.  Ταπεινή μου γνώμη μέσα από τα βιώματά μου.    εύχομαι να αλλάξει ο άντρας σου, η μαμά μου πίστευε μέχρι τελευταία στιγμή ότι ο πατέρας μου μπορεί ν αλλάξει κ τον ανέχτηκε 12 χρόνια. Όταν χώρισαν κάναμε πάρτι γιατί ήταν ανυπόφορο αυτό που ζούσαμε αλλά τα τραύματα είναι τραύματα ακόμα κ αν διώξεις τον τοξικό παράγοντα από την εξίσωση. 

Όχι, δεν γκρίνιαξε, απλά έφαγε με το ζόρι! Εμένα είναι σε σταθερά ανοδική πορεία. Θα δούμε σε 20 μέρες που θα ξανά πάμε στην παιδίατρο. 

Είχες κάποιο σύμπτωμα;; Αγχώνομαι μέχρι και δεν νυστάζω