Αναφορά

και για πάμε λίγο να ευθυμήσουμε...Ποιααα κορίτσια αναμένουν σύντομα (ή και όχι) περίοδο;  Κάνω την αρχή και λέω πως αναμένω λογικά σε καμιά βδομάδα. Εννοείται πώς έχω όλα τα συμπτώματα πριν την περίοδο αλλά με την καθημερινότητα δεν έχω χρόνο να σκεφτώ καν ότι μπορεί να έγινε κάτι αυτή τη φορά. Έτσι κι αλλιώς η ελεύθερη επαφή έγινε στο παρατσάκ πρέπει να είχε τελειώσει η ωορρηξία.   

κορίτσι πώς είσαι; ήρθε περίοδος τελικά; 

γενικά βλέπω όμως οτι τα δυσκολα πέρασαν...πλεον δεν αγχώνομαι!  μπαίνω και στην ιμαδουλα μας και παίρνω μια ανάσα κιόλας ❤️

Στις τρεις αρνητικές χοριακες δεν είχα κανένα σύμπτωμα. Στις τρεις θετικές χοριακες δεν είχα κανένα σύμπτωμα. Φίλη μου είχε πονακια και ήταν έγκυος  Ίδια φίλη είχε πονακια και δεν ήταν έγκυος    Δεν υπάρχουν συμπτώματα... Θετική σκέψη! Καλή επιτυχία!

Κορίτσια είστε υπέροχες όλες και με φοβερές ιστορίες προσωπικά η κάθε μία! Σε αντίθεση με κάποιες από σας εγώ ζω και ζούσα σε μια υγιή οικογένεια με αγάπη και τρομερό δέσιμο των γονιών μου.  Με αποτέλεσμα το σπίτι που επιλέξαμε με το σύζυγο μου να ζήσουμε σε λίγο καιρό να είναι το πατρικό μου.. πάνω να είμαστε εμείς, κάτω ο αδερφός μου με τη γυναίκα του και στην ίδια αυλή οι γονείς μου. Έχοντας πρότυπο αυτούς τους γονείς με τις όποιες δυσκολίες βρέθηκαν στο δρόμο τους και την όποια οικονομική ανέχεια θέλω να μεταδώσω αυτή την αγάπη, αυτό το δέσιμο και αυτό το σεβασμό στη δική μου οικογένεια. Δεν είναι τυχαίο αλλώστε που ο ίδιος ο άντρας μου θέλησε να πάμε να μείνουμε στο χωριό στο πατρικό μου και να φύγουμε από την πόλη όπου και ζούμε.  Απλά σας είπα, και όπως είπε και η @Elli13 κάποια παιδικά τραύματα μας κυνηγάνε ακόμη..  και αν δεν έχουμε το γνώθι σε αυτόν δεν υπάρχει περίπτωση να τα αποβάλλουμε πότε.. αυτό ισχύει και με το σύζυγο μου. Είχε έναν πατέρα στην παιδική του ηλικία, που το μόνο που τον έμοιαζε ήταν ο εαυτούλης του και με μια μαμά να τρέχει για τα πάντα, να δουλεύει άπειρες ώρες και τα παιδιά να μεγαλώνουν κατά βάση με τον παππού και τη γιαγιά. Η αδερφή του από όσο γνωρίζω πρέπει να έκανε χρόνια ψυχοθεραπεία σε αντίθεση με τον άντρα μου που δεν παραδέχτηκε πότε μέσα του το πρόβλημα. Τώρα ήρθε και αυτό με το παιδί που "δεν μπορεί" να κάνει & τον αποτέλειωσε.  Οπότε υπάρχουν και αυτά του τα ξεσπάσματα που ευτυχώς πλέον δεν είναι συχνά και έχουν ελλατωθεί αρκετά.  Εχθές ήταν μια από αυτές τις δύσκολες ανασφαλής μέρες.. προσπαθεί να κόψει και το κάπνισμα και η έλλειψη νικοτίνης του έχει τρυπήσει τα νεύρα ακόμη πιο πολύ από ότι ήταν. πφ! Το μεσημέρι που γύρισα από τη δουλειά άλλος άνθρωπος, σαν να επανήλθε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις.  Ήταν ξέσπασμα και πέρασε, αυτό θέλω να πιστεύω όπως επίσης και το γεγονός ότι ο πονηρός τέτοιες μέρες νηστείας και προσπάθειας βάζει τρικλοποδιές.  & ίσως το γεγονός ότι μπορεί στο ενδεχόμενο του ερχομού  ενώς παιδιού, έχοντας και τέτοια βιώματα.. να θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο.. κάτι το οποίο δεν ισχύει προσωπικά για μένα, γιατί όπως προείπα θεωρώ πως θα γίνει ένας πάρα πολύ καλός πατέρας, κάτι που δεν ήταν ο δικός του γι' αυτον. Θα ξετρελαθεί, όπως τον έχω δει πάρα πολλές φορές να κάνει με την ανηψιά μου και τα παιδιά φίλων μας, και θα του φύγουν όλα τα κόμπλεξ και οι όποιες ανασφάλειες.  Από δω και πέρα ελπίζω να ακούτε μόνο ευχάριστα πράγματα από μένα..!!!!