Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αναφορά

  • Απαντήσεις

    • @Elli13 το ότι θελουμε λιγο χρονο για μας ή ότι νιώθουμε εξαντλημενες κτλ δ σημαίνει ότι δ αγαπάμε τ παιδια μας. Έχουμε φτάσει σε σημείο να προσπαθούμε να δικαιολογησουμε τις φυσιολογικες ανθρώπινες λειτουργίες μας. Βλέπεις τι γράφεις? Νιώθω ευλογημένη κτλ. Κανένας δ μπορεί να σε κατηγορήσει γτ είσαι άνθρωπος κ έχεις αναγκγ από ύπνο, ξεκούραση, μια βόλτα χωρίς τ παιδί. Δ αναιρεί το αν τ ηθελες η αν νιωθεις τυχερη που τ έχεις. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ξέρεις πόσες φορές φωναζω μέσα στη μέρα? Σημαίνει ότι δ τ αγαπαω? Η ότι μετάνιωσα που τ εκανα? Έχεις μελλον ακόμα ναι, αλλά θα δεις μεγαλη διαφορά αμα.στειλεις τη μεγάλη παιδικο εκεί όταν γίνει 2 και ακόμα πιο μεγαλη όταν θα έχουν φτάσει τ 4 και τ 2 αντίστοιχα. Τα κορίτσια μ έχουν ακριβώς 21 μηνες διαφορά. Και σε οποια μανουλα θελει μικρη διαφορά ηλικίας πιστεύω ότι τα 2.5 χρόνια με 3 είναι τ ιδανικό. Θα μ πεις τι 2 παρα τι 2.5. Και όμως αυτό το 8μηνο έχει μεγαλη διαφορά σρο πρώτο παιδακι σου. Τα έχω περάσει όλα αυτά τ στάδια Π περιγράφεις. Ειδικά όταν ξεκινήσουν κ τ 2 σχολειο θ πάρεις αεκετα τ πάνω σου.
    • Δεν ξέρω βρε κορίτσια όσο πλησιάζουν οι μέρες είμαι συγκινούμαι πάρα πολύ που βλέπω το γιο μου και ξαφνικά θα είναι ο μεγάλος αδερφός. Αν δεν είναι από τις ορμόνες μάλλον θα είναι κρίση ηλικίας,Τετάρτη κλείνω τα 40.
    • Ακριβώς έτσι νιώθω όπως τα λες. Προσπαθώ τωρα στις διακοπές να του αφιερώσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με αγκαλίτσες και φιλιά γιατί για λίγο ακόμα θα είμαι το μοναχοπαιδι μου.
    • Γενικά είμαι υπερευαισθητη από όταν έκανα παιδί.  Του έχω εξηγήσει πως η μπέμπα θα είναι μωρό και θα πρέπει να ασχολούμαι μαζί της και το έχει κατανοήσει,αλλά και πάλι νομίζω πως θα χάσει την αποκλειστικοτητα και θα του κακοφανει αλλά ο ίδιος μου λέει το αντίθετο. Ανυπομονεί να γεννηθεί η αδερφή του. Φοβάμαι πως επειδή γενικά του ύψωνω φωνή αν κάνει κάτι και επειδή στο μωρό λογικό δεν θα το κάνω αυτό μην το πάρει κάπως λάθος. Βέβαια αυτά είναι δικές μου υποθέσεις. Του λέω συνέχεια πως εκείνος είναι το παιδί που με έκανε μαμά και πως πάντα θα είναι ο πρωτότοκος μου και επιτόπου μου λέει μαμά θέλω να αγαπάς και την μπέμπα τόσο πολύ όσο εμένα. 
    • @ΜαρίαΔημήτρης αυτο που σκεφτεσαι βγαλτο από τ μυαλό σου! Δ παιζει σε καμία περίπτωση τ παιδακι σου να σε αποφεύγει η να σε θελει λιγότερο. Έχω εγώ να σ περιγράψω τέτοιες μέσα στη μέρα ουου ένα σωρό! Που θα φωναξω, ακομα κ άδικα. Αν κ συνηθως τ παρατραβάνε. Στο τέλος της μέρας όμως θα μ πουν σ αγαπώ κ μετα θα πέσουν για ύπνο. Κοίτα εμενα η μεγαλη μ όταν άρχισε να φαίνεται η κοιλια μου εξέφρασε ανοιχτα την ανησυχία της ότι δ θα τις αγαπάω κ δ θα τις παιρνω αγκαλια όταν έρθει τ μωρο κ άλλα τέτοια ωραία. Της εξηγησα πως ο λόγος π δ θα μπορω να τους παιρνω αγκαλοα θα ειναι λογο εγκυμοσυνης κ μονο. Οτι θα τις αγαπάω ακόμα πιο πολλά και ειδικά εκείνη που με έκανε μαμα. Οτι ειναι τ πρώτο μ παιδακι κ οτι ήδη την αγαπάω περισσότερα χρόνια από την αδερφή της κ από τ μωρο π θα έρθει. Όσον αφορά τ καθημερινα μαλωματα κτλ. Τους εξηγω οτι δ θελω να φωνάζουμε, ότι μετά στεναχωριεμαι και γω. Ειδικά όταν νιώθω οτι φώναξα άδικα, τους ζηταω συγνώμη κ τους εξήγησα ότι μερικές φορές είμαι πολύ κουρασμένη και δ έχω την ίδια υπομονη. Εβαλε τ κλαματα γτ νυσταζε κ ηταν κουρασμενος. Τ ιδιο θα έκανε αν δ ησουβ εγκυος. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...