Εσύ φοβάσαι να γίνεις Μαμά????

[ΝΟΠΗ]

Μαρακι ολα αυτα που σκεφτεσε και φοβασε , εγω δυστηχως τα ενιωσα αφου γεννησα. Μεχρι τοτε πιστευα οτι μπορω να τα καταφερω ψυχολογηκα αλλα δυστηχως λυγησα. Εφτασα σε σημειο να σκεφτω οτι ισως δεν εκανα καλα που εκανα μωρο. Επασχα ομως απο καταθληψη πριν γεννησω χωρις να το ξερω και αφου γεννησα και ανελαβα την ευθηνη του μωρου γεμησα με αγχος. Δεν κοιμομουνα για πολλους μηνες και μαλιστα ειχα καμερα στο μικρο για να ειμαι σιγουρη οτι δεν θα παθει τιποτα. Φοβαμαι ακομη και τωρα οτι θα μου παθει κατι κι εγω δεν θα μπορω να το βοηθησω. Νομιζω οτι η απαντησεις στα ερωτηματα σου βρησκονται μεσα σου. Αν θελεις πραγματικα αυτο το παιδι ολα θα πανε καλα ολες μας τα καταφεραμε και δεν εχουμε τιποτα περισσοτερο απο αυτο που εχεις κι εσυ, την αγαπη. Τα ξενυχτια θα τα συνηθεισεις και οσο για το αν θα καταλαβενεις τι θελει το μωρο σου εχω να σου πω οτι οσο πιο πολυ χρονο αφιερωνεις για το μωρο τοσο περισσοτερο θα το γνωριζεις. Εγω χαρηκα το μωρο μου απο τη στιγμη που παραιτηθηκα απο τη δουλεια μου. Και εκει καταλαβα οτι το μωρο το θελω πραγματικα και το αγαπαω οσο και αν ταλαιπωρουμε. Εχουμε δυναμη μεσα μας που ουτε και εμεις οι ιδιες δεν μπορουμε να φανταστουμε. Μην αγχωνεσε για τιποτα το μονο που να σκεφτεσε να ειναι η αγκαλια του. Μολις θα σε αγκαλιαζει θα ξεχνας τα παντα. Εμενα με ρωτανε αν ηταν καλο μωρο και εγω λεω πως δεν με ταλαιπωρησε χωρις να το σκεφτω. Αν το σκεφτω θα θυμηθω το ποσες πολλες φορες πηγα στη δουλεια με 1 ωρα υπνου και ζαλιζομουνα απο τη αυπνια και γυριζα σπιτι και δεν ειχα την πολυτελεια να κοιμηθω γιατι οι δικοι μου ειναι μακρια. Κι ομως τα καταφερα. Θα γινεις τελεια μαμα και μονο που σκεφτεσε τα παντα αυτο φτανει για να καταλαβω οτι εισαι υπευθυνος ανθρωπος. Αυτο θελουν τα μωρακια αγαπη και υπευθυνοτητα.

Ξερεις τι ειναι αυτο που με κανει να νιωθω περιφανη και καλη μαμα; Τα βραδια που ο γιος μου με αγκαλιαζει και λεει μονο "μαμα". Φτανει μονο η λεξη "μαμα" χωρις το "σαγαπω" ή το "σε εχω αναγκη". Η λεξη "μαμα" μαζι με την αγκαλια τα περιλαμβανει ολα. Και τωρα ειμαι σιγουρη οτι, και καλα εκανα που γεννησα το μωρο μου και το αγαπαω πιο πολυ και απο την ιδια μου τη ζωη.

Μαρακι σου ευχομαι να αρχισεις συντομα το ταξιδι της εγκυμοσηνης και ολα θα σβησουν απο το μυαλο σου αυτοματα θα το δεις. Απολαυσε καθε στιγμη της και καθε στιγμη με το μωρακι σου. Δυστηχως μεγαλωνουν παραπολυ γρηγορα...

Ολα θα πανε καλα θα το δεις

[ΝΟΠΗ]

Μαρακι ολα αυτα που σκεφτεσε και φοβασε , εγω δυστηχως τα ενιωσα αφου γεννησα. Μεχρι τοτε πιστευα οτι μπορω να τα καταφερω ψυχολογηκα αλλα δυστηχως λυγησα. Εφτασα σε σημειο να σκεφτω οτι ισως δεν εκανα καλα που εκανα μωρο. Επασχα ομως απο καταθληψη πριν γεννησω χωρις να το ξερω και αφου γεννησα και ανελαβα την ευθηνη του μωρου γεμησα με αγχος. Δεν κοιμομουνα για πολλους μηνες και μαλιστα ειχα καμερα στο μικρο για να ειμαι σιγουρη οτι δεν θα παθει τιποτα. Φοβαμαι ακομη και τωρα οτι θα μου παθει κατι κι εγω δεν θα μπορω να το βοηθησω. Νομιζω οτι η απαντησεις στα ερωτηματα σου βρησκονται μεσα σου. Αν θελεις πραγματικα αυτο το παιδι ολα θα πανε καλα ολες μας τα καταφεραμε και δεν εχουμε τιποτα περισσοτερο απο αυτο που εχεις κι εσυ, την αγαπη. Τα ξενυχτια θα τα συνηθεισεις και οσο για το αν θα καταλαβενεις τι θελει το μωρο σου εχω να σου πω οτι οσο πιο πολυ χρονο αφιερωνεις για το μωρο τοσο περισσοτερο θα το γνωριζεις. Εγω χαρηκα το μωρο μου απο τη στιγμη που παραιτηθηκα απο τη δουλεια μου. Και εκει καταλαβα οτι το μωρο το θελω πραγματικα και το αγαπαω οσο και αν ταλαιπωρουμε. Εχουμε δυναμη μεσα μας που ουτε και εμεις οι ιδιες δεν μπορουμε να φανταστουμε. Μην αγχωνεσε για τιποτα το μονο που να σκεφτεσε να ειναι η αγκαλια του. Μολις θα σε αγκαλιαζει θα ξεχνας τα παντα. Εμενα με ρωτανε αν ηταν καλο μωρο και εγω λεω πως δεν με ταλαιπωρησε χωρις να το σκεφτω. Αν το σκεφτω θα θυμηθω το ποσες πολλες φορες πηγα στη δουλεια με 1 ωρα υπνου και ζαλιζομουνα απο τη αυπνια και γυριζα σπιτι και δεν ειχα την πολυτελεια να κοιμηθω γιατι οι δικοι μου ειναι μακρια. Κι ομως τα καταφερα. Θα γινεις τελεια μαμα και μονο που σκεφτεσε τα παντα αυτο φτανει για να καταλαβω οτι εισαι υπευθυνος ανθρωπος. Αυτο θελουν τα μωρακια αγαπη και υπευθυνοτητα.

Ξερεις τι ειναι αυτο που με κανει να νιωθω περιφανη και καλη μαμα; Τα βραδια που ο γιος μου με αγκαλιαζει και λεει μονο "μαμα". Φτανει μονο η λεξη "μαμα" χωρις το "σαγαπω" ή το "σε εχω αναγκη". Η λεξη "μαμα" μαζι με την αγκαλια τα περιλαμβανει ολα. Και τωρα ειμαι σιγουρη οτι, και καλα εκανα που γεννησα το μωρο μου και το αγαπαω πιο πολυ και απο την ιδια μου τη ζωη.

Μαρακι σου ευχομαι να αρχισεις συντομα το ταξιδι της εγκυμοσηνης και ολα θα σβησουν απο το μυαλο σου αυτοματα θα το δεις. Απολαυσε καθε στιγμη της και καθε στιγμη με το μωρακι σου. Δυστηχως μεγαλωνουν παραπολυ γρηγορα...

Ολα θα πανε καλα θα το δεις

[ΝΟΠΗ]

Μαρακι ολα αυτα που σκεφτεσε και φοβασε , εγω δυστηχως τα ενιωσα αφου γεννησα. Μεχρι τοτε πιστευα οτι μπορω να τα καταφερω ψυχολογηκα αλλα δυστηχως λυγησα. Εφτασα σε σημειο να σκεφτω οτι ισως δεν εκανα καλα που εκανα μωρο. Επασχα ομως απο καταθληψη πριν γεννησω χωρις να το ξερω και αφου γεννησα και ανελαβα την ευθηνη του μωρου γεμησα με αγχος. Δεν κοιμομουνα για πολλους μηνες και μαλιστα ειχα καμερα στο μικρο για να ειμαι σιγουρη οτι δεν θα παθει τιποτα. Φοβαμαι ακομη και τωρα οτι θα μου παθει κατι κι εγω δεν θα μπορω να το βοηθησω. Νομιζω οτι η απαντησεις στα ερωτηματα σου βρησκονται μεσα σου. Αν θελεις πραγματικα αυτο το παιδι ολα θα πανε καλα ολες μας τα καταφεραμε και δεν εχουμε τιποτα περισσοτερο απο αυτο που εχεις κι εσυ, την αγαπη. Τα ξενυχτια θα τα συνηθεισεις και οσο για το αν θα καταλαβενεις τι θελει το μωρο σου εχω να σου πω οτι οσο πιο πολυ χρονο αφιερωνεις για το μωρο τοσο περισσοτερο θα το γνωριζεις. Εγω χαρηκα το μωρο μου απο τη στιγμη που παραιτηθηκα απο τη δουλεια μου. Και εκει καταλαβα οτι το μωρο το θελω πραγματικα και το αγαπαω οσο και αν ταλαιπωρουμε. Εχουμε δυναμη μεσα μας που ουτε και εμεις οι ιδιες δεν μπορουμε να φανταστουμε. Μην αγχωνεσε για τιποτα το μονο που να σκεφτεσε να ειναι η αγκαλια του. Μολις θα σε αγκαλιαζει θα ξεχνας τα παντα. Εμενα με ρωτανε αν ηταν καλο μωρο και εγω λεω πως δεν με ταλαιπωρησε χωρις να το σκεφτω. Αν το σκεφτω θα θυμηθω το ποσες πολλες φορες πηγα στη δουλεια με 1 ωρα υπνου και ζαλιζομουνα απο τη αυπνια και γυριζα σπιτι και δεν ειχα την πολυτελεια να κοιμηθω γιατι οι δικοι μου ειναι μακρια. Κι ομως τα καταφερα. Θα γινεις τελεια μαμα και μονο που σκεφτεσε τα παντα αυτο φτανει για να καταλαβω οτι εισαι υπευθυνος ανθρωπος. Αυτο θελουν τα μωρακια αγαπη και υπευθυνοτητα.

Ξερεις τι ειναι αυτο που με κανει να νιωθω περιφανη και καλη μαμα; Τα βραδια που ο γιος μου με αγκαλιαζει και λεει μονο "μαμα". Φτανει μονο η λεξη "μαμα" χωρις το "σαγαπω" ή το "σε εχω αναγκη". Η λεξη "μαμα" μαζι με την αγκαλια τα περιλαμβανει ολα. Και τωρα ειμαι σιγουρη οτι, και καλα εκανα που γεννησα το μωρο μου και το αγαπαω πιο πολυ και απο την ιδια μου τη ζωη.

Μαρακι σου ευχομαι να αρχισεις συντομα το ταξιδι της εγκυμοσηνης και ολα θα σβησουν απο το μυαλο σου αυτοματα θα το δεις. Απολαυσε καθε στιγμη της και καθε στιγμη με το μωρακι σου. Δυστηχως μεγαλωνουν παραπολυ γρηγορα...

Ολα θα πανε καλα θα το δεις

[ΜΑΡΑΚΙ]

Νόπη μου με συγκίνησες.....

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μου...

Θέλω να σου πω, πως και εγώ πέρασα ένα διάστημα με πολύ άγχος, (εγώ με το άγχος πάμε πακέτο σε όλους τους τομείς της ζωής μου...), πανικούς και σχεδόν κατάθλιψη.... (λέω σχεδόν γιατί η κατάθλιψη είναι κάτι ποιο σοβαρό από αυτό που έχουμε περάσει εμείς...). Εκανα θεραπεία όμως και τα ξεπέρασα όλα (και εξακολουθώ να κάνω βέβαια...).

Και τώρα που βλέπω οτι αγχώνομαι γιαυτη την αλλάγή που ετοιμάζομαι να κάνω στην ζωή μου, φοβάμαι πάλι μην πάθω τα ίδια.... και αυτή την φορά δεν με νοιάζει για εμένα.... αλλά για το μωράκι που θα εχω και θέλω να του δώσω τα καλυτερα!!

:kiss:

[ΜΑΡΑΚΙ]

Νόπη μου με συγκίνησες.....

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μου...

Θέλω να σου πω, πως και εγώ πέρασα ένα διάστημα με πολύ άγχος, (εγώ με το άγχος πάμε πακέτο σε όλους τους τομείς της ζωής μου...), πανικούς και σχεδόν κατάθλιψη.... (λέω σχεδόν γιατί η κατάθλιψη είναι κάτι ποιο σοβαρό από αυτό που έχουμε περάσει εμείς...). Εκανα θεραπεία όμως και τα ξεπέρασα όλα (και εξακολουθώ να κάνω βέβαια...).

Και τώρα που βλέπω οτι αγχώνομαι γιαυτη την αλλάγή που ετοιμάζομαι να κάνω στην ζωή μου, φοβάμαι πάλι μην πάθω τα ίδια.... και αυτή την φορά δεν με νοιάζει για εμένα.... αλλά για το μωράκι που θα εχω και θέλω να του δώσω τα καλυτερα!!

:kiss:

[ΜΑΡΑΚΙ]

Νόπη μου με συγκίνησες.....

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μου...

Θέλω να σου πω, πως και εγώ πέρασα ένα διάστημα με πολύ άγχος, (εγώ με το άγχος πάμε πακέτο σε όλους τους τομείς της ζωής μου...), πανικούς και σχεδόν κατάθλιψη.... (λέω σχεδόν γιατί η κατάθλιψη είναι κάτι ποιο σοβαρό από αυτό που έχουμε περάσει εμείς...). Εκανα θεραπεία όμως και τα ξεπέρασα όλα (και εξακολουθώ να κάνω βέβαια...).

Και τώρα που βλέπω οτι αγχώνομαι γιαυτη την αλλάγή που ετοιμάζομαι να κάνω στην ζωή μου, φοβάμαι πάλι μην πάθω τα ίδια.... και αυτή την φορά δεν με νοιάζει για εμένα.... αλλά για το μωράκι που θα εχω και θέλω να του δώσω τα καλυτερα!!

:kiss:

[ΜΑΡΑΚΙ]

Νόπη μου με συγκίνησες.....

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μου...

Θέλω να σου πω, πως και εγώ πέρασα ένα διάστημα με πολύ άγχος, (εγώ με το άγχος πάμε πακέτο σε όλους τους τομείς της ζωής μου...), πανικούς και σχεδόν κατάθλιψη.... (λέω σχεδόν γιατί η κατάθλιψη είναι κάτι ποιο σοβαρό από αυτό που έχουμε περάσει εμείς...). Εκανα θεραπεία όμως και τα ξεπέρασα όλα (και εξακολουθώ να κάνω βέβαια...).

Και τώρα που βλέπω οτι αγχώνομαι γιαυτη την αλλάγή που ετοιμάζομαι να κάνω στην ζωή μου, φοβάμαι πάλι μην πάθω τα ίδια.... και αυτή την φορά δεν με νοιάζει για εμένα.... αλλά για το μωράκι που θα εχω και θέλω να του δώσω τα καλυτερα!!

:kiss:

[marga]

Μαράκι μου καλημέρα, χαίρομαι που έβαλες αυτήν την ερώτηση, το ίδιο συζητούσα και εγώ τις προάλλες με την κουμπάρα μου, που έχει ήδη ένα κοριτσάκι 3 χρονών και σε λίγο καιρό θα γεννήσει και το βαφτηστήρι μου...Τόσο λοιπόν εκείνη όσο και εγώ,- που δεν έχω γίνει μανούλα ακόμα όσο και αν απίστευτα το θέλω- καταλήξαμε οτι αυτοί οι προβληματισμοί είναι απόλυτα φυσιολογικοί...πάντα έχεις άγχος με το θέμα παιδιού...στην αρχή έχεις άγχος αν θα μείνεις έγκυος, μετά για την εγκυμοσύνη και αν θα είναι καλά το μωρό, μετά το πώς θα γεννήσεις, κατόπιν αν θα είσαι καλή μαμά, και μετά αν θα περπατήσει, μιλήσει, φάει, κοιμηθεί στην ώρα του, αν θα είναι έξυπνο και...η λίστα είναι ατελείωτη...Νομίζω όμως οτι αν η απόφαση να κάνεις ένα παιδάκι είναι συνειδητή, είσαι έτοιμη - πανέτοιμη για τα πάντα θα έλεγα - πολύ πριν γίνει το παιδί...Και εξάλλου, η φύση μας έχει προικήσει με αυτό το αλάνθαστο μητρικό ένστικτο, που είναι ο καλύτερος φύλακας-άγγελος για τα μωράκια μας! Θα δει λοιπόν, οτι όταν θα πιάσεις αυτό το πλασματάκι στην αγκαλιά σου, ξεχνιούνται όλα και αφοσιώνεσαι εκεί...δεν έχεις ίσως και άλλη επιλογή..αυτό σημαίνει να είσαι και να νιώθεις Μάνα..

Αχ! Καλή μας επιτυχία ! Σας φιλώ όλες!

[marga]

Μαράκι μου καλημέρα, χαίρομαι που έβαλες αυτήν την ερώτηση, το ίδιο συζητούσα και εγώ τις προάλλες με την κουμπάρα μου, που έχει ήδη ένα κοριτσάκι 3 χρονών και σε λίγο καιρό θα γεννήσει και το βαφτηστήρι μου...Τόσο λοιπόν εκείνη όσο και εγώ,- που δεν έχω γίνει μανούλα ακόμα όσο και αν απίστευτα το θέλω- καταλήξαμε οτι αυτοί οι προβληματισμοί είναι απόλυτα φυσιολογικοί...πάντα έχεις άγχος με το θέμα παιδιού...στην αρχή έχεις άγχος αν θα μείνεις έγκυος, μετά για την εγκυμοσύνη και αν θα είναι καλά το μωρό, μετά το πώς θα γεννήσεις, κατόπιν αν θα είσαι καλή μαμά, και μετά αν θα περπατήσει, μιλήσει, φάει, κοιμηθεί στην ώρα του, αν θα είναι έξυπνο και...η λίστα είναι ατελείωτη...Νομίζω όμως οτι αν η απόφαση να κάνεις ένα παιδάκι είναι συνειδητή, είσαι έτοιμη - πανέτοιμη για τα πάντα θα έλεγα - πολύ πριν γίνει το παιδί...Και εξάλλου, η φύση μας έχει προικήσει με αυτό το αλάνθαστο μητρικό ένστικτο, που είναι ο καλύτερος φύλακας-άγγελος για τα μωράκια μας! Θα δει λοιπόν, οτι όταν θα πιάσεις αυτό το πλασματάκι στην αγκαλιά σου, ξεχνιούνται όλα και αφοσιώνεσαι εκεί...δεν έχεις ίσως και άλλη επιλογή..αυτό σημαίνει να είσαι και να νιώθεις Μάνα..

Αχ! Καλή μας επιτυχία ! Σας φιλώ όλες!

[marga]

Μαράκι μου καλημέρα, χαίρομαι που έβαλες αυτήν την ερώτηση, το ίδιο συζητούσα και εγώ τις προάλλες με την κουμπάρα μου, που έχει ήδη ένα κοριτσάκι 3 χρονών και σε λίγο καιρό θα γεννήσει και το βαφτηστήρι μου...Τόσο λοιπόν εκείνη όσο και εγώ,- που δεν έχω γίνει μανούλα ακόμα όσο και αν απίστευτα το θέλω- καταλήξαμε οτι αυτοί οι προβληματισμοί είναι απόλυτα φυσιολογικοί...πάντα έχεις άγχος με το θέμα παιδιού...στην αρχή έχεις άγχος αν θα μείνεις έγκυος, μετά για την εγκυμοσύνη και αν θα είναι καλά το μωρό, μετά το πώς θα γεννήσεις, κατόπιν αν θα είσαι καλή μαμά, και μετά αν θα περπατήσει, μιλήσει, φάει, κοιμηθεί στην ώρα του, αν θα είναι έξυπνο και...η λίστα είναι ατελείωτη...Νομίζω όμως οτι αν η απόφαση να κάνεις ένα παιδάκι είναι συνειδητή, είσαι έτοιμη - πανέτοιμη για τα πάντα θα έλεγα - πολύ πριν γίνει το παιδί...Και εξάλλου, η φύση μας έχει προικήσει με αυτό το αλάνθαστο μητρικό ένστικτο, που είναι ο καλύτερος φύλακας-άγγελος για τα μωράκια μας! Θα δει λοιπόν, οτι όταν θα πιάσεις αυτό το πλασματάκι στην αγκαλιά σου, ξεχνιούνται όλα και αφοσιώνεσαι εκεί...δεν έχεις ίσως και άλλη επιλογή..αυτό σημαίνει να είσαι και να νιώθεις Μάνα..

Αχ! Καλή μας επιτυχία ! Σας φιλώ όλες!

[marga]

Μαράκι μου καλημέρα, χαίρομαι που έβαλες αυτήν την ερώτηση, το ίδιο συζητούσα και εγώ τις προάλλες με την κουμπάρα μου, που έχει ήδη ένα κοριτσάκι 3 χρονών και σε λίγο καιρό θα γεννήσει και το βαφτηστήρι μου...Τόσο λοιπόν εκείνη όσο και εγώ,- που δεν έχω γίνει μανούλα ακόμα όσο και αν απίστευτα το θέλω- καταλήξαμε οτι αυτοί οι προβληματισμοί είναι απόλυτα φυσιολογικοί...πάντα έχεις άγχος με το θέμα παιδιού...στην αρχή έχεις άγχος αν θα μείνεις έγκυος, μετά για την εγκυμοσύνη και αν θα είναι καλά το μωρό, μετά το πώς θα γεννήσεις, κατόπιν αν θα είσαι καλή μαμά, και μετά αν θα περπατήσει, μιλήσει, φάει, κοιμηθεί στην ώρα του, αν θα είναι έξυπνο και...η λίστα είναι ατελείωτη...Νομίζω όμως οτι αν η απόφαση να κάνεις ένα παιδάκι είναι συνειδητή, είσαι έτοιμη - πανέτοιμη για τα πάντα θα έλεγα - πολύ πριν γίνει το παιδί...Και εξάλλου, η φύση μας έχει προικήσει με αυτό το αλάνθαστο μητρικό ένστικτο, που είναι ο καλύτερος φύλακας-άγγελος για τα μωράκια μας! Θα δει λοιπόν, οτι όταν θα πιάσεις αυτό το πλασματάκι στην αγκαλιά σου, ξεχνιούνται όλα και αφοσιώνεσαι εκεί...δεν έχεις ίσως και άλλη επιλογή..αυτό σημαίνει να είσαι και να νιώθεις Μάνα..

Αχ! Καλή μας επιτυχία ! Σας φιλώ όλες!

[ΜΑΡΑΚΙ]

Marga μου φτου σας φτου σας και τα δύο!!!!!!

Το κακό με εμένα είναι οτι εχω την τάση να τα αναλύώ όλα και να αγχώνομαι!!!!

Σίγουρα θα λατρεύω το μωράκι μου (ήδη το λατρεύω πριν καν υπάρξει) και μόνο και μόνο από αυτο και με την βοήθεια της Παναγίας θα είμαι προστατευτική μανούλα.

Θέλω να πιστεύω οτι οταν το πνεύμα θέλει... το σώμα ακολουθεί....

[ΜΑΡΑΚΙ]

Marga μου φτου σας φτου σας και τα δύο!!!!!!

Το κακό με εμένα είναι οτι εχω την τάση να τα αναλύώ όλα και να αγχώνομαι!!!!

Σίγουρα θα λατρεύω το μωράκι μου (ήδη το λατρεύω πριν καν υπάρξει) και μόνο και μόνο από αυτο και με την βοήθεια της Παναγίας θα είμαι προστατευτική μανούλα.

Θέλω να πιστεύω οτι οταν το πνεύμα θέλει... το σώμα ακολουθεί....

[ΜΑΡΑΚΙ]

Marga μου φτου σας φτου σας και τα δύο!!!!!!

Το κακό με εμένα είναι οτι εχω την τάση να τα αναλύώ όλα και να αγχώνομαι!!!!

Σίγουρα θα λατρεύω το μωράκι μου (ήδη το λατρεύω πριν καν υπάρξει) και μόνο και μόνο από αυτο και με την βοήθεια της Παναγίας θα είμαι προστατευτική μανούλα.

Θέλω να πιστεύω οτι οταν το πνεύμα θέλει... το σώμα ακολουθεί....

[ΜΑΡΑΚΙ]

Marga μου φτου σας φτου σας και τα δύο!!!!!!

Το κακό με εμένα είναι οτι εχω την τάση να τα αναλύώ όλα και να αγχώνομαι!!!!

Σίγουρα θα λατρεύω το μωράκι μου (ήδη το λατρεύω πριν καν υπάρξει) και μόνο και μόνο από αυτο και με την βοήθεια της Παναγίας θα είμαι προστατευτική μανούλα.

Θέλω να πιστεύω οτι οταν το πνεύμα θέλει... το σώμα ακολουθεί....

[zouzou291]

Οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος για πρωτη φορα,φρικαρα,γιατι ηταν απροσμενο και σε στιγμη που δεν ηταν ολα οπως τα θελαμε!Εριξα μαυρο δακρυ(ναι κι ομως)και ο αντρας μου ηταν μεσα στην τρελλη χαρα!Οταν ακουσα ομως για πρωτη φορα την καρδια του να χτυπα,ενιωσα τοσο απιστευτα,λες και ειχε απλωσει η Παναγια το χερι Της πανω μου και με ευλογησε,τοσο πολυ!!Κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης προσεχα τοσο πολυ,που απορησα με τον εαυτο μου,δεν ειχα καμμια αμφιβολια οτι δεν θα γινομουν καλη μαμα!Οταν το αγκαλιασα,με την μια το λατρεψα και το φροντισα λες και το ειχα ξανακανει!Ουτε βιβλια,ουτε τιποτα...το ενστικτο!!Δεν εμπιστευομαι τα βιβλια του καθενος,γιατι το καθε μωρο ειναι διαφορετικο και το μεγαλωμα του διαφερει απο μαμα σε μαμα!Μονη σου θα μαθεις τις αναγκες του,τα θελω του,μην φοβασαι...και με την ψυχη που εχεις θα τα καταφερεις...

[zouzou291]

Οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος για πρωτη φορα,φρικαρα,γιατι ηταν απροσμενο και σε στιγμη που δεν ηταν ολα οπως τα θελαμε!Εριξα μαυρο δακρυ(ναι κι ομως)και ο αντρας μου ηταν μεσα στην τρελλη χαρα!Οταν ακουσα ομως για πρωτη φορα την καρδια του να χτυπα,ενιωσα τοσο απιστευτα,λες και ειχε απλωσει η Παναγια το χερι Της πανω μου και με ευλογησε,τοσο πολυ!!Κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης προσεχα τοσο πολυ,που απορησα με τον εαυτο μου,δεν ειχα καμμια αμφιβολια οτι δεν θα γινομουν καλη μαμα!Οταν το αγκαλιασα,με την μια το λατρεψα και το φροντισα λες και το ειχα ξανακανει!Ουτε βιβλια,ουτε τιποτα...το ενστικτο!!Δεν εμπιστευομαι τα βιβλια του καθενος,γιατι το καθε μωρο ειναι διαφορετικο και το μεγαλωμα του διαφερει απο μαμα σε μαμα!Μονη σου θα μαθεις τις αναγκες του,τα θελω του,μην φοβασαι...και με την ψυχη που εχεις θα τα καταφερεις...

[zouzou291]

Οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος για πρωτη φορα,φρικαρα,γιατι ηταν απροσμενο και σε στιγμη που δεν ηταν ολα οπως τα θελαμε!Εριξα μαυρο δακρυ(ναι κι ομως)και ο αντρας μου ηταν μεσα στην τρελλη χαρα!Οταν ακουσα ομως για πρωτη φορα την καρδια του να χτυπα,ενιωσα τοσο απιστευτα,λες και ειχε απλωσει η Παναγια το χερι Της πανω μου και με ευλογησε,τοσο πολυ!!Κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης προσεχα τοσο πολυ,που απορησα με τον εαυτο μου,δεν ειχα καμμια αμφιβολια οτι δεν θα γινομουν καλη μαμα!Οταν το αγκαλιασα,με την μια το λατρεψα και το φροντισα λες και το ειχα ξανακανει!Ουτε βιβλια,ουτε τιποτα...το ενστικτο!!Δεν εμπιστευομαι τα βιβλια του καθενος,γιατι το καθε μωρο ειναι διαφορετικο και το μεγαλωμα του διαφερει απο μαμα σε μαμα!Μονη σου θα μαθεις τις αναγκες του,τα θελω του,μην φοβασαι...και με την ψυχη που εχεις θα τα καταφερεις...

[zouzou291]

Οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος για πρωτη φορα,φρικαρα,γιατι ηταν απροσμενο και σε στιγμη που δεν ηταν ολα οπως τα θελαμε!Εριξα μαυρο δακρυ(ναι κι ομως)και ο αντρας μου ηταν μεσα στην τρελλη χαρα!Οταν ακουσα ομως για πρωτη φορα την καρδια του να χτυπα,ενιωσα τοσο απιστευτα,λες και ειχε απλωσει η Παναγια το χερι Της πανω μου και με ευλογησε,τοσο πολυ!!Κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης προσεχα τοσο πολυ,που απορησα με τον εαυτο μου,δεν ειχα καμμια αμφιβολια οτι δεν θα γινομουν καλη μαμα!Οταν το αγκαλιασα,με την μια το λατρεψα και το φροντισα λες και το ειχα ξανακανει!Ουτε βιβλια,ουτε τιποτα...το ενστικτο!!Δεν εμπιστευομαι τα βιβλια του καθενος,γιατι το καθε μωρο ειναι διαφορετικο και το μεγαλωμα του διαφερει απο μαμα σε μαμα!Μονη σου θα μαθεις τις αναγκες του,τα θελω του,μην φοβασαι...και με την ψυχη που εχεις θα τα καταφερεις...

[roulitsa]

Όταν εμεινα εγκυος ειχα χαρει τοσο πολυ!

Στην αρχη φοβομουν στην ιδεα των ευθυνων αλλα τωρα ειναι μια χαρα!

[roulitsa]

Όταν εμεινα εγκυος ειχα χαρει τοσο πολυ!

Στην αρχη φοβομουν στην ιδεα των ευθυνων αλλα τωρα ειναι μια χαρα!

[roulitsa]

Όταν εμεινα εγκυος ειχα χαρει τοσο πολυ!

Στην αρχη φοβομουν στην ιδεα των ευθυνων αλλα τωρα ειναι μια χαρα!

[roulitsa]

Όταν εμεινα εγκυος ειχα χαρει τοσο πολυ!

Στην αρχη φοβομουν στην ιδεα των ευθυνων αλλα τωρα ειναι μια χαρα!

[ΕΛΕΝΑ.Ρ]

Κορίτσια εγώ όταν έκανα τεστ και βγήκε θετικό αρχισα να κάνω σαν τρελλή.Φώναζα τον άντρα μου να ρθει και να το δει γιατί δεν το πίστευα πήρα τη γιατρό μου τηλ. τη μαμά μου τον μπαμπά μου,τους τρέλλανα όλους!!!

Τι ευτυχισμένες στιγμές!!!:woohoo: για πολλές μέρες ήμουν κάπως έτσι:woohoo: Αλλά μετά μου ήρθε αίμα και τρελλάθηκα.Ευτυχώς μέχρι τώρα όλα είναι καλά δόξα τω Θεώ!Μετά έρχονται άλλα σιγά σιγά,τώρα αισθάνομαι οτι με κλωτσάει κορίτσια όταν ισιώνω το κορμί μου και χαλαρώνω και αναρωτιέμαι είναι δυνατόν απο τώρα??Απο 18 εβδομάδα άρχισα να νιώθω τέτοια αλλά τώρα πιο έντονα.Χθες ένιωσα κάτι στο σημελιο που είχα το χέρι μου στην κοιλιά μου και το αισθάνθηκα σαν να κινήθηκε κάτι δηλ. όχι μόνο αίσθηση.Είναι υπέροχο...Αν και οι φοβίες δεν σου φεύγουν ποτέ μάλλον....

[ΕΛΕΝΑ.Ρ]

Κορίτσια εγώ όταν έκανα τεστ και βγήκε θετικό αρχισα να κάνω σαν τρελλή.Φώναζα τον άντρα μου να ρθει και να το δει γιατί δεν το πίστευα πήρα τη γιατρό μου τηλ. τη μαμά μου τον μπαμπά μου,τους τρέλλανα όλους!!!

Τι ευτυχισμένες στιγμές!!!:woohoo: για πολλές μέρες ήμουν κάπως έτσι:woohoo: Αλλά μετά μου ήρθε αίμα και τρελλάθηκα.Ευτυχώς μέχρι τώρα όλα είναι καλά δόξα τω Θεώ!Μετά έρχονται άλλα σιγά σιγά,τώρα αισθάνομαι οτι με κλωτσάει κορίτσια όταν ισιώνω το κορμί μου και χαλαρώνω και αναρωτιέμαι είναι δυνατόν απο τώρα??Απο 18 εβδομάδα άρχισα να νιώθω τέτοια αλλά τώρα πιο έντονα.Χθες ένιωσα κάτι στο σημελιο που είχα το χέρι μου στην κοιλιά μου και το αισθάνθηκα σαν να κινήθηκε κάτι δηλ. όχι μόνο αίσθηση.Είναι υπέροχο...Αν και οι φοβίες δεν σου φεύγουν ποτέ μάλλον....