Ανεμοβλογιά, Κυτταρομεγαλοϊός, Τοξοπλάσμωση, HIV ( AIDS ), Ιός του έρπητα, όταν εμφανιστούν στην εγκυμοσύνη… τι κάνουμε;

[vicky86]

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Ανεμοβλογιά 

Πώς επηρεάζεται το έμβρυο από την Ανεμοβλογιά 

Εξαρτάται από την ηλικία κύησης: 
- Ανεμοβλογιά στο 1ο τρίμηνο προκαλεί ανωμαλίες σε ποσοστό 0.5-1 τοις εκατό
- Ανεμοβλογιά μεταξύ 13-20 εβδομάδων κύησης προκαλεί ανωμαλίες σε ποσοστό 2%
- Εαν η Ανεμοβλογιά προκύψει ανάμεσα σε 5μέρες προ- 1 με 2 ημέρες μετά τον τοκετό, υπάρχει πιθανότητα το νεογνό να εμφανίσει - Ανεμοβλογιά σε ποσοστό 20-25%, γνωστή και ως συγγενή Ανεμοβλογιά
- Εαν η Ανεμοβλογιά εμφανιστεί 6-12 ημέρες προ τοκετού, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να εμφανίσει συγγενή Ανεμοβλογιά. Σε αυτήν την περίπτωση το νεογνό έχει κάποια από τα δικά σας αντισώματα, οπότε η Ανεμοβλογιά θα είναι ήπιας μορφής.
- ‘Ερπητας ζωστήρας κατά την διάρκεια της κύησης μπορεί να προκαλεί δυσφορία στη μητέρα, παρόλα αυτά δεν αποτελεί κίνδυνο για το νεογνό.
- Πιθανές ανωμαλίες από Ανεμοβλογιά είναι ουλές, προβλήματα όρασης, καθυστέρηση ανάπτυξης, μικροκεφαλία, διαταραχές ανάπτυξης και πνευματική καθυστέρηση.

Πώς να προστατέψετε το μωρό σας από Ανεμοβλογιά 

- Εάν έχετε νοσήσει από Ανεμοβλογιά στο παρελθόν, δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα. ‘Εχετε αντισώματα που προστατεύουν εσάς και το μωρό σας.
- Εάν ΔΕΝ έχετε περάσει Ανεμοβλογιά στο παρελθόν, και έρθετε σε επαφή με κάποιο άτομο που νοσεί από Ανεμοβλογιά, θα πρέπει να πάρετε ανοσοσφαιρίνη ZIG, η οποία πρέπει να χορηγείται έως και 4 ημέρες μετά την επαφή. Η ανοσοσφαιρίνη αυτή δεν χρειάζεται εαν έχετε ήδη αντισώματα.
- Για να κάνετε το εμβόλιο της Ανεμοβλογιάς θα πρέπει να μην είστε έγκυος. Απαγορεύεται να μείνετε έγκυος μέχρι και 3 μήνες μετά το εμβόλιο.

Κυτταρομεγαλοιός 

Πώς επηρεάζει ο κυτταρομεγαλοιός το έμβρυο 

Συνήθως μια υγιής έγκυος γυναίκα δεν διατρέχει μεγάλο κίνδυνο από κυτταρομεγαλοιό. Στην πραγματικότητα η συχνότητα πρωτοπαθούς προσβολής στην εγκυμοσύνη στις ΗΠΑ είναι μεταξύ 0.4% - 0.7%. Οι έγκυες γυναίκες που προσβάλλονται σπάνια εμφανίζουν συμπτώματα- είναι πιο πιθανό το έμβρυο να εμφανίσει προβλήματα, παρά η έγκυος γυναίκα. 

Ο κυτταρομεγαλοιός είναι η πιο συχνή συγγενής λοίμωξη στη Μεγ. Βρεττανία. Η πιθανότητα μετάδοσης στο έμβρυο είναι 40%. Από αυτά τα 40% των εμβρύων που προσβάλλονται, μόνο το 10 % εμφανίζουν συμπτώματα συγγενούς λοίμωξης. 

Στις γυναίκες που προσεβλήθησαν από κυτταρομεγαλοιό τουλάχιστον 6 μήνες πριν συλλάβουν, η πιθανότητα το έμβρυο να προσβληθεί είναι μόνο 1%- και αυτά τα νεογνά συνήθως δεν εμφανίζουν προβλήματα. 
 

Πιθανά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν στα νεογνά είναι:

 - Ηπατομεγαλία και σπληνομεγαλία
- 80-90% των νεογνών που προσβάλλονται εμφανίζουν συμπτώματα τα πρώτα χρόνια της ζωής τους που έχουν να κάνουν με διαταραχές ακοής και όρασης, και διαφόρου βαθμού διανοητική υστέρηση
- 5-10% των νεογνών δεν θα παρουσιάζουν συμπτώματα κατά τη γέννηση, αλλά θα εμφανίσουν στη συνέχεια διαφόρου βαθμού διαταραχές ακοής, πνευματικής ανάπτυξης και συντονισμού κινήσεων.

Όταν ο κυτταρομεγαλοιός μεταδίδεται κατά τον τοκετό από την επαφή του νεογνού με τις κολπικές εκκρίσεις, ή αργότερα, με τον θηλασμό, ελάχιστα συμπτώματα παρουσιάζονται- ή συνήθως δεν παρουσιάζονται καθόλου. 

Πώς μεταδίδεται ο κυτταρομεγαλοιός 

Η μετάδοση γίνεται από άτομο σε άτομο και δεν συσχετίζεται με κατανάλωση τροφής, νερού ή ζωικών τροφών. Ο κυτταρομεγαλοιός δεν είναι πολύ μεταδοτικός και δεν μεταδίδεται εύκολα μέσα στο σπίτι, ή στον παιδικό σταθμό. Η μετάδοση γίνεται μέσω επαφής με σάλιο, ούρα, γάλα από το στήθος και άλλα σωματικά υγρά. 

Πώς γίνεται η διάγνωση 

Οι περισσότερες λοιμώξεις απο κυτταρομεγαλοιό δεν διαγιγνώσκονται εύκολα, γιατί ο ιός δεν προκαλεί πολλά συμπτώματα. Παρόλα αυτά τα άτομα που έχουν νοσήσει από τον ιό φέρουν αντισώματα στο αίμα τους που παραμένουν για πάντα. 
Μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να τα διαγνώσει. 

Ποια είναι η θεραπεία για τον κυτταρομεγαλοιό 

Δυστυχώς δεν μπορεί να προληφθεί λοίμωξη κατά τη διάρκεια της κύησης. Συστήνεται καλή υγειινή χεριών, η οποία συνήθως είναι αρκετή. 

Τοξοπλάσμωση 

Τι είναι η τοξοπλάσμωση 

Το toxoplasma gondii είναι παράσιτο που μεταδίδεται με την κατανάλωση κρέατος ή έκθεση και επαφή με κόπρανα από γάτες πουυ νοσούν. Οσο αργότερα στην εγκυμοσύνη εμφανιστεί η λοίμωξη, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να προσβληθεί το έμβρυο. 

Τι προκαλεί η τοξοπλάσμωση στο έμβρυο 

Καθυστέρηση ενδομήτριας ανάπτυξης και διαταραχές ανάπτυξης σε διάφορα συστήματα, όπως κεντρικό νευρικό σύστημα, οφθαλμοί, ήπαρ, σπλήνα και πήξη αίματος. 
Όταν προσβληθεί η μητέρα μεταξύ 10-24 εβδομάδες κύησης, η πιθανότητα το έμβρυο να εμφανίσει προβλήματα είναι 5-6%. Τέτοια είναι: προωρότητα, χαμηλό βάρος γέννησης, πυρετός, ίκτερος, διαταραχές όρασης, διανοητική καθυστέρηση, ανωμαλίες σχήματος κεφαλής, σπασμούς και επασβεστώσεις κρανίου. 
Στο 3ο τρίμηνο το έμβρυο έχει αυξημένο κίνδυνο να προσβληθεί, αλλά ο κίνδυνος ανωμαλιών είναι ελαττωμένος καθότι τα όργανα του εμβρύου έχουν ήδη αναπτυχθεί. 

Πώς να προστατέψετε το μωρό σας από τοξοπλάσμωση 

- Αποφύγετε την επαφή με περιττώματα από γάτες- κάποιος άλλος θα μπορούσε να καθαρίζει το δοχείο εάν έχετε γάτα.
- Μείνετε μακρυά από γάτες γενικά.
- Μην δίνετε ωμό κρέας στη γάτα σας.
- Πλένετε σχολαστικά τα χέρια σας κατόπιν επαφής με γάτες ή ωμό κρέας.
- Όταν τρώτε έξω, να παραγγέλνετε κρέας καλά ψημένο.
- Σωστή υγιεινή προστατεύει από μετάδοση τοξοπλάσμωσης.

Ποια είναι η θεραπεία της τοξοπλάσμωσης 

Αντιβιοτικά (σπιραμυκίνη) 

HIV ( AIDS ) 

Ποιος είναι ο κίνδυνος μετάδοσης HIV στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης; 
Εάν η μητέρα είναι φορέας, ο κίνδυνος μετάδοσης στο έμβρυο είναι χαμηλός, όσο πιό υγιής είναι η μητέρα. Με τις σημερινές θεραπείες, ο κίνδυνος να περάσει η λοίμωξη στο έμβρυο έχει περιοριστεί στο 2% και χαμηλότερα. 
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μετάδοσης είναι: 
- Κάπνισμα
- Χρήση ουσιών
- Ανεπάρκεια βιταμίνης Α
- Ανεπαρκής διατροφή
- Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
- Το στάδιο της νόσου (ιικό φορτίο)
- Παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον τοκετό
- Θηλασμός.

Ποιές οι πιθανότητες να μεταδοθεί στο έμβρυο ο ιός 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ιός δεν περνά από τον πλακούντα προς το έμβρυο. Αν η μητέρα είναι κατά τα άλλα υγιής, ο πλακούντας συνήθως προστατεύει από μετάδοση της λοίμωξης. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο είναι άλλες ενδομήτριες λοιμώξεις, η πρόσφατη λοίμωξη με τον ιο HIV, το προχωρημένο στάδιο της νόσου ή ανεπαρκής σίτιση. 

Ποια η πιθανότητα το μωρό σας να είναι οροθετικό στο HIV  

Το νεογνό μπορεί να μολυνθεί είτε κατά την κύηση, είτε κατά τον θηλασμό. Εαν η μητέρα δεν λαμβάνει φαρμακευτική θεραπεία, 25% των νεογνών θα φέρουν τον ιό. Στην αντίθετη περίπτωση που η μητέρα λαμβάνει θεραπεία το ποσοστό είναι μόνο 2%. 

Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν για να ελαττωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης στο νεογνό 

Η μητέρα θα πρέπει να λάβει θεραπεία κατά τη διάρκεια της κύησης. Συστήνεται καισαρική τομή και αποφυγή θηλασμού. 

Ιός του έρπητα 

Πώς επηρεάζει την κύηση ο ιός του έρπητα; 

Οι πιο πολλές γυναίκες που έχουν έρπητα γεννητικών οργάνων δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Ο ιός του έρπητα των γεννητικών οργάνων μπορεί να αντιμετωπιστεί ασφαλώς κατά την εγκυμοσύνη. 

Εάν έχετε κολλήσει έρπητα των γεννητικών οργάνων πριν μείνετε έγκυος το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα παράγει αντισώματα που προστατεύουν το έμβρυο όταν μείνετε έγκυος. Αναζωπύρωσεις του ιού κατά την κύηση δεν επηρεάζουν το έμβρυο. 

Εαν κολλήσετε πρώτη φορά τον ιο του έρπητα των γεννητικών οργάνων όντας έγκυος, η κατάσταση είναι λίγο πιό περίπλοκη. 
- Λοίμωξη τους πρώτους 3 μήνες της κύησης μπορεί να προκαλέσει αποβολή.
- Σε λοίμωξη πρωτοπαθή στο τέλος της κύησης, (λιγότερο από 6 εβδομάδες προ του τοκετού), δεν υπάρχει χρόνος για το ανοσοποιητικό σας σύστημα να παράγει αντισώματα. Εαν γεννήσετε φυσιολογικά υπάρχει περίπου 40% πιθανότητα να μεταδοθεί η λοίμωξη στο νεογνό.

Εάν το νεογνό επιμολυνθεί με τον ιο του έρπητα κατά τον τοκετό, εμφανίζει νεογνικό έρπητα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι σοβαρή, αλλά ευτυχώς είναι σπάνια: 1-2 ανα 100,000 νεογνά. 
Ο νεογνικός έρπης μπορεί να προκαλέσει βλάβες στους οφθαλμούς και στο δέρμα του νεογνού. Μπορεί επίσης να προκαλέσει νεογνική μηνιγγίτιδα και να προκαλέσει βλάβες και σε άλλα όργανα. Αναφέρονται περιπτώσεις νεογνικών θανάτων έως και 7 ημέρες μετά τη γέννηση. 
Φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στο να προστατέψει από βλάβες το νεογνό. 

Πώς μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο για το μωρό σας;

Με τους παρακάτω τρόπους: 
- Εάν ο σύντροφός σας έχει οποιαδήποτε μορφή έρπητα (επιχείλιο, έρπητα γεννητικών οργάνων), πρέπει να αποφύγετε επαφή δέρμα με δέρμα με την περιοχή που έχει τον έρπητα. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει αποφυγή στοματικού, κολπικού ή πρωκτικού σεξ.
- Εφόσον υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να μεταδοθεί η λοίμωξη από τον σύντροφο, θα μπορούσατε, εάν ο σύντροφος έχει οποιαδήποτε μορφή έρπη, να χρησιμοποιήσετε και προφυλακτικό.
- Αποφύγετε δερματική επαφή του μωρού σας με κάποιο άτομο που έχει ενεργό λοίμωξη (επιχείλιο, ρινικό έρπη ή έρπη χειρών).
- Πλένετε τα χέρια σας εάν αγγίξετε δερματικές περιοχές που έχουν έρπητα.
 

Τι είδους θεραπεία προτείνεται για τον έρπητα 
Εάν νοσήσετε από πρωτοπαθή έρπητα στην κύηση, μπορείτε να πάρετε αντιιικά χάπια (ακυκλοβίρη)- μπορεί επίσης να χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο σε περίπτωση που η λοίμωξη είναι πολύ επώδυνη ή συνοδεύετει απο δυσουρία. 

Εάν έχετε επαναλαμβανόμενα επεισόδια αναζωπύρωσης έρπητα στην εγκυμοσύνη, ίσως να σας χορηγηθεί ακυκλοβίρη συνεχόμενα από τις 36 εβδομάδες κύησης έως τον τοκετό. 

Ο σκοπός της αγωγής είναι να ελαττώσει τη διάρκεια και την οξύτητα των συμπτωμάτων. 

Υπάρχει κανένας κίνδυνος από την θεραπεία; 
Η ακυκλοβίρη χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια- και στην εγκυμοσύνη, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι βλάπτει την κύηση. Επίσης θεωρείτει ασφαλής και κατά τον θηλασμό. 

Θα χρειαστώ καισαρική τομή; 
Οι πιο πολλές γυναίκες με έρπητα γεννάνε φυσιολογικά. 
- Εαν έχετε περάσει έρπητα πριν μείνετε έγκυος, δεν θα χρειαστείτε καισαρική τομή.
- Εάν νοσήσετε από έρπητα για πρώτη φορά στη ζωή σας τις τελευταίες 6 εβδομάδες κύησης, θα χρειαστείτε καισαρική τομή.
- Εάν εμφανίσετε αναζωπύρωση του έρπητα γεννητικών οργάνων την περίοδο που θα γεννήσετε, συνήθως δεν θα χρειαστείτε καισαρική τομή. Καλό θα ήταν να το συζητήσετε με τον ιατρό σας.

Δείτε ολόκληρο το άρθρο