Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Θα προσπαθήσω να διηγηθώ την ιστορία μου όσο πιο όμορφα μπορώ.

Με τον άντρα μου μετά από σχεδόν 6 χρόνια αγάπης,πήραμε την απόφαση να κάνουμε το δικό μας μωράκι.Με την βοήθεια του Θεού δεν αργήσαμε να μείνουμε έγκυος.Στην 2η προσπάθεια είχαμε το σποράκι μας.Έκανα β-χωριακή και τα αποτέλεσματα ήταν θετικά.Από την χαρά μας κλαίγαμε.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαμε κάποιες επιπλοκές οι οποίες ξεπεράστηκαν.Και τώρα θα μπω στο κυρίως θέμα.

Στις 31 Ιανουαρίου 2013 άρχισα να έχω συσπάσεις αλλά πολύ ακανόνιστες.Δεν έδωσα κάποια σημασία γιατί ο γιατρός μου, μου είχε πει πως όταν νιώσω συσπάσεις κάθε 10 λεπτά για ένα 2ωρο πάμε για τοκετό.Οπότε το βράδυ ξάπλωσα να κοιμηθώ ήσυχη.Ξημερώματα 1ης Φεβρουαρίου στις 4:30 οι πόνοι έγιναν πιο δυνατοί και άρχισαν να είναι πιο συχνοί.Από τις 6:30 και μετά είχα πλέον το σύμπτωμα που μου είχε πει ο γιατρός μου και φύγαμε για το μαιευτήριο.Εκεί επιβεβαιώθηκε ότι όντως γεννάμε,ενημέρωσα τον άντρα μου να έρθει από την δουλειά του και ξεκίνησε η όλη διαδικασία.

Στις 12:30 είχα πόνους σχεδόν ανά λεπτό με διάρκεια μισού λεπτού και προκαλούσαν αφόρητους πόνους στην μέση,τότε έκανα και επισκληρίδιο.

Διαστολή όμως ανύπαρκτη,το μωρό δεν είχε κατέβει και τα νερά δεν είχαν σπάσει.Ο γιατρός μου έσπασε τα νερά και περιμέναμε μήπως έχουμε κάποια πρόοδο στα άλλα 2.Τότε το μωρό μου άρχισε να δυσφορεί και να πέφτουν οι παλμοί της (είχε αποβάλλει το μυκώνιο) και μπήκαμε κατευθείαν για καισαρική.Μου έδωσαν οξυγόνο για να βοηθάω με τις αναπνοές μου τη μικρούλα μου και μετά από λίγο άκουσα το πρώτο της κλάμα.Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.Τα συναισθήματα απερίγραπτα και το κλάμα ήταν χαράς και ανακούφισης που όλα πήγαν καλά.Μου έδειξαν την μπεμπούλα μου μόλις βγήκε,σε λίγο μου την έφεραν,την φίλησα και της μίλησα.Ήταν μια μελαχρινή καλλονή με βάρος μόλις 2670γρ. και ύψος 51εκ.

Μετά από λίγο στο δωμάτιο μας την έφεραν,και ενώ έτρεμα από την επισκληρίδιο,την πήρα αγκαλιά και αμέσως σταμάτησε το τρέμουλο.Τότε είδα πόσο μικροσκοπική και εύθραυστη ήταν και την ονομάσαμε "σταλίτσα".

Πλέον είμαστε στο σπίτι τρεις και όχι δυο.Και το σπίτι μας είναι πιο χαρούμενο και πιο όμορφο.

Αυτή είναι η δική μου ιστορία τοκετού.

Δημοσίευση

Λενα μου τι γλυκα που μας τα μετεφερες!Να σας ζησει η σταλιτσα σας !Να ειναι παντοτε γερη και ευτυχισμενη!Ο Θεος να τη φυλαει και να την δειτε να μεγαλωνει!καλη λοχεια να εχεις κοπελα μου!

Δημοσίευση

Λένα μου, να σου ζήσει κοριτσάκι μου!!!

Να είναι πάντα γερό και καλότυχο στην ζωή του το κοριτσάκι σας!!!

Πολύ όμορφα μας περιγράφεις την εμπειρία του τοκετού σου!!!!

Καλή Λοχεία να έχεις και να χαίρεσαι πάντα την οικογένειά σου!!!

Φιλάκια!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...