Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοντεύει μήνας από τότε που γέννησα αλλά τώρα βρήκα τον χρόνο (πιστεύω) για να γράψω κι εγώ τη δική μου περιγραφή!

Ηξερα ότι θα γεννούσα με προγραμματισμένη καισαρική ευθύς εξ αρχής, λόγω υψηλότατης μυωπίας που έχω. Έτσι, με το που μπήκα στον 9ο, έφτιαξα τα πραγματάκια μου και ήρθα στο πατρικό μου, λίγες μέρες μετά είχα ραντεβού με τον γιατρό μου για να ορίσουμε ημερομηνία. Κατά την επίσκεψη όμως στον γιατρό μου είπε ότι ο μπέμπης μπορεί και να μας προλάβαινε και να γεννιόταν νωρίτερα από την ημερομηνία που είχαμε ορίσει. Τρόμαξα λίγο γιατί ο άντρας μου ήταν μακριά και θα ερχόταν μια μέρα πριν την καισαρική, οπότε τις επόμενες 15 μέρες έκατσα λίγο στα αυγά μου, παρακαλώντας τον μπέμπη να περιμένει τον μπαμπάκα του!

Κι έτσι έγινε, ήρθε ο άντρας μου και την επόμενη το πρωί ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο. Με πήραν για τις γνωστές εξετάσεις, γλίτωσα το ξύρισμα γιατί είχε δουλέψει τυφλό σύστημα που τελικά έπιασε και το κλίσμα γιατί η νοσοκόμα με ρώτησε αν είχα πάει τουαλέτα κι εφόσον ήταν καισαρική δεν το θεώρησε απαραίτητο (δόξα τον θεό!) και μετά με συνέδεσαν με τον καρδιοτοκογράφο και φώναξαν τον άντρα μου. Κι εκεί που περιμέναμε ήσυχα κι ωραία, λέγοντας χαζομάρες-φανερά αγχωμένοι και οι δυο- νιώθω έντονες συσπάσεις με πόνο...Στην αρχή λέω η ιδέα μου είναι αλλά τελικά, ο μικρούλης μου είχε αποφασίσει να βγει εκείνη την ημέρα!!! Ήρθε και ο γιατρός μου να με δει και το επιβεβαίωσε!! Η ώρα πέρασε και με πήραν για το χειρουργείο, επισκληρίδειο (καλέ αυτό πόνεσε λίγο), οι νοσοκόμες και οι μαίες να με ετοιμάζουν, ήρθε κι ο γιατρός μου, όλοι άνετοι και χαλαροί κι εγώ σφιγμένη και εν αναμονεί. Όλη την ώρα το μόνο που ένιωθα ήταν ένα τράνταγμα έντονο από την κοιλιά και κάτω και ξαφνικά μια πίεση έντονη και το κλάμα του μικρού...το οποίο συνοδεύτηκε από τα δικά μου δάκρυα. Ο γιατρός τον σήκωσε ψηλά για να τον δώ, ένα κατακόκκινο πλασματάκι που έκλαιγε γοερά, τον παρέλαβε μια μαία που τον ετοίμασε δίπλα μου για να τον βλέπω και μετά από λίγο τον έβαλαν πάνω μου, ένα προσωπάκι μικρό με κλειστά ματάκια και σουφρωμένο χειλάκι. Ο γιος μου! Το πλάσμα που δημιουργήθηκε από την αγάπη μας, ένα μικρό θαύμα που ολοκληρώθηκε μέσα στο σώμα μου....Τα δάκρυα ποτάμι και τα συναισθήματα απερίγραπτα! Μου τον πήραν για να τον πάνε στον πατέρα του και τους δικούς μου που περίμεναν απέξω, με ετοίμασαν και μετά στην ανάνηψη όπου η ώρα δεν πέρναγε με τίποτε. Με πήγαν να δω τον άντρα μου και τους γονείς μου, όλοι χαρούμενοι και απίστευτα συγκινημένοι και μετά από λίγο με ανέβσαν επάνω στο δωμάτιο.

Εκεί άρχισαν οι πόνοι μιας και έφυγε η επισκληρίδειος και την πρώτη ημέρα υπέφερα αρκετά μέχρι το απόγευμα αλλά τα ξέχασα μόλις μου έφεραν τον μικρούλη μου για να τον θηλάσω. Ένα αχόρταγο στοματάκι!! Η ανάρρωση ευτυχώς ξεκίνησε γρήγορα και η παραμόνη στο μαιευτήριο είναι μια πολύ όμορφη ανάμνηση.

Από τότε η μέρα μου καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τις απαιτήσεις του μικρού αλλά είμαι απίστευτα γεμάτη και ευτυχισμένη. Ένα μικρό θαύμα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου!

  • 3 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσια. Εμεις πάμε καλά,τελικά την πείραζε από ότι κατάλαβα το γάλα μετά από το μεσημεριανό,παρόλο που μεσολαβούσε 2ωρο. Τρώει ευχάριστα το μεσημεριανό,τονκαλυτερο της ειναι μπούτι κοτοπουλο με μισή γλυκοπατα,λίγο καρότο, λίγο κολοκύθι και προχθές έβαλα και αστράκι.  Τρώει ένα μπολ γεμάτο.   Εν τω μεταξύ κατι την τσίμπησε στο χεράκι και έχει μια τεράστια φουσκάλες με πυον μέσα. Έστειλα φώτο στον γιατρό και περιμένω να μου πει. @Elenaki12 τι αντράκι ειναξ αυτό, μου θυμιζει τον γιο μου ετσι οπως τα κανει ολα γρήγορα. Η δικια μου βγηκε τεμπελιτσα. Αν και οπως μου ειπε και ο γιατρος την παιρνει το βαρος της κοιλιας μπροστα. Έγινε 28/10 6 μηνών. Ζυγιστηκαμε προχθές και είναι 8750 και ύψος 71-72εκ.  Παρακάτω είναι η κούκλα μου. 
    • Ωωω περαστικά!! Πώς είναι τώρα η μικρή σας;;  Τι ωραία ιδέα αυτό με το Μέγαρο και τη βρεφική παράσταση!! Μακάρι όταν ανέβουμε κι εμείς Αθήνα να πάμε να δούμε κανένα!! Κι εγώ δεν περίμενα να μπορούν να παρακολουθήσουν, αλλά αν είναι και καλοφτιαγμένο, θα τραβάει την προσοχή τους! Εμάς έχει αρχίσει να χτυπάει συνέχεια παλαμάκια τώρα, είναι σε καλή φάση για θεατρικές παραστάσεις 😆😆 Ρε συ κι εμάς τις γωνίες τις προστατευτικές τις έχει φάει όλες!! Το κρατάει και στο στόμα το κομμάτι που έχει κόψει και το μασουλαει με τις ώρες λες και είναι τσίχλα!! 😆 Δεν ξέρω αν πρέπει να κάθομαι να γελάω ή να τρέξω πανικόβλητη να του το βγάλω με το ζόρι... 😅
    • Καλημέρα κορίτσια!! Καλή εβδομάδα! Και καλό μήνα!! Νοέμβριος κορίτσια... Σε μερικές εβδομάδες το μικρακι μου γίνεται 1 έτους!! 😱 Νομίζω ότι η @Maria_mtx ήθελε να εστιάσει περισσότερο στο ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε να δώσουμε όλες τις γεύσεις του κόσμου στο παιδί μας και να φρικαρουμε άμα δεν προλάβουμε να συμπληρωσουμε τη λίστα μας πριν χρονισει, κι όχι τόσο στο ότι αφού έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες στην Ελλάδα, αυτές θα αποκτήσει το παιδί και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για το κάτι παραπάνω... Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι εγώ είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο... Υπάρχουν πράγματα που δεν τρώω και δεν του τα έχω δώσει, επειδή λυπάμαι να τα αγοράσω και μετά να πεταχτούν... Πχ αρνί, συκώτι δεν έχω δώσει ακόμα. Ενώ κάποια άλλα που τρώει ο άντρας μου ή είναι πιο εύκολα να μείνουν στο ψυγείο και πιο εύκολα να τα διαχειριστω, όπως κατσικίσιο γιαούρτι ή πρόβειο γάλα (που πάλι δεν τρώω), τα έχω δώσει... Το έχω τύψεις ρε σεις όμως... Ότι μπορώ να τα πάρω, ότι θα μπορούσα να του μάθω να τα τρώει και του τα στερω, μιας και θεωρώ ότι είναι επίκτητη η γεύση, δηλαδή συνηθίζουμε να τρώμε κάποια πράγματα. 😢 Πχ, οι Ιάπωνες τρώνε φύκια και σούπες από σόγια για πρωινό, εγώ ούτε να το διανοηθώ 😆. Γενικά, εντελώς φιλοσοφικά συζητώντας, το να δώσουμε πολλά τρόφιμα στον πρώτο χρόνο έχει δύο καλα. Πρώτον για τα θέματα αλλεργίας και δεύτερον για την εκμάθηση γεύσεων και υφών. Αυτό που κάνεις εσύ @Kiddo το θαυμάζω απεριόριστα. Έχεις την όρεξη και τη θέληση να δώσεις πολλές διαφορετικές πρώτες ύλες και τις καταγράφεις κιόλας που είναι σημαντική παρακαταθήκη για το παιδί. Μπορεί να τύχει να πάει κάνα ταξίδι αργότερα στη ζωή της στο εξωτερικό, να φάει κάτι και να πάθει αλλεργικό σοκ. Επειδή έχεις κάτσει κι έχεις κάνει όλη αυτή τη δουλειά, μπορεί να το αποφύγει αυτό και μπράβο σου!! 👏 Ειλικρινά την θαυμάζω όλη αυτήν την προσπάθεια!!  Επίσης, σχετικά με τις διαφορετικές γεύσεις, κάθομαι και σκέφτομαι ότι έχουμε στην Ελλάδα τόσες πρώτες ύλες και πιάτα, πχ σαλιγκάρια, γλυκάδια, γαρδουμπες, πατσά, συκωταριές, κοκορέτσια, ορτύκια, συκωτακια πουλιών ή 2863 διαφορετικά είδη ψαριών, οστράκων, μαλακίων, μανιταριών, άλλα τόσα είδη τυριών, άντε να τα δώσεις όλα αυτά στο παιδί μέχρι να κλείσει το έτος... Κάποια από αυτά τα τρώμε μια φορά τον χρόνο κι αν, αλλά είναι μέσα στην παράδοση και υπάρχουν στη ζωή μας... Όχι μόνο δηλαδή γεύσεις από Ινδία, Ιαπωνία, Σενεγάλη, Μαρόκο, Αργεντινή κτλ. Άμα βάλεις κι αυτά, η λίστα γίνεται τεράστια. Δεν ξέρω ρε σεις όμως αν θέλω να δώσω γλυκάδια στο παιδί μου ή ροκφόρ. 😆 Οπότε τώρα τελευταία αποφάσισα να είμαι της λογικής να μάθουμε στα παιδιά να είναι ανοιχτά σε γεύσεις και σε δοκιμές. Μετά το χρόνο κάνουν ένα relapse, προτιμάνε γνώριμες γεύσεις, γλυκές και εύκολες υφές, αλλά αν οι γονείς έχουμε διαφορετικά πιάτα στο τραπέζι μας και μας βλέπει να τρώμε και να δοκιμάζουμε, ξεκινάνε να να δοκιμάζουν κι αυτά όταν είναι έτοιμα. Το βλέπω από τον μεγάλο μου, ο οποίος στο έτος τρεφόταν μόνο με φυστικοβουτυρο, αγγούρι, γάλα, και κριτσινια, ότι τώρα σιγά σιγά, ζητάει μπρόκολο, μπριζόλες, βουτάει πατάτες στο τζατζίκι 😆 δοκιμάζει παντζάρι, dragon fruit, και μετά επιλέγει άμα του αρέσει ή όχι. Δηλαδή, βλέπω ότι υπάρχει ελπίδα αν έχουν μπει οι βάσεις στην αρχή. Ακόμα και με το 1/3 των τροφίμων που καταφέραμε του δώσαμε από τις λίστες που μοιραστηκατε.  Επίσης, σχετικά με τα καυτερά... Εσείς πότε σκοπεύετε να τους δώσετε καυτερές τροφές, αν το σκέφτεστε δηλαδή; Εμείς τρώμε με τον άντρα μου αρκετά, αλλά δεν το έχω πάρει απόφαση να δώσω στα παιδιά (καλά στο μωρό σίγουρα όχι ακόμα)...  ΥΓ έχουμε Μαρτ και βρήκα τις φυσαλίδες και πήρα 😆. Τα έβλεπα στις φωτογραφίες τεράστια τα μπαλάκια κι όταν τα βρήκα είδα πόσο μικρά είναι 😆 εμένα μου άρεσαν. Και το μωρό το πήρε, το επεξεργάστηκε λίγο και μετά το έφαγε το πάτωμα. Προτίμησε το blueberry 🫐. Του έπεσε ένα εν τω μεταξύ στο λευκό ζιπουνακι από μέσα, και μπουσουλωντας το έλιωσε εκεί στην περιοχή της πάνας. Και μέχρι να καταλάβω ότι δεν ήταν αίμα αλλά μαρμελάδα blueberry έπαθα 10 εγκεφαλικά 🥲🤣
    • Αντε ωραία με το καλό κορίτσι μου να έρθει το πρώτα σας παιδάκι ☺️ Καλά ναι και εγώ τα ίδια παθαίνω πήγα 9 εβδ τελευταία φορά δεν έχω ξανά πάει άλλο οπότε κάπως έχω ένα άγχος να δω τι γίνεται  εμένα είναι το τρίτο παιδάκι έχω αλλά δύο κορίτσια 3 ετών και 15 μηνών Αύριο 11:30 η ώρα έχω ραντεβού σήμερα είμαι 12 εβδ 
    • Καλημέρα κοριτσια μου!Καλή εβδομάδα εύχομαι και να έχουμε έναν πολυ όμορφο μήνα 🥰 Τι κάνετε? Πως είστε? Εγώ είχα γιατρό την Παρασκευή...600+γρ ο μπεμπάκος 🩵 όλα καλά! Ο πλακούντας μου ανέβηκε ✌️Μου έγραψε αιματολογικές και καμπύλη ζαχάρου. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...