Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Αν και νόμιζα ότι οι εννιά μήνες δεν θα περνούσαν ποτε, τελικά έφθασε η ώρα και για μένα να γράψω εδώ!!

Την Τρίτη 10/1 στις 6.45 το πρωί ξεκινησαμε με τον αντρουλη μου για την κλινικη όπου είχα προγραμματισμένη ΚΤ, αφου φοβόμουν να γέννησω φυσιολογικά.Στο δρόμο συναντήσαμε κίνηση και έτσι καθυστερησαμε απο το ραντεβού μας 20 λεπτά.

Αφου φτάσαμε, κάναμε εισαγωγή και μπηκα στο χειρουργείο ΜΟΝΗ, για στην κλινικη μου απαγόρευσαν να μπαίνει κάποιος μαζί σου. Εκεί με περίμενε η αναισθισιολογος και μου ανακοίνωσε ότι είχα καθυστερήσει πολυ και δεν είχα το χρόνο να μου κάνει επισκληριδιο και θα μου έκανε ολική.εγω τα εκανα επάνω μου και της είπα ότι θα φύγω!!! Τότε αυτη μου είπε ότι θα μου εκανε μια αλλού είδους αναισθησια που μοιάζει με επισκληριδιο αλλα δρα πιο γρήγορα.εγω δέχτηκα και τότε μου είπε να κάτσω στο χειρουργικο κρεββατι, να σκυψω και να μην κινηθώ καθόλου.μια νοσοκόμα με πήρε αγκαλιά  και ξεκινησαμε.η πιο δύσκολη στιγμή του χειρουργειου για μενα ήταν αυτη.έπρεπε να μείνω  σκυφτη για 10-15 λεπτά και ακίνητη, το μωρο με κλωτσουσε και ένιωθα ότι δεν έπαιρνα ανάσα.

Όταν τελειώσαμε,δεν ενιωθα τίποτα και με ξαπλωσαν.μου έβαλα την κουρτίνα μπροστά μου και ξεκίνησαν.σε καποια φαση αρχισαν να με σπρώχνουν δεξιά και αριστερά και νόμιζα  ότι θα επεφτα κάτω.κοριτσια ήταν πολυ περίεργη στιγμή.όμως επειδή γιατροί και νοσοκόμες κουβεντιαζαν για άσχετα θέματα και γελούσαν, δεν καταλαβα πως πέρασε η ώρα και ξαφνικά ακούω το μωρο μου να κλαίει..τότε άρχισα να κλαίω και εγω!!!όταν η παιδιατρος εξέτασε το μικρο μου, μου το έφεραν κοντά μου και άρχισα να κλαίω, να το χαιρετώ και να του λέω ότι το αγαπάω!!ήταν ασυναγωνιστες και μαγικές στιγμές αυτα που ζούσα και τώρα όταν τα σκέφτομαι κλαίω!!

Βγαίνοντας απο το χειρουργείο η αναισθησιολογος μου ανακοίνωσε ότι είχαμε κάνει ραχιαια και έπρεπε να μείνω ακίνητη για 24ωρες.τότε θυμήθηκα τη madi που περιέγραφε την εμπειρια της με τη συγκεκριμένη αναισθησια.το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι μεγάλη ΜΑΚΑΚΙΑ και δεν τη συστηνω σε καμία.

Όταν βγήκα απο το χειρουργείο έψαχνα τον άντρα μου,με το βλεμμα μου και όταν τον είδα εβαλα τα κλάματα και είδα και τα δικα του που γέμισαν δάκρυα.ήθελα να τον αγκαλιασω αλλα δεν μπορούσα...

Όταν πλέον ξεμουδιασα,μου έφεραν το μωρο..παιδιά δεν περιγράφονται τα συναισθήματα που έχεις για το μωρο σου.είναι κάτι πρωτόγνωρο.

Η ΚΤ τελικά θα γινόταν αν επελεγα το ΦΤ γιατί το μωρο ήταν σφηνωμενο στη λεκάνη μου και ο ομφαλιος ήταν πολυ μικρός και τυλιγμενος στο λαιμό του μωρού.το μόνο σίγουρο είναι ότι η ΚΤ δεν είναι κάτι το πολυ τραγικό και όσες νιώθουν ότι την προτιμούν απο το ΦΤ,να το κάνουν.σίγουρα πονάει αλλα όχι τραγικά!

 

α! και είμαι μια χαρα..απλά κάποιες στιγμές νιώθω κάποια τραβηγματα αλλα χαλάλι στο Νικόλα μου!!

Εύχομαι όλες οι γυναίκες να ζήσουν τέτοιες στιγμές γιατί είναι απίστευτες!!

Δημοσίευση

να σας ζησει ο νικολας κ να τον χαιρεστε καλη αναρρωση σου ευχομαι κ καλη λοχεια κουκλα μου

παντως για μενα οπως κ να γεννησεις ειναι τι ιδιο πραγμα φερνεις στο κοσμο το παιδακι σου κ δ εχει σημασια με ποιον τροπο!!!! κ παλι να σας ζησει :D

Δημοσίευση

να σου ζησει το νινακι!!!!!!!γερο κ καλοτυχο να ειναι!!!!

κ εγω με καισαρικη κ ραχειαια αναισθησια γεννησα μονο που ο αναισθησιολογος μου ειχε πει να ειμαι ξαπλα 10 ωρες....οι μαιες ομως δεν με αφηναν να σηκωθω ωσπου ξανα περασε ο αναισθησιολογος κ με σηκωσε αυτος :lol::lol::lol: κ στο χειρουργιο μεσα πολυ γρηγορα μου την εκανε την ενεση .

να σου πω την αληθεια την δευτερη φορα θα ηθελα να γεννησω με ολικη πραγματικα δεν ξερω που βρηκα το κουραγιο την πρωτη φορα να μεινω ψυχραιμη :lol::lol::lol:

κ παλι να σου ζησει!!!!!!

Δημοσίευση

Να σας ζήζει ο Νικολάκης σας κοπέλα μου! Να είναι πάντα γερός και τυχερός στη ζωούλα του και σε εσένα καλή λοχεία!

Για την ραχιαία τι να πω ... η πλάκα είναι ότι εγώ από μόνη μου την επέλεξα για καλύτερα, αλλά το μετάνιωσα πικρά, μετά τις παρενέργειες που είχα. Βέβαια μου είπαν ότι σε κάθε μορφή αναισθησίας υπάρχουν πιθανές παρενέργειες, απλά είναι να μην σου τύχουν.

Το θέμα όμως είναι ότι έχουμε τώρα τα ζουζούνια μας υγιαίστατα στην αγκαλιά μας και αυτό είναι που μετράει στην τελική!

Να του δώσεις πολλά φιλάκια του μικρού Νικόλα!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα, διάβασα το θέμα σου με το μεγάλο σου παιδάκι και ήθελα να σου πω την εμπειρία μου μήπως σε βοηθήσει. Εμένα όταν γεννήθηκε η μικρή, η πρώτη μου κόρη ήταν 21 μηνών.  Απέναντι στο μωρό δεν έβγαλε καμία ζήλια, καμία κακή συμπεριφορά. Ίσα ίσα ήταν όλο γλυκες και αγάπες. Αλλά ηταν προφανές ότι έπαθε σοκ από την όλη συμπεριφορά της. Τη νύχτα ξυπνούσε συνεχώς και με φωναζε. Μόλις έφευγα ξυπνούσε. Γκρίνια πολλή, ξεσπάσματα, άρνηση για όλα. Αλλά εμένα κόλλησε ακόμα περισσότερο μαζί μου. Εκτός κ αν υπήρχε κ άλλος φροντιστής μπροστά, πχ η μαμά μου, ήθελε μόνο εκείνη.  Αυτό που βοηθάει είναι φυσικά ο χρόνος. Θα συνηθίσει σιγά σιγά και θα βρείτε ισορροπίες. Επίσης, τα γνωστά που λένε παντού αλλά πραγματικά πιάνουν.. Να συμμετέχει το μεγάλο στη φροντίδα του μωρού, πχ φέρε μου την πάνα του μωρού κλπ. Νιώθει ότι συμμετέχει και δεν είναι αποκλεισμένο. Να περνάτε χρόνο οι δυο σας μόνο, έστω κ μισή ώρα όταν κοιμάται το μωρό, ώστε να συνδεθείτε ξανά.  Μην στεναχωριέσαι, θα το ξεπεράσει το μικρουλι σου, απλά δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση και τα συναισθήματα του. Να σου ζήσουν 🩷
    • Καλημέρα κορίτσια!  Πως είστε; Τι νέα; Τι συμπτώματα; Πως προχωράτε;
    • Καλησπερα κοριτσια,τι κανετε? Εμας σημερα μας εσκασε το πρωτο δοντακι και ειναι ετοιμο και το αλλο διπλα. Κατα τυχη το ειδα,ειχαμε παει σε μια χριστουγεννιατικη εκδηλωση στην εταιρια του αντρα μου και οπως την αλλαζα εκλαιγε και ετσι το ειδα. Επισης την εβαλα αγκαλια σε εναν που ειχε ντυθει Αγιος Βασιλης και ενω περιμενα να τρομαξει αυτη καθοταν αραχτη!   Βρε κοριτσια πως ξεπεταγονται ετσι γρηγορα? Σαν χθες μου φαινεται που γεννησαμε.
    • Καλησπέρα κι από μένα.!! Εγώ είμαι με κολπίτιδα η οποία ήρθε από το πουθενά.! Παίρνω αγωγή τώρα, δείχνει να κάνει δουλειά. Ταλαιπωρήθηκα λίγο με αυτό γιατί δεν το κατάλαβα, πήγα νοσοκομείο επειδή είχα πόνο χαμηλά στην πύελο και δεν μπορούσα ούτε καν να περπατήσω και μου το βρήκε ο γιατρός εκεί ευτυχώς! Αλλιώς είμαι ξάπλα, η μικρή έχει πάρει ήδη θέση, αν είναι δυνατόν.. 🤪 Αυτό το παιδί ίδιο η μάνα του από την κοιλιά.. προνοεί για τα πάντα.. 🤣🤣🤣  Θέλει ξάπλα βέβαια γιατί το κεφάλι της εφάπτεται ήδη στον τράχηλο. Ευτυχώς ο τράχηλος καλά κρατεί, είναι κλειστός και έχει ικανοποιητικό μήκος. Θα πάω τώρα 22 του μήνα για υπέρηχο στη γιατρό μου όποτε θα δούμε τι θα μας πει κι αυτή.  Αλλιώς η μικρή μας είναι καλά! Ήδη έχουμε φτάσει στο κιλό.. δείχνει ότι θα είναι μεγαλούτσικο παιδάκι.. καλά δεν περιμένω και τπτ άλλο αν σκεφτεί κανείς ότι εγώ γεννήθηκα 3850 γρ. και ο άντρας μου 3900 γρ. 🤣 Έχω βάλει μηχανάκι - μετρητή ζαχάρου γιατί η καμπύλη που έκανα είχε μια τιμή λίγο τσιμπημένη, 5 μονάδες πάνω από το όριο, σιγά τα αυγά, αλλά η γυναικολόγος επέμενε να δω ενδοκρινολόγο και τώρα απλά μετράω 6 φορές τη μέρα τα γεύματα. Μέχρι στιγμής όλα καλά, δεν υπάρχει κανένα θέμα.. οπότε καθαρά προληπτικά και μόνο έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία..🥴 Πάντως κάθε φορά όλο και κάτι θα μου βγει.. αλλιώς δεν γίνεται.. δεν έχει σασπένς αυτή η εγκυμοσύνη.. 🤣🤣🤣🤣
    • @sisi93 ωχ! τώρα είδα ότι έγραψα 38 εβδομάδων.. 😅 28 ήθελα να γράψω.. 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...