αγχος αποχωρισμου?

[mpempakos85]

ειναι εδω και δυο τρεις βδομαδες που το μωρακι μου ειναι ανησυχο καπως.δεν θελει κανεναν να τον παρει αγκαλια ακομα και να του μιλησει.στην καλυτερη θα τον κοιταξει με ματακια ολο αγωνια αλλα το πιθανοτερο ειναι να μπηξει τα κλαματα.ακομα και στα πεθερικα μου που βλεπει πιο συχνα ετσι κανει.επισης εχει αποκτησει θεμα και με τον υπνο,θελει να ειναι στο κρεβατι μας αλλιως γινεται χαλασμος.

το θεμα ειναι οτι εγω δεν ξερω πως να το ανιμετωπισω....οταν τον παιρνει καποιος αγκαλια και κλαιει π.χ. τι να κανω?να τον παιρνω κατευθειαν στη αγκαλια μου να τον καθησυχασω(αυτο κανω) η μηπως ετσι του δειχνω οτι ο φοβος του ειναι δικαιολογημενος οποτε συνεχιζει και το κανει.?επισης με τον υπνο δεν ξερω τινα κανω. δεν εχει απλη γκρινια και κλαμα!κλαιει γοερα αν επιχειρησω να τον βαλω στο κρεβατι του...ετσι τον λυπαμε οπως ειναι φυσικο και τον παιρνω μαζι.

σας εχει τυχει κατι αναλογο?και αν ναι τι κανατε?ειναι φαση που θα περασει ή μηπως κανω εγω κατι λαθος και αντιδρα ετσι το παιδι?

[ΖΕΤΑ2010]

καλησπέρα. Εμένα η μικρή μου είχε θέμα και δεν ήθελε όπως λες και εσύ να την παίρνει κάποιος άλλος αγκαλιά αμέσως έβαζε τα κλάμματα. εγώ δεν την έπαιρνα αμέσως αγκαλιά, απλά πλησίαζα πολύ κοντά και την χάιδευα αλλά την άφηνα σε όποιον την κράταγε.Έτσι σιγά σιγά συνήθισε και τώρα πια ακόμα και αν την πάρει κάποιος που δεν τον ξέρει αγκαλιά, απλά κοιτάει που είμαι και δεν κουνιέται καθόλου κάθεται σαν άγαλμα!!! τουλαχιστον όμως δεν κλαίει σπαρακτικά όπως στην αρχή τώρα όσο για το κρεβάτι νομίζω πως απλά έχει κακομάθει και θέλει να κοιμάται μαζί σας. εγω δεν την έχω πάρει ποτέ στο κρεβάτι μου τη μικρή, ούτε καν μια φορά που ήταν άρρωστη κι έτσι ποτέ δεν έχει ζητήσει να κοιμηθεί μαζί μας αλλά απο φίλες μου που έκαναν το λάθος και πήραν το παιδί στο κρεβάτι τους ξέρω ότι μόνο αν το αφήσεις να κλάψει καποιες φορές θα το πάρει απόφαση και θα κοιμηθεί μόνο του.Αλλιώς όσο υποχωρείς εσύ και ο άντρας σου τόσο θα επιμένει και το μικρό να κοιμηθεί μαζί σας. Ελπίζω να βοήθησα κάπως...να σου ζήσει το ζουζούνι σου και με το καλό το δεύτερο μωράκι σου!!!

[samarcande]

Το μωράκι σου περνάει τη φάση της προσκόλλησης και βιώνει άγχος αποχωρισμού. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και πολύ καλά κάνεις και ανταποκρίνεσαι στις ανάγκες του!

Ρίξε μια ματιά:

http://www.yeskid.gr/egkymosyni/tropos- ... esi?page=1

http://www.slideshare.net/papave1/ss-8625457

[lovie]

Είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει στο μωράκι σου.

Το μόνο που 'έχεις να κάνεις είναι να μη το πιέζεις να ανεχτεί μια ξένη αγκαλιά και να του προσφέρεις απεριόριστα χάδια-φιλιά αγκαλιές. Πρέπει να νιώσει σιγουριά και αυτή μόνο εσύ μπορείς να του την δώσεις.

[eftixismeni manoula]

μπεμπακο μην ανυσηχεις ολες αυτες οι αντιδρασεις ειναι απολυτα φυσιολογικες.να ξερεις κατι, ο τροπος με τον οποιο εσυ θα αντιμετωπιζεις την καθε κατασταση που παρουσιαζεται θα ειναι σημα κατατεθεν για το μικρο σου.τι εννοω?αν πχ κλαψει σε ξενη αγκαλια και αγχωμενη το παρεις αμεσως αυτη την συμπεριφορα θα την κρατησει το αγγελουδι σου.ηρεμες κινησεις, να εισαι κοντα να το καθυσηχαζεις,μην το πιεσεις, σιγα σιγα, σημερα 1 λεπτο σε ξενη αγκαλιτσα αυριο 1μιση.το αγχος του αποχωρισμου που εχει το μωρακι σου σιγα σιγα θα εξαλειφετε, αρκει να δει οτι υπαρχει αμεση ανταποκριση στις αναγκες του.

οσο για τον υπνο,νομιζω οτι ειναι κατι καθαρα προσωπικο για το πως θα το αντιμετωπισεις.αν κοιταξω στα βιβλια μου αλλα λενε να παει στο κρεββατι του αλλα παλι οχι.αν δω μεσα απο εμπειριες και συναισθηματα, αν δω μεσα απο τα ματι ατου δικου μου παιδιου τοτε θα σου πω οτι καθε παιδακι θελει τον δικο του χρονο για να ανεξαρτητοποιηθει.για να κλαιει σε χρειαζεται.δεν νομιζω να φοβασαι οτι θα παει φανταρος και θα κοιματε αναμεσα σας!!δωσε οση αγκαλιτσα χρειαζετε.μετα φερε το κρεββατι του κοντα σας αν θες και καθυσηχαζε το απο το δικο σου με ενα χαδι.αργοτερα πηγαινε το κρεββατι μεσα και γιατι οχι κοιμησου και εσυ μερικα βραδυα κοντα ωσπου να κοιμηθει.δες τι θελει το δικο σου παιδι ενολιγοις,με το να το αφηνουμε σε ενα κρεββατι να κλαιει και να χτυπιεται νομιζω ενισχυουμε το αγχος αποχωρισμου.... γνωμη μου και παλι

[eftixismeni manoula]

επισης κατι που παρελειψα... εχεις αποκλεισει οτι ποναει καπου και απλα ειναι πιο δυστροπο ? ή μηπως κατι συνεβει και το ειχε τρομαξει?

[mpempakos85]

καλημερα κοριτσια!τελικα εχω καταληξει απο τις εμπειριες σας οτι το αγχος αποχωρισμου θελει υπομονη και πολλες αγκαλιες!κι εγω απο ενστικτο δεν ενιωθα καλα να το αφηνω π.χ.στην αγκαλια της γιαγια του να κλαιει επειδη δεν ηθελα να τη προσβαλω.αλλα ουτε και να τον παιρνω πισω αποτομα.για τον υπνο θα συμφωνησω με σενα ευτυχισμενη μανουλα,νομιζω οτι αν επιχειρησω να τον βαλω τωρα στο κρεβατι του θα εχουμε δραμματα και δεν θα ειναι καθολου καλη ιδεα αφου περναει τωρα αυτη τη φαση.παντως δεν εχει συμβει κατι,απεναντια εγω δεν δουλευω κι ολας και ειμαι ολη μερα μαζι του.ισως του φερω παλι προσορινα τη κουνια στο δωματιο και μετα τον μεταφερω παλι στο δικο του αν ολα πανε καλα.

η αληθεια ειναι οτι ισως το παιδακι συναισθανεται κι ολας το αγχος μου...το οποιο δεν μπορω να κρυψω μετα τις τελευταιες συμπεριφορες εχω ψιλοστεναχωρηθει που νιωθει τετοια ανασφαλια.samarcande ευχαριστω πολυ για τα αρθρα πολυ χρησιμα αυτα που διαβασα πραγματικα και μου επιβεβαιωσαν την αισθηση που ειχα οτι απλα για να του περασει πρεπει πρεπει να καλυπτω τις αναγκες του.τελικα βρε κοριτσια καμια φορα αρκει το ενστικτο της μανας για το τι ειναι καλο πιστευω!

σας ευχαριστω πολυ ολες για τις απαντησεις!!!εννοειται περιμενω κι αλλες

[snowgirl]

Είτε είναι άγχος αποχωρισμού είτε όχι, είναι απόλυτα φυσιολογικό να μη θέλει να πηγαίνει σε άλλες αγκαλιές και δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να το προσπαθήσεις... Ούτε για ένα λεπτό, ούτε για μισό, ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Δεν είναι κάτι που πρέπει να μάθει

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα πρέπει τα παιδιά μας να τα αγκαλιάζουν όοοοοολοι οι φίλοι και συγγενείς... Τι δουλειά έχουν σε ξένες αγκαλιές και γιατί να νιώθουν ασφάλεια σε αυτές?

Για να μην παρεξηγηθώ, άλλο να δίνεις το παιδί σου σε κάποιον να στο κρατάει από ανάγκη, αν πχ δουλεύεις. Αλλά να το παίρνουν άλλοι αγκαλιά έτσι για να χορτάσουν μωρουδίλα, ενώ το μωράκι δε θέλει.... πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.

Για το θέμα του ύπνου δε μπορώ να βοηθήσω ιδιαίτερα....Εμείς ακόμα μαζί κοιμόμαστε κι η μικρη κοντεύει 2. Αν κοιμόσαστε καλά έτσι, δεν είναι κακό, παρόλο που πολλοί θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι δεν "πρέπει". Γιαυτό....κοιμήσου αγκαλιά με το μωράκι σου αλλά μην το πολυλες

[mpempakos85]

snowgirl εμενα για να ειμαι ειλικρινεις δε μου αρεσει που δε θελει κανεναν.αλλα ειναι φαση που θα περασει σιγουρα.κι εμενα με εξοργιζει οχι που το παιρνουν αγκαλια..αλλα ο τροπος που το κανουν..το να μπουκαρεις π.χ. στο σπιτι ξαφνικα να αρχιζεις να φωναζεις και να βουτας ξαφνικα το μωρο απο τη μαμα δεν ειναι οτι καλυτερο.τα μωρακια νομιζω θελουν ηρεμες κινησεις και θελουν πρωτα να επεξεργαστουν τον αλλο και να τον συνηθισουν για να θελουν να πανε στην αγκαλια του.δε θελω να φανω κακια αλλα μεγαλο ρολο σε αυτη τη συμπεριφορα παιξαν τα πεθερικα μου που καθε φορα που τον βλεπουν μου τον βουτανε φωναζοντας και το παιδακι κλαιει γιατι δεν τους εχει συνηθισει η πεθερα χθες μου λεει(εχει 4 παιδια)δε μπορω να καταλαβω εμενα τα παιδια μου δεν ειχαν τετοια προβληματα,δεν πρεπει να τον παιρνεις απο την αγκαλια του αλλου αμα κλαιει...ξερω οτι δε το κανουν απο κακια αλλα εγω παιρνω αναποδες πειραζει???? ακομα και που μου τον βουτανε ειναι τοσο εγωιστες που δεν μου τον δινουν πισω να τον παρηγορησω και δε παραδεχονται οτι θελει εμενα.εγω φυσικα τον παιρνω με το ετσι θελω πισω ακομα και αν χρειαστει να βαλω λιγο παραπανω δυναμη για να τους τον παρω και δεν τον αφηνω λεπτο να κλαψει

[mpempakos85]

σημερα εβαλα τον αντρα μου να τους πει οτι ο παιδιατρος λεει οτι το παιδι δε θελει αποτομες αγκαλιες και φωνες ,το εριξα στο παιδιατρο για να μη γινει παρεξηγηση.τωρα αμα δε καταλαβουν θα τα πω χυμα για να καταλαβαιτε ... μιλαμε για ανθρωπους που εχουν πιτουρα αντι για μυαλο...π.χ. τις προαλλες ειπαν στη συνηφαδα μου οτι φταιει εκεινη που το παιδι εχει δυσλεξια γιατι δεν τον διαβαζει καλα,επισης λενε συνεχως στο παιδι οτι ειναι τεμπελης και χαζος αμα μου ειχαν κανει εμενα τετοια εννοειται οτι ουτε γιορτες δε θα μας εβλεπαν!!!για τον υπνο τωρα οκ δε θα το λεω και πολυ θελω ομως μωρε να ξαναμαθει στο κρεβατακι του κι εγω τον εχω αγχος αμα κοιμαται μαζι μου και δε ξεκουραζομαι καλα.μολις ηρεμησουν λιγο τα πνευματα θα το προσπαθησω οπωσδηποτε!

[Sakoulina]

Για το θέμα του ύπνου δε μπορώ να βοηθήσω ιδιαίτερα....Εμείς ακόμα μαζί κοιμόμαστε κι η μικρη κοντεύει 2. Αν κοιμόσαστε καλά έτσι, δεν είναι κακό, παρόλο που πολλοί θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι δεν "πρέπει". Γιαυτό....κοιμήσου αγκαλιά με το μωράκι σου αλλά μην το πολυλες

Συμφωνώωωωωωωωωωωω.....

Κάνε αυτό που σε χαλαρώνει εσένα και το μικρό σου και γράψτους όλους.Και εμένα με άγχωναν ότι η μικρή θα δυσκολευτεί να αλλάξει χώρο όταν θα γεννηθεί το μωρό μας αλλά μια χαρά το πήρε και πήγε στο κρεβάτι της.

Τώρα 'οτι αφορά το μωράκι σου νομίζω πως περισσότερο είναι δικό σου άγχος που του το περνάς και το καταλαβαίνει.Να είσαι πιο κουλ μαζί του και όλα θα γίνουν καλύτερα. Μην βάζεις από τώρα ιδέες για το πως θα ανταπεξέλθεις, όταν έρθει και το νέο μέλος στην οικογένεια.Τα παιδιά θα σου "δείξουν" τον δρόμο.Νομίζω πως και ο ίδιος καταλαβαίνει πως θα πάψει σε λίγο καιρό να έχει σε αποκλειστικότητα την μανούλα του γι αυτό και πιθανά να αγχώνεται. Δωσε του όσο περισσότερα μπορείς γιατί μετά και να το θέλεις δεν θα γίνεται.

Με το καλό να γεννήσεις!!!

[fotinoula]

Φιλη μου που δεν ξερω το ονομα σου σου εγραψα και στο θεματακι που ειχες ανοιξει κινητικοτα μωρου 8 μιση μηνων αν θες πανε να το δεις....Και να σου πω και τη δικια μου γνωμη και εμενα ετσι κανει η μικρη μου....δεν δουλευω ειμαι ολη την ημερα μαζι της με αποτελεσμα να εμαθε αποκλειστικα με τη μαμα της...τι να κανουμε..μου λενε την εμαθα αγκαλεια,,στην αρχη στεναχωριομουν και ελεγα την κακομαθα θελει ολο αγκαλεια και φυσικα τις περισσοτερες φορες μονο σε εμενα..αλλα μετα το πηρα αλλιως..θελει αγλακεια θα τη δωσω οσο και για οσο θελει αν ετσι αισθανεται ασφαλεια...μπορει να ειμαι με τενοντιτιδα αλλα αντεχω γιατι μιλαμε για το παιδι μου...αργοτερα θα τα παρακαλαμε να ρθουν αγκαλεια και δεν θα ρχονται για αυτο τωρα παρτο οποτε θελει και για οσο θελει...μα η λεξη και μονη της μωρο συνεπαγεται κλαμα,γκρινια, αγκαλεια και παιχνιδακια!!!!Λεπτο και εγω να φυγω απο τα ματια της αρχισει να γκρινιαζει..ειμαι ολη την ωρα εκει διπλα της...Αλλα δεν με νοιαζει...Αυτες οι στιγμες δεν γυρνανε...ζω την καθε στιγμη με την κορη μου και ασ κουραζομαι και ας πανε και οι δουλειες πισω...Για αυτο και εσυ μην ακους κανεναν..Και οσο για το κρεβατι κανε οτι εσυ θελεις και παλι μην ακουσ κανεναν...Εσυ ξερεις το παιδι σου και εσυ ξερεις τι θα κανεις αν θα παρεις μαζι σου η οχι..Κανε οτι θες και μην αισθανεσαι τυψεις για τιποτα..Δεν γυρνανε αυτες οι στιγμες!!!

[gerani]

καληπσερα

και μενα η μικρη μου το εκανε και τοκανει ακομα

βεβαια τωρα περπατα και αν καποιος παει να την παρει και δεν θελει φευγει τρεχοντας και ερχεται και με τραβα για αγκαλια

σε ατομα που ξερει και περνα καλα μαζι τους πηγαινει

σε ατομα που δεν ξερει θα παει να τουςδει απο κοντα και θα ερθει παλι σε μενα αγκαλια και παλι απο τηνα ρχη!

και γω διακριτικα δενα φηνω να τις την πεφτουν ( και ειδικα) αγνωστα ατομα μαζι γιατι αγχωνεται πολυ!οντως συμφωνω με snowgirl ..

γενικα στην ελλαδα υπαρχει η ταση να θεωρουμαι τα μωρα κουκλες χωρις προσωπικοτητα και συναισθηματα

δλδ εμενα θα μου αρεσε να πω σε ενα χωρο και να με περιλαβουν 3-4 ανθρωποι να με τραβομαλλουν και να με τσιμπανε-φιλανε κτλ

γιατι να το κανω στο μωρο μου αυτο;

να μας ζησουν τα παιδακια μας

[mpempakos85]

το οτι βλεππουν τα μωρακια σα κουκλες ειναι μιαπονεμενη ιστορια..κι εγω εξοργιζομαι αλλα τη να κανουμε ετσι ειναι εδω.κι εγω δεν αφηνω να του τη πεφτουν κι ας γινω παρεξηγησιμη.ευτυχως με πολλες αγκαλιτσες τωρα ειμαστε πολυ καλυτερα,φανταστητε πηγαμε σε ενα παιδικο παρτυ ..τι του εσκασε μπαλονι μεσα στα μουτρα τι τον περνανε αγκαλιες τιποτα...ηταν σε καλο mood μαλλον

μετα απο αυτα καταλαβα κι εγω οτι με τη πιεση φερνεις σιγουρα τα αντιθετα αποτελεσματα.