Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αυτή είναι η δική μου εμπειρία...

annoula1987
 Share

Recommended Posts

annoula1987 Rising Star

annoula1987

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Σήμερα κλείνω 3 μήνες από τότε που έγινα κι εγώ μαμά!Έτσι αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου!!

Σάββατο πρωί 05/02 έκλεινα 39 εβδομάδες κύησης και είχα ραντεβού με τον γιατρό μου.Αφού με εξέτασε,μου είπε ότι δεν υπάρχουν ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή,ο τράχηλος είναι σκληρός και δεν με βλέπει να γεννάω τις επόμενες μέρες και έτσι κλείνουμε ραντεβού για Τετάρτη μήπως και αλλάξει κάτι,αλλιώς θα συζητούσαμε για τεχνητούς πόνους.Εγώ έφυγα πολύ απογοητευμένη πρώτον γιατί ανυπομονούσα πολύ να γνωρίσω το ζουζούνι που κουβαλούσα μέσα μου και δεύτερον φοβόμουν τους τεχνητούς πόνους γιατί άκουσα ότι πονάει πολύ και ότι υπάρχει μεγάλη περίπτωση να μου κάνουν καισαρική,κάτι που δεν ήθελα με τίποτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο αντρούλης μου για να μου φτιάξει την διάθεση,με πήγε για καφεδάκι μιας και είχε καλό καιρό και απολαύσαμε από μια ζεστή σοκολάτα.Μετά πήγαμε σούπερ μάρκετ για ψώνια,εκεί άρχισα να νιώθω πόνους περιόδου αλλά δεν ανησύχησα αφού ο γιατρός μου είπε να το περιμένω λόγο της εξέτασης που μου έκανε (πασπάτεμα :mrgreen: ).

Αφού γυρίσαμε σπίτι με τα ψώνια,μαγείρεψα,φάγαμε και ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ.Το απογευματάκι,μπήκα στο μάμμυ και μιλούσα με τα κορίτσια από το θέμα "παλιογκαστρούλες του Μαΐου" ,όσες είχαν απομείνει και τους έλεγα πόσο απογοητευμένη είμαι.Κάποια στιγμή κατά τις 6:30 πάω τουαλέτα και βλέπω λίγο ροζ στο εσώρουχο αλλά πάλι χαμπάρι δεν πήρα γιατί ο γιατρός είπε ότι μπορεί να συμβεί.Όταν ξανακάθομαι στον υπολογιστή,νιώθω λίγο ζεστό υγρό σαν να κατουρήθηκα λίγο! :oops:

Πάω τουαλέτα,βάζω μια σερβιέτα και ξανακάθομαι στον υπολογιστή και τότε το ξανανιώθω! :shock:

Τότε είπα "ώπα εδώ είμαστε"! :lol: Φωνάζω τον άντρα μου και του λέω ήρεμα και ωραία "μωρό μου,μάάάάάλλον σπάσανε τα νερά..." και με κοιτάει με γουρλωμένα τα μάτια :shock: και λέει πάμε στο νοσοκομείο??Του λέω,κάτσε να σιγουρευτώ και θα σου πω...Μετά από 10 λεπτά ήμουν πια σίγουρη ότι είναι τα νερά που σπάσανε,ντύνομαι,βάφομαι ( :mrgreen: μη με δει ο γιος μου απεριποίητη :lol: ) ,είχα κάνει μπανάκι και ξυρισματάκι από το πρωί,οι βαλίτσες ήταν έτοιμες,τις φορτώσαμε και φύγαμε!!Μέχρι να φτάσω στο νοσοκομείο (5 λεπτά από το σπίτι) είχα γίνει λούτσα και συνέχιζαν να τρέχουν τα νερά!!Ανέβηκα στον δεύτερο όροφο από τις σκάλες παρακαλώ γιατί ντρεπόμουν να μπω στο ασανσέρ με τόσο κόσμο και εγώ να είμαι σαν κατουρημένη! :lol:

Βρίσκω τον πρώτο γιατρό στον δρόμο μου και του λέω όλο καμάρι και χαρά "Σπάσανε τα νερά!!" :D

Με βάζουν μέσα,με εξετάζουν,η κατάσταση ίδια με το πρωί,ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή...Οι πόνοι περιόδου είχαν υποχωρήσει και ένιωθα μια χαρά!Τελικά με στέλνουν στο δωμάτιο μου και περιμένω...περιμένω...περιμένω...Και αφού πήγε 11 η ώρα και ακόμα δεν έλεγε να βγει ο μικρός,τους έδιωξα όλους να πάνε σπίτι τους γιατί μάλλον θα γεννούσα την επόμενη...Κατά τις 12:30 άρχισα να νιώθω πάλι πόνους περιόδου...Κάθε 5 λεπτά περίπου.Κατά τη 1 είχα διαστολή 2 και ακόμα ήμουν στο δωμάτιο και έκοβα βόλτες κι ας μου το απαγόρευαν οι μαίες 8-) .Ένιωθα καλύτερα όταν περπατούσα!!Κατά τη 1:30 οι πόνοι άρχισαν να γίνονται αρκετά δυνατοί και ήρθαν να μου κάνουν κλίσμα και να με πάρουν στο χειρουργείο.Με ρώτησε αν θέλω επισκληρίδιο και να μου δώσει κανένα παυσίπονο αλλά ήθελα να το παίξω θαρραλέα και αρνήθηκα...Κατά τις 2:30 οι πόνοι έγιναν πολύύύ δυνατοί,ήμουν ήδη έτοιμη στο χειρουργείο και τότε δεν άντεξα και ζήτησα να έρθει αναισθησιολόγος.Μέχρι να έρθει,να ετοιμάσει τα εργαλεία του,να συμπληρώσουμε τα χαρτιά κτλ. είχε πάει 4 παρά...Όλα ήταν έτοιμα για επισκληρίδιο,ρωτάει τη μαία πόσο διαστολή έχω για να μου βάλει το φάρμακο και ήταν ήδη 7-8,μου βάζει το φάρμακο,και περιμένω να δράσει...Όταν οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο ανώδυνοι,ήρθε ο γυναικολόγος,μου ανέβασαν τα πόδια στα στηρίγματα,μου τα έδεσαν και άρχισαν να μου δίνουν οδηγίες για να σπρώξω!Τότε για κάποιο λόγο σταμάτησα να ακούω την καρδούλα του μωρού στον καρδιοτοκογράφο και φρίκαρα!!! :shock::shock::shock: Να ρωτάω γιατί δεν ακούω το μωρό και να μην μου απαντάνε!!Ε τότε σπρώχνω με όλη τη δύναμη που είχα μέσα μου,ένιωθα ότι θα σκάσει το κεφάλι μου από την πίεση και με την τρίτη φορά,ακούω το πιο γλυκό κλάμα του κόσμου!!!!!!!!!!!!Ξεσπάω κι εγώ με λυγμούς!!Μου το βάζουν αμέσως πάνω στην κοιλίτσα μου και έτσι αντίκρισα το θαύμα μου στις 04:14 τα ξημερώματα...Στις 04:30 ήμουν με το κινητό και ειδοποιούσα όλον τον κόσμο να έρθουν!!Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε αλλά μου φαίνεται σαν χθες!!Και ανυπομονώ να μεγαλώσει το πιτσιρίκι μου και να ξαναμείνω εγκυούλα για να ξαναζήσω τη μοναδική εμπειρία!!! :D

post-13601-1387393694357_thumb.jpg

kiska Newbie

kiska

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Αννουλα να σου ζησει....με εχουν πιασει τα κλαματα..συγκινηθηκα....ειναι και οι ορμονες....να το δεις οπως θες και με το καλο να κανεις και το δευτερο οταν ερθει ο καιρος...φιλια στο μπεμπακο

Panayiota Newbie

Panayiota

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Να σας ζησει Ρε Αννα!!! Πολυ ομορφη ιστορια!!

Ποτε θα γνωρισουμε τον κουκλο;;; :D

Αυτο με τον καρδιοτακογραφο το ειχα παθει στην 1η μου γεννα.Και μου ελεγαν "Ειναι χαμηλα το παιδι ,δε μπορει να πιασει εκει τους παλμους του" και εσπρωχνα και εγω. :lol::lol:

athanasia14 Newbie

athanasia14

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Αννούλα μου τι όμορφη η ιστορία σου, μου θύμησες τα δικά μου τι πιο υπέροχη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας!!!!!!!! :x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Να χαίρεστε το αγγελούδι σας να είναι πάντα γερό και δυνατό κι εσείς δίπλα του να το καμαρώνετε όπως ονειρεύεστε !!!!!!!!!!!!!!!!!!:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Steisy Newbie

Steisy

Δημοσίευση
Δημοσίευση

annoula, να σου ζήσει ο μπέμπης! Είναι κούκλος! Η ιστορία σου στην αρχή, μου θυμήζει την σημερινή μου μέρα!!!

Συμπληρώνω κι εγώ την 40 εβδομάδα και σήμερα το πρωί πέρασα για 2η φορά την εμπειρία της εξέτασης (η πρώτη δεν ήταν τόσο επώδυνη). Μετά για κάποια ώρα είχα πονάκια αλλά τώρα τίποτα :(

Αναρωτιέμαι κι εγώ πότε θα σπάσουν τα νερά ή πότε θα έρθουν πόνοι :(

Είναι δύσκολη η αναμονή...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
 Share
Μετάβαση στην Λίστα Συζητήσεων

  • Απαντήσεις

    • Maria_mtx
      Επιλόχειος κατάθλιψη ή απλα μητρότητα;

      Από Maria_mtx · Δημοσίευση

      Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Elk
      Νοέμβριε γλυκιε καλώς μας ήρθες ξανά με τα κρύα με υγεία και χαρά! Ένα θα σου πω να μην ξεχνάς έτσι οπως φεύγει και αυτη η χρονιά καμία κοιλίτσα να μην μείνει χωρίς χαρά! Μωρακια γερά και φουσκωτά να έρθουν σε κάθε ζέστη αγκαλιά!!!🍁 🤎🍂

      Από Elk · Δημοσίευση

      @Naty_ να σας ζήσει κορίτσι μου γερό να είναι και καλότυχο στην ζωή της καλή ανάρρωση και σε εσένα με το καλό να γυρίσετε σπίτι σας 🩷🧿
    • Zaxaroulamak
      Επιλόχειος κατάθλιψη ή απλα μητρότητα;

      Από Zaxaroulamak · Δημοσίευση

      Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • ΜαρίαΔημήτρης
      Μωράκια Μαΐου 2025 🧸

      Από ΜαρίαΔημήτρης · Δημοσίευση

      Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Marypnk
      Επιλόχειος κατάθλιψη ή απλα μητρότητα;

      Από Marypnk · Δημοσίευση

      Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας

  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...