Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αυτή είναι η δική μου εμπειρία...


Recommended Posts

Σήμερα κλείνω 3 μήνες από τότε που έγινα κι εγώ μαμά!Έτσι αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου!!

Σάββατο πρωί 05/02 έκλεινα 39 εβδομάδες κύησης και είχα ραντεβού με τον γιατρό μου.Αφού με εξέτασε,μου είπε ότι δεν υπάρχουν ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή,ο τράχηλος είναι σκληρός και δεν με βλέπει να γεννάω τις επόμενες μέρες και έτσι κλείνουμε ραντεβού για Τετάρτη μήπως και αλλάξει κάτι,αλλιώς θα συζητούσαμε για τεχνητούς πόνους.Εγώ έφυγα πολύ απογοητευμένη πρώτον γιατί ανυπομονούσα πολύ να γνωρίσω το ζουζούνι που κουβαλούσα μέσα μου και δεύτερον φοβόμουν τους τεχνητούς πόνους γιατί άκουσα ότι πονάει πολύ και ότι υπάρχει μεγάλη περίπτωση να μου κάνουν καισαρική,κάτι που δεν ήθελα με τίποτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο αντρούλης μου για να μου φτιάξει την διάθεση,με πήγε για καφεδάκι μιας και είχε καλό καιρό και απολαύσαμε από μια ζεστή σοκολάτα.Μετά πήγαμε σούπερ μάρκετ για ψώνια,εκεί άρχισα να νιώθω πόνους περιόδου αλλά δεν ανησύχησα αφού ο γιατρός μου είπε να το περιμένω λόγο της εξέτασης που μου έκανε (πασπάτεμα :mrgreen: ).

Αφού γυρίσαμε σπίτι με τα ψώνια,μαγείρεψα,φάγαμε και ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ.Το απογευματάκι,μπήκα στο μάμμυ και μιλούσα με τα κορίτσια από το θέμα "παλιογκαστρούλες του Μαΐου" ,όσες είχαν απομείνει και τους έλεγα πόσο απογοητευμένη είμαι.Κάποια στιγμή κατά τις 6:30 πάω τουαλέτα και βλέπω λίγο ροζ στο εσώρουχο αλλά πάλι χαμπάρι δεν πήρα γιατί ο γιατρός είπε ότι μπορεί να συμβεί.Όταν ξανακάθομαι στον υπολογιστή,νιώθω λίγο ζεστό υγρό σαν να κατουρήθηκα λίγο! :oops:

Πάω τουαλέτα,βάζω μια σερβιέτα και ξανακάθομαι στον υπολογιστή και τότε το ξανανιώθω! :shock:

Τότε είπα "ώπα εδώ είμαστε"! :lol: Φωνάζω τον άντρα μου και του λέω ήρεμα και ωραία "μωρό μου,μάάάάάλλον σπάσανε τα νερά..." και με κοιτάει με γουρλωμένα τα μάτια :shock: και λέει πάμε στο νοσοκομείο??Του λέω,κάτσε να σιγουρευτώ και θα σου πω...Μετά από 10 λεπτά ήμουν πια σίγουρη ότι είναι τα νερά που σπάσανε,ντύνομαι,βάφομαι ( :mrgreen: μη με δει ο γιος μου απεριποίητη :lol: ) ,είχα κάνει μπανάκι και ξυρισματάκι από το πρωί,οι βαλίτσες ήταν έτοιμες,τις φορτώσαμε και φύγαμε!!Μέχρι να φτάσω στο νοσοκομείο (5 λεπτά από το σπίτι) είχα γίνει λούτσα και συνέχιζαν να τρέχουν τα νερά!!Ανέβηκα στον δεύτερο όροφο από τις σκάλες παρακαλώ γιατί ντρεπόμουν να μπω στο ασανσέρ με τόσο κόσμο και εγώ να είμαι σαν κατουρημένη! :lol:

Βρίσκω τον πρώτο γιατρό στον δρόμο μου και του λέω όλο καμάρι και χαρά "Σπάσανε τα νερά!!" :D

Με βάζουν μέσα,με εξετάζουν,η κατάσταση ίδια με το πρωί,ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή...Οι πόνοι περιόδου είχαν υποχωρήσει και ένιωθα μια χαρά!Τελικά με στέλνουν στο δωμάτιο μου και περιμένω...περιμένω...περιμένω...Και αφού πήγε 11 η ώρα και ακόμα δεν έλεγε να βγει ο μικρός,τους έδιωξα όλους να πάνε σπίτι τους γιατί μάλλον θα γεννούσα την επόμενη...Κατά τις 12:30 άρχισα να νιώθω πάλι πόνους περιόδου...Κάθε 5 λεπτά περίπου.Κατά τη 1 είχα διαστολή 2 και ακόμα ήμουν στο δωμάτιο και έκοβα βόλτες κι ας μου το απαγόρευαν οι μαίες 8-) .Ένιωθα καλύτερα όταν περπατούσα!!Κατά τη 1:30 οι πόνοι άρχισαν να γίνονται αρκετά δυνατοί και ήρθαν να μου κάνουν κλίσμα και να με πάρουν στο χειρουργείο.Με ρώτησε αν θέλω επισκληρίδιο και να μου δώσει κανένα παυσίπονο αλλά ήθελα να το παίξω θαρραλέα και αρνήθηκα...Κατά τις 2:30 οι πόνοι έγιναν πολύύύ δυνατοί,ήμουν ήδη έτοιμη στο χειρουργείο και τότε δεν άντεξα και ζήτησα να έρθει αναισθησιολόγος.Μέχρι να έρθει,να ετοιμάσει τα εργαλεία του,να συμπληρώσουμε τα χαρτιά κτλ. είχε πάει 4 παρά...Όλα ήταν έτοιμα για επισκληρίδιο,ρωτάει τη μαία πόσο διαστολή έχω για να μου βάλει το φάρμακο και ήταν ήδη 7-8,μου βάζει το φάρμακο,και περιμένω να δράσει...Όταν οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο ανώδυνοι,ήρθε ο γυναικολόγος,μου ανέβασαν τα πόδια στα στηρίγματα,μου τα έδεσαν και άρχισαν να μου δίνουν οδηγίες για να σπρώξω!Τότε για κάποιο λόγο σταμάτησα να ακούω την καρδούλα του μωρού στον καρδιοτοκογράφο και φρίκαρα!!! :shock::shock::shock: Να ρωτάω γιατί δεν ακούω το μωρό και να μην μου απαντάνε!!Ε τότε σπρώχνω με όλη τη δύναμη που είχα μέσα μου,ένιωθα ότι θα σκάσει το κεφάλι μου από την πίεση και με την τρίτη φορά,ακούω το πιο γλυκό κλάμα του κόσμου!!!!!!!!!!!!Ξεσπάω κι εγώ με λυγμούς!!Μου το βάζουν αμέσως πάνω στην κοιλίτσα μου και έτσι αντίκρισα το θαύμα μου στις 04:14 τα ξημερώματα...Στις 04:30 ήμουν με το κινητό και ειδοποιούσα όλον τον κόσμο να έρθουν!!Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε αλλά μου φαίνεται σαν χθες!!Και ανυπομονώ να μεγαλώσει το πιτσιρίκι μου και να ξαναμείνω εγκυούλα για να ξαναζήσω τη μοναδική εμπειρία!!! :D

post-13601-1387393694357_thumb.jpg

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αννουλα να σου ζησει....με εχουν πιασει τα κλαματα..συγκινηθηκα....ειναι και οι ορμονες....να το δεις οπως θες και με το καλο να κανεις και το δευτερο οταν ερθει ο καιρος...φιλια στο μπεμπακο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Υπέροχη η εμπειρία σου Αννούλα μου!!!!!!!!!!!!

Όσο για το γιοκαρίνι σου τί να πρωτοπώ???????????

Θα το φάω το μωράκι σου!!!!!!!!!!!!!!

ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΠΕΜΠΗΣ!!!!!!!

Να σου ζήσει αγάπη μου!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σας ζησει Ρε Αννα!!! Πολυ ομορφη ιστορια!!

Ποτε θα γνωρισουμε τον κουκλο;;; :D

Αυτο με τον καρδιοτακογραφο το ειχα παθει στην 1η μου γεννα.Και μου ελεγαν "Ειναι χαμηλα το παιδι ,δε μπορει να πιασει εκει τους παλμους του" και εσπρωχνα και εγω. :lol::lol:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

να τα χιλιασει το στρουμπουλακι μας!!!!

να τον χαιρεσε καλοτυχος και ευτηχισμενος!!!! :x:YMHUG:

καλε και γω δεν εχω γραψει!!!μας εδωσες βημα!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αννούλα μου τι όμορφη η ιστορία σου, μου θύμησες τα δικά μου τι πιο υπέροχη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας!!!!!!!! :x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Να χαίρεστε το αγγελούδι σας να είναι πάντα γερό και δυνατό κι εσείς δίπλα του να το καμαρώνετε όπως ονειρεύεστε !!!!!!!!!!!!!!!!!!:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

annoula, να σου ζήσει ο μπέμπης! Είναι κούκλος! Η ιστορία σου στην αρχή, μου θυμήζει την σημερινή μου μέρα!!!

Συμπληρώνω κι εγώ την 40 εβδομάδα και σήμερα το πρωί πέρασα για 2η φορά την εμπειρία της εξέτασης (η πρώτη δεν ήταν τόσο επώδυνη). Μετά για κάποια ώρα είχα πονάκια αλλά τώρα τίποτα :(

Αναρωτιέμαι κι εγώ πότε θα σπάσουν τα νερά ή πότε θα έρθουν πόνοι :(

Είναι δύσκολη η αναμονή...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Steisy μου,σε καταλαβαίνω...Υπομονή κοριτσάκι μου,κοντεύεις!!!Σε λίγες μέρες θα κρατάς το αγγελούδι σου και θα έχεις ξεχάσει όλα τα δύσκολα!!! :D

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σας ζησει κοπελα μου ο παιδαρος, να ειναι γερος και καλοτυχος!!!!!Μακαρι ευχομαι κι εμεις οι εγκυουλες να γεννησουμε με το καλο ολες μας!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει το αγοράκι σου!!! Είναι πραγματικά ένας ΚΟΥΚΛΟΣ!!!!! Όσο για την εμπειρία σου..ΤΕΛΕΙΑ!! Τη διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...