Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσακια γλυκα θελω τα φωτα σας :)

λοιπον οσο αναφορα τον μεγαλο μου

τον γιο εχω ενα προβληματακι..

Να σας το παρω απο την αρχη..

στην προηγουμενη εγκυμοσυνη μου ηταν πιο μικρος

3μιση-4αρων χρονων και απο την περιοδο που φαινοταν και

η κοιλια μου του εξηγησαμε οτι σε λιγο

καιρο θα ερθει το αδερφακι του.. ειχαμε πολλες φωνες

δεν το ειχε παρει καθολου καλα και μου εκανε διαφορα

ολη εκεινη την περιοδο..

οταν εφτασε ο καιρος που γεννηθηκε

ειχαμε αλλα πηγαινε στην κουνια και εβαζε μεσα τα χερια

του, και γενικα ειχαμε μεγαλο προβλημα,

απο τον καιρο ομως που μεγαλωσε το μωρο γυρω στους 7 μηνες

τα πραγματα ησυχασαν και τωρα ειμαστε μια χαρα..

ηρθε η ωρα ομως ξανα να του ξαναπουμε

οτι ειμαι εγκυος μιας και εχει αρχισει να φαινεται

η κοιλια μου και δεν ειναι μικρο παιδι οσο να ναι

καταλαβαινει υπερΑΡΚΕΤΑ!

φοβομαστε αρκετα την αντιδραση του..

ειχατε παρομοιες καταστασεις?

τι θα μπορουσα να κανω? :roll::roll:

ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ! :?

Δημοσίευση

Εμπειρία δεν έχω, αλλά φαντάζομαι ότι, αφού έχει ήδη ένα αδελφάκι και δεν είναι πλέον το μοναδικό παιδί, δε θα το πάρει και τόοοσο βαριά, όσο την προηγούμενη φορά!

Τα κορίτσια που πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις θα σε βοηθήσουν περισσότερο!!!

Δημοσίευση

οπως ειπες κι εσυ δεν ειναι μικρο παιδι πια,μιλησε του και πεστου οτι μπορει να σε βοηθαει με το μωρο σαν μεγαλο παιδι που ειναι,καντον να νιωσει οτι ειναι ο προστατης της οικογενειας πια και σαν ο μεγαλυτερος που ειναι θα εχει καποιες ευθυνες ετσι θα καταλαβει ποσο σημαντικος ειναι για σενα,και για το αδερφακι του που θα γεννηθει που ξερεις καμια φορα μπορει να λειτουργησει,οταν θα ετοιμαζεις τα πραγαμτα για το μωρο να ζητας τη γνωμη του για ολα τι λες;;

Δημοσίευση

Στο πρώτο αδερφακι αντιδρούν. Μετά ξέρουν. Εμένα χάρηκε με τη νέα της αδερφούλα, παρόλο που με την πρώτη της αδερφή τσακώνονται, με το μωρό είναι και οι δύο πολύ τρυφερες. Για την ώρα, γιατί μόλις μπει και εκείνη στο παιχνίδι πιστεύω θα γίνει χαμός.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...