ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΩ!!!

[ΒΙΚΥ]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!!

ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ 2 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 2 ΕΤΩΝ!!ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!!ΜΑΛΛΟΝ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΑΠΙΑΙΤΗΤΙΚΟΣ,ΘΥΜΩΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ,ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ..ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ!!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ!!ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΤΡΩΕΙ!!ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ...ΒΓΑΙΝΩ ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ..ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΗΔΗ ...!!ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΩ..ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΛΩΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΜΑΝΑ..ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ!!ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΑΥΤΗ ΜΟΥ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!!ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΕΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ..ΜΑΜΑΚΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΧΑΛΙΑ!!!ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΡΑΤΑΩ ΤΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΜΟΥ..ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΩΣ ΑΡΓΑ...ΠΟΣΟ ΝΆΝΤΕΞΩ!!ΞΕΡΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ..ΝΑ ΜΕΝΕΤΕ ΨΥΧΡΑΙΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ??

[juliax]

Βικακυ υπομονη καλη μου !

Αν αναλογιστεις οτι εισαι ένα μικρό ανημπορο αν8ρωπάκι που δεν μπορεις να μιλησεις κ που δειχνεις τα συναισ8ηματα σου μονο με γελιο η κλαμα η κ με καποιες κινησεις κ εξαρτουνται Ολες σου οι αναγκες (Πονος, φαι , κακα, νερο, υπνος) απο μια μεγαλοσωμη φιγουρα που την αποκαλεις μαμα κ

εκεινη ξαφνικα απεκτησε κ αλλο ενα αν8ρωπακι που μοιραζεται την προσοχη της κ εσυ αντιδρας με κλαμα γιατι ο ψυχισμος σου ειναι ανω - κατω ...

ΔΕΝ ΣΟΥ ΦΕΥΓΕΙ Η ΕΝΤΑΣΗ Κ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ?

Υπομονη γιατι με νευρα κ φωνες φερνεις αντι8ετα αποτελεσματα

κ δεν χρειαζεται !

[ΒΙΚΥ]

ΑΧ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΩ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑΤΙ ΝΟΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΧΑΖΗ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΩ!!ΚΛΑΙΩ ΣΑΝ ΗΛΙΘΙΑ ΑΠΟΡΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ!!ΝΟΙΩΘΩ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΗ..ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ!!!ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑΑ....ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ!!!

[sisi2007]

ποσο σε νοιωθω!εχω ενα κοριτσακι σχεδον 4,σε γενικες γραμμες ειναι πολυ καλο κοριτσακι αλλα λιγο γκρινιαρικο.οταν αρχιζει αυτη η γκρινια που δεν λεει τι θελει μου την δινει στα νευρα.την μαλωνω,φωναζω,τσιριζω,δεν θελω να την χτυπησω(κ μεχρι τωρα το εχω καταφερει) αλλα αυτη δεν σταματαει.δεν περναει μερα που να μην μαλωσουμε.κ οταν το βραδυ κοιμαται,καθομαι διπλα της,την κοιταζω κ κλαιω.μετανοιωνω για τις φωνες που τις βαζω.προσπαθω να ειμαι πιο ψυχραιμη κ λιγοτερο νευρικη αλλα κ η υπομονη μου εξαντλειται.που να ειχα κ αλλο παιδι!ωρες ωρες αισθανομαι φρικτα κ κακια μανα.καθε μερα προσπαθω να γινομαι πιο υπομονετικη,φοβαμαι κ δεν θελω οταν μεγαλωσει να νοιωθει πως εχει μια μαμα που ολο της φωναζει κ την μαλωνει.

[ΒΙΚΥ]

ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ!!ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΡΚΕΤΑ!!ΚΑΤΑ Τ'ΑΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ!!!ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΩ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΩ!!ΕΛΠΙΖΩ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ!!!

[sisi2007]

μπραβο σας που τα πατε καλα.νομιζω πως αν ειστε οι δυο σας καλα τοτε κ αυτος θα εχει καλυτερη συμπεριφορα στο μωρο.αν νοιωθει ασφαλεια κ σιγουρια μαζι σου τοτε κ η σχεση του με την μπεμπα θα γινεται ολοενα κ καλυτερη.τελικα νομιζω πως με τα νευρα κ τις φωνες δεν κανουμε τιποτα.αργισα κ εγω να το καταλαβω αλλα κ η υπομονη καποιες φορες εξαντλειται.εδω κ λιγες μερες ειμαστε κ εμεις καλα κ πραγματικα νοιωθω αλλος ανθρωπος.ειμαστε ηρεμοι κ περναμε καλα πλεον χωρις φωνες κ γκρινια.ας γινοτανε να κρατησει για παντα!

[Ανθη]

Εγώ πάλι πιστεύω ότι οι περισσότερες μανούλες μαλώνουν τα παιδάκια τους ενίοτε..Για να μην πω όλες οι μανούλες. Είναι δυνατόν να μην τα μαλώνουμε ΠΟΤΕ;;; Μα έτσι θα γίνουν και κακομαθημένα. Πρέπει και αυτά κάπως να καταλαβαίνουν τα όρια. Δε μιλώ φυσικά για ξύλο (μόνο καμιά στο πωπουδάκι ή στο χεράκι )..Βρε Βίκυ δε σε βρίσκω λάθος..Σε βρίσκω μια πολύ φυσιολογική μανούλα που λατρεύει τα 2 παιδάκια της και τα μαλώνει κιόλας όταν χρειάζεται..Αυτά από εμένα. Να τα χαίρεσαι και τα δύο!

[aggeliki 30]

Βικυ, δεν τα καταφερνα να παραμενω ψυχραιμη μεχρι πριν λιγες μερες.

Ειχα ορκιστει μεν οτι δεν προκειται ποτε να απλωσω χερι στον Ιασωνα, ουτε μια στον ποπο ουτε στο χερακι ουτε τιποτα, γιατι σαν παιδια και εγω και ο αδερφος μου ειχαμε φαει πολυ ξυλο και θυμομαστε καλα πως ειναι. Κρατησα τον ορκο που ειχα δωσει στον εαυτο μου με νυχια και με δοντια αλλα καθως ο Ιασωνας ειναι πολυ ζωηρος και επικινδυνος για τον εαυτο του κι εγω νευρικος ανθρωπος, ακουγοταν οι φωνες μου για να μην πω οι γαιδουρο-γκαριλες μου μεχρι δυο τετραγωνα απο το σπιτι μας.

Ετσι πριν λιγες μερες επειδη σιχαθηκα να ακουω τον εαυτο μου ετσι και τον Ιασωνα να με εχει συνδεσει μονιμα με Καιρο ή να γελαει ενω η πιεση μου χτυπαει 18ρια, αποφασισα να παρω αλλα μετρα και ας ειναι νωρις. Τιμωρια... εχεις δει ποτε τη νταντα αμεσου δρασεως στο Σκαι? Νομιζω κυκλοφορει και το βιβλιο με τη μεθοδο πειθαρχιας αλλα αν εχεις δει πολλα επεισοδια στην TV, δε χρειαζεται γι αρχη τουλαχιστον.

Εστρωσα λοιπον ενα υφασμα περιπου 1 τεραγωνικο μετρο εντονου χρωματος και καθε φορα που κανει κατι που δεν πρεπει, τον βαζω εκει, χαμηλωνω στο υψος του, του λεω η μαμα σε βαζει τιμωρια εδω γιατι σου ειπε 3 φορες να μην σκαρφαλωνεις στη βιβλιοθηκη και εσυ δεν ακουσες. Τωρα θα μεινεις εδω μεχρι να σου πω εγω τελος. Τον αφηνω 1μισι λεπτο (οσο ειναι περιπου η ηλίκια του παιδιου σε λεπτα της ωρας λεει η μεθοδος) και οταν περασει ο χρονος αυτος, του θυμιζω το λογο που μπηκε τιμωρια, οτι δεν θα το ξανακανει αυτο, και οτι η τιμωρια τελος και αγκαλιτσες φιλακια.

Την πρωτη φορα που το εφαρμοσα χρειαστηκε να τον ξαναπαω στο σημειο 17 φορες. Στην 9η καταλαβε οτι δεν ειναι παιχνιδι αυτο και οτι δε θα του περασει και πατησε κατι κλαμματα με νευρα. Στο τελος εκατσε το 1μισι λεπτο του. Τη δευτερη φορα που εκανε κατι μονο 4 φορες τον πηγα πισω. Απο την τριτη φορα και μετα δεν χρειαστηκε να ξαναμπω στη διαδικασια. Ξερει πως οτι και να γινει θα κατσει εκει μεχρι να του πω τελος. Τωρα αμα τον βλεπω οτι του λεω οχι σε κατι και επιμενει του λεω θες να πας τιμωρια τελικα? Καποιες φορες η λεξη και μονο τον σταματαει, αλλες φορες παλι χρειαζεται να τον βαλω.

Οι φωνες και τυψεις μου παντως σταματησαν και τον Ιασωνα τον βλεπω οτι εχει αρχισει να μαζευεται απο τα υπερβολικα επικινδυνα που εκανε και τις ασταματητες σκανταλιες. Νομιζω πως αν και καπως προωρα, τα ορια του κανουν καλο. Ισως να ειναι πιο ηρεμος επειδη ειμαι κι εγω. Δεν ξερω... καλα παει για την ωρα απ' οτι φαινεται.

[Eleny2]

ηΗ κορη μου ειναι κοντα 2 ετων και δεν την εχω μαλωσει ακομη!

Την θεωρρω ποοολυ μικρη γι τυμωρια και για πειθαρχεια!

Ισως επειδη εχω μεγαλυτερο παιδι και βλεπω αυτο μικρο.

Ακομη και την μεγαλη μου εχω παψει να την μαλωνω.

Η συζητηση ειναι το παν.

Τωρα θα μου πεις τι θα καταλαβει ενα παιδι ενα μιση χρονων απο συζητηση!

Συγνωμη, αλλα απο τιμωρια θα καταλαβει?

[Βανια]

κορίτσια όταν λέμε τιμωρία ενοούμε τη διακοπή απο πτιδήποτε κάνει το παιδί εκείνη τη στιγμή και συγκεκριμένα τη στέρηση απο κάτιπου του αρέσει. Διαφορετική προσσεγιση έχει ένα παιδάκι 2 ετών με ένα 4 και ενα 6 . Ακόμα και η ωρα που το βάζουμε δνε πρέπει να ξεπερναει τοενα τέταρτο εκτος και αν είναι μεγάλο το παιδί εκεί συμπεριφέρεσαι διαφορετικά . Η τιμωρία δνε πρέπει να απουσιάζει απο ένα σπίτι χρειάζετε και αυτή . Εννοειτε οτι τη χρησιμοποιουμε οταν ενα παιδι δνε καταλαβαινει διαφορετικα .ένα δίχρονο το οποιο όλη μερα πεταει παιχνιδια η οτιδηποτε άλλομε αποτέλεσμα να κάνει ζημιά η ακόμα και να χτυπήσει καποιος πιστευετε οτι δνε πρεπει να τιμωρηθεί για να μαθει εφσον του έχουμε πειοτι δνε πεταμε παιχνιδια γατι θα κανουμε ζημια η θα χτυπσουμε καποιον αλλα εκεινο μας εχει συνδεσει και το συνεχιζει. Μια καλη τιμωρια έιναι να εξαφανιστουν τα παιχνιδια η να φυγει απο εκινο το χωρο και να παει στο χωρο της σκεψης οπως αναφερε και η Αγγελικη .Ενας τεραρονος ο οποιος τσιριζει καθημερινια και έχει γκρινια επειδη δν εξεριει ουτε εκεινος τη θελει τ θα κανουμε θα αναεχτουε τα καπριτσια του ; οχι μια πολυ ωραια αφαιρεση ενος αγαπημενου ενδιαφεροντος ειναι τοι πρεπει, Πολλες φορες ο Σταύρος που ειναι σήμερα 6μιση ετών αρνειτε να φάει αυτο που έχω τελος πια τα ιδιαιτερα αν θέλει θα φαει αυτο που έχω διαφορετικα θα μεινει νηστικος με εξαιρεση κάποια φαγητα που ξερω οτι δν ετου αρεσουν αλλα αλλο να έχω μακαρονια η κοτοπουλο η καποιο αλλο και εκεινος να αρνειτε να φαι με τη δικαιολογια οτι δεν πειναέι αρα δνε θα φάει κανένα γλυκισμα αφου δνε πειναει Προχτες δνε ήθελε να πιει το γαάμτου του είπα οτι αν δεν το πιει δνε προκετε να το παρω τιποτα στο σχολειο για το διαλλειμα και θα μεινει νηστικος ε με ειπε ακαι μαμα αλλα του εξηγησα οτι κακαι θα ημουν αν του επαιρνα επειδη εμενα με νοιαζει η σωστη διατροφη του και ετσι αναγλαστηκε να το πιει . Εγω κοριτσια ακομα και σε λιγο ξυλακι δεν ειμαι αρνητκη αλλα επειδη εκει ειναι μια μορφη ξεσπασματος δικο μας και οχι το διορθομα του παιδιου το αποφευγω . Αν οως το κανω δνε τον κανακευω απλα μετα μιλαμε και προσπαθω να του εξηγησω οτι υπαρχουν και καποια πραγματα που πρεπει να τα ξερει .Ναι και εγω στεναχωριεμε που πολλες φορες ζηταω περισσοτερα αλλα τι να κανουμε το θεμα γονιος και διαπαιδαγωγιση των παιδιων δεν τελειωνει ποτε

[Sakoulina]

εγω θα προσπαθούσα στη θέση σου να του εξηγώ τι ακριβώς συμβαίνει και επίσης προσπαθησε να τον εντάξεις μεσα στη καθημερινότητα με το μικρό σου μωράκι, π.χ. ζήτησέ του βοήθεια στο να αλλάξετε την πάνα της μικρής ή να πάει να την πετάξει στα σκουπίδια, κλπ. Έτσι και ο ίδιος θα νιώθει σημαντικός και εσύ θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Αλλωστε τι φταίει και αυτός που εσύ μένεις μόνη σου τόσες ώρες και σπάνε τα νεύρα σου? Δεν σου το λέω αυτό για να σε επικρίνω, έρχομαι πολλές φορές στη θέση σου αλλά μετράω ώς το 10 και τα νεύρα μου περνάνε. Ξέρω πως αν αρχίσω και τσιρίζω δεν θα αλλάξει κάτι, το πολύ-πολύ να μάθει στις τσιρίδες και κάποια στιγμή να πάθει ανοσία και να μην την αγγίζουν ούτε αυτές.

Και αν μπορείς κάνε πράγματα για τον εαυτό σου, αφηνέ τα σε κάποιον δικό σου άνθρωπο, ακόμα και στον άνδρα σου για καμιά ωρίτσα και ασχολήσου με σένα. Να δεις μετά πόσο διαφορετικά θα είναι τα συναισθήματά σου...

[aggeliki 30]

ηΗ κορη μου ειναι κοντα 2 ετων και δεν την εχω μαλωσει ακομη!

Την θεωρρω ποοολυ μικρη γι τυμωρια και για πειθαρχεια!

Ισως επειδη εχω μεγαλυτερο παιδι και βλεπω αυτο μικρο.

Ακομη και την μεγαλη μου εχω παψει να την μαλωνω.

Η συζητηση ειναι το παν.

Τωρα θα μου πεις τι θα καταλαβει ενα παιδι ενα μιση χρονων απο συζητηση!

Συγνωμη, αλλα απο τιμωρια θα καταλαβει?

Ετσι φαινεται. Οτι καταλαβαινει καλυτερα την τιμωρια δηλαδη ταιμ αουτ στο σημειο χωρις παιχνιδια και τηλεοραση να παιζει φυσικα, απο τις φωνες που εβαζα και γελαγε.

τον τελυταιο μηνα ειχε πεσει 3 φορες απο τη βιβλιοθηκη και αλλες 4 απο το τραπεζι της κουζινας. Εχει 4 μερες να κανει οτιδηποτε απο τα δυο. Και το ταιμ αουτ το ξεκινησα εδω και μια βδομαδα περιπου.

[antroula]

κοριτσια και γω μετανιωνω αλλα τον εχουν παραχαιδεψει ολοι ..γενικα μακουει αλλα αλλες φορες με γραφει...αυτη τη νταντα και γω τη βλεπω και πιανει πολυ

εμενα με φερνει εκτος οριων οταν τσιμπαει δυνατα η δαγκωνει

καποια κυρια που τη σεβομαι απολυτως δεν ειναι κανενα τυχαιο ατομο γννριζει πολλα πραγματα και ειναι ειδικος μου πε οτι καταλαβαινοουν τα παντα σαυτη την ηλικια και δοκιμαζουν τα ορια μας να δουν μεχρι που τα παιρνει αν μας παρουν τον αερα καηκαμε δε θα μπορουμε να τα μαζεψουμε ποτε και δε θα μας υπολογιζουν....ολα εχουν τον τροπο τους

[ΒΙΚΥ]

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΦΟΝΑΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΩ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ!ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΞΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΗΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ!!ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ!ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ!

[Dor@]

Ισως να ειναι πιο ηρεμος επειδη ειμαι κι εγω. Δεν ξερω... καλα παει για την ωρα απ' οτι φαινεται.

Εγώ έχω διαπιστώσει ότι είναι πολύ σημαντικό αυτό.

Ούτε κι εγώ θέλω να τον μαλώνω, αλλά γυρίζω κουρασμένη από τη δουλειά, είναι ζωηρούλης και είμαι μόνη μου (τον κρατάμε εναλλάξ με τον άντρα μου). Ε, δε θέλει πολύ.

Κάποιες φορές απλά του φωνάζω, κανά δυο φορές που του έριξα μια-δυο στον πωπό γύρισε με παράπονο και μου λέει 'ντα...'. Ένιωσα πολύ χάλια Μετά του εξήγησα ότι η μαμά δεν θέλει να σε κάνει ντα, να την ακούς κλπ. και δεν το ξανακάνω!

Την τιμωρία τη δοκίμασα, αλλά δε μου πάει, (Ίσως δεν έχω την πυγμή που χρειάζεται για τις επαναλήψεις ή είναι πολύ ατίθασος ο μικρός μου) αλλά όσες φορές δοκίμασα να του εξηγήσω ήρεμα γιατί δεν πρέπει να κάνει κάτι (και συνήθως του απαγορεύω πράγματα που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα - στα υπόλοιπα είμαι κάπως πιο χαλαρή γιατί ξέρω ότι κάπου πρέπει να διαχετεύσει κι αυτός την ενέργειά του, κλεισμένος όλη τη μέρα σε ένα διαμέρισμα. Δε με νοιάζει να το κάνει μπάχαλο.) είχαμε καλά αποτελέσματα. Με άκουγε.

Και καταλήγω ότι συνήθως είχαμε θέμα όταν εγώ αγχωνόμουνα και ήμουν στην τσίτα (ακόμα και τις μέρες πριν την περίοδό μου) κάπως σαν να αντανακλούσε η δική μου ένταση πάνω του... Οπότε προσπαθώ να είμαι ήρεμη, όσο γίνεται αυτό με τους ρυθμούς της ζωής μας.

Τώρα αν θα είχα κι ένα μωρό, δεν ξέρω τί θα έκανα, γι αυτό άλλωστε και το καθυστερώ...

[Silia26]

Καλημέρα και από μένα...

Βίκυ άγγιξες ένα μεγάλο θέμα..

Θα προσπαθήσω να σου πω κι εγώ την εμπειρία μου πάνω στο θέμα που έθεσες....

Το "κλειδί" για να επικοινωνούμε με τα παιδιά μας, νομίζω ότι είναι ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ...

Ο Σεβασμός για τον άνθρωπο είναι απαραίτητη προυπόθεση για να επηρεάσουμε οποιονδήποτε προς μια θετική συμπεριφορά...Οι περισσότεροι από μας δεν σεβόμαστε τα παιδιά μας...Συχνά μιλάμε ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ αντί να μιλάμε ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ....Όταν μιλάμε π ρ ο ς κάποιον τον βλέπουμε ως κατώτερο και αυτός αντιδρά αυτόματα με έλλειψη σεβασμού...Νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε να μιλάμε στα παιδιά μας με τον ί δ ι ο τρόπο που θα μιλούσαμε με έναν καλό μας φίλο. Τιμωρούμε, φωνάζουμε, καλοπιάνουμε και γενικά μεταχειριζόμαστε τα παιδιά μας ως κατώτερους ανθρώπους! Συχνά, όταν κάνουμε για τα παιδιά τις δουλειές που θα μπορούσαν να κάνουν ΜΟΝΑ τους , υπονοούμε ότι δεν είναι ικανοί άνθρωποι! Άλλοτε πάλι εμείς οι ίδιοι κάνουμε τα παιδιά να νιώθουν ανεπαρκή επικρίνοντας τις προσπάθειες τους, μόνο και μόνο γιατί δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά....

...Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να δείχνουμε σ ε β α σ μ ό στο παιδί μας , υπολογίζοντας τα συναισθήματα του και τη γνώμη του, πριν προχωρήσουμε σε πράξεις...Όταν το παιδί θα νιώσε ότι το σεβόμαστε σίγουρα θα δείξει σεβασμό και θα είναι συνεργάσιμο...

...Προσπαθώ να αποβάλλω από μέσα μου και από την οικογένειά μου, την μέθοδο της τιμωρίας και επαίνου..Κάνω τεράστιες προσπάθειες να υιοθετώ την μέθοδο "Των φυσικών-Λογικών συνεπειών και ενθάρρυνση"...Μου αρέσει καλύτερα γιατί απλά δεν υπάρχουν συγκρούσεις και φωνές...και τα παιδιά ανταποκρίνονται από σεβασμό και υπευθυνότητα και όχι από το φόβο της τιμωρίας ή την προσμονή του επαίνου και της αμοιβής...!

...Για μένα η τιμωρία εκφράζει τη δύναμη της προσωπικής εξουσίας..Και φυσικό είναι τα παιδιά απλά να την ανέχονται...Και το κυριότερο η τιμωρία ασχολείται με το παρελθόν...

..Η Μέθοδος για την οποία σου μιλάω δεν είναι εύκολη, θέλει εξάσκηση....αλλά Α Ξ Ι Ζ Ε Ι η προσπάθεια!!

Φυσικά κάθε μανούλα ξέρει τι μέθοδος διαπαιδαγώγησης αξίζει το παιδί της....αρκεί να την γνωρίζει...!!

[bebe22]

όλοι κάποια στιγμή αναγκαζόμαστε να μαλώσουμε τα παιδιά μας, όλοι γινόμαστε δυσάρεστοι και κακοί..... αλλά πρέπει να μπαίνουν όρια στα παιδιά.... αυτό δε μας κάνει κακούς γονείς...

άλλωστε να ξέρεις τα ίδια τα παιδιά πάντα αναγνωρίζουν πότε είμαστε δίκαιοι μαζί τους....

φιλικά....

[ΒΙΚΥ]

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ..ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΨΟΓΑ..ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΩ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ!!ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ..ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΜΑΛΩΣΩ ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΩ...ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΗΕΡΩ ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ!!ΜΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΦΕΡΕΙ ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ!!!

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΕΛΙΚΑ ...ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΕΓΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ???ΟΛΟΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ..Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ..ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ...ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ!!ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΖΩ ΤΙΜΩΡΙΑ!!!ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΕΝ ΜΕΡΗ..ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟ Σ'ΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΘΕΙ....ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ!!! ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΑΝΥΣΗΧΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!

[juliax]

Βικακι διαβασε κανενα βιβλιο σχετικα με την ψυχολογια του παιδιου για να κατανοησεις κ να εισαι πιο ηρεμη . Προτεινω το ''οι γονεις βαζουν όρια'' !!!

Όσο για τις μαμαδες που εχουν μεινει λιγο ''πισω'' κ ειναι υπερ του ξύλου , να ενημερώσω ότι πλέον ακομα κ το τραβηγμα του αυτιου η η μια στον ποπω 8εωρείται σωματικη βία κ διώκεται !

συκρατηστε τα νευρα σας κοριτσια ! σας το λεω εγώ που ειμαι η μαμα του Ντενις του τρομερου !!!

10 μηνων ηταν , δεν περπατουσε κ ομως σκαρφαλωσε στο πασο της κουζινας κ εφαγε τσιγάρα !!! καταλαβαινετε τι περναω ??? δεν κανω καν σκεψη για δευτερο...