το κουνελακι μου

[myl]

γεια σας,ξεκινησαμε και εμεις παιδικο σταθμο.η Νικη μου ειναι ενος ετους και μεχρι τωρα την κρατουσε η μαμα μου οταν ημουν στην δουλεια.περνουσε καλα με την γιαγια αλλα η μαμα μου φροντιζει και την γιαγια μου στο σπιτι και κουραζετε αρκετα με μαμα και εγγονι,ετσι σκεφτηκα οτι μονο μια λυση μου μενει να παει παιδικο.με κρυα καρδια εκανα τα χαρτια μου για ενα προγραμμα επιδοτουμενο της εε και την πηρανε στα ''κουνελακια''.την πρωτη μερα που την πηγα εκλεγα και σκεφτομουν που παω τωρα το παιδι μου?θα του φερονται καλα?και περιμενα να περασει η ωρα για να παρω τηλ.τελικα οταν πηρα μου ειπαν οτι η Νικη ηταν το καλυτερο παιδι και οταν πηγα να την παρω γελουσε και φενοταν χαρουμενη,ετσι ειναι καθε μερα και δεν εχει κλαψει ποτε.ετσι καταλαβα οτι της αρεσει και νιωθω καλυτερα για την επιλογη μου.ακουγα πολλα για τους παιδικους και για παιδια που κλαινε και αρνουνται και πεφτουν σε μελαγχολια,μεχρι και μια φιλη μου ειπε πως το εγγονι της αρνιοταν να παει μελανιαζε απο το κλαμα και ειχε τασεις αυτοκτονιας ενος ετους παιδι!!!!τελικα ειναι στο παιδι?η εξαρτατε απο το πως του φερονται?και αν δεν του φερονται καλα πως θα το καταλαβω?θα ηθελα την γνωμη σας και την εμπειρια σας απο τους παιδικους που στελνετε τα παιδια σας!!!

[konstantinast]

Καλησπέρα

Θέλω να σου πω οτι είσαι πολύ τυχερή που η μικρή σου το πήρε τόσο καλά. Ο μικρός μας είναι 17 μηνών και τον ξεκινήσαμε βρεφικό την 1η του μήνα και 3 του μηνός τον σταματήσαμε. Απο την στιγμή που εμπαινε μέσα και φεύγαμε με τον άντρα μου εκλαιγε ασταμάτητα. Η δασκάλα του μου είπε οτι απο τα 9 παιδάκια του τμήματος τα 8 κάποια στιγμή μετά απο λίγη ώρα σταματούσαν ο δικός μας συνέχιζε οπότε μας έπαιρνε τηλέφωνο και πηγαίναμε. Δεν ήθελε να καθίσει με τίποτα. Αφού φαντάσου την τρίτη ημέρα απο το κλάμμα έκλεισε τελείως η φωνή του δεν μπορούσε να μιλήσει. Πάθαμε πλάκα με τον άντρα μου άσε την στενοχώρια και την αγωνία που τραβάγαμε καθε φορά που τον αφήναμε και τον ακούγαμε απο μέσα να φωνάζει και να κλαίει. Γνώμη μου είναι πάντως απο την μικρή μου εμπειρία αλλά και απο άλλες μαμάδες που συζητάμε οτι είναι στο παιδί. Ναι μεν παίζει ρόλο και μάλιστα βασικό πως του συμπεριφέρονται εννοείται αλλά το κάθε παιδί αντιδρά διαφορετικά. Την απορία για το πως θα το καταλάβω αν δεν του φέρονται καλά την είχα και εγώ γιατί τα δικά μας παιδάκια είναι μωρά και δεν μπορούν να εκφράσουν κάποιο παραπονο. Πιστεύω πως το καταλαβαίνεις αν δείς κάποια αλλαγή στην συμπεριφορά τους.

[myl]

kοnstaninast και εγω πιστευω οτι ειναι στο παιδι αλλα το βοηθαμε και εμεις λιγο, εγω το εδινα απο 2 μηνων σε ολους.πηγενε στις αγκαλιες τους χωρις να κλαιει και μαλλον το συνιθεισε.ειναι πολυ κοινωνικη.ισως αν πηγενες το μωρο σου μικροτερο στον σταθμο να μην καταλαβαινε .η δασκαλα της μου ειπε οσο μικροτερα πανε συινιθιζουν πιο ευκολα.