χρησιμα αρθρα για τον θηλασμο

[ΕλένηΧ]

οποια μπορει και βρισκει καποιο χρησιμο αρθρο σχετικα με τον θηλασμο ας το παραθετει και εδω μεσα ετσι ωστε οσες μαμαδες η μελουσες μαμαδες θελουν να ενημερωθουν για τον θηλασμο να την βοηθησει

Η γλώσσα που ευνοεί τα μπουκάλια

Η αλήθεια είναι πως ο μητρικός θηλασμός δεν είναι τίποτα παραπάνω από το φυσιολογικό. Η τεχνητή διατροφή ενός βρέφους με μπουκάλι δεν είναι ούτε το ίδιο με το μητρικό θηλασμό ούτε καλύτερη, αλλά ανεπαρκής, ατελής και κατώτερη. Αυτές οι λέξεις είναι δύσκολες, αλλά χρειάζεται να ειπωθούν.

Ένας παιδίατρος λέει: ‘έχεις μια καλή ευκαιρία να προσφέρεις στο παιδί σου το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα στη ζωή, μέσα από το ειδικό δέσιμο του θηλασμού. Τα εκπληκτικά του πλεονεκτήματα για σένα και το μωρό σου θα διαρκέσουν μια ζωή’. Και η μητέρα δίνει μπουκάλι. Γιατί;

Γιατί έως ένα βαθμό αυτές οι εκφράσεις θα μπορούσαν να προέρχονται από ένα διαφημιστικό φυλλάδιο βρεφικού γάλακτος. Όταν η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές του θηλασμού δε διαφέρει από εκείνη των γαλακτοβιομηχανιών, μάλλον οι πρώτοι κάνουν χάρη στις δεύτερες.

Αναλυτικότερα:

Το καλύτερο δυνατό, το ιδεώδες, το τέλειο.

Είστε οι ‘καλύτεροι δυνατοί’ γονείς; Είναι η ζωή σας στο σπίτι ‘ιδεώδης’; Φτιάχνετε συνεχώς ‘τέλεια’ γεύματα; Φυσικά και όχι. Αυτά είναι θαυμαστοί στόχοι, όχι τα ελάχιστα στάνταρ. Ας το εκφράσουμε ανάποδα: Είστε ανεπαρκείς γονείς; Είναι η ζωή σας στο σπίτι μη ομαλή; Φτιάχνετε άθλια φαγητά; Ούπς, τώρα πονάει! Μπορεί να μην έχετε απαίτηση να είστε πολύ πάνω από το φυσιολογικό, αλλά με βεβαιότητα δε θέλετε να είσαστε κατώτεροι του φυσιολογικού.

Όταν ο παιδίατρος λέει ότι ο θηλασμός είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος θρέψης για τα μωρά γιατί παρέχει την ιδανική διατροφή, η λογική, αυτόματη απάντηση είναι ‘Ε, και;’. Η δική μας εμπειρία μάς λέει ότι τα ιδανικά πράγματα δεν μας είναι και απαραίτητα. Ο μέσος όρος είναι εντάξει και μια τέτοια γλώσσα τείνει να υπονοεί ότι το ξένο βρεφικό γάλα είναι φυσιολογικό, στο μέσο όρο, ασφαλές και επαρκές. Η αλήθεια είναι πως ο μητρικός θηλασμός δεν είναι τίποτα παραπάνω από το φυσιολογικό. Η τεχνητή διατροφή ενός βρέφους με μπουκάλι δεν είναι ούτε το ίδιο με το μητρικό θηλασμό ούτε καλύτερη, αλλά ανεπαρκής, ατελής και κατώτερη. Αυτές οι λέξεις είναι δύσκολες, αλλά χρειάζεται να ειπωθούν.

Πλεονεκτήματα του θηλασμού.

Όταν μιλάμε για πλεονεκτήματα – τη ‘χαμηλότερη’ πιθανότητα για καρκίνο, το ‘μειωμένο’ κίνδυνο για αλλεργίες, το ‘ενισχυμένο’ δέσιμο της μητέρας με το παιδί, το ‘ισχυρότερο’ σύστημα άμυνας – ενισχύουμε τη διατροφή με μπουκάλι ως το αποδεχόμενο μέτρο του φυσιολογικού.

Επειδή ο μητρικός θηλασμός είναι η φυσιολογική κατάσταση, τα μωρά που θηλάζουν δεν είναι πιο ‘υγιή’ αλλά τα μωρά που παίρνουν μπουκάλι πιο συχνά και πιο σοβαρά άρρωστα. Τα μωρά που θηλάζουν δε ‘μυρίζουν καλύτερα’ αλλά τα μωρά που παίρνουν μπουκάλι μυρίζουν άσχημα και δυσάρεστα. Τα μωρά που θηλάζουν δεν παθαίνουν λιγότερες αλλεργίες αλλά τα μωρά που παίρνουν μπουκάλι παθαίνουν περισσότερες αλλεργίες. Τα μωρά που θηλάζουν δεν είναι πιο προστατευμένα από λοιμώξεις αλλά τα μωρά που παίρνουν μπουκάλι κινδυνεύουν να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο με πιο συχνές και πιο βαριές λοιμώξεις.

Όταν οι παιδίατροι αποτυγχάνουν να αρθρώσουν αντίλογο στον τρόπο που τα μέσα ενημέρωσης και οι εταιρίες βρεφικών γαλάτων χρησιμοποιούν ‘αντίστροφη’ φρασεολογία, όταν δεν περιγράφουν τους κινδύνους της τεχνητής διατροφής για τα μωρά, κρύβουν από τη μητέρα κρίσιμες πληροφορίες που θα της χρειαστούν ώστε να πάρει σωστές αποφάσεις. Μια μητέρα που αντιμετωπίζει δυσκολίες στο θηλασμό δε θα το πολεμήσει και πολύ αν ο στόχος είναι απλά να πετύχει ένα ‘σπέσιαλ μπόνους’. Αντίθετα θα τρέξει να βρει κατάλληλη βοήθεια αν ξέρει πόσα πράγματα διακηδεύονται για αυτήν και το παιδί της αν αυτό καταλήξει στο μπουκάλι. Μια άλλη μαμά δε θα έδινε βρεφικό γάλα έτσι ‘για να συνηθίσει το μικρό το μπουκάλι’, αν ήξερε ότι το περιεχόμενο του μπουκαλιού προκαλεί κακό.

Πουθενά δεν είναι η παραπλάνηση ευκολίας για την ομαλότητα της διατροφής με μπουκάλι πιο προσεκτικά διασπαρμένη στην κοινή πεποίθηση από τις συζητήσεις για τη νοητική ανάπτυξη του βρέφους. Αν ρωτήσετε δέκα παιδιάτρους για την σχέση ανάμεσα στο κάπνισμα της μητέρας και το δείκτη νοημοσύνης του παιδιού, κάποιος θα βρεθεί να σας πει:

‘Τα παιδιά των μητέρων που καπνίζουν τείνουν να έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης’.

Αν ωστόσο ρωτήσετε τους ίδιους παιδιάτρους για την σχέση ανάμεσα στα βρεφικά γάλατα και το δείκτη νοημοσύνης των παιδιών, όλοι θα απαντήσουν:

‘Τα νεότερα ειδικά γάλατα για βρέφη περιέχουν τα ωφέλιμα λιπαρά του μητρικού γάλακτος και βοηθούν στη νοητική ανάπτυξη των βρεφών’(παπαγαλία από προπαγάνδα των φαρμακευτικών αντιπροσώπων),

κάποιοι θα πουν

‘Τα σύγχρονα γάλατα για βρέφη έχουν τέτοια περιεκτικότητα που είναι σχεδόν εφάμιλλα του μητρικού γάλακτος’,

λίγοι θα αναφέρουν

‘Τα μωρά που θηλάζουν τείνουν να έχουν ελαφρά υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης σε σχέση με αυτά που παίρνουν μπουκάλι’,

κανένας όμως δε θα σας πει ότι

‘Τα μωρά που πίνουν τεχνητό γάλα τείνουν να έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης κατά 3 με 6 μονάδες, σε σχέση με το φυσιολογικό’,

..το οποίο είναι και η απλή αλήθεια.

Αντιστρέφοντας την πραγματικότητα οδηγούμαστε σε ακόμα μεγαλύτερες παραπλανήσεις όταν αναφερόμαστε σε ποσοστά, τα οποία αλλάζουν ανάλογα με την σκοπιά από την οποία τα βλέπει κανείς. Αν μια έρευνα έδειξε 25% μείωση στον καρκίνο μαστού για τις γυναίκες που θήλασαν τα παιδιά τους, αυτόματα και μόνο αλλάζοντας την οπτική της μελέτης συμπεραίνεται πως οι γυναίκες που έδιναν μπουκάλι στα παιδιά τους έχουν 33% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Είδατε πώς, μόνο και μόνο αντιστρέφοντας τη φρασεολογία, αλλάζουν σημαντικά τα συμπεράσματα, προς όφελος του θηλασμού; Φανταστείτε τις επιπτώσεις που θα είχε στην κοινή γνώμη μια ανακοίνωση αυτής της έρευνας σε δελτίο ειδήσεων, αφού προηγούμενα αντιστραφεί η ορολογία.

Σπέσιαλ. Ιδιαίτερο. ‘

Ο θηλασμός είναι μια ιδιαίτερη σχέση’. ‘Οργανώστε μια ιδιαίτερη γωνία για θηλασμό’. ‘Αφιερώστε ιδιαίτερο χρόνο για θηλασμό’. Σε μια οικογένεια, ‘ιδιαίτερα’ γεύματα παίρνουν έξτρα χρόνο. Ιδιαίτερες περιστάσεις σημαίνουν έξτρα δουλειά. Το ιδιαίτερο είναι καλό, αλλά πολύπλοκο, δεν είναι μέρος της καθημερινότητας, δεν είναι κάτι που θέλεις να κάνεις συχνά. Για τις περισσότερες γυναίκες η διατροφή του βρέφους πρέπει να ταιριάξει με μια ζωή γεμάτη ασχολίες – και φυσικά ταιριάζει. Η αναφορά στο ‘ιδιαίτερο’ του θηλασμού αποθαρρύνει τις γυναίκες, δεν τις προτρέπει να θηλάσουν.

Κάποιοι παιδίατροι θα πουν:

‘Δε θέλουμε να κάνουμε τις μητέρες που δίνουν μπουκάλι να νιώσουν ένοχες’. ‘Θέλουμε να αφήσουμε στις γυναίκες το δικαίωμα επιλογής ανάμεσα στο θηλασμό και το μπουκάλι’. Σκέφτονται σωστά;

Δοκιμάστε αυτό: Υπήρξατε θύμα σε ένα σοβαρό δυστύχημα. Οι γιατροί, φυσιοθεραπευτές και υπόλοιποι ‘ειδικοί’ σας εξήγησαν ότι είναι πολύ δύσκολο να περπατήσετε ξανά. Αν το προσπαθήσετε θα περάσετε πολλούς μήνες πόνου και δυσκολίας χωρίς εγγύηση για οποιαδήποτε επιτυχία. Σας προτείνουν να συμβιβαστείτε στην ιδέα της αναπηρικής καρέκλας και σας βοηθούν να ζήσετε με αυτήν. Είκοσι χρόνια μετά, όταν τα πόδια σας έχουν ατροφήσει πέρα από κάθε ελπίδα, συναντάτε κάποιον που πέρασε το ίδιο ατύχημα με εσάς είκοσι χρόνια πριν. ‘Ήταν δύσκολο’, λέει. ‘Για τρεις μήνες πέρασα από την κόλαση. Αλλά από τότε μπορώ και περπατάω’. Πως θα αισθανόσασταν; Ένοχος;

Οι περισσότερες γυναίκες, στο άκουσμα αυτού του σεναρίου δε θα ένιωθαν ένοχες αλλά θυμωμένες, προδομένες, εξαπατημένες. Θα ήθελαν να είχαν μια δεύτερη ευκαιρία για να επανορθώσουν. Θα μετάνιωναν για την ευκαιρία που χάθηκε. Δεν αισθανόμαστε ένοχοι όταν μας στερούν από κάτι ευχάριστο ή σημαντικό. Η μητέρα που δε θηλάζει προσβάλλει τη δικιά της υγεία, αυξάνει τις δυσκολίες και τα έξοδα στο μεγάλωμα του παιδιού της και χάνει την ευκαιρία να βιώσει μια από τις μεγάλες απολαύσεις της ζωής. Χάνει κάτι βασικό για την ίδια της την ύπαρξη.

Αν μια γυναίκα είναι καλά ενημερωμένη για τα θέματα του θηλασμού, προετοιμασμένη όχι απλά με λόγια του αέρα όπως ‘ο θηλασμός είναι το ιδεώδες για το παιδί σου’, απολαμβάνει βοήθεια από επαγγελματίες υγείας ώστε να βελτιώσει τις δεξιότητές της στο θηλασμό κι όμως δεν καταφέρνει να τον εγκαταστήσει, συνήθως καταλήγει στο μπουκάλι με μια αίσθηση αποδοχής γιατί ξέρει πως έκανε το καλύτερο που μπορούσε. Από την άλλη, το κατά πολύ συνηθέστερο σενάριο είναι εκείνο της λεχώνας που δεν έχει καμία πληροφόρηση και βοήθεια για το θηλασμό, αντιμετωπίζει ένα περιβάλλον που συστηματικά αμφισβητεί την ικανότητά της να θηλάσει το μωρό της και της δίνει έτοιμο το μπουκάλι δίπλα σε κάθε ευκαιρία. Αυτή η μητέρα θα θυμώσει πολύ για το σύστημα που της πρόσφερε μόνο εμπόδια κι όχι τη βοήθεια που αργότερα ανακάλυψε ότι τη χρειαζόταν. Αυτή η μητέρα μπορεί να αισθανθεί και ενοχή, αλλά είναι κυρίως οργή.

Ας επιστρέψουμε τώρα στα λόγια του παιδιάτρου, χρησιμοποιώντας αυτήν τη φορά τις πραγματικές λέξεις.

‘Δε θέλω να κάνω τις μητέρες που δίνουν μπουκάλι να αισθανθούν θυμό. Δε θέλω να τις κάνω να αισθανθούν προδομένες. Δε θέλω να τις κάνω να αισθανθούν παραπλανημένες’. Κάτω από τη δήλωση ‘δε θέλω να τις κάνω να αισθανθούν ένοχες’ κρύβεται ένα σύστημα που προσπαθεί να καλύψει τα ίδια του τα λάθη. Δεν προσπαθεί να προστατεύσει τις γυναίκες. Προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό του. Προσπαθεί να τις εκφοβίσει ώστε να μην στραφούν εναντίον του.

Θετικά και αρνητικά, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Ο θηλασμός είναι ένα ζωτικό ζήτημα υγείας, όχι μία επιλογή από δύο ίσες επιλογές. ‘Ένα μειονέκτημα του να μην καπνίζεις είναι ότι μπαίνεις πιο δύσκολα σε παρέες ως έφηβος. Ένα πλεονέκτημα του καπνίσματος είναι ότι χάνεις βάρος ως έφηβος.’ Έτσι σκεφτόμαστε; Δεν είναι το πραγματικό ζήτημα ο καρκίνος και ο θάνατος; Τα υπόλοιπα – είτε μιλούμε για καπνό είτε για τα βρεφικά γάλατα – είναι απλώς καπνός.

Είναι μειονέκτημα του θηλασμού το γεγονός ότι μπορεί να λερώσει τα ρούχα της γυναίκας; Ή ότι δε μπορούμε να δούμε πόσο γάλα παίρνει το παιδί; Ή ότι είναι πιο συχνός από τη διατροφή με μπουκάλι; Ή ότι το μωρό κακομαθαίνει στην αγκαλιά της μαμάς; Είναι πλεονέκτημα του μπουκαλιού ότι δε φέρνει στη μητέρα αισθήματα ντροπής; Ότι χρειάζονται μόνο 5-6 μπουκάλια την ημέρα (γιατί είναι τόσο δυσκολοχώνευτα για το μωρό όσο πέντε σουβλάκια τη φορά για έναν ενήλικα); Ας σοβαρευτούμε. Θα πάρει μια γυναίκα μια σοβαρή απόφαση που αφορά τη μακροπρόθεσμη υγεία τη δική της και του μωρού της στηριζόμενη στο πως μυρίζουν οι πάνες και πόσο δέρμα φαίνεται κατά το φαγητό; Αυτά δεν είναι τα πραγματικά ζητήματα, είναι τεχνητά και αποτέλεσμα μιας λογικής και μιας γλώσσας που έχει επιβληθεί στον δυτικό κόσμο κατά τα τελευταία 50-60 χρόνια από τη βιομηχανία του μπουκαλιού.

Γιατί προσφέρουν οι βιομηχανίες βρεφικών γαλάτων λίστες με υπέρ και κατά και αναγνωρίζουν κάποιες ανεπάρκειες των προιόντων τους; Διότι οποιαδήποτε ‘ισορροπημένη’ προσέγγιση που παρουσιάζεται σε μια ισχυρά προκατειλημμένη κουλτούρα αυτόματα υποστηρίζει την προκατάληψη. Επιπλέον ακούγεται πολύ ‘επιστημονική’. Αν το Α και το Β αποτελούν σχεδόν ίσες επιλογές και περισσότερες από 90% των γυναικών (και των γιατρών τους) διαλέγουν το Β, είναι λογικό μια γυναίκα να ακολουθήσει την πλειοψηφία. Σε μια κουλτούρα κυριαρχούμενη από τα μπουκάλια, ‘ελευθερία επιλογής’, ‘ελεύθερη απόφαση’ με ζύγισμα των υπέρ και κατά σημαίνει αναγκαστικά μπουκάλι.

Μα είναι κάτι που μόνο οι γονείς μπορούν να αποφασίσουν.

Αλήθεια. Αλλά αν δεν αρθρώνεις λέξη κατά τη διαδικασία σημαίνει ότι πιστεύεις η λίστα των ‘υπέρ και κατά’ είναι ακριβής. Ένας παιδίατρος μπορεί να πεί:

‘Όταν μια γυναίκα έρχεται στο ιατρείο μου με το μωρό της για πρώτη φορά μετά το μαιευτήριο τη ρωτάω αν θηλάζει ή αν δίνει μπουκάλι. Αν απαντά πως δίνει μπουκάλι συγκατανεύω και προχωράω στις υπόλοιπες ερωτήσεις. Σέβομαι την απόφασή της και δεν της λέω πόσο λάθος έκανε.’

Ωστόσο αν η ίδια γυναίκα ερχόταν στον ίδιο παιδίατρο λέγοντας ότι ξεκίνησε το κάπνισμα μερικές μέρες μετά τον τοκετό, ο γιατρός θα επισήμανε όλους τους κινδύνους για εκείνη και το μωρό της, με στόχο να αλλάξει την απόφασή της όσο είναι ακόμα νωρίς και εύκολο. Θα ήταν ανεύθυνο απλώς να ‘άφηνε τη μητέρα να αποφασίσει’. Είναι υποκριτικό να είναι οι γιατροί τόσο ξεκάθαροι σε άλλα θέματα όπως το κάπνισμα και κατά τα άλλα να ‘σέβονται’ την απόφαση μιας μητέρας να μη θηλάσει, χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθούν πως αυτή γνωρίζει όλη την αλήθεια και τις συνέπειες αυτής της στάσης. Γνωρίζοντας ταυτόχρονα πολύ καλά την πορεία που ακολούθησε αυτή η γυναίκα έως ότου φτάσει στην πόρτα του ιατρείου: παντελής έλλειψη ενημέρωσης για το θηλασμό προγεννητικά, εχθρικές του θηλασμού ενέργειες στο μαιευτήριο, δωρεάν μπουκάλια έτοιμα στο σπίτι και πλανεμένες απόψεις συγγενών και φίλων.

Αν ρωτήσετε γυναίκες που θηλάζουν τα μικρά τους μετά τους πρώτους μήνες της ζωής, θα διαπιστώσετε ότι θέματα όπως η διάρκεια του κάθε θηλασμού, οι ώρες και τα μεσοδιαστήματα, κατά πόσο το παιδί παίρνει τα κατάλληλα στοιχεία, τις σωστές ποσότητες, το αν το παιδί χρησιμοποιεί το στήθος για να φάει ή για να παρηγορηθεί, όλα αυτά κι άλλα τόσα ανούσια ζητήματα που εντυπώνονται στο μυαλό κάθε νέας μητέρας εξαιτίας της κυρίαρχης κουλτούρας του μπουκαλιού δεν αφορούν, δεν απασχολούν πλέον τις γυναίκες εκείνες που συνεχίζουν να βάζουν το μωρό τους για πολύ καιρό στο στήθος. Οι μάσκες τότε πέφτουν, οι ψεύτικες ανησυχίες και οι εσφαλμένες αντιλήψεις εξανεμίζονται. Απομένει αυτό που πραγματικά είναι ο θηλασμός, δηλαδή

μητρότητα στο στήθος,

χαρά,

σχέση,

αγάπη,

ζωή.

http://www.pediatros-thes.gr/index.php? ... &Itemid=36

http://mitrikosthilasmos.blogspot.com/2 ... st_17.html

[Anastacia]

Ελενη μου δεν διαβασα το αρθρο που παρεθεσες ομως ελπιζω το θεμα σου να παραμεινει στις 1ες σελιδες καιρο...

Δυστυχως...αμφιβαλλω αλλα....Οκ!!!!

[ΕλένηΧ]

και εγω αμφιβαλω αλλα η ελπιδα παιθενει παντα τελευτεα!!!!

http://www.pediatros-thes.gr/index.php? ... &Itemid=77

Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; PDF Εκτύπωση E-mail

Το 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics μια πολύ σημαντική έρευνα από την Αυστραλία. Κάθε επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με θηλάζουσες μητέρες θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και κατανοήσει σε βάθος. Δείχνει πώς ακριβώς να περιμένουμε την συμπεριφορά ενός φυσιολογικού βρέφους που θηλάζει. Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; Πότε ένας επαγγελματίας υγείας μας αγχώνει αναίτια και πότε πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουμε; Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπεράσματά της έρευνας αυτής ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης.

Μελετήθηκαν 71 μητέρες με υγιή βρέφη από ενός έως έξι μηνών που θήλαζαν αποκλειστικά. Τα μωρά αυτά μεγάλωναν φυσιολογικά, ωρίμαζαν μια χαρά στην ψυχοκινητική τους ανάπτυξη και δεν είχαν προβλήματα υγείας. Η μελέτη προσέφερε απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:

Πόσο συχνά είναι φυσιολογικό να θηλάζει ένα μωρό;

Τα μωρά θηλάζουν κατά μέσο όρο 8 με 14 φορές την ημέρα, δηλαδή κάθε μία με τρεις ώρες. Η ποικιλία όμως είναι τεράστια από μωρό σε μωρό: κάποια ζητούν το στήθος της μαμάς μόνο 6 φορές την ημέρα, κάποια άλλα 18, όλα όμως είναι φυσιολογικά και υγιέστατα. Το μεσοδιάστημα από τον ένα θηλασμό στον άλλο είναι κατά μέσο όρο δύο ώρες, με εύρος από 4 λεπτά σε 10 ώρες. Ανεξάρτητα της συχνότητας θηλασμού όλα είναι υγιή και φυσιολογικά. Η συχνότητα θηλασμού έχει να κάνει με το παιδί και δεν αλλάζει με την ηλικία: δε θηλάζει δηλαδή πιο αραιά στους έξι μήνες από ό,τι στον ένα μήνα. Μάλιστα οι απαιτήσεις του μωρού και τα ταίσματά του, από την ώρα που θα εγκατασταθεί ο θηλασμός μέχρι την εισαγωγή των πρώτων στερεών τροφών στο τέλος των έξι μηνών, είναι σταθερές και μη αυξανόμενες. Πιο απλά το βρέφος τεσσάρων μηνών δεν πεινάει απαραίτητα περισσότερο από εκείνο των τεσσάρων εβδομάδων.

Πόση ώρα είναι φυσιολογικό για ένα μωρό να μένει στο στήθος της μάνας του;

Τα βρέφη μένουν στο ένα στήθος κατά μέσο όρο για 15-20 λεπτά. Ωστόσο η ποικιλία είναι μεγάλη: άλλα ικανοποιούνται μέσα σε 5 λεπτά, άλλα χρειάζονται μια ώρα για να ταιστούν. Όλα είναι φυσιολογικά. Σε κάθε γεύμα η ποσότητα γάλακτος ποικίλει από 10 γραμμάρια σε 240 γραμμάρια, αναλόγως με τις ανάγκες του παιδιού. Δηλαδή τα μωρά δεν τρώνε στάνταρ ποσότητες, όπως μας έχει συνηθίσει η λογική των μπιμπερό, αλλά η όρεξή τους μεταβάλλεται συνεχώς ανάλογα με τη διάθεση, τις εκρήξεις ανάπτυξης, την ώρα της ημέρας, τη ζέστη κλπ. Μπορεί να θέλουν να πάρουν λίγο γαλατάκι ίσα-ίσα για να ξεδιψάσουν, ενώ άλλοτε κάθονται για πολύ ώρα στο στήθος και χορταίνουν. Άνθρωποι είναι, όχι ρομπότ!

Είναι φυσιολογικό να υπάρχει διαφορά από στήθος σε στήθος της γυναίκας;

Εντελώς! Σχεδόν πάντα οι γυναίκες εμφανίζουν διαφορά στην παραγωγή γάλακτος από στήθος σε στήθος, με το δεξί να βγάζει συχνότερα περισσότερο γάλα. Αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό, αναμενόμενο, δεν πρέπει να μας αγχώνει αλλά και δεν πρέπει να μας οδηγεί να μη βάζουμε το παιδί στο στήθος που βγάζει λιγότερο, πράγμα που θα οδηγήσει σε θηλασμό αποκλειστικά από ένα στήθος και επακόλουθο κίνδυνο πρώιμου αποθηλασμού.

Ποιο είναι το σωστό, να δίνεται ένα στήθος τη φορά σε κάθε γεύμα ή και τα δύο;

Η σύντομη απάντηση είναι ότι όλα είναι σωστά. Κάποιες μητέρες δίνουν ένα στήθος τη φορά σε κάθε γεύμα. Λιγότερες δίνουν πάντα και τα δύο στο παιδί. Η πλειοψηφία προσφέρει άλλοτε ένα μόνο στήθος, άλλοτε και τα δύο, ανάλογα με την όρεξη του μωρού. Όλες αυτές οι παραλλαγές αποτελούν φυσιολογικές πρακτικές. Συχνά, κατά την εγκατάσταση της γαλουχίας ή σε περιόδους που θέλουμε να αυξήσουμε την παραγωγή μας σε μητρικό γάλα, είναι καλό να προσφέρουμε όσο γίνεται και τα δύο στήθη. Άλλοτε πάλι, αν τα ταίσματα είναι πολύ συχνά και το μωρό δεν προλαβαίνει να πάρει το τελευταίο παχύ, λιπαρό γάλα, επιλέγουμε να δίνουμε ένα στήθος τη φορά. Στις συνηθισμένες πάντως καταστάσεις, το καλύτερο είναι αυτό που λειτουργεί καλύτερα για την συγκεκριμένη λεχώνα και το συγκεκριμένο μωρό, χωρίς να επιβάλλονται αυθαίρετα άκαμπτοι κανόνες.

Είναι φυσιολογικό ένα μωρό κάποιες φορές να βρίσκεται συνέχεια στο στήθος σα να είναι κολλημένο;

Εντελώς φυσιολογικό. Μερικά μωρά, ιδιαίτερα κατά τον πρώτο καιρό, περνούν κάποιες ώρες της ημέρας, συνήθως απογευματινές, συνέχεια στο στήθος. Αυτoί είναι οι μαραθώνιοι θηλασμοί που εξαρτώνται από το παιδί (όρεξη, κολικούς, δοντάκια κλπ) και αποτελούν φυσιολογική συμπεριφορά, η οποία δεν πρέπει να μας αγχώνει.

Είναι φυσιολογικό το μωρό να θηλάζει τη νύχτα;

Σύμφωνα με την έρευνα, δύο στα τρία φυσιολογικά μωρά θηλάζουν τη νύχτα, μία και περισσότερες φορές. Αυτό έχει να κάνει με το κάθε παιδί και όχι με το γάλα της μαμάς. Η συνήθεια δεν αλλάζει κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής, δηλαδή μωρά που χρειάζονται φαγητό τη νύχτα στον πρώτο μήνα πιθανά συνεχίζουν να το επιθυμούν στους έξι μήνες. Δεν «ωριμάζει» δηλαδή το μωρό όπως λανθασμένα πιστεύεται, δεν είναι αναμενόμενο να κοιμάται όλο το βράδυ έπειτα από τους πρώτους μήνες. Τι προσφέρει ο νυχτερινός θηλασμός; Πάρα πολλά. Στα αρχικά στάδια που μαμά και μωρό μαθαίνουν το θηλασμό είναι υπερπολύτιμος για την εδραίωση της γαλουχίας. Αλλά και αργότερα, τα νυχτερινά γεύματα τούς προσφέρουν το 20% των θερμίδων που χρειάζονται σε ένα 24ωρο. Τα νυχτερινά γεύματα είναι συνήθως τα πιο ήσυχα και μεγάλα από όλο το 24ωρο. Τη νύχτα οι ορμόνες που σχετίζονται με το θηλασμό, όπως η προλακτίνη και η αυξητική ορμόνη, βγαίνουν στο αίμα στα πιο υψηλά τους επίπεδα. Τα ανθρώπινα μωρά είναι σχεδιασμένα από τη φύση να βρίσκονται συνεχώς κοντά στη μητέρα τους, μέρα ή νύχτα, και να τρώνε συχνά, ελεύθερα και ανεμπόδιστα.

Θα προκαλέσω κάποιο πρόβλημα εάν επιβάλλω ωράριο αραιών ταισμάτων στο παιδί μου;

Πιθανόν ναι. Μωρά που ταίζονται σε αραιά, μεγάλα μεσοδιαστήματα παίρνουν λιγότερο λίπος από το μητρικό γάλα. Όσο πιο πολύ αδειάσει το στήθος με συχνούς θηλασμούς τόσο πιο παχύ, θρεπτικό γάλα δίνεται στο παιδί για να μεγαλώσει. Αυθαίρετα ωράρια μπορεί να μειώσουν την παραγωγή γάλακτος της μαμάς. Σύντομα θα διαπιστωθεί ότι το μωρό δεν παίρνει βάρος, θα ενοχοποιηθεί ο θηλασμός και θα ξεκινήσουν τα μπουκάλια. Επιπλέον, στους πρώτους μήνες της ζωής είναι θεμελιώδες για την ψυχική υγεία του παιδιού μας να ακούμε τις ανάγκες του και να συντονιζόμαστε άμεσα, χωρίς όρους, στα σημάδια και τη «γλώσσα» του, διαφορετικά σπάει η βασική προσκόλληση στη μάνα του, η εμπιστοσύνη του προς τον εξωτερικό κόσμο και τραυματίζεται το αίσθημα ασφάλειάς του.

Οι γυναίκες που θηλάζουν πολύ συχνά τα παιδιά τους δεν έχουν αρκετό γάλα;

Συνήθως όχι. Γυναίκες που θηλάζουν πολύ συχνά τα μωρά τους δε σημαίνει ότι δεν έχουν γάλα. Μέσα σε ένα 24ωρο, παρά τα μικρά και συχνά γεύματα, παράγουν συνολικά την σωστή ποσότητα γάλακτος για να μεγαλώσει το παιδί τους, ίδια με εκείνη που παράγει σε ένα 24ωρο μια άλλη γυναίκα που θηλάζει το μικρό της με αραιά και μεγάλα γεύματα. Τα διαφορετικά μοτίβα συχνότητας έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο παιδί και με την αποθηκευτική ικανότητα του στήθους, οδηγούν ωστόσο στο ίδιο, φυσιολογικό αποτέλεσμα ενός παιδιού που μεγαλώνει μια χαρά.

Πόσο φυσιολογικά είναι γενικά τα «πρέπει» και οι κανόνες, ως προς τη βρεφική διατροφή;

Κανένα παιδί δεν επιδεικνύει ίδια συμπεριφορά στο φαγητό με ένα άλλο. Τα παιδιά διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, είτε πρόκειται για αδερφάκια, είτε για δίδυμα, είτε για παιδιά φίλων. Το εύρος του φυσιολογικού είναι τεράστιο και το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να ακούμε το δικό μας παιδί και τα σημάδια που εκείνο μας δίνει.

[Anastacia]

Απαπααααα!

Διαβασα στα πεταχτα λιγο...Το 1ο λεει καποια πραγματα που...Δεν θα αρεσουν καθολου στις μη θηλαζουσες!

Απο το 2ο μου αρεσε εκεινο που λεει γιατ την αυξητικη ορμονη(η κατι τετοιο-ειναι κ αργα)πουπαραγεται τη νυχτα!

Δεν πειραζει λοιπον που ξενυχταω!Θα γινει 2μετρο το γοργονι!!!!

Αντε καληνυχτα!!!

[ΕλένηΧ]

πολλα πραγματα δεν μας αρεσουν αλλα τα ανεχομαστε για τον Α η Β λογο

φυσικα και δεν περιμενω να το ασπαστουν ολες

σε καθε γνωμη που εκφραζετε παντα θα υπαρχει μια αντιθετη!!!!

πως αλλιως θα ηταν ενδιαφερων η ζωη ????χρειαζεται και λιγακι αντιπαραθεση

η δικια μου παλι στουμπα θα βγει μαλλον συνηθως κοιμαται ολη νυκτα πλυν ελαχιστων εξαιρεσεων

καληνυκτα!!

[ΕλένηΧ]

http://mitrikosthilasmos.blogspot.com/2 ... ilasmos%29

Θηλασμός δεν σημαίνει μόνο θρέψη PDF Εκτύπωση E-mail

Η κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τη φροντίδα του μωρού ως απλή θρέψη – τάισμα. Όταν μια μητέρα θηλάζει το δεκαοκτώ μηνών αγόρι της, οι φίλες της την αποδοκιμάζουν λέγοντας: «το γάλα σου δεν προσφέρει πια τίποτα στο παιδί» ή ότι «είναι πολύ μεγάλος για να θηλάζει» ή «πάλι θα φάει;». Πίσω από αυτές τις τοποθετήσεις κρύβεται η λανθασμένη εντύπωση ότι ο θηλασμός αφορά μόνο το γάλα και από εκείνο μόνο τα θρεπτικά του συστατικά.

Το να μικραίνει κανείς το θηλασμό στις πρωτείνες και το λίπος του μητρικού γάλακτος είναι σα να μικραίνει τον έρωτα στη συνουσία και τα σπερματοζωάρια. Η γαλουχία δεν είναι μόνο φαγητό όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε οι εχθροί της και υπέρμαχοι των μπιμπερό. Το στήθος της μαμάς για ένα μωρό είναι το πρώτο και ιδανικότερο αντικείμενο εισαγωγής του στην εξωτερική πραγματικότητα. Το βρέφος σχηματίζει τον κόσμο και τον εαυτό του μέσα από αυτό. Εδώ πρόκειται για την ψυχική και συναισθηματική ωρίμανση του καινούργιου ανθρώπου, όχι απλώς για την περιεκτικότητα σε προβιοτικά.

Ο θηλασμός παίζει τουλάχιστον έξι, εξίσου σημαντικούς ρόλους:

1. Το ρόλο της ενυδάτωσης. Το μητρικό γάλα είναι το νερό για το βρέφος, κυρίαρχα για τους πρώτους έξι μήνες αλλά και αργότερα. Περιέχει 90% νερό, επαρκεί πλήρως για την ενυδάτωση του μωρού, ακόμα και σε συνθήκες καύσωνα. Είναι η βρύση όπου το μωρό θα ξεδιψάσει όταν ιδρώσει αφού παίξει, όταν ζεσταθεί ένα μεσημέρι καλοκαιριού. Όποτε ζεσταίνεται ζητά το στήθος της μάνας συχνότερα κι εκείνη, λόγω της αυξημένης συχνότητας, προσφέρει το αραιό, γεμάτο νερό και σάκχαρα (σαν καρπούζι!) πρώτο γάλα της!

2. Το ρόλο της θρέψης. Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για τους πρώτους έξι μήνες. Διατηρεί σημαντικό ρόλο στη θρέψη του παιδιού κι έπειτα, όταν καλύπτει το 30-40% των θερμιδικών αναγκών του μωρού έως ενός έτους, το 20-30% των θερμιδικών αναγκών του νηπίου ενός με δύο ετών. Αποτελεί φαγητό ανώτερης ποιότητας από οποιοδήποτε επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη (ΕΓΑΒ), γιατί όλα τα συστατικά του είναι εύπεπτα, χρήσιμα και σε ισορροπία μεταξύ τους, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο ΕΓΑΒ.

3. Το ρόλο της άμυνας. Θωρακίζει το μωρό με αντισώματα, κύτταρα, αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, ένζυμα όπως η λυσοζύμη καθόλη τη διάρκεια της γαλουχίας και όχι μόνο για τους πρώτους μήνες της. Όποτε στη δυάδα μητέρας-βρέφους περνάει ένας ιός, όποτε υπάρχουν σημάδια κρυολογήματος, το μωράκι ζητά το στήθος περισσότερο, δεν ενδιαφέρεται για άλλο φαγητό. Αυτό είναι φυσιολογικό και εντελώς επιθυμητό, για τι η φύση προνοεί ώστε το μικρό να παραμείνει ενυδατωμένο για το διάστημα της αρρώστιας του, λαμβάνοντας παράλληλα βοήθεια για να την καταπολεμήσει.

4. Το ρόλο της προαγωγής της ανάπτυξης του παιδιού. Το γάλα της μητέρας είναι γεμάτο από αυξητικούς παράγοντες και ορμόνες που συμπληρώνουν με φυσιολογικό τρόπο τα ανώριμα συστήματα του βρέφους και τα ωθούν σε μια ταχύτερη και πληρέστερη ανάπτυξη. Το μωρό που θηλάζει ωριμάζει σε όλους τους τομείς (γαστρεντερικό, νευρικό σύστημα, κινητικό, ομιλία κλπ) με τρόπο εντυπωσιακό, σε σύγκριση με εκείνο που πίνει ΕΓΑΒ. Πουθενά δε φαίνεται η διαφορά πιο έντονα από τη διανοητική ανάπτυξη όπου, ήδη από την ηλικία των έξι μηνών, τα βρέφη που πίνουν μπουκάλι έχουν πιθανότητα για χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης κατά πέντε μονάδες σε μέσο όρο.

5. Το ρόλο της συναισθηματικής κάλυψης. Η πράξη του θηλασμού έχει ίση σημασία με το μητρικό γάλα αυτό καθ’ εαυτό. Η φύση προέβλεψε το ανθρώπινο μικρό να παρηγορείται στο στήθος της μάνας του όταν χτυπήσει, όταν φοβηθεί, όταν νοσηλευθεί στο νοσοκομείο και αρρωστήσει, ή και όταν βαριέται. Μητέρα και βρέφος φτιάχνουν μια δυάδα δεμένη, αρμονική, σε συνδιαλλαγή και συνεχή αλληλεπίδραση. Το πιπίλισμα στο στήθος, ο μη θρεπτικός θηλασμός, έχει μεγάλη σημασία και δεν είναι κάτι αχρείαστο. Ίσα-ίσα είναι κάτι πολύ επιθυμητό. Αρχικά, όσο εγκαθίσταται η γαλουχία, βοηθά τη μητέρα να κατεβάζει περισσότερο γάλα. Καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού κάθε στιγμή, προσφέρει ασφάλεια και δίνει το καλύτερο στοματικό ερέθισμα κατά την περίοδο της έντονης ενασχόλησης του βρέφους με την περιοχή του στόματος. Αντίθετα, αχρείαστη και επιβλαβής για την υγεία είναι η τεχνητή συνήθεια της πιπίλας με την οποία οι γονείς στο δυτικό κόσμο προσπαθούν να υποκαταστήσουν μια από τις φυσιολογικές λειτουργίες του μητρικού θηλασμού. Καμία πιπίλα δε θα προσφέρει ποτέ τη μητρότητα και την αγάπη της θηλής της μαμάς.

6. Το ρόλο του παιχνιδιού. Το μωρό παίζει με χαρά στο στήθος της μητέρας του! Στους τρεις μήνες της ζωής του, σταματάει το πιπίλισμα για να χαμογελάσει στη μαμά του. Στους έξι μήνες, παίζει παίρνοντας και αφήνοντας κάθε τόσο τη ρόγα από τον έλεγχό του. Στους εννιά μήνες, χρησιμοποιεί τα χεράκια του για να παίξει με τις θηλές. Στους δώδεκα μήνες, βάζει τα πόδια του στο στέρνο της μαμάς, κάνει κυριολεκτικά ακροβατικά με τη ρόγα στο στόμα. Στους δεκαοκτώ μήνες, πιπιλίζει ταίζοντας ταυτόχρονα με τα δάχτυλά του το στόμα της μαμάς ή βάζοντας το παιχνίδι- γατούλα από την άλλη μεριά για να θηλάσει και εκείνο! Πρόκειται για παιχνίδι πολύ καλύτερο και ωφελιμότερο από το πιο ακριβό παιχνίδι της αγοράς, παιχνίδι ευτυχίας με το βρέφος να ελέγχει τις κινήσεις των χεριών του, να επικοινωνεί θαυμαστά, να συντονίζει τα θέλω του και την έκφρασή τους. Έχετε παρατηρήσει ένα νήπιο που θηλάζει τη μητέρα του; Παίρνει τη ρόγα στο στόμα τραγουδώντας ταυτόχρονα. Βγαίνει έξω, τη χαιδεύει με το χεράκι του απαλά. Κοιτάζει τη μαμά ρίχνοντάς της ένα χαμόγελο. Ξαναρχίζει το πιπίλισμα με το μάτι στραμμένο στην τηλεόραση. Αλλάζει στάση στριφογυρίζοντας. Ένα ατέλειωτο παιχνίδι πάνω στο στήθος με συνεχή αλληλεπίδραση, βαθιά συναισθηματική κάλυψη, επικοινωνία και κατάλληλα ερεθίσματα.

Από όλους αυτούς τους ρόλους, η συζήτηση για τη βρεφική διατροφή υποβιβάζεται εσκεμμένα σε έναν: αυτόν της θρέψης. Είναι η μόνη λειτουργία που προσφέρει και το ξένο γάλα, πάντα όμως υποδεέστερα, μη επαρκώς. Τα ΕΓΑΒ δεν προσφέρουν – παρά τις όποιες προσπάθειες – άμυνα, δεν προσφέρουν στο παιδί ανάπτυξη , δεν προσφέρουν τόσο ιδανική συναισθηματική κάλυψη, δεν προσφέρουν ερέθισμα για παιχνίδι. Συχνά οδηγούν σε καταναγκαστική ενασχόληση του παιδιού με το φαγητό, σε μονότονο άδειασμα των μπιμπερό. Δεν υπάρχει κανένα σοβαρό υποκατάστατο για τις περισσότερες από τις ισότιμες λειτουργίες του μητρικού θηλασμού. Όποτε το βρέφος ζητάει στήθος δεν το κάνει μόνο για να τραφεί. Δεν υπάρχει τίποτε εσφαλμένο στο μη θρεπτικό θηλασμό. Αντίθετα, κανένας επιβαλλόμενος περιορισμός στην συχνότητα θηλασμού, σε οποιαδήποτε ηλικία, δεν έχει βάση σε επιστημονικά και φυσιολογικά δεδομένα.

Δυστυχώς είναι πολλές οι μητέρες που, λόγω της κουλτούρας του μπιμπερό, προβληματίζονται και αισθάνονται ένοχες με το θηλασμό – πιπίλισμα. «Μα γιατί θέλει πάλι, δεν είναι ώρα του να φάει», «με χρησιμοποιεί ως πιπίλα, τι να κάνω;», «όταν πονάνε τα δοντάκια του δεν τρώει τίποτα και θέλει μόνο στήθος, τι να κάνω;» και τόσα άλλα.. Η αλήθεια είναι ότι οι μητέρες που θηλάζουν δε θα έπρεπε να νιώθουν ενοχές για το γεγονός ότι καλύπτουν πλήρως τις φυσιολογικές ανάγκες του παιδιού τους, αλλά υπερηφάνεια για όσα ανεκτίμητα του προσφέρουν κάθε στιγμή.

Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2010

[an-n]

elenh x diavasa merika apo auta pou mas exeis para8esei!!!xairomai idiaitera pou anoikses auto to post giati ws mallousa manoula 8a h8ela na enhmerw8w sxetika me ton 8hlasmo!!!8a afierwsw mia apo autes tis meres mia mera apokleistika se auto!!!euxaristoume polu!!!!

[ΕλένηΧ]

Makari na se βοηθησουν να θηλασεις το μωρακι σου

πολυ καλα κανεις ου ενημερωνεσαι πριν γεννησεις

πολλες την πατανε γιατι δεν εχουν ενημερωθει σωστα απο πριν

Ελπιζω να νιωσεις ανετα με τον θηλασμο του μωρου σου και να ειναι μια ευχαριστη εμπειρεια για σενα

[TheNat]

Συγχαρητήρια στον παιδίατρο που έγραψε τα άρθρα και σε εσένα Ελένη που τα παρέθεσες!Μπράβο και πάλι μπράβο,δε θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω με τις αλήθειες που γράφει.Ελπίζω κάποια στιγμή να αλλάξει η νοοτροπία που επικρατεί στη χώρα μας σχετικά με το θηλασμό...

[rena79]

και εγω ειμαι μια μελλουσα μανουλα που προσπαθει να ενημερωθει για τον θηλασμό, αλλά προσωπικα θεωρω το αρθρο αυτό που μας παρεθεσες υπερβολικό... θα κανω ότι καλυτερο μπορώ για να θηλάσω τον μπέμπη μου, αλλά αν δεν γίνεται για τον οποιοδηποτε λόγο δεν θα τα βαψω μαυρα, καθως ουτε εγώ θηλασα λόγω σοβαρης ασθενειας της μητερας μου, και μια χαρα IQ ψηλό έχω και μια χαρα ανοσοποιητικό!!!! Δεν νομίζω ότι ρτα πραγματα είναι τόσο τραγικα και δεν πρεπει οι νεες μανουλες να αγχώνονται τόσο πολύ με αυτό το θεμα!!!

[ΕλένηΧ]

Πολλα πραγματα πριν τα βιωσουμε τα θεωρουμε υπερβολικα

αλλα δεν προσπαθω να πεισω μια μαμα που δεν θελει να θηλασει να το κανει αλλα μια μαμα που εχει επιλεξει τον θηλασμο να την ενημερωσω

εμενα πριν θηλασω μου φαινοταν υπερβολικο το να θηλαζω ανετα δημοσια εξω

τωρα το κανωχωρις πολλη σκεψη τοτε ομως δεν ηθελα ουτε να το σκεφτομαι

σιγα σιγτα συνιθισα και το ειδα διαφορετικα το θεμα

[thinkpink!]

ΕΛΕΝΗ Χ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ.ΒΟΗΘΑΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΡΙΕΣ.

[grousi]

πολυ ωραια αρθρα!!!!!!μπραβο ελενη!!!!βαλε κι αλλα αν βρεις χρονο!!!!!φιλια!!!!

[an-n]

elenh x euxaristw polu!kai egw euxomai na kataferw na thn 8hlasw apokleistika..elpizw me thn idiaiterh ka8odhghsh ths maias kai thn proswpikh mou enhmerwsh na epiteuf8ei o stoxos mou!

[ΕλένηΧ]

επισης στην αρχη δεν ενιωθα καλα με τον θηλασμο τι εννοω

μην περιμενεις απο την αρχη που θα ααντικρισεις το μωρακι σου στον κοσμο να πεις αχ ποσο σε περιμενα και αλλα τετοια και ποσο ηθελα να ερθει η στιγμη που θα σε θηλασω

αυτα τα συναισθηματα σε καποιες ερχονται αμεσως σε αλλες ομως ερχονται στην συνεχεια και δενεσαι με το μωρακι καθε μερα που περναει ολο και περισοτερο

μην φοβηθειτε φυσιολογικο μεχρι ενα σημειο και αυτο

καποιες στιγμες ημουν τοσο κουρασμενη που ηθελα να φυγω εστω για μιση ωρα

δεν εφευγα αλλα ηταν συνειδητη επιλογη μου να θηλασω σιγουρη οτι κανω το καλυτερο που μπορουσα για την μικρη μου

[bebadomama]

Eλενη διαβασα το πρωτο αρθρο. Αν τα ελεγαν ετσι δεν νομιζω οτι θα πετυχαιναν να πεισουν καποια να θηλασει.Ειναι ανακριβη αυτα τα στοιχεια.Αυτα ειδικα περι νοημοσυνης...ο θηλασμος ενισχυει τον ανθρωπο,δεν τον "κατασκευαζει". Να μην αρχισουμε να λεμε για κληρονομικοτητα,ερεθισματα απο το οικειο περιβαλλον,απο το σχολειο,η διατροφη περα απο τον θηλασμο,το βιοτικο επιπεδο και τοσα αλλα. Ο θηλασμος προσφερει,αυτο απο μονο του τα λεει ολα.Και αυτο θα επρεπε να αρκει για να θηλασει καποια μανα. Το να την τρομοκρατουμε για να θηλασει ειναι ακραιο.Και ποσο μαλιστα παραποιωντας καποια στοιχεια.

την καλημερα μου!

[bebadomama]

το 2ο αρθρο το βρισκω πολυ καλο!και μαλιστα μου απαντα σε ερωτηματα που με απασχολουν αυτη την περιοδο (αν και μου τα απαντησε η Λαλα πιο πριν ),πολυ καλο οντως,αυτο σιγουρα θα βοηθησει μια που θηλαζει

[ΕλένηΧ]

Μητρικός θηλασμός: Δέκα λόγους για τους οποίους καμία εταιρία στον κόσμο δε θα καταφέρει ποτέ να to μιμηθεί

Μητρικός θηλασμός: Δέκα λόγους για τους οποίους καμία εταιρία στον κόσμο δε θα καταφέρει ποτέ να to μιμηθεί

Γιατί ο μητρικός θηλασμός είναι ανυπέρβλητος; Γιατί δε θα φτιαχτεί ποτέ επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη που να μοιάζει έστω στο ελάχιστο στο μητρικό; Μία από τις παραμέτρους που καθορίζουν την ανωτερότητα του μητρικού γάλακτος είναι η μοναδικότητά του σε κάθε χωροχρονική στιγμή.

Το μητρικό γάλα έχει ένα θαυμαστό τρόπο να εξατομικεύεται κάθε φορά σε κάθε παιδί και να αλλάζει, ανάλογα με την περίσταση, πάντα προς το μέγιστο δυνατό όφελος για την υγεία του μωρού. Το επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη παραμένει ίδιο για κάθε παιδί, για κάθε μέρα σε διάστημα έξι ή δώδεκα μηνών. Το ξένο γάλα αποτελεί μονότονο φαστ-φουντ, σε σύγκριση με την αξεπέραστη ποικιλία του μητρικού. Συγκεκριμένα, το μητρικό γάλα είναι εντελώς διαφορετικό σε σύσταση και ιδιότητες:

1. Από παιδί σε παιδί

Κάθε μαμά παράγει διαφορετικό γάλα και η ποικιλία της σύστασης από γυναίκα σε γυναίκα είναι μεγάλη. Στους επιστήμονες είναι από καιρό γνωστή η τεράστια ποικιλία από γυναίκα σε γυναίκα στα ποσοστά λιπαρών, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κλπ. Η συγκεκριμένη διαφοροποίηση υπηρετεί και «ταιριάζει» στις ανάγκες του συγκεκριμένου παιδιού.

2. Από παιδί σε παιδί της ίδιας μητέρας

Το γάλα της πρωτοτόκου διαφέρει από εκείνο της πολυτόκου. Διαφορές στη σύσταση μητρικού γάλακτος έχουν ανιχνευθεί ακόμα και σε δίδυμα, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός!

3. Ανάλογα με το φύλο του παιδιού

Έχει βρεθεί ότι μητέρες που έχουν αγοράκι παράγουν γάλα με 25% περισσότερη ενέργεια σε σύγκριση με εκείνες που έχουν κοριτσάκι, προφανώς για να ικανοποιηθούν μεγαλύτερες ανάγκες!

4. Ανάλογα με την ηλικία του μωρού

Το γάλα της μητέρας που γέννησε πρόωρα έχει έξτρα πρωτείνες, θερμίδες, λίπος, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως και αμυντικούς και αυξητικούς παράγοντες, ώστε να υποστηρίξει το πρόωρο.

Το πρωτόγαλα, δηλαδή το γάλα των πρώτων ημερών, είναι στην ουσία ένα ισχυρό εμβόλιο γεμάτο κύτταρα, αντισώματα, ορμόνες και ένζυμα για το εύθραυστο παιδί που έρχεται στον κόσμο.

Μετά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής το γάλα της μαμάς γίνεται μεν λιγότερο σε ποσότητα, είναι περισσότερο όμως χορταστικό – τουλάχιστον κατά 50%, περιέχοντας λίπος που μπορεί να φτάνει κάποιες φορές και το 28%!

Το γάλα του μακροχρόνιου θηλασμού προσφέρει συμπυκνωμένη ενέργεια, σταθερή ποσότητα αντισωμάτων, περισσότερη καζείνη για να δημιουργεί αίσθημα κορεσμού στο παιδί, μεγάλες ποσότητες σε βιταμίνες όπως η βιταμίνη C και η Β12, όπως και πολύτιμους αυξητικούς παράγοντες για τον εγκέφαλο, όπως η χοληστερόλη και η σεροτονίνη που λείπουν ή βρίσκονται σε ελάχιστα ποσά στα γάλατα του εμπορίου.

5. Ανάλογα με αυτά που τρώει η μητέρα

Το βρέφος που θηλάζει απολαμβάνει ποικιλία στη γεύση της τροφής του, ανάλογα με το φαγητό που κατανάλωσε η μητέρα την κάθε φορά. Πιο απλά, το μητρικό γάλα έχει γεύση από σκόρδο, αν η μαμά έφαγε σκόρδο ή πράσο αν η μαμά έφαγε πράσο! Εκτίθεται σε γεύσεις διαφορετικών τροφών που περνούν στο μητρικό γάλα και μπορεί να συνηθίσει ευκολότερα τη στερεά τροφή όταν, κατά τους έξι μήνες της ζωής, έρθει η ώρα να τη δοκιμάσει. Αντίθετα με την λανθασμένη κοινή αντίληψη, ο μητρικός θηλασμός είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα κατά την έναρξη στερεών τροφών, δεν αντικαθιστά τις κρέμες και δεν πρέπει να αντικαθίσταται από ξένο γάλα. Τα μωρά που θήλασαν τρώνε φαγητό από το τραπέζι της οικογένειας και τείνουν να μην «κολλάνε» σε βρεφικές κρέμες και αλεσμένα.

6. Ανάλογα με την ώρα της ημέρας

Το γάλα της μητέρας τείνει να έχει περισσότερο όγκο το πρωί, πιο πολλή λακτόζη και νερό. Όσο προχωράει η ημέρα προς το βράδυ το γάλα λιγοστεύει σε ποσότητα, αλλά και συγκεντρώνει περισσότερο λίπος.

Το βράδυ το μητρικό γάλα εμφανίζει σημαντικά ποσά μελατονίνης, μιας ορμόνης του σώματος που φέρνει ύπνο! Περιλαμβάνει επίσης σημαντικές ποσότητες φυσικών οπιοειδών του σώματος που ηρεμούν το μωράκι.

7. Από στήθος σε στήθος της ίδιας μητέρας

Σχεδόν όλες οι λεχώνες διαπιστώνουν διαφορά στην παραγωγή γάλακτος ανάμεσα στο δεξί και αριστερό στήθος, με το δεξί να βγάζει συνήθως – αλλά όχι πάντα – περισσότερο. Μια ακόμα ιδιαιτερότητα που αυξάνει την ποικιλία στη φυσιολογική βρεφική διατροφή! Ένα μωρό ενός έτους διασκεδάζει επιλέγοντας κάθε φορά το στήθος που επιθυμεί και συχνά πηγαίνοντας από το ένα στο άλλο εν είδη παιχνιδιού!

8. Κατά τη διάρκεια του ίδιου γεύματος

Μόλις το μωρό πιάσει τη θηλή και ξεκινήσει να τρώει, το γάλα της μαμάς είναι υδαρές και γλυκό. Όσο προχωράει το γεύμα του οι τελευταίες ρουφηξιές γίνονται χορταστικές, γεμάτες λίπος!

9. Ανάλογα με την εποχή του χρόνου

Το καλοκαίρι, για να ανταπεξέλθει στη ζέστη, το μωρό θηλάζει πιο συχνά τη μητέρα του. Με τον τρόπο αυτό παίρνει περισσότερο από το πρώτο γάλα, στην αρχή του γεύματος, το οποίο, όπως είπαμε πριν, είναι πιο υδαρές. Το χειμώνα αντίθετα, τα γεύματά του στο στήθος τείνουν να είναι πιο μεγάλης διάρκειας και αραιότερα, επομένως με περισσότερο λίπος και λιγότερο νερό.

10. Όταν το μωρό κρυολογήσει

Κάθε φορά που το παιδί παθαίνει μια λοίμωξη, έκθεση στο συγκεκριμένο ιο ή μικρόβιο υπάρχει ταυτόχρονα και για τη μητέρα, επειδή ζει στο ίδιο περιβάλλον. Η μητέρα καταπολεμά τη λοίμωξη καλύτερα, δεν εκδηλώνει συμπτώματα ή εκδηλώνει ελάχιστα, φτιάχνει γρήγορα ειδικά αντισώματα και παράγοντες άμυνας, οι οποίοι φτάνουν στο παιδί μέσα από το γάλα της. Κάθε φορά που το μωρό αρρωσταίνει το μητρικό γάλα ανταποκρίνεται με αλλαγές στη σύστασή του και γεμίζει με προστασία.

Τα παραπάνω συνιστούν δέκα λόγους για τους οποίους καμία εταιρία στον κόσμο δε θα καταφέρει ποτέ να «μιμηθεί» το ανθρώπινο γάλα. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ένα γάλα της μαμάς αλλά χιλιάδες, εκατομμύρια. Η έννοια του στάνταρ ανθρώπινου γάλακτος είναι ανύπαρκτη. Το να προσπαθήσεις να παράγεις κάτι που μοιάζει με το μέσο όρο από εκατομμύρια διαφορετικά πράγματα αποτελεί ματαιότητα και πλάνη. Κάθε συγκεκριμένη μητέρα βρίσκεται σε συνεχή χημική επικοινωνία με το συγκεκριμένο μωρό της, που καθορίζει με δυναμικό τρόπο την εκάστοτε σύσταση του γάλακτος που θα προσφέρει στο μωρό. Το μητρικό γάλα είναι ένα δυναμικό, ζωντανό υγρό, όχι νεκρό και στατικό όπως είναι η χημική σούπα – συνοθύλευμα του επεξεργασμένου γάλακτος για βρέφη.

Πηγή: Παπαβέντσης Στέλιος (Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H. I.B.C.L.C. )

http://www.ellinikanea.gr/index.php?opt ... &Itemid=29

http://mitrikosthilasmos.blogspot.com/2 ... _7091.html

[ΕλένηΧ]

[marimari]

Τι γλυκο βιντεάκι!!!

Ευελπιστώ να τα περνάμε κ εμείς έτσι

τα γενέθλια μας, με τον σποράκο!

Ευλογία είναι ο θηλασμός...

Το νιώθω εδώ κ 11 μήνες ΚΑΘΕ φορά

που θηλάζω το μωρό μου... Μααα, κάθε φορά!!!

[ZOUZOUNITSA2]

ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ!!!!!! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ!!!! 11 ΜΗΝΕΣ ΘΗΛΑΖΩ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΗ!!!!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

:woohoo: :woohoo: :woohoo:

[ΕλένηΧ]

Ο μητρικός θηλασμός ως δώρο ζωής

της Γιώτας Δροσάτου

http://www.eoniosiniohos.gr/dialogos/in ... topic=81.0

Είναι κοινός τόπος πως ο μητρικός θηλασμός είναι ό,τι καλύτερο για το παιδί που έρχεται στον κόσμο. Στα αρχαία χρόνια η διάρκεια του μητρικού θηλασμού ήταν 2 έως 3 χρόνια, όπως αποδεικνύουν ιστορικά στοιχεία: αποσπάσματα από το Κοράνι, ιατρικά κείμενα από την Ινδία, ιστορικά στοιχεία από την Ταλμούδ των Εβραίων, κείμενα του Αριστοτέλη και πολύ υλικό από ανασκαφές σε διάφορους πολιτισμούς.

Ο μητρικός θηλασμός προάγεται σήμερα από σημαντικές οργανώσεις όπως η UNICEF και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ). Ωστόσο οι έρευνες και οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι πάρα πολλές μητέρες που αρχίζουν να θηλάζουν, εγκαταλείπουν την προσπάθεια σε λίγες ημέρες ή το πολύ εβδομάδες.

Ο θηλασμός είναι στην πραγματικότητα τέχνη και όχι επιστήμη. Και η τέχνη αυτή φαίνεται ότι χάθηκε στο διάβα του χρόνου. Στα τέλη του 19ου αιώνα πάνω από τα 2/3 των γυναικών παγκόσμια θήλαζαν τα παιδιά τους. Η συχνότητα και η διάρκεια του θηλασμού άρχισαν να μειώνονται στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα με κορύφωση την δραματική μείωση στην περίοδο μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.

Κοινωνικές αλλαγές που σχετίζονται κυρίως με την αύξηση του ποσοστού των εργαζόμενων γυναικών στις ανεπτυγμένες χώρες ήταν από τα βασικά αίτια που οδήγησαν στην θεαματική μείωση του αριθμού των μητέρων που θήλαζαν τα παιδιά τους. Από την δεκαετία του 1970 το κλίμα άρχισε σιγά - σιγά να αντιστρέφεται, καθώς όλο και περισσότερες μητέρες αποφάσιζαν να θηλάζουν το μωρό τους. Ακόμη όμως έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.

Ερευνες που έγιναν και συνεχίζονται αποδεικνύουν συνεχώς τα πλεονεκτήματα του μητρικού γάλακτος, που περιέχει συστατικά πάρα πολύ σημαντικά για την ανάπτυξη του βρέφους.

Το πρόβλημα όμως παραμένει: Ενώ είναι γνωστό ότι ο θηλασμός είναι ό,τι το καλύτερο, οι κοινωνικές δομές (αντιλήψεις, γυναικεία εργασία, μαιευτήρια, κ.λπ.) δεν ευνοούν αυτήν την επιλογή. Η τέχνη χάθηκε, κι ενώ ο θηλασμός αποτελεί φυσική διαδικασία, απαιτεί πλέον εκπαίδευση και ενθάρρυνση γιατί στην πρώτη δυσκολία είναι εύκολο να χορηγηθεί ένα υποκατάστατο του μητρικού γάλακτος σε σκόνη. Αυτή η κίνηση που γίνεται για χάρη ευκολίας είναι ικανή να εμποδίσει την συνέχιση του μητρικού θηλασμού.

Χρειάζεται μια επανεκπαίδευση των γυναικών και συνεχής ενημέρωση για την αξία του μητρικού θηλασμού, αυτό όμως απαιτεί εκπαιδευμένους και ευαίσθητους ανθρώπους μέσα στο σύστημα υγείας που με την στάση τους θα περάσουν το μήνυμα της αξίας του θηλασμού στην κοινωνία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό μια και η συνήθης πρακτική στην Ελλάδα μας έχει αποδείξει ότι κάθε άλλο παρά ενισχυτική είναι η υπάρχουσα δομή των μαιευτηρίων και της περιγεννητικής φροντίδας.

Αλλά και στις ΗΠΑ, όταν το 1999 έγινε έρευνα για να διαπιστωθεί ποιες ήταν οι γνώσεις των παιδιάτρων σε θέματα μητρικού θηλασμού, τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Βρέθηκε ότι υπήρχε σημαντική έλλειψη γνώσεων στο θέμα αυτό και οι παιδίατροι επιθυμούσαν περισσότερη εκπαίδευση. Η διαπίστωση αυτή οδήγησε το 2001 το περιοδικό "The Pediatric Clinics of North America"να αφιερώσει στον θηλασμό δύο τόμους, συνολικά 550 σελίδες, ώστε να δώσει στους παιδίατρους και κατ΄ επέκταση σε όλους τους λειτουργούς υγείας, τις βασικές γνώσεις για να υποστηρίξουν τη θηλάζουσα και το μωρό της.

Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία δίνει σήμερα την σαφή οδηγία: "Ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός είναι η ιδανική και πλήρης διατροφή για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής και πρέπει να συνεχίζεται τουλάχιστον για 12 μήνες. Από εκεί και πέρα για όσο διάστημα το επιθυμούν η μητέρα και το παιδί". Οι λόγοι που υπαγορεύουν αυτή την οδηγία είναι πολλοί:

1) Το μητρικό γάλα είναι η ιδανική τροφή για το νεογνό με βάση την σύστασή του σε πρωτεϊνη, λίπη και υδατάνθρακες.

2) Οι ανοσολογικοί παράμετροι του μητρικού γάλακτος μειώνουν την συχνότητα διαφόρων λοιμώξεων, όπως είναι η λοιμώδης διάρροια, η νεκρωτική εντεροκολίτιδα, η ωτίτιδα, οι λοιμώξεις του κατώτερου κυρίως αναπνευστικού και οι ουρολοιμώξεις.

3) Εχει φανεί ότι η συχνότητα παθήσεων που οφείλονται σε διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, η κοιλιοκάκη, το έκζεμα, το άσθμα και η αλλεργική κολίτιδα είναι μικρότερη σε θηλάζοντα βρέφη.

4) Εχει αποδειχθεί ότι τα βρέφη που θηλάζουν έχουν καλύτερη νοητική ανάπτυξη και υψηλότερο IQ σε σχέση με τα παιδιά που τρέφονται με τροποποιημένα γάλατα αγελάδος σε σκόνη. Ο δείκτης IQ, μάλιστα, φαίνεται να σχετίζεται και με την διάρκεια του θηλασμού. Το μητρικό γάλα περιέχει πάρα πολλές βιοενεργείς ουσίες που δεν περιέχονται στο γάλα της αγελάδας. Κάποιες από τις ουσίες αυτές είναι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μακράς αλύσου και ειδικά το ντοκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA) το οποίο ανήκει στα ω3 λιπαρά οξέα και βρίσκεται σε περίσσεια, σε μεγάλες ποσότητες στο μητρικό γάλα. Το DHA είναι απαραίτητο για την ταχεία ανάπτυξη του φλοιού του εγκεφάλου και του αμφιβληστροειδούς, που επιτελείται το τελευταίο τρίμηνο της κύησης και το πρώτο τρίμηνο της ζωής. Το DHA μαζί με το αραχιδονικό οξύ, σε μεγάλες ποσότητες, απαιτούνται για την ανάπτυξη του νευρικού ιστού, ειδικά για την κυτταρική διαφοροποίηση και την δημιουργία των νευρικών συνάψεων. Η σημασία τους φαίνεται ότι είναι πολύ σημαντική ειδικά όσο αφορά στα πρόωρα. Οι βιομηχανίες γάλακτος προσπαθούν να εμπλουτίσουν τα γάλατα με DHA, το οποίο παίρνουν από τον κρόκο του αυγού, τα ιχθυέλαια και τα φύκια. Όμως, υπάρχουν πολλοί προβληματισμοί που αφορούν αυτήν την μέθοδο.

5) Είναι σημαντικό το όφελος στην ψυχολογική ανάπτυξη του βρέφους. Το παιδί που θηλάζει δέχεται άμεσα την αγάπη, τη στοργή, αποκτά αίσθημα ασφάλειας και όλα τα απαραίτητα εφόδια που το βοηθούν να χτίσει- αποκτήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ο μαστός αποτελεί για το νεογέννητο το πρωταρχικό σημείο αναφοράς για να βρει την θέση του στο περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννιέται. Οταν ο θηλασμός δεν υφίσταται, το νεογέννητο αρχίζει να βιώνει πολύ περισσότερο συνθήκες έλλειψης, εξάρτησης και φόβου.

6) Τα πλεονεκτήματα για τις μητέρες που θηλάζουν είναι επίσης σημαντικά, καθώς έχει φανεί ότι έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, αναπτύσσουν γρηγορότερα δεσμό με το μωρό τους, εγκαταλείπουν τα μωρά τους σπανιότερα, ενώ υπάρχει σωστή (3 χρόνια) απόσταση μεταξύ δύο γεννήσεων, ευκολία στη σίτιση και τις εξόδους από το σπίτι καθώς και οικονομία. Ως προς το επίπεδο υγείας των γυναικών που θηλάζουν φαίνεται ότι αναπτύσσουν λιγότερο συχνά σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος των ωοθηκών και η οστεοπόρωση.

Ο επιτυχής θηλασμός του νεογέννητου είναι ένα σύμπλοκο πρόβλημα. Τα 10 βήματα για επιτυχή θηλασμό που προτάθηκαν το 1989 στη Γενεύη, από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τη UNICEF, είναι τα ακόλουθα:

1. Να υπάρχει γραπτή πολιτική για τον μητρικό θηλασμό και να ακολουθείται από όλους τους φορείς του Μαιευτηρίου.

2. Οι φορείς να εκπαιδεύονται ώστε να γίνουν ικανοί να εφαρμόσουν την πολιτική αυτή.

3. Να ενημερώνονται όλες οι μητέρες για τα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού.

4. Ο θηλασμός να αρχίζει το πρώτο ημίωρο μετά τον τοκετό.

5. Οι μητέρες να εκπαιδεύονται στην τέχνη του θηλασμού. Σε περίπτωση πρόωρου τοκετού και αναγκαστικού αποχωρισμού από το παιδί τους οι μητέρες να εκπαιδεύονται στην διατήρηση της γαλουχίας.

6. Στο νεογέννητο να δίνεται μόνο μητρικό γάλα, όχι άλλα υγρά, όχι συμπλήρωμα με ξένο γάλα, εκτός αν υπάρχει ειδικός ιατρικός λόγος.

7. Να εφαρμόζεται το σύστημα "rooming in", δηλαδή το νεογέννητο να μην αποχωρίζεται τη μητέρα του και να είναι μαζί της 24 ώρες το 24ωρο.

8. Ο θηλασμός να είναι χωρίς ωράριο και να διαρκεί απεριόριστο χρόνο, όσο έχει ανάγκη το βρέφος.

9. Να μη δίνονται πιπίλες ή μπιμπερό στα παιδιά που θηλάζουν.

10. Να ιδρυθούν ομάδες υποστήριξης του μητρικού θηλασμού και μετά την έξοδο του νεογέννητου από το μαιευτήριο, στις οποίες να μετέχουν και μητέρες.

Σύμφωνα με τη Διακήρυξη Innocenti (Innocenti Declaration on the Protection, Promotion and Support of Breastfeeding) που έγινε την 1η Αυγούστου του 1990 στη Φλωρεντία, θα έπρεπε μέχρι το 1995 όλες οι κυβερνήσεις:

- Να ορίσουν εθνική επιτροπή θηλασμού.

- Στα μαιευτήρια να εφαρμόζονται τα 10 βήματα για επιτυχή θηλασμό.

- Να εφαρμόζεται απολύτως ο Διεθνής Κώδικας εμπορίας υποκαταστάτων μητρικού γάλακτος.

- Να εφαρμοστεί ευεργετική νομοθεσία για τα δικαιώματα της εργαζόμενης μητέρας που θηλάζει.

Τι από αυτά εφαρμόζεται στη χώρα μας;

Είναι γνωστή η πρακτική των μαιευτηρίων όπου κάθε άλλο παρά αναγνωρίζεται το δικαίωμα του βρέφους στον θηλασμό. Κατά συνέπεια δεν ενισχύεται η εκπαίδευση των μητέρων για να θηλάσουν με επιτυχία. Έτσι παρατηρείται το θλιβερό φαινόμενο λίγες μητέρες να καταφέρνουν να θηλάσουν τα παιδιά τους, αλλά και για όσες το καταφέρνουν το διάστημα του θηλασμού να παραμένει πολύ μικρό. Είναι πρωταρχικής σημασίας να εφαρμοστούν αλλαγές στην περιγεννητική φροντίδα τέτοιες που να ευνοούν τον μητρικό θηλασμό κι αυτές είναι:

- Να μη δίνεται νάρκωση στη μητέρα μετά τον φυσιολογικό τοκετό, αλλά και για την προγραμματισμένη καισαρική τομή να γίνεται επισκληρίδιος αναισθησία και όχι γενική νάρκωση.

- Να τοποθετείται το μωρό αμέσως μετά τον τοκετό, γυμνό πάνω στο στήθος της μητέρας του, σκεπασμένο με μια κουβέρτα χωρίς να γίνονται οι διάφοροι χειρισμοί που συνηθίζονται στα μαιευτήρια. Εχει βρεθεί ότι τα μωρά που θηλάζουν αμέσως μετά τον τοκετό αναπτύσσουν ισχυρότερο δεσμό με τη μητέρα τους και θηλάζουν καλύτερα και μεγαλύτερο διάστημα.

- Το μωρό να βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με την μητέρα του. Είναι καιρός να σταματήσει ο παράλογος αποχωρισμός μητέρας-παιδιού που επιτελείται στα ελληνικά μαιευτήρια. Αποτελεί όχι μόνο πλήγμα για τον θηλασμό αλλά και αυξάνει τον κίνδυνο ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων.

- Να μην χορηγείται μπιμπερό είτε με γάλα αγελάδος, είτε με άλλα υγρά που προκαλεί στο μωρό σύγχυση θηλασμού και συχνά έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή του θηλασμού. Η συνήθης τακτική θηλασμού και συμπληρώματος με ξένο γάλα δεν έχει καμία θέση, γιατί στην πραγματικότητα η ανεπάρκεια παραγωγής μητρικού γάλακτος είναι μάλλον ψευδοπρόβλημα, αφού η ροή του γάλακτος από τον μαστό ακολουθεί τον νόμο προσφοράς και ζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο τοποθετείται το μωρό στον μαστό και θηλάζει, τόσο περισσότερο γάλα παράγει η μητέρα ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού της. Η προσθήκη ξένου γάλακτος και μάλιστα από τις πρώτες ημέρες της ζωής μέσα στο μαιευτήριο, παρεμβάλλεται στη διαδικασία αυτή, με αποτέλεσμα αναστολή στην παραγωγή του μητρικού γάλακτος και αποτυχία του θηλασμού.

- Η εκπαίδευση σε θέματα θηλασμού από την περίοδο της εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη. Η καθοδήγηση και η ενθάρρυνση πρέπει να συνεχίζονται τόσο στο μαιευτήριο μετά τον τοκετό αλλά και στο σπίτι. Αυτό πρέπει να γίνεται από ανθρώπους που οι ίδιοι είναι σωστά εκπαιδευμένοι στο θέμα και το γνωρίζουν σε βάθος, έτσι ώστε οι μητέρες να μη λαμβάνουν αντιφατικές πληροφορίες που τους προκαλούν σύγχυση και δυσκολεύουν την διαδικασία του θηλασμού.

Είναι σημαντικό στην εποχή μας να σταματήσει η σύγχυση και η ουσιαστική υπονόμευση της τέχνης του θηλασμού, έτσι ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι πέρα από τα λόγια και τις θεωρίες να γνωρίσουν την αξία του μητρικού θηλασμού στην πράξη για να επανεμφανιστεί το απλό και φυσικό που τόσο πολύ έχει ξεχαστεί στην εποχή μας. Ο θηλασμός είναι αναφαίρετο δικαίωμα που παρέχει αυτή η ίδια η Φύση. Είναι η αποδοχή της μητρότητας και το δώρο που ο ενήλικος κόσμος προσφέρει στο παιδί για να συνεχιστεί η ίδια η ζωή.

Ο μητρικός θηλασμός, όπως και η γέννηση του παιδιού, ενδυναμώνει τις γυναίκες. Αυτή η δύναμη δεν είναι η κοινωνικά καθορισμένη "ανδρικού προφίλ" δύναμη που σημαίνει εξουσία, δόξα, χρήμα ή υλικά αγαθά. Είναι η δύναμη της ανατροφής, της εκπαίδευσης, της στοργής και της αγάπης που δίνει ποιότητα και νόημα στη ζωή μας. Η ικανότητα να δημιουργείς και να τρέφεις την ζωή είναι ένα εξαίρετο ανθρώπινο γεγονός που φέρνει την γυναίκα σε επαφή με την ουσία της ύπαρξης. Δεν υπάρχουν γεγονότα πιο ζωτικά για τον άνθρωπο από την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό ως σύνδεσμοι για την συνέχιση της ζωής και της εξέλιξής μας.

[ΕλένηΧ]

Οι σωστοί κανόνες κατά τη λήψη φαρμάκου από θηλάζουσα μητέρα.http://www.healthierworld.gr/portal/cc7146d26842552e/31ab328e47c4ea3f/75181a27e029e8d9/94ffdad89680d66e/e9cbb2cf95dea29c.html

Πρέπει η μητέρα που χρειάζεται αντιβίωση για ουρολοίμωξη να εγκαταλείψει το θηλασμό; Φυσικά και όχι. Μόνο που θα πρέπει να ζητήσει από το γιατρό της να ακολουθήσει τους εξής κανόνες:

* Να αποφύγει τη χορήγηση του φαρμάκου στη μητέρα αν δεν είναι τελείως απαραίτητο. Μωρά έχουν αποθηλάσει γιατί η μητέρα τους έλαβε αντιβίωση για μια απλή ίωση ή συνάχι. Το φαινόμενο της πολυφαρμακίας και της υπερ-συνταγογράφησης είναι σε όλους γνωστό. Δεν πρέπει να παίρνουμε φάρμακα ελαφρά τη καρδία αλλά μόνο με ιατρική ένδειξη. Από την άλλη μεριά είναι απαράδεκτο να αρνούμαστε αποτελεσματική θεραπεία σε μητέρα που νοσεί, μόνο και μόνο επειδή θηλάζει. Η λεχώνα που πονάει δικαιούται άμεσης παρηγοριάς όπως και κάθε ασθενής και δε μπορούμε να ενοχοποιούμε το θηλασμό για τις δικές μας ανεπάρκειες. Οι μητέρες δεν πρέπει να αμελούν την υγεία τους «επειδή θηλάζουν».

* Να της δώσει το συγκριτικά πιο ασφαλές για τη γαλουχία φάρμακο. Να επιλέξει δηλαδή τη φαρμακευτική ουσία που έχει ιδιότητες τέτοιες – υδροφιλία, μεγάλη σύνδεση με τις πρωτείνες του πλάσματος, βάση, μεγάλο μοριακό βάρος – ώστε να φτάνει σε μικρή ποσότητα στο μητρικό γάλα. Σχεδόν πάντα και για κάθε ιατρική ένδειξη υπάρχουν ασφαλείς εναλλακτικές επιλογές, αρκεί ο γιατρός μας να τις σκεφτεί και να έχει στο νου του τη διατήρηση της γαλουχίας.

* Να της γράψει τη μικρότερη δυνατή θεραπευτική δόση. Τα περισσότερα φάρμακα έχουν ένα θεραπευτικό εύρος, δηλαδή είναι αποτελεσματικά από μικρή έως μεγαλύτερη δόση. Όσο μεγαλύτερη η δόση, τόσο πιο κοντά φτάνουμε στο τοξικό εύρος, δηλαδή τόσο πιο πιθανό να εκδηλωθούν παρενέργειες.

* Να επιλέξει φάρμακο που δίνεται συχνά, πολλές φορές την ημέρα, δηλαδή με μικρότερο χρόνο ημίσειας ζωής Τ1/2. Να αποφύγει τα φάρμακα με μακράς διάρκειας δράση (μία φορά την ημέρα). Για παράδειγμα, να επιλέξει μια αντιβίωση που δίνεται τρεις φορές την ημέρα και όχι μόνο μία. Φάρμακα με μεγάλο χρόνο ημίσειας ζωής τείνουν να αθροίζονται στο αίμα του ασθενούς και να προκαλούν τοξικότητα.

* Να μην επιλέξει σκεύασμα με συνδυασμούς πολλών ουσιών. Αν χρειάζεται πολλά φάρμακα ταυτόχρονα, να της τα δώσει σε ξεχωριστά σκευάσματα, με συγκεκριμένη δοσολογία και διάρκεια για το καθένα.

* Να επιλέξει αν γίνεται φάρμακα που δίνονται στη θηλάζουσα μητέρα τοπικά – σε εισπνοές, στο δέρμα – και όχι από το στόμα. Όσα δίνονται τοπικά δε φτάνουν στο μητρικό γάλα και οι λεχώνες δεν πρέπει να τα φοβούνται. Μια κρέμα για μυκητίαση, μια κορτιζονούχος αλοιφή για δερματίτιδα, ένα εισπνεόμενο για άσθμα είναι απίθανο να περάσουν στο παιδί μέσα από το μητρικό γάλα.

* Να επιλέξει κατά το δυνατόν παλιά και μελετημένα φάρμακα, για τα οποία υπάρχει εμπειρία χρόνων και τα οποία έχουν δοθεί σε πολλές θηλάζουσες μητέρες. Αντίθετα να μην δώσει βιαστικά φάρμακα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα – συχνά με το αζημείωτο λόγω προώθησης από την εταιρία -, για τα οποία δεν υπάρχει επαρκής εμπειρία και μπορεί στο μέλλον να ανακαλυφθούν παρενέργειες.

* Να δώσει στη μητέρα φάρμακα που μπορούν να δίνονται και ως θεραπεία σε παιδιά. Για παράδειγμα το αναλγητικό παρακεταμόλη έχει μελετηθεί σε βρέφη και δίνεται με ασφάλεια όταν πονούν, επομένως μπορεί να δοθεί άφοβα και στη μητέρα που θηλάζει. Πολλές αντιβιώσεις δίνονται σε μωρά, εφόσον υπάρχει ένδειξη.

* Να λαμβάνει πάντα υπόψιν του την ηλικία του μωρού. Ένα πρόωρο μπορεί να επηρεαστεί από φάρμακα πολύ περισσότερο από ένα βρεφος δέκα μηνών. Ένα νήπιο 18 μηνών που τρώει κανονικό φαγητό και θηλάζει το βράδυ είναι απίθανο να επηρεαστεί από οποιοδήποτε φάρμακο λόγω της μικρής ποσότητας σε μητρικό γάλα που λαμβάνει, αντίθετα με το μωρό δύο μηνών που καταναλώνει σε μητρικό γάλα ανά τέσσερις ημέρες ποσότητα ίση με το βάρος του.

* Να της δίνει οδηγία να παίρνει το φάρμακο αμέσως αφότου θηλάσει. Οι περισσότερες φαρμακευτικές ουσίες φτάνουν σε μια μέγιστη τιμή στο αίμα μας μία με δύο ώρες μετά τη λήψη τους. Αν η μητέρα θηλάσει, πιεί το χάπι και θηλάσει ξανά έπειτα από δύο ή τέσσερις ώρες, το κακό θα είναι μικρό.

* Με την ίδια όπως παραπάνω λογική να την συμβουλεύει να λαμβάνει το φάρμακο μετά τον τελευταίο βραδυνό θηλασμό και πριν το μακρύτερο ύπνο του μωρού της.

* Να την παροτρύνει να μην αγοράζει φάρμακα από μόνη της από το φαρμακείο, χωρίς ιατρική συνταγή. Επιπλέον να μην παίρνει από μόνη της φυτικά, εναλλακτικά προιόντα και βιταμίνες, χωρίς να ρωτήσει κάποιον ειδικό. Ο,τι δήποτε πωλείται από ένα φαρμακείο, όσο «αθώο» κι αν είναι, αποτελεί φαρμακευτική ουσία με πιθανότητα για αλλεργίες, γαστρεντερικές παρενέργειες ή απλά αλλαγή στη γεύση του μητρικού γάλακτος.

* Να μη βασίζει τις γνώσεις του για το θέμα των φαρμάκων στη γαλουχία στα φυλλάδια οδηγίων των φαρμακευτικών εταιριών και σε πηγές που δεν είναι σύγχρονα ενημερωμένες για το θέμα. Για ό,τι δε γνωρίζει να συμβουλεύεται ειδικό γαλουχίας, όπως κάνει σε οποιονδήποτε άλλο τομέα δεν είναι της εξειδίκευσής του.

[ΕλένηΧ]

Επαναγαλακτισμός και πρόκληση γαλουχίας

Επαναγαλακτισμός είναι η επαναφορά της γαλουχίας που είτε διακόπηκε τελείως είτε απλά μειώθηκε.

Πρόκληση γαλουχίας είναι η έναρξη της γαλουχίας χωρίς προηγηθείσα εγκυμοσύνη.

Άλλοι πιθανοί όροι: επαναφορά θηλασμού, επαναφορά γαλουχίας, θηλασμός μετά από διακοπή ή μείωση.

Ο επαναγαλακτισμός είναι γνωστός από αναφορές από πολύ παλιά. Ήδη από τη δεκαετία του 1960 υπάρχουν σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις που μελετούν το φαινόμενο τόσο στα ζώα όσο και στον άνθρωπο.

Στον άνθρωπο ο επαναγαλακτισμός μελετήθηκε συστηματικά από τη δεκαετία του 1980 όταν άρχισε να διαδίδεται η χρήση των νοσοκομειακών θηλάστρων.

Μια από τις σημαντικές μελέτες έγινε από της Auerbach και Avery το 1980 σε 336 γυναίκες (το δείγμα θεωρείται μεγάλο και αξιόπιστο). Αν και κάποιες μητέρες αποφάσισαν να κάνουν επαναγαλακτισμό γιατί το μωρό τους παρουσίασε αλλεργία στο αγελαδινό γάλα σε σκόνη ή γιατί είχε άλλα προβλήματα υγείας, οι περισσότερες το έκαναν γιατί επιθυμούσαν μια σχέση μεγαλύτερης εγγύτητας με το μωρό τους.

Το 75% των μητέρων είχε θετικά συναισθήματα από τη διαδικασία και ανεξάρτητα από την ποσότητα του γάλακτος που κατάφεραν να παράγουν.

Σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50% πέτυχαν πλήρη επαναγαλακτισμό μέσα στο μήνα ενώ άλλο ένα 25% χρειάστηκε λίγο περισσότερο χρόνο από μήνα. Οι υπόλοιπες μητέρες θήλαζαν και παράλληλα έδιναν συμπλήρωμα.

Δηλαδή σε διάστημα 4-6 εβδομάδων ένα ποσοστό μεγαλύτερο από 75% κατάφερε πλήρη επαναγαλακτισμό και οι υπόλοιπες μητέρες μερικό επαναγαλακτισμό!

Οι μητέρες που ξεκίνησαν τον επαναγαλακτισμό τους πρώτους δύο μήνες από τον τοκετό είχαν μεγαλύτερη παραγωγή από αυτές που τον ξεκίνησαν αργότερα. Αν και κάθε περίπτωση είναι μοναδική, πολλές μητέρες πιστεύουν ότι το διάστημα που απαιτείται είναι περίπου ίσο με το διάστημα από τότε που διέκοψαν το θηλασμό.

Ο επαναγαλακτισμός είναι μια απαιτητική διαδικασία από άποψη χρόνου και μπορεί να πετύχει μόνο αν η μητέρα καταφέρει να το βάλει ως υψηλή προτεραιότητα στο πρόγραμμά της. Είναι διαδικασία όμοια με το θηλασμό. Τα περισσότερα μωρά θηλάζουν για 20-30 λεπτά κάθε 2 με 3 ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ένα μωρό μπορεί να έχει μεσοδιάστημα ανάμεσα στα γεύματα 4-5 ώρες.

Αν έχει διακοπεί η γαλουχία ή το γάλα είναι πολύ λίγο το μωρό δύσκολα θα μείνει στο στήθος τόση πολλή ώρα. Για τις περισσότερες μητέρες είναι απαραίτητο να συνδυάσουν το θηλασμό με αντλήσεις ώστε να συμπληρώνεται ο απαραίτητος χρόνος διέγερσης σε κάθε μαστό.

Αν το μωρό έχει καιρό να θηλάσει είναι πιο εύκολο για τη μητέρα να ξεκινήσει μετρώντας ως χρόνο θηλαστικών κινήσεων μόνο το διάστημα που αντλεί.Ο μη θρεπτικός θηλασμός είναι πολύ σημαντικός για το μωρό και για τη μητέρα: εξασφαλίζει τη συνεργασία του μωρού για όταν θα υπάρχει περισσότερο γάλα και προσφέρει διέγερση στο μαστό που βοηθάει την πιο γρήγορη αύξηση του γάλακτος.

Συνεχίζω με το πρωτόκολλο αντλήσεων:

Για τον επαναγαλακτισμό η μητέρα θα χρειαστεί ένα νοσοκομειακό θήλαστρο (ενοικιάζεται).

Είνα προτιμότερο να έχει ένα σύστημα διπλής άντλησης γιατί ο χρόνος άντλησης μειώνεται στο μισό (είναι πιο εύκολο για τη μαμά να βρει το μισό χρόνο!) αλλά και φαίνεται ότι η παραγωγή αυξάνεται πιο γρήγορα΄!

Επειδή το πρόγραμμα με ένα μωρό δεν μπορεί να είναι σταθερό, προτείνουμε στη μητέρα να προγραμματίζει τις αντλήσεις ανά 1,5 με 2 ώρες στη διάρκεια της μέρας, έτσι ώστε αν συμβεί κάτι και καθυστερήσει κάποια φορά για περισσότερο από 3 ώρες να μην υπάρχει πρόβλημα με το συνολικό αριθμό των αντλήσεων.

Η μητέρα θα πρέπει να κάνει 8-10 αντλήσεις το 24ωρο.Η μία από αυτές θα πρέπει να είναι βραδυνή, στη διάρκεια του ύπνου.

Είναι καλό να μην υπάρχουν διαστήματα μεταξύ των αντλήσεων που διαρκούν πάνω από 4 ώρες.Για τις περισσότερες μητέρες είναι πολύ δύσκολο να αυξήσουν την παραγωγή αν υπάρχουν μεγάλα διαστήματα.

Γενικά απαιτούνται τουλάχιστον 100 λεπτά ενεργού θηλασμού σε κάθε μαστό το 24ωρο. Αυτό μεταφράζεται σε 10 δεκάλεπτα ή 8 13λεπτα για κάθε μαστό.Γι αυτό προτείνουμε το σύστημα διπλής άντλησης. Είναι δύσκολο για μια μητέρα να βρει 100 λεπτά ελεύθερα το 24ωρο, το να βρει 200 είναι ακόμη πιο δύσκολο...

Όσο αυξάνεται το γάλα και όσο πιο πολύ συνεργάζεται το μωρό, τόσο μειώνεται ο αριθμός των αντλήσεων.

Για να ενθαρρύνετε το μωρό να θηλάσει προσπαθείστε τα παρακάτω:

Πότε να προσπαθείτε το θηλασμό:

-όταν το μωρό δεν είναι πολύ πεινασμένο ή πολύ νυσταγμένο

-όταν το μωρό χαλαρώνει ή κοιμάται

-περπατώντας και κρατώντας το μωρό αγκαλιά

-κάνοντας μπάνιο μαζί με το μωρό

-σε ένα ήσυχο δωμάτιο χωρίς πολλά φώτα

-σε μια κουνιστή πολυθρόνα

-όταν ακούτε απαλή μουσική

Αυξάνοντας την επαφή: -Δώστε το μωρό όσο πιο πολύ δερματική επαφή μπορείτε

-Ξοδέψτε περισσότερο χρόνο με αγκαλιά και νταντέματα

-Χρησιμοποιείστε ένα σλινγκ ή ένα μάρσιπο για να έχετε το μωρό πάνω σας ανάμεσα στα γεύματα

-Να κάνετε μπάνιο μαζί

-Να κοιμόσαστε μαζί

Στο στήθος:

-Βεβαιωθείτε ότι το μωρό είναι σωστά τοποθετημένο στο στήθος χωρίς να σας πονά, έτσι το μωρό παίρνει περισσότερο γάλα

-Μια σταγόνα γάλα στο στήθος αυξάνει τις πιθανότητες να πιάσει το μωρό πιο σύντομα

-Μιλάτε στο μωρό. Μπορεί τα μωρά να μην καταλαβαίνουν τις λέξεις αλλά καταλαβαίνουν τον τόνο της φωνής. Επιβραβεύστε το μωρό όταν τα καταφέρνει!

-Προσπαθείστε να κάνετε το θηλασμό μια θετική εμπειρία για σας και το μωρό. Αν το μωρό είναι ανήσυχο μην προσπαθείτε να το θηλάσετε. Περιμένετε να ηρεμήσει. Αν το μωρό αρνείται το στήθος είναι καλύτερα να μην το πιέσετε και να δώσετε το μητρικό γάλα με άλλο τρόπο.

-Να είστε υπομονετική τόσο με τη συμπεριφορά του μωρού σας όσο και με τον εαυτό σας!

Όσα σας γράφω με την αντίστοιχη βιβλιογραφία θα τα βρείτε στο Breastfeeding Aswer Book της La Leche League International.

Η διαδικασία του επαναγλακτισμού είναι απαιτητική σε χρόνο αλλά και ψυχολογικά. Επίσης κάθε δυάδα μητέρας-μωρού είνα μοναδική. Οι περισσότερες μητέρες χρειάζονται εξειδικευμένη και συχνή υποστήριξη κατά τη διάρκεια του επαναγαλακτισμού, μη διστάσετε να τη ζητήσετε!

Tο άρθρο είναι απο την σύμβουλο μητρικού θηλασμού και γαλουχίας κα Αγλαΐα Παπαδήμα.

http://mamma.forumotion.com/forum-f5/topic-t962.htm