Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ.ΓΕΝΝΗΣΑ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.ΒΓΗΚΑ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΕΞΩ ΚΑΤΑΡΧΗΝ.ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΣΠΙΤΙ ΛΟΓΩ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΒΟΗΘΟΥΣΑ ΤΟ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ (ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ.ΑΠΛΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΑΔΥΟ ΩΡΕΣ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ.ΑΠΛΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΝΑΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΝΑΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΚΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΘΕΛΕΙ.Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΒΟΥΡΚΩΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΤΣΙ?ΤΡΕΜΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΜΟΥ.ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΟΝΟ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ.

ΝΑ ΠΩ ΔΗΛΑΔΗ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ?

Δημοσίευση

Βρε κοπελα μου τι ειναι αυτα που λες? Δηλαδη αλλες μαμαδες που τα αφινουν για ολοκληρο 8ωρο γυρνωντας απο την δουλεια τους τα μωρα επρεπε να τους πεταν γιαουρτια :P:P:P !

Φταιει λιγο η λοχεια, λιγο οτι εισαι πρωτομανουλα και αυτο ειναι ολο! Οσο για καταθλιψη δεν μου φαινεται! Να σκεφτεσαι θετικα και θα δεις που λιγο καιρο θα το σκεφτεσαι και θα γελας!!!

Δημοσίευση

Kαλε Μαρακι τι ειναι αυτα που λες?Ειναι δυνατον να μη σε θελει το μωρο σου?Μην κανεις "χαζες" σκεψεις!Να πηγαινεις στη δουλεια αφου δεν μπορεις να κανεις αλλιως!!Η μυρωδια , ο χτυπος της καρδιας, η ζεστασια της φωνης και το γαλατακι της μανουλας δεν ξεχνιουντε οσες ωρες και αν περασουν!Καλη λοχεια!

Δημοσίευση

Γλυκό μου μαράκι 2 δεν υπάρχει περίπτωση το μωράκι σου να μη σε θέλει. Μην το σκέφτεσαι καθόλου. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι κατάθλιψη αυτό , είναι η αγάπη της μάνας για το μωρό της που την οδηγεί ώρες-ώρες σε υπερβολικές σκέψεις. Φιλιά.

Δημοσίευση

Αντε καλέ!Μην ανησυχείς!!Είναι δυνατόν για λίγες ωρίτσες να μην σε θέλει το μωράκι σου?Καλά λένε τα κορίτσια...τι να που και άλλες που λείπουν 8ωρα στην δουλειά!Μάλλον εσύ στεναχωριέσαι λίγο που το αφήνεις!!Αλλωστε οι περήφανες μανούλες Ιουνίου δεν παθαίνουν τέτοια!!! :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

εγω εχω να πω οτι γυρισες παρα πολυ νωρις

βεβαια 2 ωρες δεν ειναι πολυ για να εξηγησει οτι πιστευεις οτι δεν σε θελει αλλα μηπως να αφιερωνοσουν μονο για ενα διαστημα μονο στο μωρο σου αποκλειστικα???????αυτο το πλασματακι σε εχει τωρα απολυτη αναγκη πολυ περισοτερο απο οποιονδηποτε αλλο ακομα και απο τον αντρα σου

αν ηταν πιο μεγαλο θα ελεγα οτι σου κανει πεισματα αλλα επειδη του λειπεις αλλα στην δικη σου περιπτωση

σηκωνω τα χερια ψηλα :blush::unsure:

Δημοσίευση

Α καλα κ εγω ετσι ακριβως σκεφτομουν!!!!!

αν πηγαινα για κανενα διωρο να κοιμηθω και τον προσεχε η μαμα μου μετα νομιζα οτι δε με ηθελε, οτι δεν ξερω να τον βαλω καλα στο στηθος, οτι δε ξερω να τον κρατησω κλπ κλπ.

μην ανησυχιες ειναι το αγχος σου!! δεν εισαι σιγουρη για το τι να κανεις, αν το κανεις σωστα και πως να το κανεις

εμενα η μανα μοθ τον επαιρνε αγκαλια και κοιμοταν αμεσως

σε εμενα ολο εκλαιγε και νομιζα οτι δε με γνωριζε

σε πληροφορω οτι απο 6 μηνων και μετα ειναι κολλημενος πανω μου

τα μωρακια μας μας γνωριζουν κυριως απο τη μυρωδια μας

οσο οικεια κ αν νιωσει με αλλο ατομο οπως νιωθει με σενα σε θα νιωσει ποτε

να σου ζησει και μην αγχωνεσαι

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα κορίτσι μου...όλα όσα περιγράφεις είναι όλα όσα νιώθει το 80% (για να μη πω και παραπάνω) των γυναικών που έγιναν μανουλες...αλλάζουν όλα και είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις σαν χαμένη!!!Οι ορμόνες σου δεν έχουν ηρεμήσει ακόμα και εσύ καλείσαι να ανταποκριθείς σε εντελώς νέα δεδομένα!!!να μην νιώθεις άσχημα,σιγά σιγά θα ηρεμήσεις και θα νιώσεις και όλα αυτά τα θετικά τα οποία θεωρώ ότι και τώρα τα νιώθεις απλά η δύσκολη καθημερινότητα δε σε αφήνει να τα αναγνωρίσεις...Είμαι και εγώ μαμά ενός αγοριού 15 μηνών και πίστεψέ με τους τελευταίους 2 μήνες ξεκίνησα να ξανά βρίσκω τον εαυτό μου 🩷  Μεγάλη αγκαλιά και να θυμάσαι,να δίνεις χρόνο στα συναισθήματα σου!!!Ελπίζω και ο σύζυγός σου να είναι όσο γίνεται πιο βοηθητικός!!!
    • Πφφφ να ξημερώσει πρώτα ο Θεός και να μάθουμε, σ'ευχαριστω πολυ κορίτσι μου 😍😍
    • Μην κοιτάς συμπτώματα. Μπορει να μην εχεις κανενα συμπτωμα! Εγω δεν ειχα τίποτα! Μονο πονο στη μεση αλλα δεν το λάμβανα υπόψη λόγω των φαρμάκων. Είσαι στα κάγκελα, το καταλαβαίνω απόλυτα!
    • Καλησπέρα κορίτσια μου! Πως είστε; Ελπίζω να είστε καλά και εσείς και τα μωράκια σας!! Ήθελα να μπω να ευχηθώ στην @_piripiri_ μας.. κοριτσάκι μου!! Να χαίρεσαι το αντράκι σου!!! Πολύχρονος!!! Πάντα υγιής και ευτυχισμένος στη ζωή του!!! 🥰🥰🥰🥰 Αν και με χρονοκαθηστερηση...🫣 Το πρώτο μωράκι της ομάδας μας που χρονισε!!! 😍😍😍 Αχ δεν το πιστεύω.. ακόμα δεν το πιστεύω... Εμείς κορίτσια μου υποφέρουμε.. δοντακια + άλμα (υποθέτω;!) πάντως πολύ γκρίνια.. παααάρα πολύ γκρίνια!!! Αισίως 8 δόντια και συνεχίζουμε.. ξεκίνησε από την αλλαγή της ώρας με το που μπήκε ο Νοέμβρης και ακόμα δεν έχουμε ηρεμήσει.. ξανααλλαξε και το πρόγραμμα του ύπνου της.. όταν κοιμάται anyway.. τεσπα!!  Κατά τα άλλα, 10 μηνών κλεισμένα πλέον, φτάσαμε τα 8 κιλά επιτέλους!! 8.100 για να είμαι ακριβής.. και 74 νομίζω ύψος;! Κάτι τέτοιο..  Αυτά τα δικά μας.. @Maya_ μου πως είστε με τις ιώσεις; Το παιδί;  @_piripiri_ μου πως πάτε εσείς με τον ύπνο; Βρήκατε κάποια λύση κάτι να δουλέψει με το παιδί; Δεν έχω χρόνο καθόλου να σχολιάσω αυτά που είπατε..  Σας φιλώ!!! 
    • Χαιρετώ ολα τα μελη και ολες τις μανούλες της ομαδας!! Επανέρχομαι μ ενα ακομα ποστ 9 μήνες μετα την γέννηση της κορούλας μου. Και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Στο κεφαλι μου είναι ολα πολυ μπερδεμένα αλλα θα προσπαθήσω να τα γραψω οσο καλύτερα μπορώ. Το τελευταίο διάστημα εχω αρχίσει να εχω καποια περίεργα συμπτωματα τα οποία καθε μερα γίνονται εντονότερα ειδικα μολις αρχιζει να βραδιάζει. Αυτα περιλαμβάνουν μια αρκετα εντονη μελαγχολια, ενα αίσθημα οτι η ζωη μου εχει τελειώσει, ατελείωτο άγχος και γενικώς ακομα και τις απλες δουλειές πλέον τις κανω με το ζόρι..νιώθω μονίμως εξουθενωμενη και εχω μονο ενα μωρο, δεν εργάζομαι και αναρωτιέμαι γιατι νιώθω τοσο χάλια και γιατι αλλες γυναίκες με παραπανω παιδια και υποχρεωσεις τα βγαζουν περα και βρισκουν αυτες τις μαμαδοδυναμεις. Εχω αρχισει να πιστεύω εντονα οτι περνάω επιλοχειο κατάθλιψη αν και δε ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο τοσο καιρο μετα τον τοκετό. Βεβαια δεν μπορώ να πω οτι ειχα μια εύκολη λοχεια καθως κοντεψα να χωρισω με τον σύζυγό μου απ τη στιγμή που γέννησα και προσπαθούσα να σταθω στα ποδια μου για το μωρο μου και να ειναι αυτο καλα. Ενω φαινομενικά ειμαι μια πολυ καλη μαμα και εν μερει λειτουργική (μεχρι προτινος) και το μωρο μου το λατρεύω και ειναι ενα χαρούμενο μωρο εγω νιώθω μεσα μου σαν ρομπότ. Συνεχώς αγχωμένη να αμφισβητω αν τα κανω καλα, αν το μωρο μου με αγαπαει και αναγνωρίζει οτι ειμαι η μαμα του, αν τελικά κανω για μαμά και λυπάμαι πολυ που δεν ειμαι ανεμελη και δε μπορώ να χαρω το παιδί μου. Ολη αυτη την απέραντη ευτυχία που ακουω απο αλλες μαμαδες δεν την νιώθω. Μόνο πιεση άγχος και μια ελπιδα για καλύτερες μερες. Ειναι ολα αυτα φυσιολογικά; μηπως ετσι ειναι η μητρότητα; ή μηπως χρειάζομαι βοήθεια..    
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...