Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Η εγκυμοσύνη μου ήταν στην αρχή λίγο δύσκολη με πολλούς εμετούς, ναυτίες, καούρες και αϋπνίες!!! Στη συνέχεια αφού φύγαν όλα αυτά η καμπύλη ζαχάρου ήταν στο ΦΟΥΛ!!! :woohoo: :ohmy: Έτσι λοιπόν θα γεννούσα όπως και να'χει το αργότερο μέχρι την 38η εβδομάδα με πρόκληση...

Τρίτη 11/5/2010:

Πάμε στη γιατρό να μας δει. Ο μπεμπούλης μου είναι περίπου 3100γρ. αλλά το πιθανότερο είναι να είναι μεγαλύτερος καθώς στο σημείο που ήταν το κεφαλάκι του δεν μπορούσαμε να έχουμε τη σωστή εικόνα και μέτρηση... Από ότι μου είπε το μωράκι μου ήταν ακόμα ψηλά και συνεννοούμαστε να μιλήσουμε την Παρασκευή για να κλείσουμε το ραντεβού για την πρόκληση...

Παρασκευή 14/5/2010 πρωί:

Είμαι στην 37 εβδομάδα και 1 ημέρας.

Ξύπνησα με πολύ ωραία διάθεση!!! Σηκώθηκα από το κρεββάτι πρωί πρωί με τον αντρούλη μου... Εκείνος έφυγε για τη δουλειά και αποφασίζω να τον...ακολουθήσω για να χαιρετήσω και τους συναδέλφους μου που είχα και πολύ καιρό να τους δώ!!! Κάνω λοιπόν ένα μπανάκι, ντύνομαι, στολίζομαι και φεύγω για τη δουλειά!!!

Το απογευματάκι πήγαμε για καφεδάκι (χυμούλι δηλαδή εγώ) με τα κορίτσια από τη δουλειά στη φίλη μας την Άννα, έρχεται αργότερα και ο άντρας μου και το πάμε μέχρι τις 12 το βράδυ.

Στο μεταξύ είχα μιλήσει και με την γυναικολόγο μου και κλείσαμε το ραντεβού για την πρόκληση του τοκετού για την Τρίτη 18/5/2010.

Αποφασίζουμε να γυρίσουμε σπίτι αγοράζοντας και ένα κοτοπουλάκι να ...τσακίσουμε!!!

Σάββατο 15/5/2010:

Τελικά μας παίρνει ο ύπνος στον καναπέ και τους δύο και ξυμερώματα Σαββάτου 15/5/2010 στη 1:30 ξυπνάω... Πάω να σηκωθώ για να πάω να ξαπλώσω στο κρεββάτι και νιώθω λίγα υγρά να μου φεύγουν...

Σκέφτομαι: "Μπορεί από το ζόρι μου για να σηκωθώ να μου φύγαν λίγα τσισάκια... Άλλωστε έχω ακούσει να συμβαίνει..." :huh: Πάω να ξανασηκωθώ...το ίδιο... :huh::huh::huh:

Ξυπνάω αμέσως τον άντρα μου για να του πώ τι συμβαίνει και ξαφνικά γίνομαι μούσκεμα!!!

Σκέφτομαι: "Δεν μπορεί τόσο πολύ να μου φύγανε... Παναγία μου!!!! Πρέπει να σπάσανε τα νερά!!!" :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Παίρνω αμέσως τηλέφωνο στη κλινική (Γενική κλινική Θεσσαλονίκης) και την γιατρό μου!!! Στο μεταξύ αρχίζουν και οι συσπάσεις!!! :woohoo: Τόσο δυνατές που δεν μπορούσα να κουνηθώ!!!

Παίρνουμε βαλίτσες και βουρρρρ για την κλινική!!! Στο αυτοκίνητο υπέφερε πολύ!!! Κάθε λακουβίτσα μου προκαλούσε σύσπαση!!!

Φτάνουμε στην κλινική γύρω στις 2:30 ξημερώματα Σαββάτου!!! Με συνδέουν στον καρδιοτοκογράφο και με εξετάζουν κολπικά για να δουν που βρίσκεται το μωρό!!! Είναι ακόμα πολύ ψηλά και μου λένε ότι θα αργήσω πολύ να γεννήσω. Οι συσπάσεις είναι συνέχεις από 85% και πάνω!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη αν και πονάω πάρα πάρα πολύ και προσπαθώ να μη βάλω τις φωνές... Ευτυχώς ο αντρούλης μου δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό μου!!!! Μου κρατούσε συνέχεια το χέρι... Μου λένε ότι πρέπει να πονέσω για μπορέσει να κατεβεί ο μπέμπης πιο χαμηλά!!! Στις 4 το πρωί ζητάω επισκλειρίδιο γιατί δεν αντέχω να υπομένω άλλο τους πόνους. Μου λένε σε μισή ωρίτσα για να ξεχνιέμαι κι εγώ μετράω τα λεπτά ένα-ένα... Τελικά μου έκαναν επισκλειρίδιο στις 8:30 το πρωί!!! (Κορίτσια είναι σωτηρία η επισκλειρίδιος!!!)

Στις 10:00 και αφού με έχουν εξετάσει κολπικά πολλές πολλές φορές καταφθάνει και η γιατρός μου!!! Πιάνουμε την κουβεντούλα, γελάμε και λέμε χαζομάρες για να ξεχνιέμαι...

Οι ώρες κυλάνε αργά αλλά ευτυχώς πλέον δεν υποφέρω... Ο άντρας μου έχει αρχίσει να φοβάται... Το έβλεπα στα μάτια του... Του είπα: "Μη φοβάσαι όλα θα πάνε καλά!!! Να το χωνέψω δεν γίνεται :laugh: :laugh: :woohoo: :silly: "

Φτάνει 2:30 το μεσημέρι και μου λένε ότι πλέον είμαστε στην τελική ευθεία!!! Η μαία μου πίεζε με δύναμη το στέρνο και την κοιλιά κι εγώ προσπαθούσα να σπρώξω για να κατεβάσουμε πιο χαμηλά το μωράκι μου!!!

Στις 3:00 αναλαμβάνει δουλειά και η γιατρός μου μαζί με άλλες (δεν θυμάμαι ακριβώς) 4-5 νοσηλέυτριες και μαίες :woohoo: :woohoo: :woohoo: ενώ ταυτοχρόνως καταφτάνει και ο νεογνολόγος!!!

Τρεις δυνατές σπρωξιές χρειάστηκαν και ξαφνικά νιώθω κάτι να γλυστράει από μέσα μου και την κοιλιά μου να φτερουγίζει και να γίνεται ίσια!!! Σαν ένα μπαλόνι που ξεφούσκωσε!!! Κοιτάω τη γιατρό μου και την βλέπω να κρατάει το μωράκι μου και να κόβει τον ομφάλιο λώρο! Το μωράκι μου κλαίει άμεσα!!! :laugh: :silly: :silly: :woohoo: :woohoo:

Τότε αρχίζω και κλαίω!!! ΚΛΑΙΩ ΚΛΑΙΩ ΚΛΑΙΩ από συγκίνηση. Δεν μπορώ να σταματήσω... Κλαίω με λυγμούς δυνατά σαν μωρό κι εγώ και παρακολουθώ το μωράκι μου που το εξετάζουν!!! Ο άντρα μου με κοιτάει σα χαμένος γεμάτος συγκίνηση... Κοιτάει μια εμένα και μια το μωράκι μας. Η φωνούλα και το κλάμμα του ηχεί στα αυτιά μας σαν κελάιδισμα!!!

Μου το φέρνουν στην αγκαλιά μου για μερικά δευτερόλεπτα... Είναι ένας κούκλος!!! Κι εγώ συνεχίζω και κλαίω... Κλαίω με λυγμούς!!! Το παίρνουν για να το πάνε να το φροντίσουν και ο άντρας μου τρέχει από πίσω τους σαν τρελός!!! Εγώ είχα και συνέχεια... Με είχαν κόψει πολύ και έπρεπε να γίνουν ράμματα (και ήταν καλό να μην είναι εκεί ο άντρας μου, δεν ήμουν και το καλύτερο θέαμα...καταλαβαίνετε).

Εγώ συνεχίζω να κλαίω και να τρέμω... Έρχεται ο άντρας μου και μου λέει 3730γρ ο παίδαρος!!! Κι εγώ κλαίω!!!

Η γιατρός μου μου λέει ότι όταν με είχε δει την Τρίτη θεωρούσε 80% ότι θα κάνουμε τελικά καισαρική!!! Το μωρό ήταν πολύ ψηλά παρόλο που είχα δυνατές συσπάσεις (είχα σταματήσει τα yutopar εδώ και 1 εβδομάδα και είχα γενικότερα πολύ δυνατές συσπάσεις), και ήταν αρκετά μεγάλο για το ...μέγεθός μου... Μου είπε ότι είμαι ήρωας που άντεξα τόσο υπομονετικά τις συσπάσεις στην κλινική... Σπάνια λέει βλέπει γυναίκες να αντέχουν σε τόοοσο πόνο...

Μετά από 45 λεπτά τελειώσαμε με τα ράμματα και περιμένω να με μεταφέρουν στο δωμάτιο...

Είχα και τις πρώτες μου επισκέψεις από τους γονείς μου και τα πεθερικά μου, τα αδέλφια μας κλπ...

Μου φέρανε το μωράκι μου στις 9 το βράδυ... Δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε... Κι εγώ κι ο άντρας μου είμαστε ερωτευμένοι...

Ηταν μια εμπειρία απίστευτα υπέροχη!!! Θα μπορούσα να την ξαναζήσω 100 φορές!!! Το πρώτο που είπα στον άντρα μου ήταν: "Θέλω να κάνουμε ακόμα ένα παιδάκι..."

Εύχομαι σε όλες τις γυναίκες να ζήσουν μια εμπειρία σαν αυτή, να ζήσουν τη γέννηση του παιδιού τους!!!

Σε όλες τις εγκυούλες καλή λευτεριά!!! Με το καλό να υποδεχτείτε τα μωράκια σας.

Σε όσες θέλουν να γίνουν μανούλες εύχομαι με το καλό να φουσκώσει και η δική σας κοιλίτσα!!!

Ευχαριστώ όλα τα κορίτσια του ΠΑΝΜΑΪΚΟΥ που μου στάθηκαν σαν φίλες, σαν αδερφές!!! Ευχαριστώ τη γιατρό μου που μου έδινε κουράγιο καθώς και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής που μου φέρθηκαν ΑΨΟΓΑ!!!

Πάνω από όλα όμως θέλω να ευχαριστήσω τον άντρα μου, Αλέξανδρο, που στάθηκε βράχος δίπλα μου σε όλη μου την εγκυμοσύνη και τη γέννα αλλά κυρίως που μου χάρισε αυτό το θαυματάκι!!! Αλέξανδρε Σ'αγαπάω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου... Μαζί καταφέραμε να φέρουμε έναν άγγελο πάνω στη γη...

  • Απαντήσεις 54
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

κοριτσακι μου γλυκο,πολυ συγκινητικες στιγμες..δακρυσα.ειμαι που ειμαι ευαισθητη και παραπονιαρα.. :P κι ετσι ολοκληρωθηκε μια ομορφη οικογενειαααααααααα!!! να σας ζησει λοιπον το αγορακι σας να το καμαρωσετε οπως εσεις επιθυμειτε,κι ευχομαι το σπιτακι σας να γεμισει με πολλες παιδικες και χαρουμενες φωνουλες...τα φιλια μου!!! :kiss::kiss:

Δημοσίευση

Αχ κοπέλα μου... τώρα κλαίω κι εγώ... να σας ζήσει το αγγελούδι σας! Να είναι πάντα γερό και καλότυχο και εσείς δυνατοί για να το μεγαλώσετε με αγάπη και σύνεση! Καλή λοχεία.

Δημοσίευση

Γλυκιά μου να σας ζήσει το μωράκι!!!!! :):)

Καλή λοχεία σου εύχομαι και στα επόμενα με το καλό ;) !

Υπέροχη η εμπειρία σου... με συγκίνησε πολύ γιατί μου θύμησε την δική μου παρόμοια ιστορία!!! Δυο διαφορές είχαμε: δεν έκανα επισκληρίδιο και από την ώρα που μου έσπασαν τα νερά γέννησα σε 6μισι ώρες!

Πάντα υγεια εύχομαι και καλή ανατροφή!!!!! :)

Δημοσίευση

aaxx me phran ta zoymiaaa!!!Ti γλυκοο...τι περιγραφη..Κοριτσι μου χαρηκα και μου δινεις κουραγιο..οτι ολα θα ειναι τοσο ομορφα!Μετα απο 10 χρονια και καισαρικη..ευχομαι να πιασω το ονειρο του φυσιολογικου με το γιο!!

Να ειστε παντα καλα κι αγαπημενοι με τον αντρα σου..και να χαιρεστε το γιοκα σας!με το καλο το αδελφακι! ;);););)

ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ!!

Δημοσίευση

Αχ τι μου θύμησες....Να χαίρεσαι τον αγόραρο σου!!!Να είναι γερός και δυνατός και να σας γεμίζει τη ζωή με όμορφες στιγμούλες!!!!

Κατρίνα μου,μια χαρά θα πάνε όλα..θα το πιάσεις το όνειροΤίποτα δεν είναι άπιαστο... :kiss::kiss:

Δημοσίευση

Απ ότι φαίνεται μας συγκίνησες όλες με την περιγραφή σου!!

Να σου ζήσει το αντράκι σου το όμορφο,να είναι πάντα γερός,δυνατός κ καλότυχος στην ζωή του!!!!! :):)

Καλή λοχεία κ να χαίρεσαι την οικογένειά σου!!! :)

Δημοσίευση

Πολύ κλάμα..........Να σας ζήσει και πάλι, να ναι γερό και δυνατό και να το χαίρεστε...........Καταπληκτική περιγραφη..........Μπράβο σας και σε σένα και στον άντρα σου.Ελπίζω να ζήσω κάτι ανάλογο!!!!!!!!!!!!

Φιλάκια θα τα πούμε

Δημοσίευση

Να πάρει....Δεν μπορώ να γράψω από το κλάμα πάλι!!!!Είναι και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης....

Να σας ζήσει Γεωργία μου!!!!Πάντα γερός και καλότυχος!!!!Καλή λοχεία!!!!

Άντε και στα δικά μας τώρα πια.....

Δημοσίευση

Έχω βάλει τα κλάμματα από την συγκίνηση... και δεν φταίνε οι ορμόνες!!!

Τι συγκλονιστική περιγραφή!!!

Γεωργία μου να σας ζήσει!! Να'ναι γερός και καλότυχος και να χαίρεστε την οικογένειά σας!!! :kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Γεωργία μου γλυκιά, εμείς κάποτε τα λέγαμε στον ΠΑΝΜΑΙΚΟ..ΠΟλύ με συγκίνησες..

Μεσα από την ψυχή μου σου εύχομαι να είστε και οι τρεις πάντα ευτυχισμένοι. Είδα το αγοράκι σου και είναι ΠΑΙΔΑΡΟΣ!! Να τον χαίρεσαι και να είναι πάντα γερός και καλότυχος.

ΚΑλή λοχεία κοπέλα μου και ότι καλύτερο σας εύχομαι!

Δημοσίευση

αχ τι μου εκανες μεσημεριατικα!!! με εχεις εδω και κλαιω απο συγκινηση με αυτο που διαβασα.... ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Ο ΚΟΥΚΛΟΣ ΣΑΣ ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ!!! ποπο ηταν απιστευτο το κειμενο....μακαρι να πανε ολα καλα και να με αξιωσει ο Θεος να το ζησω και εγω.αντε να περασει ο καιρος! 4 μηνες εμειναν!! καλη λοχεια να εχεις και καλη δυναμη στη καινουργια σας ζωη με τον παιδαρο!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...