Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΠΩς ΞΕΡΕΤΕ ΕΙΜΑΙ 4 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΕγΚΥΟΥΛΑ,ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΘΑ ΔΩ ΤΟ ΣΠΟΡΙ,ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΤΟ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΙΑς ΚΑΙ ΖΩ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ!!!ΕΧΩ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.

ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ 9 ΤΟ ΠΡΩΙ 4 ΩΡΕς ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΑΒΟΛΗ ΚΑΡΕΚΛΙΤΣΑ,ΘΑ ΑΝΤΕΧΩ? ΚΑΝΕΙ??ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΛΕΤΕ γΙΑ ΜΕΤΑ?

Δημοσίευση

Καλημέρα Ρεββέκα!!

Πιστεύω πως δεν θα έχεις κανένα απόλυτος πρόβλημα γιατί

ακόμα είναι νωρίς και άλλωστε θα είσαι καθιστή. Αν είχες

μια τεραστια κοιλια μπροστά σου σαφώς και θα σε εμπόδιζε.

Στην θέση σου θα το συνέχιζα το φροντιστήριο. :kiss:

Δημοσίευση

savropinguinos έγραψε:

rebekka eisai egguos oxi arrosti kai efoson ola kiloun omala stin egkumosuni sou k den xreiazetai g kapoio logo na eisai ksapla den katalavaino to logo poy agxonesai!!!min ginesai upoxondria!!!!!exeis alles 36 evdomades,theleis na tis peraseis mesa sto agxos?iremise!!!!!

savropinguinako υποχονδρια δεν ειμαι ουτε νιωθω αρωστη!!!στο συgκεκρημενο θεματακι δεν παιζει ανχος δεν εχω ανχος!!!το μονο ανχος και δεν το λεω ετσι το λεω αgωνια ειναι η αναμονη του υπερηχου απλα επειδη εχω συνεχεια πονακια και δεν μπορω να καθομαι καθιστη πολη ωρα το σκαιυτομε!!!εχθες πηgαμε σε μια ταβερνουλα και δεν αντεξα ουτε μια ωρα καθιστη!!!!!!!!

εεεεεεεε και ειμαι και πρωταρα να μην κανω ερωτησεις???να παρω την

gνωμη σας????μονο εσας εχω!!!!

Δημοσίευση

Καταρχήν συγχαρητήρια και να εχεις καλή εγκυμοσύνη!

Εγω είμαι 13 εβδομάδων και εργαζομαι 8ωρο.

Τι θέλω να πω?

Οτι εφόσον όλα κυλάνε ομαλα δεν θα πρέπει να καταβάλεσαι από φόβο..

4 ώρες είναι μια χαρούλα και δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα .

Να συνεχίσεις κανονικότατα το πρόγραμμα σου και τη ζωή σου,απλα χωρίς να ξεχνάς οτι δεν είσαι μόνη.Δεν είμαστε αρρωστες....συνεχιζουμε να απολαμβανουμε τη ζωή μας!!!

Δημοσίευση

φιλεναδα κι εγω λεω να το συνεχισεις...

το πολυ πολυ παρε και ενα μαξιλαρακι να εισαι πιο ανετη.ολα πανε καλα με την εγκυμοσυνη σου οποτε γιατι να μην πας?οταν θα εχεις το μωρο ή οσο θα προχωραει η εγκυμοσυνη δεν θα εχεις ωρα για φροντηστιρια οποτε καντα τωρα για να μπορεις να συνενοηθεις και με την γιατρο σου :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

αν σ ευχαριστει να συνεχισεις το φροντιστηριο να το κανεις!

σκεψου οτι υπο αλλες συνθηκες θα δουλευες μεχρι τον 7ο αν ολα ειναι καλα στην εγκυμοσυνη σου

μην κλεινεσαι απο τωρα μεσα, μην ακυρωνεις την καθημερινοτητα σου, ΘΑ ΣΑΛΤΑΡΕΙΣ!!!!!

αν δεις οτι δεν σε βολευει η καρεκλα ζητα να στην αλλαξουν ή παρε ενα μαξιλαρι ή οτι αλλο σε βολευει

Δημοσίευση

συζητησε το με τον γιατρο σου πες του και οτι δυσκολευεσαι να καθεσαι για πολλη ωρα και θα σου πει εκεινος τι να κανεις ...ενα μαξιλαρι σιγουρα θα σε βολεψει και ρωτησε αν μπορεις και να κρατας μια δικια σου καρεκλα που θα νιωθεις πιο ανετα...αν παλι δεις οτι δεν την παλευεις μην συνεχισεις τα μαθηματα...σκεφτηκα και κατι αλλο αν εκανες μαθηματα στο σπιτι?ιδιωτικα?

παντως το μωρο θα ειναι μια χαρα εκει μεσα στο καταφυγιο του μην σταναχωριεσαι καθολου...φιλιαααα ;););)

Δημοσίευση

Ρεββέκα, αυτό το θεματάκι με το κάθισμα το έχω κι εγώ. Και δουλεύω 8ωρο.

Αλλά σκέψου ότι οι 4 ώρες δε θα'ναι συνεχόμενες, σίγουρα θα κάνετε διάλειμμα, έτσι δεν είναι;

Θα το πεις και στον καθηγητή κι όποτε νιώθεις την ανάγκη να σηκώνεσαι, θα σηκώνεσαι.

Θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος να το σταματήσεις...τώρα αν στην πορεία δεις ότι δε νιώθεις καλά, ότι κουράζεσαι, ότι, ότι... τότε το σταματάς! ;)

Δημοσίευση

gιατρε, κοριτσια εχετε δικιο θα παω διοτι αν δεν παω θα βαρεσω μπιελα και αν δω οτι δεν αντεχω θα σταματησω,αν δεν ειχα τα πονακια ουτε που θα με ενοιαζε και κοιλια να χα θα πηgαινα!!!!εμενα τα πονακια με απασχολουν αλλιως περα βρεχει!!!!

Δημοσίευση

και εγώ όταν ήμουν έγκυος την πρώτη φορά πήγαινα φροντιστήριο γερμανικών και σταμάτησα έναν μήνα πριν γεννήσω...πήγαινα 3 φορές την εβδομάδα για 4 ώρες και όλα ήταν καλά...στην τάξη κανείς δεν ήξερε ότι ήμουν έγκυος!!! μόνο στο τέλος κατάλαβαν την εκγυμοσύνη μου!!!

αυτό που εγώ πρόσεχα επειδή ήταν και χειμώνας, ήταν να μην έρχομαι σε επαφή με άτομα που έβηχαν ή είχαν συνάχι κ.λπ. και πάντα στο διάλειμμα άνοιγα τα παράθυρα!!!

κατά τα άλλα, έριξα πολύ μα πάρα πολύ περπάτημα !!!!

μην φοβάσαι καθόλου και συνέχισε ακριβώς το πρόγραμμα που είχες πριν!!

Δημοσίευση

Ρεβέκκα μου εγώ ήμουν 3 μηνών όταν έδωσα για το basico στα ισπανικά καθιστή σε ξύλινο θρανίο πολύ άβολα και να μην μπορώ να πάω και τουαλέτα και οι εξετάσεις κράτησαν 5 ώρες συν φυσικά τα ιδιαίτερα που έκανα πριν και ήμουν μέσα στο άγχος.Δεν διάβασα τι σου έγραψαν οι άλλες κοπέλες πάντως αν βρείς τρόπο να μετακινήσε για να μην κουράζεσαι συνεχισέ το εφόσον φυσικά είναι κάτι που θέλεις και χρειάζεσαι πραγματικά.Εγώ έκανα ένα διάλειμμα ένα χρόνο και θα συνεχίσω πάλι απο Σεπτέμβρη τα Ισπανικά που πιστεύω να είμαι λίγο πιο χαλαρή με τον μικρούλη.Με το καλό το μωράκι σου!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι. 
    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...