Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσια τελος τα ψεματα.Σημερα εχουμε ραντεβου με τον γυναικολογο μου να παμε με τον αντρουλη μου να μιλησουμε για σπερματεγχυνση.Δεν μπορουμε αλλο να περιμενουμε....ισως να φανουμε τυχεροι.Θελουμε τοσο πολυ ενα μωρακι...θελουμε να αλλαξει η ζωη μας γιατι μας εχει φαει η ρουτινα και η γκρινια....Απο εδω μεσα εμαθα πως προβλημα με το σπερμα ισως να βοηθησει αυτη η μεθοδος!!!Προσευχηθειτε οποιες θελετε να μας βοηθησει αυτη τη φορα!!!

Δημοσίευση

με χαμηλη κινητικοτητα η σπερματεγχυση ειναι οτι πρεπει αφου το σπερμα ενδυναμωνεται και καθαριζεται απο τυχον εμποδια και μπαινει μεσα στην μητρα αρα εχει ελαχιστο δρομο να διανυσει και ετσι ολα ειναι πιο ευκολα...τα ιδια ειχαμε και εμεις και τελικα η σπερματεγχυση ηταν η ιδανικη λυση :):):) ...το ιδιο ευχομαι και για σενα...αλλωστε ειναι κατι εντελως ανωδυνο και ευκολο...εγω το μονο που εκανα ηταν να παρω σερπαφαρ και να κανω και μια ενεση πρεγκνιλ για να εχουμε συγουρη ωορηξια και τα ποτελεσματα ηταν τελεια οπως βλεπεις και παρακατω :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Μαρακι ελπίζω το ιδιο να παθω κι εγω με σενα!!!!Ειμαι πολυ αισιοδοξη πλεον.Ο γιατρος μας ειπε οτι μεχρι 6 φορες πρεπει να δοκιμασουμε.Συνήθως απο την 4η μεχρι την 6η φορα πιανεις, αν και δεν αποκλειεται και με την 1η.Αν φτασεις και στην 6η φορα και δεν πιασει μετα παμε για εξωσωματικη!

Την πεμπτη παω να δουμε τα ωοθηλακια, ο αντρας μου θα κανει εξετασεις αιματος για ιπατιτιδα και κατι ακομα (δεν θυμαμαι)και με μια ενεσουλα να κανω ωορηξια θα κανουμε την σπερματεγχυση.

Αχ!!!Ο Θεος να βοηθησει ....

Δημοσίευση

Κοριτσια μολις γυρισα απο το γυναικολογο.Δυστυχως αυτο το μηνα δεν μπορω να κανω σπερματεγχυση γιατι εχω μονο ενα ωοθηλακιο.Τον επομενο θα κανω και προκληση ωορηξιας και πολλα αυγουλακια και.....η Παναγια μαζι μας!

Δημοσίευση

Ισως να εχει γινει το θαυματακι anastasia μου οπως λες κι εσυ και να μην χρειαστει να κανεις σπερματεγχυση..

Καλη επιτυχια σου ευχομαι..

Κι εμεις εχουμε ενα θεμα με την κινητικοτητα κι επειδη εχει αγχωθει ο αντρουλης μου,μας βλεπω να κατευθυνομαστε προς αυτη τη μεθοδο.

Εχεις ενημερωθει καθολου απο τον γιατρο σου για την διαδικασια?

Δημοσίευση

Ναι μου ειπε τι πρεπει να κανουμε.Εχω ηδη 5 μηνες που περνω χαπια για περισσοτερα ωαρια και στις γονιμες ημερες κοντα θα κανω 3 ενεσουλες στην κοιλια για να σπασει το ωοθηλακια και με επεξεργασια του σπερματος θα κανουμε την σπερματεγχυση!

Δημοσίευση

Κοριτσια μακαρι.Ευχαριστω για τις ευχες σας.....αν και ειμαι λιγο συγκρατημενη διοτι εχουμε το προβληματακι μας με το σπερμα και θεωρω πως μαλλον ειναι λιγο αδυνατον να γινει συλληψη φυσιολογικα.Τελος παντων ποτε δεν ξερεις, ο Θεος ειναι μεγαλος!!Και σιγουρα η μανα Παναγια μας νιωθει και μας προσεχει!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα κορίτσι μου...όλα όσα περιγράφεις είναι όλα όσα νιώθει το 80% (για να μη πω και παραπάνω) των γυναικών που έγιναν μανουλες...αλλάζουν όλα και είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις σαν χαμένη!!!Οι ορμόνες σου δεν έχουν ηρεμήσει ακόμα και εσύ καλείσαι να ανταποκριθείς σε εντελώς νέα δεδομένα!!!να μην νιώθεις άσχημα,σιγά σιγά θα ηρεμήσεις και θα νιώσεις και όλα αυτά τα θετικά τα οποία θεωρώ ότι και τώρα τα νιώθεις απλά η δύσκολη καθημερινότητα δε σε αφήνει να τα αναγνωρίσεις...Είμαι και εγώ μαμά ενός αγοριού 15 μηνών και πίστεψέ με τους τελευταίους 2 μήνες ξεκίνησα να ξανά βρίσκω τον εαυτό μου 🩷  Μεγάλη αγκαλιά και να θυμάσαι,να δίνεις χρόνο στα συναισθήματα σου!!!Ελπίζω και ο σύζυγός σου να είναι όσο γίνεται πιο βοηθητικός!!!
    • Πφφφ να ξημερώσει πρώτα ο Θεός και να μάθουμε, σ'ευχαριστω πολυ κορίτσι μου 😍😍
    • Μην κοιτάς συμπτώματα. Μπορει να μην εχεις κανενα συμπτωμα! Εγω δεν ειχα τίποτα! Μονο πονο στη μεση αλλα δεν το λάμβανα υπόψη λόγω των φαρμάκων. Είσαι στα κάγκελα, το καταλαβαίνω απόλυτα!
    • Καλησπέρα κορίτσια μου! Πως είστε; Ελπίζω να είστε καλά και εσείς και τα μωράκια σας!! Ήθελα να μπω να ευχηθώ στην @_piripiri_ μας.. κοριτσάκι μου!! Να χαίρεσαι το αντράκι σου!!! Πολύχρονος!!! Πάντα υγιής και ευτυχισμένος στη ζωή του!!! 🥰🥰🥰🥰 Αν και με χρονοκαθηστερηση...🫣 Το πρώτο μωράκι της ομάδας μας που χρονισε!!! 😍😍😍 Αχ δεν το πιστεύω.. ακόμα δεν το πιστεύω... Εμείς κορίτσια μου υποφέρουμε.. δοντακια + άλμα (υποθέτω;!) πάντως πολύ γκρίνια.. παααάρα πολύ γκρίνια!!! Αισίως 8 δόντια και συνεχίζουμε.. ξεκίνησε από την αλλαγή της ώρας με το που μπήκε ο Νοέμβρης και ακόμα δεν έχουμε ηρεμήσει.. ξανααλλαξε και το πρόγραμμα του ύπνου της.. όταν κοιμάται anyway.. τεσπα!!  Κατά τα άλλα, 10 μηνών κλεισμένα πλέον, φτάσαμε τα 8 κιλά επιτέλους!! 8.100 για να είμαι ακριβής.. και 74 νομίζω ύψος;! Κάτι τέτοιο..  Αυτά τα δικά μας.. @Maya_ μου πως είστε με τις ιώσεις; Το παιδί;  @_piripiri_ μου πως πάτε εσείς με τον ύπνο; Βρήκατε κάποια λύση κάτι να δουλέψει με το παιδί; Δεν έχω χρόνο καθόλου να σχολιάσω αυτά που είπατε..  Σας φιλώ!!! 
    • Χαιρετώ ολα τα μελη και ολες τις μανούλες της ομαδας!! Επανέρχομαι μ ενα ακομα ποστ 9 μήνες μετα την γέννηση της κορούλας μου. Και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Στο κεφαλι μου είναι ολα πολυ μπερδεμένα αλλα θα προσπαθήσω να τα γραψω οσο καλύτερα μπορώ. Το τελευταίο διάστημα εχω αρχίσει να εχω καποια περίεργα συμπτωματα τα οποία καθε μερα γίνονται εντονότερα ειδικα μολις αρχιζει να βραδιάζει. Αυτα περιλαμβάνουν μια αρκετα εντονη μελαγχολια, ενα αίσθημα οτι η ζωη μου εχει τελειώσει, ατελείωτο άγχος και γενικώς ακομα και τις απλες δουλειές πλέον τις κανω με το ζόρι..νιώθω μονίμως εξουθενωμενη και εχω μονο ενα μωρο, δεν εργάζομαι και αναρωτιέμαι γιατι νιώθω τοσο χάλια και γιατι αλλες γυναίκες με παραπανω παιδια και υποχρεωσεις τα βγαζουν περα και βρισκουν αυτες τις μαμαδοδυναμεις. Εχω αρχισει να πιστεύω εντονα οτι περνάω επιλοχειο κατάθλιψη αν και δε ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο τοσο καιρο μετα τον τοκετό. Βεβαια δεν μπορώ να πω οτι ειχα μια εύκολη λοχεια καθως κοντεψα να χωρισω με τον σύζυγό μου απ τη στιγμή που γέννησα και προσπαθούσα να σταθω στα ποδια μου για το μωρο μου και να ειναι αυτο καλα. Ενω φαινομενικά ειμαι μια πολυ καλη μαμα και εν μερει λειτουργική (μεχρι προτινος) και το μωρο μου το λατρεύω και ειναι ενα χαρούμενο μωρο εγω νιώθω μεσα μου σαν ρομπότ. Συνεχώς αγχωμένη να αμφισβητω αν τα κανω καλα, αν το μωρο μου με αγαπαει και αναγνωρίζει οτι ειμαι η μαμα του, αν τελικά κανω για μαμά και λυπάμαι πολυ που δεν ειμαι ανεμελη και δε μπορώ να χαρω το παιδί μου. Ολη αυτη την απέραντη ευτυχία που ακουω απο αλλες μαμαδες δεν την νιώθω. Μόνο πιεση άγχος και μια ελπιδα για καλύτερες μερες. Ειναι ολα αυτα φυσιολογικά; μηπως ετσι ειναι η μητρότητα; ή μηπως χρειάζομαι βοήθεια..    
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...