1Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ!

[sofiadav]

Kalimera

genika pisteuo to oti i kourasei eksartate apo ton thilasmo...isos oi mhteres pou thilazoun ekeini thn periodo kourazontai perisotero - to moro thelei sunexeia sto stithos, ponaei , den ksereis an xortase kai den menei xronso giaz tipota allo. Omos molis kseperastei auti i proti periodos ginete polu pio eukolo , praktiko kai oi stigmes pou zeis einai monadikes.

Ego oso eimoun stin kliniki basizomoun polu sto oti tha me boithisei i mama mou (den iksera kai tipota apo mora). Mia mera prin na bgo mpainei sto nosokomeio me kardia. Pera apo to klama kai to oti me erikse psixologika (den mporousa na pao na thn do) emeina sto spiti ego o antras mou kai to moro. To poso dethika me ton antra mou ekeino ton kairo einai episteuto. Einai san na ton gnorisa apo tin arxi...detheikame para polu kai sunergastikame para polu omorfa. Opote pisteuo oti einai polu orea na exeis boitheia apo mamades alla autes einai stigmes pou prepei na zoume me tous antres mas kai to moro mas , isixa kai irema xoris tritous

[SOFIAEVA]

Κι εγώ κουράστηκα πάρα πολύ με την Εϋα μου και να φανταστείτε οτι απο δουλειές σχεδόν τίποτα, όλα τα έκαναν η μαμά μου με τον άντρα μου. Εγώ θήλαζα συνέχεια , η Εύα έτρωγε όποτε κ όσο ήθελε για 2,5 μήνες , είχαμε κ τους κολικούς κ ήταν πολύ δύσκολα. Μετά τον τρίτο που μπηκαμε κ σε πρόγραμμα έτρωγε ανά τριώρο όλα ηταν πολύ καλύτερα. Δεν μετανοιώνω όμως για τίποτα. Κ στο δευτερο όταν κάνω τα ίδια ακριβώς θα κάνω κι ας κουραστώ. Το αξίζουν τα παιδάκια μας!!!

[SOFIAEVA]

Κι εγώ κουράστηκα πάρα πολύ με την Εϋα μου και να φανταστείτε οτι απο δουλειές σχεδόν τίποτα, όλα τα έκαναν η μαμά μου με τον άντρα μου. Εγώ θήλαζα συνέχεια , η Εύα έτρωγε όποτε κ όσο ήθελε για 2,5 μήνες , είχαμε κ τους κολικούς κ ήταν πολύ δύσκολα. Μετά τον τρίτο που μπηκαμε κ σε πρόγραμμα έτρωγε ανά τριώρο όλα ηταν πολύ καλύτερα. Δεν μετανοιώνω όμως για τίποτα. Κ στο δευτερο όταν κάνω τα ίδια ακριβώς θα κάνω κι ας κουραστώ. Το αξίζουν τα παιδάκια μας!!!

[SOFIAEVA]

Κι εγώ κουράστηκα πάρα πολύ με την Εϋα μου και να φανταστείτε οτι απο δουλειές σχεδόν τίποτα, όλα τα έκαναν η μαμά μου με τον άντρα μου. Εγώ θήλαζα συνέχεια , η Εύα έτρωγε όποτε κ όσο ήθελε για 2,5 μήνες , είχαμε κ τους κολικούς κ ήταν πολύ δύσκολα. Μετά τον τρίτο που μπηκαμε κ σε πρόγραμμα έτρωγε ανά τριώρο όλα ηταν πολύ καλύτερα. Δεν μετανοιώνω όμως για τίποτα. Κ στο δευτερο όταν κάνω τα ίδια ακριβώς θα κάνω κι ας κουραστώ. Το αξίζουν τα παιδάκια μας!!!

[katiakondaki]

ΕΓΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Η ΣΙΜΟΝ.

ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΚΟΛΙΚΟΥΣ ΕΤΡΩΓΕ ΚΑΘΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΖΥΤΗΜΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑΓΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΓΑΛΑ.

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ.

ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΕΚΕΙΝΟ.

[katiakondaki]

ΕΓΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Η ΣΙΜΟΝ.

ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΚΟΛΙΚΟΥΣ ΕΤΡΩΓΕ ΚΑΘΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΖΥΤΗΜΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑΓΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΓΑΛΑ.

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ.

ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΕΚΕΙΝΟ.

[katiakondaki]

ΕΓΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Η ΣΙΜΟΝ.

ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΚΟΛΙΚΟΥΣ ΕΤΡΩΓΕ ΚΑΘΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΖΥΤΗΜΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑΓΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΓΑΛΑ.

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ.

ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΕΚΕΙΝΟ.

[pebii]

Η καθε μανουλα το ζει και το βιωνει διαφορετικα,ολα τα μωρα δεν ειναι ιδια! εγω δεν ειχα και δεν εχω καθολου βοηθεια απο ξενους, μονο τον αντρα μου! θηλαζα καθε 1,5 ωρα μερα νυχτα! ευτυχως στις 40 ημερες ακριβως κοιμηθηκε ολοκληρη νυχτα!!!!!!!!!!!!!! ευτυχως εχουμε ενα καλο μωρο! αλλα ολα αυτα τα ξεχνας οταν σε κοιταζει στα ματια το μωρο σου οταν σου χαμογελα οταν σου κανει γλυκιες!

[pebii]

Η καθε μανουλα το ζει και το βιωνει διαφορετικα,ολα τα μωρα δεν ειναι ιδια! εγω δεν ειχα και δεν εχω καθολου βοηθεια απο ξενους, μονο τον αντρα μου! θηλαζα καθε 1,5 ωρα μερα νυχτα! ευτυχως στις 40 ημερες ακριβως κοιμηθηκε ολοκληρη νυχτα!!!!!!!!!!!!!! ευτυχως εχουμε ενα καλο μωρο! αλλα ολα αυτα τα ξεχνας οταν σε κοιταζει στα ματια το μωρο σου οταν σου χαμογελα οταν σου κανει γλυκιες!

[pebii]

Η καθε μανουλα το ζει και το βιωνει διαφορετικα,ολα τα μωρα δεν ειναι ιδια! εγω δεν ειχα και δεν εχω καθολου βοηθεια απο ξενους, μονο τον αντρα μου! θηλαζα καθε 1,5 ωρα μερα νυχτα! ευτυχως στις 40 ημερες ακριβως κοιμηθηκε ολοκληρη νυχτα!!!!!!!!!!!!!! ευτυχως εχουμε ενα καλο μωρο! αλλα ολα αυτα τα ξεχνας οταν σε κοιταζει στα ματια το μωρο σου οταν σου χαμογελα οταν σου κανει γλυκιες!

[Sandy7280]

Η πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε με τον άντρα μου και είπαμε ... 'και τώρα;' ήταν όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας μετά το μαιευτήριο και βάλαμε το αγγελούδι μας στο κρεββατάκι του... Τότε καταλάβαμε πραγματικά ότι είμαστε γονείς και ότι πλέον εμείς θα έπρεπε να είμαστε πάντα εκεί για αυτό... από μας θα μάθαινε τα πάντα στην αρχή, εμάς είχε ανάγκη για να ζήσει, για να μεγαλώσει και να ανατραφεί σωστά... Μας έπιασε άγχος παράλληλα με την τεράστια ευτυχία μας και νιώσαμε τόσο υπεύθυνοι ξαφνικά, που τίποτα δεν πιστεύαμε ότι θα μας χαλάσει την αυτοπεποίθηση... Είναι μαγικό το πώς νιώθεις τις πρώτες εκείνες ημέρες στο σπίτι, ειδικά όταν το μικρό είναι και το πρώτο και τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα και καταιγιστικά!

Καθόμαστε και την κοιτούσαμε που κοιμόταν, ήταν πολύ ήσυχη κι έκλαιγε μόνο όταν πεινούσε... Τη θήλαζα αποκλειστικά και καθόλου δεν ενοχλήθηκα που δεν κοιμόμουν πάνω από 2,5 ώρες σερί, και που όταν ξεκινούσαμε να φάμε, πεινούσε κι η ίδια και έτρωγα το φαγητό μου κρύο... Ως μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές των πρώτων ημερών μας στο σπίτι, θεωρώ ένα απόγευμα που κοιμήθηκε μπρούμυτα στο στήθος μου, ενώ ήμαστε στο σαλόνι με τον καλό μου και βλέπαμε τηλεόραση, λίγο μετά το θηλασμό... Ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ, την κρατούσα και την κοιτούσα που κοιμόταν για κάνα δίωρο, ενώ το κορμάκι της ανεβοκατέβαινε σε κάθε της ανάσα... Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή... Δεν τολομούσα να κινηθώ για να μην ξυπνήσει... αφού κόντεψα να πέσω κάτω από τον καναπέ... γλυστρούσα!

Όλες οι στιγμές της κούρασης και της ταλαιπωρίας (της σωματικής και μόνο!) ξεχνιούνται... Ήδη δεν θυμάμαι..! Μένει η νοσταλγία και η μελαγχολία ότι οι πρώτες μέρες περνούν τόσο μα τόσο γρήγορα που ξαφνικά βλέπεις το παιδάκι σου να χρονίζει και δεν το πιστεύεις!!!

Ας είναι πάντα καλά τα αγγελάκια μας και ας μπορέσουν όλες οι γυναίκες κάποτε να βιώσουν αυτή τη μαγεία!!!!!!!

[Sandy7280]

Η πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε με τον άντρα μου και είπαμε ... 'και τώρα;' ήταν όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας μετά το μαιευτήριο και βάλαμε το αγγελούδι μας στο κρεββατάκι του... Τότε καταλάβαμε πραγματικά ότι είμαστε γονείς και ότι πλέον εμείς θα έπρεπε να είμαστε πάντα εκεί για αυτό... από μας θα μάθαινε τα πάντα στην αρχή, εμάς είχε ανάγκη για να ζήσει, για να μεγαλώσει και να ανατραφεί σωστά... Μας έπιασε άγχος παράλληλα με την τεράστια ευτυχία μας και νιώσαμε τόσο υπεύθυνοι ξαφνικά, που τίποτα δεν πιστεύαμε ότι θα μας χαλάσει την αυτοπεποίθηση... Είναι μαγικό το πώς νιώθεις τις πρώτες εκείνες ημέρες στο σπίτι, ειδικά όταν το μικρό είναι και το πρώτο και τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα και καταιγιστικά!

Καθόμαστε και την κοιτούσαμε που κοιμόταν, ήταν πολύ ήσυχη κι έκλαιγε μόνο όταν πεινούσε... Τη θήλαζα αποκλειστικά και καθόλου δεν ενοχλήθηκα που δεν κοιμόμουν πάνω από 2,5 ώρες σερί, και που όταν ξεκινούσαμε να φάμε, πεινούσε κι η ίδια και έτρωγα το φαγητό μου κρύο... Ως μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές των πρώτων ημερών μας στο σπίτι, θεωρώ ένα απόγευμα που κοιμήθηκε μπρούμυτα στο στήθος μου, ενώ ήμαστε στο σαλόνι με τον καλό μου και βλέπαμε τηλεόραση, λίγο μετά το θηλασμό... Ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ, την κρατούσα και την κοιτούσα που κοιμόταν για κάνα δίωρο, ενώ το κορμάκι της ανεβοκατέβαινε σε κάθε της ανάσα... Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή... Δεν τολομούσα να κινηθώ για να μην ξυπνήσει... αφού κόντεψα να πέσω κάτω από τον καναπέ... γλυστρούσα!

Όλες οι στιγμές της κούρασης και της ταλαιπωρίας (της σωματικής και μόνο!) ξεχνιούνται... Ήδη δεν θυμάμαι..! Μένει η νοσταλγία και η μελαγχολία ότι οι πρώτες μέρες περνούν τόσο μα τόσο γρήγορα που ξαφνικά βλέπεις το παιδάκι σου να χρονίζει και δεν το πιστεύεις!!!

Ας είναι πάντα καλά τα αγγελάκια μας και ας μπορέσουν όλες οι γυναίκες κάποτε να βιώσουν αυτή τη μαγεία!!!!!!!

[Sandy7280]

Η πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε με τον άντρα μου και είπαμε ... 'και τώρα;' ήταν όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας μετά το μαιευτήριο και βάλαμε το αγγελούδι μας στο κρεββατάκι του... Τότε καταλάβαμε πραγματικά ότι είμαστε γονείς και ότι πλέον εμείς θα έπρεπε να είμαστε πάντα εκεί για αυτό... από μας θα μάθαινε τα πάντα στην αρχή, εμάς είχε ανάγκη για να ζήσει, για να μεγαλώσει και να ανατραφεί σωστά... Μας έπιασε άγχος παράλληλα με την τεράστια ευτυχία μας και νιώσαμε τόσο υπεύθυνοι ξαφνικά, που τίποτα δεν πιστεύαμε ότι θα μας χαλάσει την αυτοπεποίθηση... Είναι μαγικό το πώς νιώθεις τις πρώτες εκείνες ημέρες στο σπίτι, ειδικά όταν το μικρό είναι και το πρώτο και τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα και καταιγιστικά!

Καθόμαστε και την κοιτούσαμε που κοιμόταν, ήταν πολύ ήσυχη κι έκλαιγε μόνο όταν πεινούσε... Τη θήλαζα αποκλειστικά και καθόλου δεν ενοχλήθηκα που δεν κοιμόμουν πάνω από 2,5 ώρες σερί, και που όταν ξεκινούσαμε να φάμε, πεινούσε κι η ίδια και έτρωγα το φαγητό μου κρύο... Ως μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές των πρώτων ημερών μας στο σπίτι, θεωρώ ένα απόγευμα που κοιμήθηκε μπρούμυτα στο στήθος μου, ενώ ήμαστε στο σαλόνι με τον καλό μου και βλέπαμε τηλεόραση, λίγο μετά το θηλασμό... Ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ, την κρατούσα και την κοιτούσα που κοιμόταν για κάνα δίωρο, ενώ το κορμάκι της ανεβοκατέβαινε σε κάθε της ανάσα... Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή... Δεν τολομούσα να κινηθώ για να μην ξυπνήσει... αφού κόντεψα να πέσω κάτω από τον καναπέ... γλυστρούσα!

Όλες οι στιγμές της κούρασης και της ταλαιπωρίας (της σωματικής και μόνο!) ξεχνιούνται... Ήδη δεν θυμάμαι..! Μένει η νοσταλγία και η μελαγχολία ότι οι πρώτες μέρες περνούν τόσο μα τόσο γρήγορα που ξαφνικά βλέπεις το παιδάκι σου να χρονίζει και δεν το πιστεύεις!!!

Ας είναι πάντα καλά τα αγγελάκια μας και ας μπορέσουν όλες οι γυναίκες κάποτε να βιώσουν αυτή τη μαγεία!!!!!!!

[elnik]

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλο ειναι νοσταλγια για αυτες τις ημέρες.ένα ανθρωπάκι στο σπιτι μας!!απιστευτο!Οταν σκεφτώ πιο καλα θυμάμαι το άγχος με τον θηλασμο.εμενα κοιμοταν συνεχεια και ξύπναγε μονο για να φάει.το πιο κουραστικο απ ολα ηταν την νύχτα που επρεπε να ξυπναω καθε 3 ώρες.βέβαια παρ ολο την κουραση ολα είναι φανταστικα!!!

με το καλο !!!

[elnik]

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλο ειναι νοσταλγια για αυτες τις ημέρες.ένα ανθρωπάκι στο σπιτι μας!!απιστευτο!Οταν σκεφτώ πιο καλα θυμάμαι το άγχος με τον θηλασμο.εμενα κοιμοταν συνεχεια και ξύπναγε μονο για να φάει.το πιο κουραστικο απ ολα ηταν την νύχτα που επρεπε να ξυπναω καθε 3 ώρες.βέβαια παρ ολο την κουραση ολα είναι φανταστικα!!!

με το καλο !!!

[elnik]

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλο ειναι νοσταλγια για αυτες τις ημέρες.ένα ανθρωπάκι στο σπιτι μας!!απιστευτο!Οταν σκεφτώ πιο καλα θυμάμαι το άγχος με τον θηλασμο.εμενα κοιμοταν συνεχεια και ξύπναγε μονο για να φάει.το πιο κουραστικο απ ολα ηταν την νύχτα που επρεπε να ξυπναω καθε 3 ώρες.βέβαια παρ ολο την κουραση ολα είναι φανταστικα!!!

με το καλο !!!

[mammycool]

Πολύ συγκινητικές οι εμπειρίες που μοιράζεστε μαζί μας κορίτσια!

Μου δίνετε πολύ κουράγιο, γιατί συχνά αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρουμε και πόσο εύκολα ή δύσκολα θα είναι. Αυτό που μου μένει είναι ότι πρόκειται για μοναδικές στιγμές που αξίζει κάθε μάνα και πατέρας να τις ζήσουν όσο περισσότερο μπορούν. Η κούραση και η αϋπνία που τις συνοδεύουν, είναι απλώς το αλατοπίπερο...

Μακάρι (όπως είπε και η Σάντυ) όλες οι γυναίκες να βιώσουν αυτή τη μαγεία!

Παρεμπιπτόντως, το στιγμιότυπο με τον καναπέ είναι ό,τι πιο τρυφερό έχω ακούσει!

[mammycool]

Πολύ συγκινητικές οι εμπειρίες που μοιράζεστε μαζί μας κορίτσια!

Μου δίνετε πολύ κουράγιο, γιατί συχνά αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρουμε και πόσο εύκολα ή δύσκολα θα είναι. Αυτό που μου μένει είναι ότι πρόκειται για μοναδικές στιγμές που αξίζει κάθε μάνα και πατέρας να τις ζήσουν όσο περισσότερο μπορούν. Η κούραση και η αϋπνία που τις συνοδεύουν, είναι απλώς το αλατοπίπερο...

Μακάρι (όπως είπε και η Σάντυ) όλες οι γυναίκες να βιώσουν αυτή τη μαγεία!

Παρεμπιπτόντως, το στιγμιότυπο με τον καναπέ είναι ό,τι πιο τρυφερό έχω ακούσει!

[mammycool]

Πολύ συγκινητικές οι εμπειρίες που μοιράζεστε μαζί μας κορίτσια!

Μου δίνετε πολύ κουράγιο, γιατί συχνά αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρουμε και πόσο εύκολα ή δύσκολα θα είναι. Αυτό που μου μένει είναι ότι πρόκειται για μοναδικές στιγμές που αξίζει κάθε μάνα και πατέρας να τις ζήσουν όσο περισσότερο μπορούν. Η κούραση και η αϋπνία που τις συνοδεύουν, είναι απλώς το αλατοπίπερο...

Μακάρι (όπως είπε και η Σάντυ) όλες οι γυναίκες να βιώσουν αυτή τη μαγεία!

Παρεμπιπτόντως, το στιγμιότυπο με τον καναπέ είναι ό,τι πιο τρυφερό έχω ακούσει!

[ποπη]

ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟ ΒΑΛΑΤΕ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΜΠΑΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ........ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝ ΚΑΙ Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΗΣΥΧΗ ΜΟΝΟ ΦΑΙ ΚΑΙ ΥΠΝΟ .Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΛΙΓΟ ....ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΜΑΜΙΚΟΥΛ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΚΙΑΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΧΑΡΗΤΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΦΙΛΑΚΙΑ

[ποπη]

ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟ ΒΑΛΑΤΕ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΜΠΑΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ........ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝ ΚΑΙ Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΗΣΥΧΗ ΜΟΝΟ ΦΑΙ ΚΑΙ ΥΠΝΟ .Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΛΙΓΟ ....ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΜΑΜΙΚΟΥΛ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΚΙΑΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΧΑΡΗΤΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΦΙΛΑΚΙΑ

[ποπη]

ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟ ΒΑΛΑΤΕ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΜΠΑΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ........ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝ ΚΑΙ Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΗΣΥΧΗ ΜΟΝΟ ΦΑΙ ΚΑΙ ΥΠΝΟ .Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΛΙΓΟ ....ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΜΑΜΙΚΟΥΛ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΚΙΑΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΧΑΡΗΤΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΦΙΛΑΚΙΑ