Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Πότε αισθανθήκατε την ανάγκη να κάνετε ένα παιδί;Πόσο γρήγορα το αποφασίσατε κ πόσο εύκολο ήταν;

Είμαι στα 24 μπαίνω 2 χρόνια στο mammy και σε ένα περίπου χρόνο παντρεύομαι!

Αγαπώ πολύ αυτά τα πλασματάκια κ θα ήθελα κ τώρα ακόμη να κάνουμε ένα με τον σύντροφο μου που δεν λέει όχι αλλά περιμένουμε,να γίνει ο γάμος μας,να τακτοποιηθούμε σε ένα καινούργιο σπίτι,να..να..να..

Μήπως χάνουμε την ουσιά;Ή να περιμένουμε ακόμη λίγο;;;

Δημοσίευση

Το δικο μου ρολογακι χτυπαει τωρα για τα καλα!!που ειμαι 32,στα 24 που απεκτησα τον γιο μου...δεν χτυπουσε,απλα συνεβη...εννοειτε οτι δεν το μετανοιωσα στιγμη!τωρα ομως που θελω ενα μωρακι με 1000 ειμαι πιο σιγουρη κατασταλαγμενη,και ξερω οτι εχω πολυ περισσοτερη πειρα!Μην ακους κανενα,μην κοιτας λεφτα,σπιτια,και λαγους με πετραχειλια!Αν θελεις ενα παιδακι...τοτε ξεκινα!Φιλια!! :kiss:

Δημοσίευση

Είμαι στα 35, έγκυος στο 1ο μου μωράκι και ... ακόμα δεν έχει χτυπήσει!! :laugh:

Μάλλον είμαι από τους ανθρώπους που πρώτα τους συμβαίνουν τα γενονότα και μετά το συνειδητοποιούν!Είμαστε παντρεμένοι 3 χρόνια, είπαμε να ξεκινήσουμε για παίδάκι(και όποτε έρθει) στα 2 και μετά από μια ατυχία έμεινα έγκυος μετά από ένα χρόνο.Ολα καλά!Είναι μάλλον στον άνθρωπο.

Αν εσείς νιώθετε έτοιμοι, ξεκινήστε!! Να ξέρεις οτι οι συνθήκες δεν είναι ποτέ τέλειες.Πάντα θα θές να κάνεις και κάτι παραπάνω πριν έρθει το μωράκι.Αν είσαι έτοιμη...ΟΛΑ θα γίνουν!! :)

Δημοσίευση

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΡΟΛΟΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ.ΠΑΝΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑ.ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΙΚΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ 1 ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΣΤΑ 26 ΜΟΥ.ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ.ΕΓΩ ΕΧΩ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ.ΔΕ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ ΑΚΟΜΑ. ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ.ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΤΣΙ.Η ΟΥΣΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!!!!!

Δημοσίευση

Καλό είναι να κάνουμε τη ζωή μας και να 'ζήσουμε' πράγματα με τον σύντροφό μας δε λεω..

εγώ όμως και ο άντρας μου- να οι σπουδές -να το φανταρικό- να ο διορισμός μου στο άλλο άκρο της έλλάδας- μείναμε πίσω...και να πως πέρασαν τα χρόνια και διαπιστώσαμε ότι έχουμε πρόβλημα υπογονιμότητας.Τώρα πια στα 34 μόνο με εξωσωματική....και όσο σκέφτομαι ότι όλα εκείνα τα χρόνια πέρναμε και προφυλάξεις....τρομάρα μας...

και τι δεν θα έδινα στον κόσμο για να κάνουμε το παιδάκι μας....

γι'αυτο, μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει.....

η τρέλα με έπιασε όταν έμαθα ότι υπάρχει πρόβλημα βέβαια- έκει μπορώ να πω ότι χτύπησε το καμπανάκι- πες το βιολογικό ρολόι αν θες.

:)

Δημοσίευση

Ανεκαθεν αγαπουσα πολυ τα παιδια....Ομως ποτε δεν ειχα νιωσει οτι ειχε ερθει η ωρα να κανω τα δικα μου......

Πατησε το κουδουνι...ο ανθρωπος που εχω διπλα μου...μες τα ματια του, βλεπω την οικογενεια μου....μακαρι να μας ευλογησει κ ο θεος να τα καταφερουμε...

Δημοσίευση

Konstans έγραψε:

Ανεκαθεν αγαπουσα πολυ τα παιδια....Ομως ποτε δεν ειχα νιωσει οτι ειχε ερθει η ωρα να κανω τα δικα μου......

Πατησε το κουδουνι...ο ανθρωπος που εχω διπλα μου...μες τα ματια του, βλεπω την οικογενεια μου....μακαρι να μας ευλογησει κ ο θεος να τα καταφερουμε...

ωραια το έθεσες- κάποιος πρέπει να στο πατησει το κουδούνι ..συνήθως!

Δημοσίευση

kalispera neni..

tha sumfwnisw me mia kopela pou proeipe oti den isxuei auto..kai ennow pws pote kai kanenas den einai etoimos na kanei paidi erxetai kai ola erxontai apo mona tous!apla meta apo kapoia ilikia kai meta einai koinwnika prepon na kaneis paidi gi auto kai ti simeron imera o mesos oros ilikias twn gunaikwn pou ginonai miteres einai gurw sta 30. pantws an exeis diavasei arketa edw sto forum..ta paidia den erxonati opote ta theleis..etsi skepsou to siga siga na ksekinisete..kai oso pio nea toso to kalutero gia sena alla kai to idio to paidi..

auta apo mena..

Δημοσίευση

Κορίτσια μου,δεν είχα ξεχάσει το θέμα αλλά με την δουλειά το πρωϊ και με τις δουλειές όλο το απόγευμα δεν βρίσκω κ πολύ χρόνο για μαμμυ.Τώρα διάβασα όλες τις απαντήσεις σας κ σας ευχαριστώ.Ειλικρινά,δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από ένα μωράκι!Στις περισσότερες απο εσάς δεν χτύπησε το ρολόι πριν την εγκυμοσύνη.Δεν ξέρω βρε κορίτσια,τι μια τα σκέφτομαι έτσι την άλλη αλλιώς,είναι μια μια μικροεπέμβαση που πρέπει να κάνω το Σεπτέμβη στο στήθος μου για ένα λίπωμα κ πρέπει να περιμένουμε μάλλον κι άλλο.Γενικά,από πάντα μου άρεσαν τα παιδιά κ τώρα που έχω βρει τον άνθρωπο μου κ ήμαστε κ κάθε μέρα μαζί όσο να΄ναι είναι πιο εύκολο.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...