Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια δεν ξέρω τι θα κάνω με την μπουρμουλίθρα μου, αλλά έχει αρχίσει και με ανησυχεί ο φόβος της με τους ξένους και γενικά με άτομα που τα έχει δει αλλά δεν έχουμε πολλές επαφές...

Είναι 15 μηνών και μόλις την πλησιάσει κάποιος εκτός οικογενείας κλαιει με αναφιλητά!!! Μετά από κάμποση ώρα βέβαια συνηθίζει, αλλά με στεναχωρεί η πρώτη της αντίδραση...

Λετε να φταιει ότι έμεινε 21 ημέρες σε θερμοκοιτίδα και της έμεινε καμία φοβία??

Πείτε μου βρε κορίτσια πρέπει να ανησυχώ??

Δημοσίευση

καταρχας μην σε στενοχωρει αυτο..ειναι απολυτα φυσιολογικο για καποια παιδακια να αντιδρουν ετσι..εμενα η δικια μου ειναι μολις 6 μηνων κ το κανει αυτο..δεν φταις εσυ ουτε να νιωθεις ασχημα..θελει απλα τον χρονο της να δειξει εμπιστοσυνη..εγω στη θεση σου δε θα ανησυχουσα..θα το ξεπερασει μονη της..δεν ειναι λυση να την ξεκοψεις απο οσους δεν εχετε παρτιδες ουτε ομως να την πιεσεις να πηγαινει σε αλλες αγκαλιες με το ζορι..θα σου πουν καλυτερα κ οι αλλες κοπελες..

Δημοσίευση

έτσι είναι το κοριτσάκι του κουνιάδου μου, επειδή μένουν και στο εξωτερικό για ένα διάστημα και τα παιδιά δεν έχουν πολλές επαφές με κόσμο αλλά είναι κυρίως σπίτι με τη μαμά και το μπαμπά, η μικρή (κοντεύει δύο) όταν βλέπει ξένο πρόσωπο σε κοιτάει στα μάτια κι αρχίζει το ψευτοκλάμα και καλά "μην τυχόν με πλησιάσεις, δεν σε θέλω!" :) ακόμα κι όταν σε βλέπει για αρκετές μέρες, πάλι δεν θέλει με τίποτα να την πλησιάσεις και τρέχει και κολλάει στη μαμά της... νομίζω ότι κάποια παιδάκια τα πιάνει μια φοβία κατά καιρούς, δεν νομίζω να έχει να κάνει με τη θερμοκοιτίδα, αλλά αν το αντιμετωπίσεις χαλαρά θα το ξεπεράσει μόνη της... τώρα που το σκέφτομαι και η μικρή η ανιψιά μου ήταν κολλημένη στη μαμά της και δεν πήγαινε σε κανέναν απολύτως, ούτε σε άφηνε να την πλησιάσεις, αλλά έχει γίνει μια τσαούσα και γλωσσού που λες είναι δυνατόν;;; :) οπότε μην σε ανησυχεί!

Δημοσίευση

Θα συνηθίσει καρδούλα μου μη στεναχωριέσαι,εσύ απλά να τη βγάζεις έξω όσο πιο συχνά μπορείς κ κυρίως να μη την πιέζεις να πάει κάπου που δε ξέρει..Μάλλον θέλει το χρόνο της να προσαρμοστεί αλλα είμαι σίγουρη οτι θα στρώσει..

Η δικιά μου το ακριβώς αντίθετο..Ξεβράκωτος κ.... :laugh: :laugh:

Απλώνει παντού τα χέρια της να την πάρουν αγκαλιά,γελάει κ χαιρετάει σε όλο τον κόσμο..Αφού ο άντρας μου ανησυχεί,λέει είναι το τέλειο παιδί για απαγωγή... :ohmy:

Δημοσίευση

Στο παιδάκι είναι νομίζω. Και μένα έμεινε κάποιες μέρες στη θερμοκοιτίδα αλλά με τους αγνώστους τα πάει μια χαρά. Απλώνει και χέρια να τον πάρουν. Γνώμη μου είναι να μην το πιέσεις καθόλου και να σε "χορταίνει" όσο το δυνατόν πιο πολύ για να νιώθει ασφάλεια. Θα το ξεπεράσει με τον καιρό.

Δημοσίευση

Αχ κορίτσια μου σας ευχαριστώ πολύ!!!

Να σας ζήσουν τα μωράκια σας, καλή λευτεριά στα κοριτσάκια που είναι εγκυούλες και με το καλό όσες προσπαθούν!!!

mummidy η μπουμπού σου είναι μια γλύκα!! φτου φτου φτου!! χαχαχα πάει παντού ε??? και την δικιά μου έτσι θα την ήθελα, δεν με νοίαζει όμως αν είναι θέμα χαρακτήρα και όχι θέμα φοβίας ή κάτι άλλου...

Αγορομαμάδες... τα αντράκια σας θα γίνουν καρδιοκατακτητές!!! Κάνουν από τώρα προπόνηση για να πολιορκούν τις γυναίκες και είναι κοινωνικοί!! Αν πέσουν στην δικιά μου επάνω πολύ φοβάμαι οτι θα τους πάρει από τα μούτρα... :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Πάντως δεν σας κρύβω ότι μέχρι να το ξεπεράσει θα με ανησυχεί λίγο... γιατί μεγαλώνει με απίστευτη αγάπη, φροντίδα και αφοσίωση και με παραξενεύουν οι ανασφάλειες της.... Δεν την πιέζω ποτέ να πάει κάπου που φοβάται, και πάντα την έχω αγκαλίτσα και την φιλάω, της μιλάω, της εξηγώ ότι δεν πρέπει να φοβάται γιατί όλα είναι οκ, αλλά εκείνη κλαίει με απίστευτο παράπονο... και εχω και τον χαζομπαμπά της να μου λεει "η Θερμοκοιτίδα φταει... φοβάται μην μας ξαναχάσει..." και παθαίνω χειρότερο λαλα εκεί...

Δημοσίευση

ΚΑΤΚΑΤ έγραψε:

Κι εμενα τα ιδια κανει μην ανησυχεις, θα το ξεπερασουνε πιστευω!

Μακάρι κοριτσάκι μου... μακάρι..

Εντωμεταξύ να σας πω να γελάσετε τώρα... εγώ είμαι γενικά έξω καρδιά, ο μπαμπάς της είναι μετρημένος και αρκετά συγκρατημένος... Επειδή λοιπόν η μικρή μας είναι αντίγραφο του μπαμπά της στην εμφάνιση τον κράζω ότι και στον χαρακτήρα από εκείνον πήρε και τίποτα δεν του άφησε πια... ;)

Δημοσίευση

...η κόρη μου πήγαινε παντού!

Ο μικρός τώρα, εεε.. είναι μαμάκιας! παέι, διστακτικά, αλλά

κλαίει και τσιρίζει κοιτάζοντας με σαν να θέελι να πει

"Μαμά πάρε με!!! δεν θέλω αλλη αγκαλιά!!!!"

Δημοσίευση

bell έγραψε:

...η κόρη μου πήγαινε παντού!

Ο μικρός τώρα, εεε.. είναι μαμάκιας! παέι, διστακτικά, αλλά

κλαίει και τσιρίζει κοιτάζοντας με σαν να θέελι να πει

"Μαμά πάρε με!!! δεν θέλω αλλη αγκαλιά!!!!"

Ο ζουζούνος μου... και κλαίνε σπαρακτικά.... :(

Τελικά νομίζω καλά κάνω και κράζω τον άντρα μου... από ότι βλέπω είναι θέμα χαρακτήρα... γονιδιακό..

Δημοσίευση

Λοιπον ο γιος μου...παρε κοσμε...πηγαινε παντου και σε ολους,και μεχρι τωρα ειναι κοινωνικοτατος!Εγω οταν ημουν μικρουλα,μολις χτυπαγε το κουδουνι του σπιτιου ετρεχα πανικοβλητη,με τρελο κλαμα απτον φοβο!Δεν μπορουσαν να με ηρεμησουν!Τι να πω ειναι στο παιδι.

Δημοσίευση

MHN ANISIXEIS EINAI STHN HLIKIA TOU AYTO POU EGDILONEI ....ARXIZOUN OI NTROPES .

PANTOS O DIKOS MOU MEXRI TORA PIGENE PANTOU MA PANTOU KAI GELOUSE SE OLOUS AKOMA KAI 2 DEYTERA NA TOUS PROTO EBLEPE .

EXEI TORA 1 MHNA PO KANEI NTROPES .DEN KLEEI FUSIKA ALLA STOUS ENTELOS KSENOUS POU TOU MHLANE BAZEI TA XERAKIA TOU STO PROSOPO KAI KRIBETE .META APO 10 LEPTA TO KSEPERNAEI FUSIKA .

ME AYTOUS POU GNORIZEI APO TOTE POU GENNITHIKE MAZEUTIKE LIGO KAI DEN APLONEI ME TO POU TOUS DEI XERIA GIA AGALIA ,PERIMENEI 10 LEPTA NA TOUS SINITHISEI .META KOLAEI KAI KANEI AGALITSES .

Δημοσίευση

Χμμμ νομιζω πως ειναι θεμα χαρακτηρα.. δεν ξερω αν παιζει τοσο μεγαλο ρολο η ενθαρρυνση η δικη σου να γνωρισει καινουρια ατομα και δε νομιζω να φταιει η θερμοκοιτιδα. Ο δικος μου ενω ειναι τρομερα κοινωνικος, γελαει σε ολο τον κοσμο, χαιρεταει κλπ δεν παει ευκολα σε "ξενες" αγκαλιες. Στην αρχη γελαει, χαιρεταει κανει λιγο κουκου τζα με τα χερακια του αλλα για να παει αγκαλια στον αλλο που εχει δει για 1-2η φορα του παιρνει πολυ ωρα.

Δημοσίευση

bembini έγραψε:

και εμένα όποιον βλέπει για πρώτη φορά κλαίει αλλά νομίζω ότι αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει στα παιδάκια και όχι γονιδιακό

Για ένα παιδάκι 4 μηνών οκ το καταλαβαίνω, αλλά η δικιά μου είναι 15 μηνών και το κάνει ακόμα... γιαυτό και έχει αρχίσει να με προβληματίζει...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλή επιτυχία κορίτσι μου για τον διαγωνισμό, μου έχει πει μια γνωστή μου αν εννοεί το ίδιο πως είναι λίγο δύσκολος διαγωνισμός.  Εγώ κορίτσια προσπαθώ να πείσω τον άντρα μου να πάμε διακοπές για τους λόγους που σας είχα πει. Το κατάλαβε αλλά το θέμα είναι πως δεν είχε δηλώσει άδεια και δεν ξέρει αν θα του δώσουν τώρα. 
    • Κορίτσι μου σταμάτα να το εσωτερικευεις και να μαζεύεις ενοχές. Ήσουν σε μία μακροχρονια σχέση που έληξε, γιατί ο φίλος σου έφυγε χωρίς εξήγηση και ήταν καθοδηγουμενος απ τους γονείς του. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Θα έπρεπε όλοι σας να αισθάνεστε ανακούφιση που γλιτώσατε από αυτόν τον άνθρωπο και το περιβαλλον του, που μόνο προβλήματα σου δημιουργούσε. Και οι γονεις σου, δεν καταλαβαινω γιατι απογοητευτηκαν, αντί να φτυνουν τον κορφο τους που το κοριτσι τους γλιτωσε απο ολα αυτα; Θα έπρεπε να είναι κοντά σου να σε στηρίζουν, κι οχι να αναρωτιουνται το γιατί και να νιωθουν στενοχώρια και ντροπη που δεν τους μιλούν οι απαράδεκτοι "συμπεθεροι". Λίγο εγωισμό δεν εχουν;  Τωρα, σ αυτα που ρωτάς, όλα τα έχουμε δει, όλα έχουν συμβεί. Για τους άντρες είναι το πιο απλό να χωρίσουν και να το ρίξουν στην γυναίκα. Ο πιο ανέντιμος και ανωδυνος τρόπος. Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι ψεύτες, η ζωή το έχει αποδείξει πολλές φορές. Μόλις δουν τα σκούρα ή τα ζόρια, την κανουν μ ελαφρα. Σε σχέση χρονων, σε εγκυμοσύνη, με μωρά παιδιά...αν καθεμια μας αρχίσει να εξιστορεί, δεν μας φτάνει το φόρουμ. Το ξέρουν ότι σε πονουν,  αλλά δεν έχουν κότσια να πάρουν την ευθύνη. Ο τύπος λοιπόν τώρα δεν σήκωσε το τηλέφωνο, επειδή δε μπορεί τα δράματα. Τον ξεβολευεις. Ξέρει τι θα του πεις και δεν θέλει ούτε να σε παρηγόρησει, ούτε να εξηγήσει, ούτε να ξαναγυρίσει. Είναι πολύ λίγος γι αυτό που σου έχει κάνει. Ή έχει πέσει μεγάλη πλύση εγκεφάλου απ την οικογένεια του που δεν σε θελει ή αποφάσισε κάλλιο αργά παρά ποτέ οτι δεν θέλει να πάρει ευθύνες οικογένειας και παιδιού ή υπαρχει άλλη. Κατά την πολύ ταπεινή μου άποψη, κάτι απ τα τρία συμβαίνει.  Θα το μάθεις αργά ή γρήγορα. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ηλιον, ιδιαίτερα στη μικρή κοινωνία που ζείτε. Και θα ρθει η μέρα που θα πάρεις την μικρή σου "εκδικηση" με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να είσαι σίγουρη. Αν όμως τολμήσει να σε ξαναπλησιασει, δεν πρέπει να είσαι εκεί γι αυτόν. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσεις. Και θα το κερδίσεις με ψυχοθεραπεία κι ενδυνάμωση του εαυτού σου ( μπράβο, μπράβο και παλι μπράβο που ξεκίνησες να μιλάς!). Οταν πια δεν θα τον εχεις αναγκη. Οι άντρες το ξέρουν πως οι γυναίκες είμαστε ευάλωτες, επειδή ακριβώς μεγαλώνουμε μ αυτή την απίστευτη κοινωνική πίεση για αντρα- αποκατάσταση - οικογένεια. Και λόγω αυτού φορτωνομαστε και ολα τα άγχη να κρατησουμε την στραβή σχέση με οποιο προσωπικό κόστος.  Για να ρθω και στο τελευταίο που ρώτησες κάποια στιγμή, πού ήσουν εσυ; Ήσουν μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση που δεν έδειχνε σημάδια ή που κακώς τα αγνοούσες. Τώρα λοιπόν, θα μάθεις να μην αγνοείς τα σημάδια, αν υπάρχουν, και να μην δένεις την ύπαρξη σου με έναν άντρα. Παντα θα πρεπει να εχεις μια αυτονομια. Θα προσπαθήσεις να αποφυγεις άτομα που δεν είναι κοντα σου με τον τροπο που σου ταιριαζει. Θέλει δουλειά με τον εαυτό σου κ εσωτερικό ψάξιμο. Το λέω κ για μένα και για όλους. Κανεις μας δεν είναι πανσοφος ούτε εχει το αλαθητο. Ουτε φυσικα ειμαστε στο μυαλο των συντροφων μας. Βγάλε λοιπόν απ το νου σου ότι πέταξες στα σκουπίδια τον κόπο τόσων χρόνων, γιατί εσύ ήσουν εκεί και προσπαθούσες με όλες σου τις δυνάμεις. Κάποιος άλλος εγκατέλειψε το πλοίο νομίζω, ανεξηγητα. Συνέχισε την προσπάθεια σου, προσπάθησε να μην τον ξανακαλεσεις ούτε αυτόν, ούτε κοινούς φίλους. Δεν σε βοηθάει να πας παρακάτω. Όσο μπορείς. Σιγά σιγά. Πονάει. Η συνηθεια έχει μεγάλη δύναμη. Αλλά θα έρθουν καλύτερες μέρες. Κάνε τα σχέδια της επόμενης μέρας στη ζωή σου, στο σχολειο σου, στον νέο τόπο που θα σε καλέσουν. Εύχομαι να προσληφθεις απ την Α φάση!!;) και να τα αφήσεις όλα πίσω σου. Συγγνώμη για το κατεβατό...
    • Και εγω με προγεστερονη και 2 μερες μετα ου την ξεκινησα, αδιαθετησα! Τι γινεται ρε κοριτσια; Εχει συμβει σε καμια;  Ο γιατρος μου ειπε να τα κόψω, αλλά τελικα τι θα γινει με την κυστη; Σιγα μην εφυγε με 2 μερες χαπια ωστε να ξεκινησω ενεσεις..
    • Κοριτσια μου γλυκα καλησπερα ελπιζω να ειστε καλα. Τι κανουν τα μπεμπακια σας;; Δεν προλαβα να σας διαβασω με την ησυχια μου γιατι ηρθαμε Θεσσαλονικη για να συμμετασχω σε εναν διαγωνισμο για δικαστικους υπαλληλους. Σημερα γυριζουμε Πατρα. Καναμε το πρωτο μας ταξιδι με τον μπεμπακο ειναι τοσο καλος. Ειδα για το θερμος που λεγατε και γω ακριβως το ιδιο με εσας κανω και καθε δευτερη μερα βαζω νερο με ξυδι για μαζευει αλατα καμια φορα. Και απο την πολλη απολυμανση που ριχνω σε ολα βραστο νερο εχω χιλιοκαψει τα χερια μου γιατι ολο και λιγο νερο πεφτει πανω μου σαν χαζη και γω. 
    • @Naty_Ναι το ξερω με εχει πιάσει ανυπομονησία πάλι ενω έλεγα δε θα κάνω νωρίτερα. Εκει ναι Πέμπτη Παρασκευή θα κάνω ενα!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...