Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ACTIVE MEMBER - ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ (LYRICS)

Φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη,

τ' αγρια πετούμενα δε βρίσκουν πηγή,

δεν αντέχω της βολής τη σιγή.

Και δω απ' τον τόπο που έζησα τη φυγή,

ρίχνω αλάτι στη βαθιά τους πληγή,

τάζομαι πρόσφυγας και σε καλό να μου βγει.

Γυρνάω στον κόσμο, πουθενά δε βλέπω ξένο όπου μένω.

Γυρνάω πίσω και από όποιον συναντήσω, μαθαίνω.

Δίνω, παίρνω, ανασαίνω από τα χρώματα, πληθαίνω,

από τ' αρώματα μαγεύομαι και ταξιδεύω.

Γυρεύω για όλους μας το ίδιο όμορφο στέγαστρο,

φτιάχνω φωτιά για όποιον θέλει κόσμο αταίριαστο.

Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς,

λυτρώνω μάνες και γιους.

Κάνω τη γλώσσα μου την πορφυρένια, ατόφιο μολύβι·

και τη ψυχή μου ένα απέραντο από στίχους καλύβι.

Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη.

Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι.

Πάρε τα όχι και ξεκούρνιασε από αυτή τη γωνία

που στο κουφάρι σου πετάξαν τα κλεμμένα μ'αφθονία,

άρνησή μου στομωμένη (πυρωμένη), λύσου καημένη,

γίνε κλωστή στην ανέμη τυλιγμένη

να σου δώσω μια, να γυρίζεις για πάντα και πάντα

να σου φυσάω πρίμα, κράτα μου αγάντα

μέχρι να βρούνε απάγκιο όσοι ζουν σε φυγή.

Καινούρια αρχή και σε καλό να τους βγει.

Σε καλό θα μου βγει κι ας τρίξουν οι σκαρμοί μου.

Έχω μαζί μου, σ' αυτό το σάλεμα που κάνεις ψυχή μου,

την αυταπάρνησή μου, το μαγικό ραβδί μου,

κάνω τ' αδύνατα να ξεπερνάνε τη φωνή μου.

Τιμή μου, λίγα μου βήματα σκίζουν τη λάσπη.

Πάρε τα χνάρια μου αντί για χάρτη

και στα μπαγκάζια σου μη στριμώξεις ντροπή,

ούτε σιωπή.

Υστερόγραφο: δε πιστεύω στη τύχη.

Όταν τα ψέμματα πεθαίνουν, γεννιούνται ωραίοι στίχοι

και γλυκαίνουν το μίσος στους ιχνανθρώπους

ή τους πετάνε για πάντα μες στους πανέρημους τόπους.

Λόγια κρυμμένα μου, θρυμματισμένα μου

κάνατε απόσβεση σε όσα είχα μέσα μου.

Σύξυλη η μπέσα μου μπροστά στη βρώμικη ιστορία,

μύθος απέθαντος και ωμή αλληγορία.

Περιγελάστε με, δειλοί, ξεχάστε με,

πλέξτε με φιτίλι και ανάψτε με·

μέσα στην πλάνη σας ένα όνειρο ατόφιο θα εκραγεί

Δημοσίευση

Τον καιρό των ανέμων

σε μιαν άλλη εποχή

να πετάς σ' είχα δει

με φτερά ραγισμένα

Τον καιρό των ανέμων

μεθυσμένη βροχή

είχες πέσει στη γη

για να ζήσεις μ' εμένα

Τον καιρό των ανέμων

σ' αγαπούσα πολύ

και κανείς μη σου πει

πως δεν ήσουν για μένα

της ψυχής μου γαλάζιο

μεταξένιο πουλί

ακριβή μου γιορτή

δυο ζωές, σώμα ένα

Η εποχή των ανέμων

έχει αλλάξει καιρό

μόνο εγώ λαχταρώ

το δικό σου σημάδι

Της φυγής σου το χάδι

αγκαλιά το κρατώ

πεινασμένο μωρό

με ξυπνάει κάθε βράδυ

Τον καιρό των ανέμων

σ' είχε φέρει η σιωπή

και κανείς δεν μπορεί

να σε πάρει από μένα

Δημοσίευση

Τι σε μέλλει εσένα σκόρπια μου ψυχή

που εγώ τον πόνο μου έκανα νησί

να σπέρνει ο ήλιος πάνω μου φωτιά

και τ' άστρα μοναξιά

Πεθύμησα ένα σύννεφο

βροχή να πιω κι ουρανό

Θάλασσα ζωή χρόνια περιμένω

πλοίο κουρσεμένο σ' άγονη γραμμή

θάλασσα ζωή με πανιά σχισμένα

και κουπιά σπασμένα πάρε με μαζί

Τι σε μέλλει εσένα άδεια μου καρδιά

κι αν αγαπώ παράξενα παιδιά

που κρύβουν στο φιλί τους προσευχή

της μάνας τους ευχή

Πεθύμησα ένα σύννεφο

βροχή να πιω κι ουρανό

Θάλασσα ζωή χρόνια περιμένω

πλοίο κουρσεμένο σ' άγονη γραμμή

θάλασσα ζωή με πανιά σχισμένα

και κουπιά σπασμένα πάρε με μαζί

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...