Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα κορίτσια...όπως καταλαβαίνεται πλησιάζει η πολυπόθητη μέρα..έχω ακόμη 5 εβδομάδες το πολύ. Στην προηγουμενη γέννα με έβαλαν με πρόκληση τοκετου καθώς έλεγαν ότι ειμαι έτοιμη. Τώρα όμως έχω κάτι πονάκια που δεν ξέρω αν σημαίνουν επερχόμενο τοκετό...πονάει συνέχεια η κοιλιά μου κάτω χαμηλά, μια ενοχληση συνεχόμενη που σταματάει όταν ξεκουράζομαι.Πήγα να καθαρίσω το τραπέζι με τις καρέκλες και με έπιασε πονος περιόδου και αυτή η ενοχληση χαμηλά στην κοιλιά αλλά και στη μέση...όλα αυτά απο χθες το απόγευμα που είχα κάτι τρεξίματα με τον μικρό στου γιατρους. Μπορει όλο αυτό να σημαίνει ότι πλησιάζειι ή απλώς λέτε να είναι απο την κουραση; Εσείς τι σημάδια είχατε πριν γεννήσετε;; οι εμπειριες σας θα με διαφωτίσουν!!:)

Δημοσίευση

καλημερα! με το καλο και μ'ενα πονο σου ευχομαι! εγω γεννησα και τα δυο με καισαρικη αλλά στο δευτερο με επιασαν πρόωρα πονοι οι οποιοι σταματησαν με ορο απο το μαιευτηριο. αυτο που ενιωθα εγω εκτος απο τις συσπάσεις που τις ειχα σε όλη την εγκυμοσύνη ήταν πονος στο στομάχι ο οποιος ερχοταν και εφευγε. εγω νομιζα ότι ειχα παθει καμμια γαστρεντεριτιδα και πηρα τη μαια τηλ να τη ρωτησω τι να φαω :lol: . αυτη μου ειπε πια γαστρεντεριτιδα? συσπασεις της μητρας ειναι και αυτοι οι πονοι ελα γρηγορα στην κλινική. και καλα που πηγα. καμμια φορα λοιπον αισθανεσαι τις συσπασεις στο στομαχι γιατι αντανακλαται ο πονος. τωρα για την ενοχληση χαμηλα στην κοιλια σου δε νομιζω αλλά η μεση απ'ότι ξερω ειναι σημαδι ότι η ωρα πλησιάζει. τι θα κανεις αγορακι ή κοριτσακι??

Δημοσίευση

Αγοράκι έχω κι αυτή τη φορά!:) Με αυτά που λες διαπιστώνω ότι κάθε γυναίκα το βιώνει τελείως διαφορετικά και δεν μπορείς να ξέρεις εν τέλει τι γίνεται...ουφ...εν τω μεταξύ αυτός ο μήνας είναι ο χειρότερος..γυρνάω ξαναγυρνάω μεσα στη νύχτα, πονάω...δεν πονάω..ειμαι καλά...δεν είμαι καλα...τρελα!!!!:)

Δημοσίευση

Καλημερα και με το καλο!!Εμενα εγιναν ολα ακριβως οπως μου τα ειχε περιγραψει η μαια-κολλητη μου.Γεννησα μια μερα μετα την πητ.Ενα βραδυ πριν ειδα λογο αιμα, ηταν λεει απο τον τραχηλο και ειναι το πρωτο σημαδι οτι η διαδικασια του τοκετου θα ξεκινησει μεσα στο επομενο 24ωρο...και ετσι ακριβως εγινε σχεδον 2ο ωρες μετα απο αυτο αρχισαν τα πρωτα 10λεπτα πονακια...πηγαμε στο μαιευτηριο και μετα απο λιγο μου εσπασαν τα νερα!!!

Παντως αυτοι οι πονοι που νιωθεις πρεπει να ειναι προπαρασκευαστικες συσπασεις...καλο θα ηταν να καθεσαι η να ξαπλωνεις αν σε πιανουν τετοια πονακια...ετσι τουλαχιστον με ειχαν συμβουλεψει γιατρος και μαια!!

Δημοσίευση

Γειά σου Τυρογαριδάκι!!!

Λοιπόν , εμένα οι συσπάσεις μου ήταν χαμηλά στην κοιλιά μου και σαν πονάκια περιόδου!Αν συνεχίζονται για μία ώρα τουλάχιστον και τις αισθάνεσαι ανά πεντάλεπτο ή λιγότερο,επικοινωνείς με το γιατρό σου...

Επειδή εσύ όμως ακόμα δεν γεννάς , αυτό που αισθάνεσαι πιθανότατα είναι οι λεγόμενες ψευδοσυσπάσεις....Είναι δηλαδή συσπάσεις χωρίς κίνδυνο.

Για να καταλάβεις αν είναι ψευδείς,κάνεις ένα ζεστό ντουζάκι και ξεκουράζεσαι.Οι ψευδείς σταματάνε μετά το ντούζ!!! ;) Τόσο απλά!!!

Με το καλό και με έναν πόνο να κρατήσεις και το δευτερο αγοράκι σου αγκαλιά!

Δημοσίευση

tirogaridaki με το καλό το δεύτερο μωράκι σου!εγώ την 38η εβδομάδα είχα αυτούς τους πόνους που λές και τρομερή κούραση.Παρόλα αυτά γέννησα την 39η εβδομάδα καθώς το βράδυ είδα την γνωστή βλέννη και αμέσως ξεκίνησαν οι πόνοι όπου μετά απο 11 ώρες γέννησα τον μπεμπάκο μου!όλα σχετικά είναι για την κάθε μία θα σου συνιστούσα πάντως ξεκούραση,ξεκούραση,ξεκούραση!

Δημοσίευση

tirogaridaki κι εγώ νοιώθω αυτό τον πόνο που περιγράφεις και είναι συνεχόμενοε........σαν να θέλω να αδιαθετήσω..........δεξιά και χαμηλά πονάω.........

Και δυσκολεύομαι να γυρίσω στο κρεβάτι και κάποτε να περπατήσω.....δεν ξέρω τι είναι αλλά δε νομίζω να ναι συσπάσεις.......

Αλήθεια γιατι δε γράφεις στα μωράκια Μαίου???????ΠΑΝΜΑΙΑΚΟΣ 4..........

Δε μας καταδέχεσαι?????????

Δημοσίευση

Εγώ είχα πόνους από κάτω, ένιωθα κάτι σαν τσιμπίματα και επίσης το προηγούμενο βράδυ πριν γεννήσω ένιωθα σαν να πέφτουν κοτρόνες στην μέση μου, πονούσα κι εγώ σαν σε περίοδο και επίσης το πρωϊ που ξύπνησα κρύωνα πολύ, και ήταν 17 Ιουλίου. Δεν ξέρω αν σε βοηθάω αλλά νομίζω ότι η κάθε μια έχει να πει και κα΄τι διαφορετικό το οποίο τελικά μπορεί να σε μπερδέψει αντί να σε βοηθήσει

Δημοσίευση

Γιατί νομιζα ότι είχε να κάνει με μαίες...!!!χαχαχαχαχαχα...:) Δεν είχα μπει καν στον κόπο να το διαβάσω και να καταλάβω περι τίνος πρόκειται!

Πάντως η αλήθεια είναι πως θέλω να μου πάνε όλα φυσιολογικά. Θέλω κι εγώ να δω τη βλέννη και να μου σπάσουν τα νερά κτλ κτλ...δε θέλω να πάω και να μου πουν πάλι γεννάς και να με βάλουν μέσα για να μου σπάσουν οι ίδιοι τα νερά. Θέλω να βιώσω όλο αυτό το γλυκό άγχος της αναμονής ειδικά όταν θα σκουπιστώ και θα δω το ροζ...ή μου σπάσουν ξαφνικά τα νερά...!!Πολύ θα το ήθελα!!!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

φανουλα μου,πλησιαζει το νινι σου ε???

αχ κι εγω τις ιδιες αγωνιες εχω..καθε βραδυ βλεπω στον υπνο μου οτι παω να γεννησω και τελικα δεν γενναω τη μια,δε βρισκω το γιατρο την αλλη,ταχα ειμαι ολογυμνη και με διωχνουν,η μου λενε να παω στη θεσσαλονικη γιατι δεν κατι δεν παει καλα και δεν μπορουν να με ξεγεννησουν,ολο κατι τετοια βλεπω με εχει φαει το αγχος..

ασε που η κοιλια μου αρχισε να "χαμηλωνει" και μαλλον θα γεννησω σχετικα γρηγορα μου λενε και εχω φρικαρει με ολα!!!

να πανε ολα καλα ευχομαι σε ολες μας,πανω απόλα!!!οπως και να ερθει το μωρο,ας ειναι γερο,παναγιτσα μου!!

δε μου λες,ο δικος σου πηρε θεση???εμενα ακομα στριφογυριζει απο δω κι απο κει..

Δημοσίευση

Γεια σου Αλεξανδρα μου!!:) Ασε..να μην πω για τα δικά μου όνειρα!!! κι εγώ όλο ετοιμάζομαι να γεννήσω αλλά όλο ο γιατρός μου λέει ότι έχουμε καιρό ακόμη..!!

Ναι ο δικός μου έχει πάρει θέση και μάλιστα με ενοχλεί απιστευτα αυτό..νιώθω έντονο βάρος χαμηλά και ταυτόχρονα νιώθω ανάγκη για τουαλέτα!!Αλλά κουνιέται συνέχεια και ο δικός μου...:) δεν κάθεται ήσυχος!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι. 
    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...