Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΥΠΕΡΟΧΟ ΘΕΜΑ...ΜΠΡΑΒΟ!!! ΕΓΩ ΘΑ ΕΣΤΕΛΝΑ ΣΤΗΝ ΝΟΝΑ ΜΟΥ... ( Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΙ ΝΟΝΑ ΤΕΛΩΣ ΠΑΝΤΩΝ) ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ 17 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΕ ΒΑΦΤΙΣΗ... ΣΥΓΧΗΣΤΗΚΑ ΠΑΛΙ... ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΘΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ....

Δημοσίευση

βασικα θα εστελνα σε ενα ξαδερφο μου που στην ουσια δνε ειμαστε πραγματικα ξαδερφια απλα η αερφη του πατερα μου ειχε παντρευτει καποιονπου ηταν ο αντρας φιλης της η οποια πεθανε και παρακαλεσε τη θεια μου να προσεχει τα παιδια της , τοτ ο Βασιλης ηταν 4 και ο Βαγγελης μολις ειχε χρονισει .Μεγαλωσαμε σαν καλυτερα απο ξαδερφια τα αγαπουσα αυτα τα παιδια και παρολο που δεν ειχαμε συγγενα εξ αιματος .Ολη μου την εφηβεια ειμασταν μαζι δυστυχως ο πατερας του ηταν πολυ κακος χαρακτηρας φαιροταν ασχημα στη θεια μου ακομα και τα αρρστησε απο καρκινι εκεινη αυτος δεν την προσεχε , ο γατρος θυμαμαι ειχε πει οτι πρπει να τρωει λαχανικα και εκεινος δεν της εδεινελεφτα την προσεχε η μαμα μου και μια μερα πηγε ο Βασιλης με τα λεφτα απο το κουμπαρα του και της πηρε φασολακια .Τετοιο παιδι ηταν ο Βασιλης .Στα 17 μου η θεια μου πεθανε ο Βασιλης τοτε μου ειπε οτι εχανε για δευτερη φοτα τη ΜΑΝΑ και τωα ποναγε πιο πολυ , δνε μπορω να ξεχασω εκεινη ην ημερα ουτε το καλμα του μικρου που μολις τοτε ηταν 11 ετων αδικο ε ; Ο πατερας τους κακος , για λογους περουσιακους και ηλιθιους μα ξεκοψαν και τον ειδα αργοτερα γιακανενα χρονο .Στα 29 μου οταν πηγα το προσκλητηριο γαμου στη νονα μου συναντηθηκα τυχια με ενα πανεμορφο παλικαρι τυχια περναγε απο εκει βλεπετε ο πατεαρς τους ειχε ξανα παντρευτει και αυτα εμενα μονα τους πεσαμε στην αγκαλι ο ενας του άλλου και απλα κλαιγαμε .

Ξαναχαθηκαμε οτα εκεινος εφυγε δνε ξερω γαι που καιμετα απο 5 χρονια μολις ειχα γεννησει χτυπησε η πορτα και ειδα μπρστα μου ενα κουρασμενο αντα μεσα σε τοσα λιγα ρονιακαι ειχε γερασει .Εμαθα οτι συζουσε με μια κοπελα γαλλιδα και ηταν και εκεινη εγκυος σπανια περιπτωση ειχε η κοπελα δικερη μητρα του ειεπ α προσεχει και επικοινωνουσαμε μεχρι που παλιτον εχασα .Τον μικρο εχω α τον δω απο τοτε μετα στοχρονο της θεια μου δνε ξερω καν πως ειναι .Τη θα εβαζα στο πακετο ; μια φωτογραφια που εχουμε μικρα και τοσες αναμνησεις .....

Δημοσίευση

εγω θα εστελνα στην αδερφη μου και θα της ελεγα συγγνωμη για οσες φορες εχω απαντησει στην ερωτηση ποσα αδερφια εχω...οτι εχω μονο εναν αδερφο!

μεσα θα της εβαζα...χμ...ενα χαρτακι οπου θα εγραφα το ονομα της αλλα επιθετο θα εβαζα αυτο που κανονικα θα επρεπε να εχει και οχι της μητερας της!

Δημοσίευση

Εγώ νομίζω θα έστελνα πακέτο σε μια δασκάλα ζωγραφικής που είχα μικρή και στην εφηβεία μου την είχα πρότυπο. Έχω να τη δω νομίζω από το 1995 και έκτοτε έχω χάσει τα ίχνη της. Στο πακέτο θα έβαζα έναν από τους πίνακες που είχα ζωγραφίσει όταν πήγαινα κοντά της.

Δημοσίευση

τωρα που το καλοσκεφτομαι θα εστελνα ενα πακετο στην αγαπημενη μου πεθερουλα που μου εχει σταθει ενα μεγαλο ευχαριστω και μεσα θα εβαζα ισως μια καρτουλα που θα ελεγε ενα σου χαδι τα λεει ολα

Δημοσίευση

Αχ mama-xina έξυσες μεγάλη πληγή.

Θα σου πω μόνο ότι από τον καιρό που ξεκίνησε αυτή η εκπομπή περιμένω με λαχτάρα να χτυπήσει η πόρτα μου και να μου πουν ότι έχω πακέτο. Κάθε φορά μάλιστα που χτυπάει το κουδούνι χωρίς να περιμένω κάποιον, με το που το ακούω αυτό σκέφτομαι πρώτα : Βρε λες?

Το ξέρω ότι ακούγετε γελοίο αλλά έτσι είναι. Δεν θα πω αν δεν σας πειράζει από ποιον περιμένω πακέτο, απλά θα πω ότι πολύ θα ήθελα να παραλάβω εγώ ένα. :(:(:(

Δημοσίευση

Θα εστελνα πακετο στον αγνωστου διαμονης, οικογενειακης καταστασης και υπαρξης ισως, πεθερο μου...

Στο πακετο θα εβαζα την απο 40 χρονια πριν ασπρομαυρη φωτογραφια του και μια του αντρα μου αγκαλια με το γιο μας σημερα...

Η ομοιοτητα μεταξυ τους ειναι απιστευτη (μουρη - φωτοτυπια) κατα τη γνωμη μου!

Πολυ θα ηθελα να μαθω γιατι δεν επικοινωνησε με το παιδι του ποτε (ηταν 2 μηνων ο Γιωργος οταν αυτος εφυγε...), και αν ο αντρας μου εχει αδερφια.

Δημοσίευση

τι τραβαμε και εμεις βρε κοριτσια!

αν επρεπε να παραλαβω πακετο...θα ηθελα να ηταν απο τα παιδια του πατερα μου που δεν εχω γνωρισει ποτε!που δεν ξερω ουτε το ονομα τους

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...