ΠΩΣ ΘΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΛΑΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΜΑΤΑ ;

[ARSIS]

Έχω μια κορούλα 16,5 μηνών η οποία θηλάζει ακόμα. Δεν έχει πιει ξένο γάλα εκτός από ελάχιστα γεύματα στην αρχή. Αισθάνομαι και ξέρω ότι σιγά σιγά πρέπει ο θηλασμός να κοπεί και να συνεχίσει με ξένο γάλα. Ωστόσο νιώθω ανίσχυρη και φοβισμένη μπροστά στον σκόπελο του να της το αρνηθώ και μιλάω για σκόπελο λόγω της ηλικίας του παιδιού αφενός και λόγω της συναισθηματικής της εξάρτησης αφετέρου: έχει νοσηλευτεί μέχρι τώρα 2 φορές και ο θηλασμός την στήριξε πολύ ψυχολογικά. Ενώ τον τελευταίο καιρό θήλαζε μόνο πρωί βράδυ και μέσα στην νύχτα, αρρώστησε αρκετές φορές τον χειμώνα και άρχισε πάλι να θηλάζει μέσα στην ημέρα, όταν π.χ. είχε γαστρεντερίτιδα και δεν μπορούσε να φάει τίποτα άλλο. Επίσης όταν γυρνάω από την δουλειά το ζητάει επίμονα. Εννοείται ότι έχω καιρό που προσπαθώ με το ξένο γάλα αλλά δεν το θέλει με τίποτα. Και ενώ το ήπιε 3 φορές (στο βραδυνό γεύμα) και αναθαρρήσαμε εν συνεχεία έκοψε τελείως το μπιμπερό! Να σημειώσω εδώ ότι το βράδυ πριν κοιμηθεί θήλαζε και συμπλήρωνε με μπιμπερό με δικό μου γάλα. Τώρα δεν θέλει ούτε το μπιμπερό! Η μικρή έχει καλό χαρακτήρα και είναι υπάκουη. Το να της πω όχι σε κάτι και να είμαι κάθετη δεν με δυσκολεύει και είναι κάτι που έχει ενταχθεί εδώ και καιρό στην καθημερινότητα μας. Ωστόσο το να της πω όχι σε αυτό είναι πολύ διαφορετικό και αυτό είναι που με μπερδεύει. Είναι κάτι που είναι άμεσα συνυφασμένο με την σχέση μας, κάτι που το θυμάται με το που με βλέπει. Πώς θα της το αρνηθώ χωρίς να αισθανθεί ότι την απορρίπτω, χωρίς να αισθανθεί πληγωμένη; Πώς μπορεί ένα παιδί στην ηλικία της να καταλάβει ότι πρέπει να το κόψει; Θέλω να αντιμετωπίσω το όλο θέμα με την ίδια συνέπεια και τον ίδιο σεβασμό που το αντιμετώπισα μέχρι τώρα. Όπως θήλασα το παιδί μου με προσπάθεια και συνέπεια γιατί θεωρούσα ότι είναι σημαντικό και ότι της κάνει καλό, έτσι θέλω να το κόψουμε με προσοχή χωρίς να δοθούν στο παιδί διφορούμενα μηνύματα. Δεν θέλω να δημιουργηθούν στο παιδί αρνητικά συναισθήματα γύρω από τον θηλασμό, ότι δηλαδή πρέπει να το κόψει γιατί είναι κάτι κακό (διάβασα ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει στο παιδί την αίσθηση ότι κάτι που το ευχαριστεί στην συνέχεια το απογοητεύει και αυτό μπορεί να το συνοδεύει στην ζωή του) ούτε η αίσθηση ότι το απορρίπτω. Από την μια μου λένε ότι πρέπει να κοπεί μαχαίρι και από την άλλη ότι διαβάζω ότι πρέπει να κοπεί ομαλά, σταδιακά. Μπορεί άραγε να γίνει ομαλά; Γιατί αλλιώς ούτε το στομάχι έχω ούτε θέλω να πληγώσω την μικρή μου που έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ με τις αρρώστιες. Και από την άλλη η αδυναμία μας μπροστά σε ένα ευάλωτο παιδί μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεκτικές συμπεριφορές, επικίνδυνες για την ανατροφή του… Δεν ξέρω τι να κάνω. Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο; Ποια είναι η γνώμη της ειδικού;

[savropinguinos]

μπως να την αφηνες να αποθηλασει οταν θα ηταν ετοιμη η ίδια....σιγα σιγα μονη της δηλ?

[LaLa]

Καλημέρα !

Πριν συζητήσουμε για τους τροπους που μπορεις να εφαρμοσεις για εναν ηρεμο αποθηλασμο , θα θελα να μου πεις τι εννοεις μ΄αυτη τη φραση .

Αισθάνομαι και ξέρω ότι σιγά σιγά πρέπει ο θηλασμός να κοπεί και να συνεχίσει με ξένο γάλα

Γιατι πρεπει να κοπει ? Ποιος το οριζει αυτο ?

Πουθενα δεν αναφέρεις οτι ΘΕΛΕΙΣ να αποθηλασεις . Η δική σου θεληση ποια ειναι ?

[annamaria.b]

καλημέρα

θα σε βοηθήσουμε να αποθηλάσεις με τον καλύτερο τρόπο εφόσον το θέλεις.

αλλά είσαι σίγουρη ότι το θέλεις? μήπως απλά σε έχουν κουράσει τα σχόλια του περίγυρου? το πιο φυσιολογικό πράγμα είναι μια μανούλα να θηλάζει το μωράκι της μέχρι το ίδιο να είναι έτοιμο να αποθηλάσει. το κάθε παιδακι είναι διαφορετικό σε αυτό.

εγώ αποθήλασα όταν η κόρη μου ήταν 10 μηνών διότι είχα τους προσωπικούς μου λόγους, δεν το μετάνιωσα καθόλου και έγινε πολύ σταδιακά και φυσιολογικά και δεν επηρεαστήκαμε ούτε εγώ ούτε η μικρή... στο αναφέρω αυτό απλά για να σου τονίσω ότι είναι σημαντικό να είσαι σίγουρη για την απόφαση σου και να το κάνεις για τους σωστούς λόγους...

[AthinaK]

Καταλαβαίνω τις ανησυχιες σου. Και εγώ προσπαθώ να αποθηλάσω, αλλά δυσκολεύομαι πολύ να της αρνηθώ το στήθος όταν το ζητάει επίμονα και κλαίει για να θηλάσει. Ιδίως οι νυχτερινοί θηλασμοί κοντεύουν να γίνουν μαραθώνιοι.

Και φυσικά θέλω να κοπεί ομαλά και για τις δυο μας. Ο θηλασμός είναι μια ξεχωριστή σχέση που όσο όμορφα ξεκίνησε, τόσο γλυκά πρέπει να τελειώσει.

ΛαΛα... περιμενω τις συμβουλες σου στην κοπέλα. Παρόλο που ξέρω τι πρέπει να κάνω, στην πράξη μου γίνεται στενάχωρο...

[Argi]

Πολύ δύσκολο μου ακούγεται!!!!

η δικιά μου είναι 18 μηνών και θηλάζει πρωί-βράδυ και όλο λέω να της δώσω πρωινό ξένο γάλα και όλο το καθυστερώ!!!!

Σου εύχομαι καλόν και εύκολο αποθηλασμό αφού το επιθυμείς!

[pebii]

den μπορω να κατανοησω αυτ που λες: πρεπει να κοψει το θηλασμο και να πιει ξενο γαλα!

γιατι πρεει?

το παιδι δεν ειναιετοιμο!

θελεις εσυ να αποθηλασεις?

δεν διακρινω κατι ττοια στα γραφομενα σου. καθε αλλο...διαβαζω μια πολυ ευαισθητοποιημενη μανουλα!

το οτοι δεν παιρνει μπιμπερο δεν ειναικια τοσο τραγκο!

τα παιδακι σε αυτη τηνηλικια κοβουν το μπιμπερο!

αν δεν θελεις εσυ να αποθηλασεις σε το μωρο σου να το κανει μονο του οταν εκεινο θα ειναι πραγματικα ετοιμο!

[ΒΙΚΥ]

ΕΓΩ ΘΗΛΑΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕΧΡΙ 15 ΜΗΝΩΝ!!Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΜΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 3ου ΜΗΝΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ!!Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΣΤΗΣ ΑΣΧΗΜΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ!!ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ!!ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΚΟΙΜΙΖΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙ(ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΘΗΛΑΖΟΝΤΑΣ)ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΚΕΤΗ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΨΑΧΝΕ Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ,ΜΟΥ ΣΗΚΩΝΕ ΤΗ ΠΥΖΑΜΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΩ ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ!!!ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕ!!ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΜΩΣ ΣΧΕΔΟΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΕΦΟΣΟΝ ΚΟΨΑΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΞΑΠΛΩΝΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΩΡΑ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΜΕ ΠΙΑΝΑΝΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ!!ΕΝΟΙΩΘΑ ΤΟΣΕΣ ΕΝΟΧΕΣ,ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ..ΠΟΝΟ ΨΥΧΙΚΟ!!ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΟΥ ΞΕΚΟΛΛΗΣΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ!!ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ!!

ΓΙ'ΑΥΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΕΙΣ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΑΥΤΗ ΤΟ ΠΟΤΕ!!!!

[thouli]

βικυ

[ARSIS]

Καταρχάς ευχαριστώ για τις γνώμες και απαντήσεις. Είναι δύσκολο να μπαίνω στο internet και να τις βλέπω αλλά τώρα τελείωσα σχετικά νωρίς τις δουλειές και μπήκα. Όσον αφορά την επιθυμία μου δεν επιθυμώ να κόψουμε τον θηλασμό, δεν με κουράζει, με ευχαριστεί, είναι μέρος της ζωής και καθημερινότητας μας. Ένα θέμα έχει να κάνει με τα σχόλια των γύρω, κάτι που όσες έχετε θηλάσει ή θηλάζετε γνωρίζετε καλά και ένα άλλο θέμα έχει να κάνει με το βάρος της μικρής. Από τότε που νοσηλευτήκαμε με πυελονεφρίτιδα η καμπύλη της έπεσε κατακόρυφα και δεν μπορούμε να ανέβουμε με τίποτα, ειδικά τον χειμώνα που όλο αρρωσταίναμε. Υπάρχει η σκέψη ότι με το μπιμπερό μπορεί να πίνει περισσότερη ποσότητα και να βοηθηθεί. Και το δικό μου γάλα το έπινε με μπιμπερό ως συμπλήρωμα ύστερα από το στήθος αλλά μετά τις 3 φορές που ήπιε το ξένο έκοψε το μπιμπερό και έτσι δεν πίνει πλέον συμπλήρωμα. Ο δικός μου προβληματισμός έγκειται στα εξής: εάν τώρα είναι δύσκολο να σταματήσει τον θηλασμό μήπως μεγαλώνοντας είναι δυσκολότερο; Μήπως μεγαλώνοντας κολλάει πιο πολύ, η συνήθεια αυτή γίνεται έξις και δεν μπορεί να ανεξαρτοποιηθεί (σε σχέση με εμένα); Μήπως συνδέει τον θηλασμό με τον ύπνο (ξυπνάει μέσα στην νύχτα και ζητάει στήθος μία φορά στις καλές και περισσότερες όταν είναι άρρωστη) και δεν μπορεί μεγαλώνοντας να κοιμηθεί χωρίς αυτό; Το ένστικτο μου δεν μου λέει να κόψω τον θηλασμό στο παιδί αύριο κιόλας, αφήστε που αφενός δεν ξέρω τον τρόπο αφετέρου δεν έχω το στομάχι που απαιτείται. Μου λέει όμως να περιορίσω τον θηλασμό στο πρωινό και βραδινό γεύμα (κάτι που γίνεται ούτως ή άλλως αυτόματα και φυσικά όταν η μικρή δεν είναι άρρωστη), μου λέει να μάθω στο παιδί το ξένο γάλα ούτως ώστε να το πίνει μεγαλώνοντας και να μην το αποστρέφεται όπως κάποια παιδιά που θήλαζαν και δεν έπιναν μετά γάλα στην παιδική ηλικία (όπως έχω ακούσει), μου λέει να ξεκινήσω από τώρα την προετοιμασία για μια ομαλή μετάβαση του παιδιού στην επόμενη φάση όπου δεν θα θηλάζει γιατί θα έχει μεγαλώσει. Το καλύτερο είναι να το κόψει μόνη της, Μπορεί άραγε να γίνει κάτι τέτοιο; Πώς αποθηλάζουμε ομαλά; Πώς βοηθάμε το παιδί να νιώσει έτοιμο και ικανό να κάνει χωρίς αυτό;

[Panayiota]

Καλημερα.

Μπορεις να δεις και στο "Αποθηλάζοντας με αγαπη".

http://www.mammyland.com/index.php?opti ... &id=316423

Εχουν γράψει πολλες κοπέλες εκει(και εγώ) για παρομοιες καταστάσεις.

Καλη επιτυχια.

[thalassa]

τελικα δεν ειμαι ετοιμη να αποθηλασουμε

στεναχωριεμαι μονο στην ιδεα

αχ κοριτσια

ολες ιδιες ειμαστε

οι περισσοτεροι δεν καταλαβαινουν αλλα δεν εχουν θηλασει για να καταλαβουν

[thalassa]

Panayiota έγραψε:

Καλημερα.

Μπορεις να δεις και στο "Αποθηλάζοντας με αγαπη".

http://www.mammyland.com/index.php?opti ... &id=316423

Εχουν γράψει πολλες κοπέλες εκει(και εγώ) για παρομοιες καταστάσεις.

Καλη επιτυχια.

παναγιωτα αποθηλασατε?

δεν ηξερα

γραφεις την εμπειρια σου

θα τη διαβασω

[AFRODITH]

θα ήθελα να σου πω να μην ανησυχείς για το αργότερα ,αν θα ειναι ευκολότερο η δυσκολότερο αργότερα να αποθηλάσεις .

όσα μωρά φτάνουν να θηλάζουν μέχρι 1,5 χρονών σταματάνε μόνα τους όταν επιλέξουν εκείνα .κάποια στιγμή θα σου ζητάει μόνο πρωί βράδυ και έπειτα μόνο βράδυ ώσπου θα το σταματήσει .

τώρα αποτι βλέπω η μικρή εχει ανάγκη τον θηλασμό .θα είναι πολύ δύσκολο τώρα .καλύτερα ,άποψη μου ,να περιμένεις μια καλύτερη χρονική περίοδο για αποθηλασμό και όχι όταν το ζητάει τόσο .

έπειτα πρέπει να είσαι σίγουρη εσύ και όχι να επηρεάζεσαι από τον κόσμο .

φυσικά και δεν φταίει ο θηλασμός για το βάρος της .σκέφτηκες ποτέ ότι αν δεν θήλαζε μπορει να ήταν χειρότερα με το βάρος της και αντί να ειναι στάσιμη όπως τώρα να έχανε συνέχεια ?

υπάρχει μια ανάλογη περίπτωση εδώ μέσα .

ο θηλασμός δεν ειναι εχθρός αλλά σύμμαχος στην υγειά του παιδιού και αφού τον εχει τόσο ανάγκη τώρα μην της το κόψεις .κάτι ξέρει η μικρή που τον ζητάει τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ,ξέρει ότι της κάνει καλό ότι τη βοηθάει .

[Aphroditi]

Θα ήθελα να σου πω κι εγώ με την σειρά μου ότι καλό θα είναι να μην ακούς ΚΑΝΕΝΑΝ γύρω σου για τον θηλασμό... Κι εμένα μου έλεγαν ¨ακόμα την θηλάζεις? αφού δεν κάνει τίποτα το μητρικό γάλα πλέον, μόνο μέχρι 6 μηνών είναι καλό..." Εγώ την αποθήλασα πριν ένα μήνα, σιγά σιγά... Της έδινα το μπιμπερό και της τραγουδούσα... Της έβαζα ζουζούνια κι έβλεπε κ όταν ξεγελιόταν της το έβαζα στο στόμα και όσο έπινε. Την προσπαθούσα για 15 λεπτά. Όταν έβλεπα ότι δεν έπινε παρά μία γουλιά της έδινα το στήθος... Σιγά σιγά έμαθε. Έκανε 5 μέρες να το μάθει και για κακή μου τύχη, αρρώστησε κ δεν έτρωγε οπότε ξαναγύρισα στο στήθος... Έπινε μόνο πρωί με το ποτηράκι κ το βράδυ με το στήθος. Μετά από καμμία βδομάδα άρχισε να πίνει κ το βράδυ κ εδώ και κανά μήνα πίνουμε φρέσκο γαλατάκι και όταν με βλέπει που της το βάζω στο ποτηράκι μου το παίρνει να πιει μόνη της!

Μην απογοητεύεσαι, προσπάθησε (εφόσον το θες κι εσύ) κάθε μέρα από λίγο και όταν εκείνη νοιώσει έτοιμη θα το πάρει. Όταν της δίνεις το μπιμπερό να της μιλάς και να της λες πόσο πολύ την αγαπάς και ότι δεν την απορρίπτεις κλπ κλπ...

Ελπίζω να σε βοήθησα!