Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ένα βρέφος μόλις 275 γραμμαρίων που γεννήθηκε στη Γερμανία και επέζησε είναι σύμφωνα με τους γιατρούς το "μικρότερο στην ιστορία" βρέφος που επιζεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι αδύνατο να επιζήσει ένα νεογέννητο αν το βάρος του είναι κάτω των 350 γραμμαρίων.

Πρόκειται για ένα αγοράκι που γεννήθηκε κατά την 25η εβδομάδα της κύησης, δήλωσε ο Στέφαν Βέλερ, εκπρόσωπος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Γκέτινγκεν. Το αγοράκι παρέμεινε για έξι μήνες σε μονάδα εντατικής θεραπείας για νεογνά, από την οποία βγήκε το Δεκέμβριο όταν το βάρος του έφτασε τα 3,7 κιλά.

Ο Βέλερ σημείωσε ότι οι γιατροί ήλεγξαν όλα τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα παγκοσμίως για τα πρόωρα μωρά και δεν βρήκαν να έχει επιζήσει άλλο βρέφος που γεννήθηκε με τόσο μικρό βάρος.

Πηγή: www.nooz.gr

:)

Δημοσίευση

Ήταν θέλημα θεού να ζήσει αυτό το μωράκι!!!

Να είναι πάντα γερό και να αγωνίζεται στην ζωή του... :)

Τι θυμήθηκα τώρα....όταν με το καλό είχα γεννήσει την κόρη μου, πριν 3χρόνια στο Ιασώ, λόγω προωρότητας μπήκε θερμοκοιτίδα. Γεννήθηκε 2.400γρ, στην 36η εβδομάδα και αδύναμους μπεύμονες. Έτσι έμεινε στην μονάδα εντατικής θεραπείας 2 εβδομάδες.

Πηγαίναμε καθημερινά με τον συζυγό μου και την βλέπαμε, πρωί και απόγευμα. Αυτό που βιώσα 2 εβδομάδες που μπαινογβαίναμε εκεί μέσα δεν το έχω νιώσει ποτέ.

Να αντικρίζεις μωράκια μισού κιλού, διασωληνωμένα από παντού και να σκέφτεσαι "άραγε θα αντέξει αυτό το μωράκι?", "θα επιζήσει?"

Σε αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίσαμε λίγο πολύ τους άλλους γονείς και βλέπαμε πόση αγάπη και δύναμη χρειάζεται για όλο αυτό...

Δυστυχώς όμως δεν τα καταφέρνανε όλα τα παιδάκια, έξω από την αίθουσα υπήρχε ένας πίνακας με τα πρόωρα μωρά και την πορεία τους μέχρι που έγιναν 2-3 χρονών...αν έβλεπες όμως και τις άλλες στατιστικές σε έπιανε η καρδιά σου.. :( , τα γράφω και συγκινούμε πολύ, έρχονται πάλι οι αναμνήσεις και οι καθημερινές μου προσευχές για όλα τα μωράκια που γνώρισα εκεί μέσα...

Ειλικρινά με συγκίνησε αυτό το θέμα και μου δώθηκε η ευκαιρία να διηγηθώ ότι βίωσα.

Να είναι όλα τα παιδιά του κόσμου καλά!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...