Παλινδρομη αλλα χωρις ξεκαθαρο προβλημα

[Jenjen]

Καλησπερα σε ολους, γραφω να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου. Οταν πηγα για το Α-τεστ στις 16+3 το υπερηχογραφημα εδειξε οτι δεν υπηρχε καρδιακη λειτουργια - το μωρό μαλλον ειχε πεθανει στις 13 εβδομαδες. ο γιατρος στο ελενας με εστειλε κατευθειαν στο αλεξανδρα οπου εγινε επεμβαση καθαρισμου. Ολα αυτα εγιναν τη Δευτερα 1/3. Ειναι η δευτερη αποβολη μου - η πρωτη, το 2007, ηταν ανεμβρυικη κυηση, οπου υπαρχει σακκος αλλα οχι μωράκι. Μετα ξαναεμεινα εγκυος και δοξα το Θεο πηγαν ολα καλα. Πρεπει να πω οτι εχω ηδη δυο αγορακια, 5 και 2 χρονων, και θεωρω τον εαυτο μου πολυ τυχερη. Αυτη τη φορα, η εγκυμοσυνη ηταν σαν δωρο, το θελαμε πολυ με τον ανδρα μου - το πρωτο υπερηχογραφημα στην 7η εβδομαδα εδειξε παλμο, ολα καλα. Στη 12η εβδομαδα καναμε ληψη τροφοβλαστης η οποια εδειξε οτι ειχαμε ενα φυσιολογικο κοριτσακι. Στο υπερηχογραφημα κουνιοταν, ήταν ολα οπως επρεπε. Δεν μπορω να περιγραψω την ευτυχια που νιωσαμε - και μετα απο μια εβδομαδα το μωρακι πεθανε...η παλινδρομηση δεν οφειλεται στη ληψη τροφοβλαστης γιατι ο γιατρος ειπε οτι οι αποβολες μετά απο τη λήψη εχουν συμπτωματα, δηλ αιμορραγιες, πονους κλπ. Ειπε οτι μαλλον οφειλεται σε αλλου ειδους ανωμαλια, οχι ομως χρωμοσωματικη καθως το μωρακι ηταν φυσιολογικο. Ολα αυτα με εχουν αφησει τοσο στεναχωρημενη, μπερδεμενη - δεν μπορω να συγκεντρωθω, δεν ξερω τι να κανω, να ξαναπροσπαθησω ή να το παρω αποφαση, ειμαι και 42 χρονων...

Διαβασα τα περισσοτερα απο τα σχολια για αποβολες και με βοηθησε πολυ να δω τι περνανε αλλες μητερες...

Ειχε καποια απο εσας παρομοια εμπειρια, δηλ να πεθανει το μωρακι ενω ολα τα τεστ εδειχναν οτι ηταν φυσιολογικο και οτι ολα ηταν καλα; τι θα κανατε εσεις στη θεση μου - θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω τουλαχιστον μια τελευταια φορα,νιωθω οτι η οικογενεια μου δεν ειναι ακομα ολοκληρη, νιωθω οτι μας λειπει καποιος, αλλα μηπως τρεφω φρουδες ελπιδες οτι κατι τετοιο ειναι δυνατον; συγγνωμη για το τεραστιο post αλλά πραγματικα ηθελα να μοιραστω την εμπειρια μου και να ακουσω τη γνωμη σας...

[Irene1]

Jenjen έγραψε:

θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω τουλαχιστον μια τελευταια φορα,νιωθω οτι η οικογενεια μου δεν ειναι ακομα ολοκληρη, νιωθω οτι μας λειπει καποιος..

Την απάντηση τη δίνεις μόνη σου.....

Καλή επιτυχία την επόμενη φορά!!!

[Crazy]

Καταρχήν να χαίρεσαι τα αγοράκια σου!!!

Κατά δεύτερον, λυπάμαι πολύ για ότι σου συνέβη.. το'χω περάσει κι εγώ... αποβολή και παλίνδρομη.

Θα σε συμβούλευα να κάνεις εξετάσεις καρυότυπου και εξετάσεις για θρομβοφιλία κλπ νοσήματα που ενδεχομένως να εμποδίζουν μια εγκυμοσύνη να προχωρήσει. Το ότι έχεις ήδη δυο παιδάκια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που μέχρι τώρα δεν είχε εκδηλωθεί, γι'αυτο και καλό είναι να το ψάξεις. Πάντα κατά τη γνώμη μου...

Ρίξε μια ματιά στα παρακάτω θέματα που έχω ανεβάσει στο παρελθόν και θα τα ξαναπούμε.

http://mammyland.com/index.php?option=c ... &id=124922

http://mammyland.com/index.php?option=c ... 5&id=49400

[Droseroula]

Λυπάμαι πολύ γι'αυτό που πέρασες... Το έχω ζήσει και σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια. Ψάξτο και ξαναπροσπάθησε! Θα δώσεις θάρρος και σε μας που είμαστε κοντά στην ηλικία σου και ακόμη προσπαθούμε για το πρώτο...

[thena]

ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΛΛΑ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΗ ΓΙΑΤΙ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ Κ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΣΤΑ 42 ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΦΟΣΙΩΘΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Ο ΘΕΟΣ Κ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΝΑΕΙ.

ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΜΩΡΑ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΕΣΥ ΝΑ ΒΡΕΙΣ. ΜΗΝ ΧΑΛΙΕΣΑΙ ΑΛΟ Κ ΖΗΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΙΣΩΣ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΟ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ

[thena]

ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΛΛΑ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΗ ΓΙΑΤΙ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ Κ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΣΤΑ 42 ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΦΟΣΙΩΘΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Ο ΘΕΟΣ Κ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΝΑΕΙ.

ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΜΩΡΑ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΕΣΥ ΝΑ ΒΡΕΙΣ. ΜΗΝ ΧΑΛΙΕΣΑΙ ΑΛΟ Κ ΖΗΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΙΣΩΣ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΟ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ

[Jenjen]

Σας ευχαριστώ κοριτσια - thena ισως εχεις δικιο, αλλα παλι ο γιατρος μου ειπε οτι η ηλικια οδηγει σε αυξημενες πιθανοτητες αποβολης μονο λογω χρωμοσωματικων ανωμαλιων, κατι που δεν ισχυε στην περιπτωση μου - αυτό ειναι που μου δινει καποιες ελπιδες αλλα ταυτοχρονα και με βαζει σε σκεψεις, γιατι εγινε αυτο που εγινε...

crazy πολυ χρησιμα τα threads, σ΄ευχαριστώ, γενικά είχα την εντυπωση οτι επειδη ειχα δυο κανονικες εγκυμοσυνες τετοιες περιπτωσεις, οπως και επισης θρομβοφιλια δεν ισχυουν, αλλα πιθανον να κανω λαθος...εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα με το γιατρο, σκοπευω να τον ρωτησω για ολα αυτα...

[Crazy]

Δεν είναι μόνο η θρομβοφιλία..

Πχ εγώ έχω αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο το οποίο μπορεί να το έχεις εκ γενετής, αλλά μπορεί και να το αποκτήσεις μετά από αποβολή.

Γι'αυτό σου λέω ψάξ'το... αφού "κάποιος λείπει ακόμα" αξίζει τον κόπο.

[emi]

Jenjen έγραψε:

Καλησπερα σε ολους, γραφω να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου. Οταν πηγα για το Α-τεστ στις 16+3 το υπερηχογραφημα εδειξε οτι δεν υπηρχε καρδιακη λειτουργια - το μωρό μαλλον ειχε πεθανει στις 13 εβδομαδες. ο γιατρος στο ελενας με εστειλε κατευθειαν στο αλεξανδρα οπου εγινε επεμβαση καθαρισμου. Ολα αυτα εγιναν τη Δευτερα 1/3. Ειναι η δευτερη αποβολη μου - η πρωτη, το 2007, ηταν ανεμβρυικη κυηση, οπου υπαρχει σακκος αλλα οχι μωράκι. Μετα ξαναεμεινα εγκυος και δοξα το Θεο πηγαν ολα καλα. Πρεπει να πω οτι εχω ηδη δυο αγορακια, 5 και 2 χρονων, και θεωρω τον εαυτο μου πολυ τυχερη. Αυτη τη φορα, η εγκυμοσυνη ηταν σαν δωρο, το θελαμε πολυ με τον ανδρα μου - το πρωτο υπερηχογραφημα στην 7η εβδομαδα εδειξε παλμο, ολα καλα. Στη 12η εβδομαδα καναμε ληψη τροφοβλαστης η οποια εδειξε οτι ειχαμε ενα φυσιολογικο κοριτσακι. Στο υπερηχογραφημα κουνιοταν, ήταν ολα οπως επρεπε. Δεν μπορω να περιγραψω την ευτυχια που νιωσαμε - και μετα απο μια εβδομαδα το μωρακι πεθανε...η παλινδρομηση δεν οφειλεται στη ληψη τροφοβλαστης γιατι ο γιατρος ειπε οτι οι αποβολες μετά απο τη λήψη εχουν συμπτωματα, δηλ αιμορραγιες, πονους κλπ. Ειπε οτι μαλλον οφειλεται σε αλλου ειδους ανωμαλια, οχι ομως χρωμοσωματικη καθως το μωρακι ηταν φυσιολογικο. Ολα αυτα με εχουν αφησει τοσο στεναχωρημενη, μπερδεμενη - δεν μπορω να συγκεντρωθω, δεν ξερω τι να κανω, να ξαναπροσπαθησω ή να το παρω αποφαση, ειμαι και 42 χρονων...

Διαβασα τα περισσοτερα απο τα σχολια για αποβολες και με βοηθησε πολυ να δω τι περνανε αλλες μητερες...

Ειχε καποια απο εσας παρομοια εμπειρια, δηλ να πεθανει το μωρακι ενω ολα τα τεστ εδειχναν οτι ηταν φυσιολογικο και οτι ολα ηταν καλα; τι θα κανατε εσεις στη θεση μου - θελω πολυ να ξαναπροσπαθησω τουλαχιστον μια τελευταια φορα,νιωθω οτι η οικογενεια μου δεν ειναι ακομα ολοκληρη, νιωθω οτι μας λειπει καποιος, αλλα μηπως τρεφω φρουδες ελπιδες οτι κατι τετοιο ειναι δυνατον; συγγνωμη για το τεραστιο post αλλά πραγματικα ηθελα να μοιραστω την εμπειρια μου και να ακουσω τη γνωμη σας...

jensen καταρχήν να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να είναι πάντα υγειή .Θρομβοφιλία αν είχες δεν θα έφτανες 13η εβδομάδα αφού ακόμη και τις αντιπηκτηκές που δίνουν για την θρομβοφιλία οι περισσότεροι τις σταμετούν τέλος 12ης εβδομάδας. Η λήψη τροφοβλάστης έπρεπε να γίνει τότε που την έκανες? πριν την ολοκλήρωση της πλακουντοποίησης δεν ξέρω ρωτώ. Τέλος να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σας και αν το θέλετε φυσικά και να ξαναπροσπαθήσετε φιλιά.