Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ναι λοιπόν γέννησα και γω!και αν και καθυστερημένα(τι να κάνω,με φαγαν οι υποχρεώσεις)θα σας αφηγηθώ με όλες τις λεπτομέρειες το πως βίωσα την μαγική εμπειρία του τοκετού.

Όπως γνωρίζετε οι πιο παλιές αντιμετόπιζα πρόβλημα σακχάρου.Λόγω αυτού δυστυχώς δεν έπρεπε να γίνω τελειόμηνη(να περιμένω να σπάσουν τα νερά μου δηλαδή)διότι υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να συμβεί ενδομητριακός θάνατος και πιθανότατα να έχανα το αγγελούδι μου.Ήμουν πολύ στεναχωρημένη που έπρεπε τελικά να προγραμματίσω την γέννηση του μωρού μου...Αποφασίσαμε με τον γυναικολόγο μου να γεννήσω φυσιολογικά με τεχνικούς πόνους αν και εκείνος επέμενε για καισαρική,όχι οτι είναι υπερ αυτής αντιθέτως,αλλά όπως μου εξήγησε θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να γεννήσω φυσιολογικά επειδή το μωρό θα γεννιόταν την 38η εβδομάδα,είναι το πρώτο μου παιδί και ήταν και ψηλά ο μπαγάσας αλλά με το κεφαλάκι του κάτω.Μου είπε:<<αλλιώς είναι όταν πας να πάρεις έναν ώριμο καρπό από ένα δέντρο και αλλιώς είναι όταν πας να πάρεις έναν άγουρο πιο πολύ θα δυσκολευτείς να τον κόψεις>>.

Στις 25 Οκτωβρίου στις 9:00 το βράδυ βρισκόμουν στο Διαβαλκανικό να περιμένω έξω απ'το μαιευτικό μαζί με τον αντρούλη μου,τις μαμάδες μας και τ'αδέρφια μας με αγωνία και λαχτάρα..όταν με πήρανε μέσα ήμουν έτοιμη να κατουρηθώ απ'το άγχος μου <<τι θα μου κάνουνε?>> σκεφτόμουνα..<<θα πονέσω άραγε?>>...<<μπαααα,τελειώσανε τα ψέμματα σήμερα θα γεννήσω!>>..Έρχεται μετά απο λίγο μια ευγενέστατη μαία η οποία με ετοίμασε κλισματάκι κλπ.Ααα!δεν με ξύρισε έχω να σας πω,το έκανα μόνη μου και άκουσα και το κοπλιμέντο μου:<<μόνη σου ξυρίστηκες?σαν μωρουδιακό το έκανες!>>.Με πάει λοιπόν στο δωμάτιο όπου θα γεννούσα τον μικρό μου,μου περνάει ορό και μετά από λιγο αρχίζει να βάζει φάρμακα για τους πόνους.Ύστερα από 5 λεπτά ήρθε και ο αντρούλης μου φορόντας την χαρακτιριστική πράσινη ποδιά(μιλάμε για πολύ γέλιο..).Κατά τις 9:40 άρχισα να έχω μερικές συσπάσεις,1 διαστολή μου είπε μια από τις μαίες που με παρακολουθούσαν.Στις 10:30 οι πόνοι οξύνονταν και η διαστολή μου 3.Δεν άντεχα τους πόνους και ζητούσα απεγνωσμένα τον αναισθησιολόγο αλλά ο γιατρός μου είπε να περιμένω λίγο να μου σπάσει τα νερά και μετά..Ωχ!σκέφτηκα...κοριτσια έβγαλε τον άντρα μου έξω για να τα σπάσει μιλάμε για πολύ νερό 2 λεκάνες που το είχα όλο αυτό??μετά από κανα μισάωρο πέθαινα στους πόνους και οι αναπνοές δεν βοηθούσαν καθόλου,επέμενα να έρθει ο αναισθησιολόγος ο οποίος ήρθε και με έσωσε!!παράδεισος κορίτσια,δεν πόνεσα καθόλου αφήστε που από κει και πέρα συνεργάστηκα καλύτερα με τις μαίες οι οποίες ήταν πολύ ευγενικές και διακριτικές μαζι μου,όνειρο σας λέω!ο πόνος σχεδόν ανύπαρκτος αλλά η διαστολή 4 ακόμα και η ώρα 12:15.Κάναμε παράκληση στην Παναγία από ένα βιβλιαράκι που πάντα έχει μαζί του ο άντρας μου πάνω του,για να πάνε όλα καλά με τον τοκετό.Κορίτσια 3:00 τα ξημερώματα και η διαστολή μου 8!το κανε το θαύμα της η Παναγίτσα μου!εγώ με το χαμόγελο να περιμένω το μωράκι μου,η διαστολή 10 τέλεια και στο δωμάτιο μπαίνει ο γυναικολόγος μου μαζί με τον παιδίατρο και τις μαίες...ο άντρας μου νωρίτερα έβλεπε τα μαλάκια του και φώναζε από χαρά <<να τα!!τα βλέπω!!>>.Μου λέει ο γιατρός 3 καλές σπρωξιές και θα βγει ο κατεργάρης..έσπρωχνα με όλη μου την δύναμη ώσπου ξαφνικά στις 4:25 ξημερώματα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου ακούω κλάμματα και να σου ο πριγκιπάκος μου!ζύγιζε μόλις 2.970kg και είχε ύψος 48εκατοστά!δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου!επιτέλους τον κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου και δεν πιστευα με τίποτα ότι αυτό το πλασματάκι ήταν δικό μου,το κουβαλούσα τόσους μήνες στην κοιλίτσα μου!δεν ήθελα να τον αφήσω και όταν με πρωτοκοίταξε χάθηκα στο βλέμμα του,σ'αυτά τα 2 αθώα ματάκια που με γέμιζαν ευθύνη απέναντι του αλλά γέμιζαν και την καρδιά μου η οποία κόντευε να σπάσει από συγκίνηση!ο άντρας μου έχασε τα λόγια του και συνέχεια με φιλούσε ενώ και οι 2 τον χαζευαμε δεν κατάλαβα για πότε με έραψε ο γιατρός.Ασύλληπτη εμπειρία κορίτσια!και με μεγάλη χαρά θα την ξαναζούσα με τον ίδιο γιατρό στην ίδια κλινική.Δεν έχω κανένα παράπονο απ'την διαμονή μου εκεί,τα κορίτσια ήταν εξυπηρετικά πολύ και το φαγητό υπέροχο,όσο για την καθαριότητα ένα σας λέω,όλα έλαμπαν!έχω ευχάριστες αναμνήσεις από εκεί αλλά η πιο ευχάριστη και η πιο έντονη ήταν ο ερχομός του μικρούλη μου που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην καρδιά και στην ψυχή μου!εύχομαι σε όλες όσες περιμένετε τα μικρούλια σας με το καλό να τα υποδεχτείτε,όσες είστε ήδη μανούλες να τα χαίρεστε και όσες προσπαθείτε σύντομα να φουσκώσει η κοιλίτσα σας!συγνώμη αν σας κούρασα αλλα σας υποσχέθηκα λεπτομέρειες γι'αυτό!

Δημοσίευση

Τι όμορφη εμπειρια...

τι ωραια περιγραφη...

ξαναεζησα διαβαζοντας σε την δικη μου μαγικη στιμη...

μεσα απο τη γεννηση τους ..ξαναγεννιομαστε!

Να ειναι γερο!

Τυχερο!αγαπητο!χαμογελαστο!

να ειστε παντα ευτυχισμενοι και να το χαιροσαστε!!!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει το αγοράκι σου κοπέλα μου..Να είναι γερός και καλότυχος!!!!Με συγκίνησες με την περιγραφή σου...Μου θύμισες τη δική μου εμπειρία!!!!!Δεν είναι η πιο όμορφη εμπειρία της ζωής σου;;;;Εγώ πάντως δε θα την ξεχάσω ποτέ!!!!!!

Να τον χαίρεστε τον αντράκο σας και να τον καμαρώσετε όπως ποθείτε!!!

:kiss::kiss::kiss::kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μπράβο μανούλα βαστά γερά!!! Ελπίζω λοιπόν να αντέξεις μέχρι κ την Κυριακή!!🙏🏻🙏🏻🙏🏻 Εγώ στην αναμονή, πονάει η μέση μου αρκετά αλλά είμαι οκ. Οχι ότι βάζω κωλο κάτω🤣🤣🤣 Πρώτα ο Θεός το Σάββατο θα γεννήσω. Θέλω αύριο οπωσδήποτε να πάω τα μεγάλα (θα γίνουν κ μεγάλα τρομάρα τους σε λίγες μέρες🤣) στην παρέλαση είναι ευκαιρία φέτος να τη δουν.. Κ μετά ας γεννήσω…
    • @Diwni περαστικά στην μικρούλα σας! Ταλαιπωριουνται τα καημένα! Εμείς κορίτσια το Σάββατο το βράδυ είχαμε ολονύχτια από τα δόντια,2 ώρες με το ζόρι κοιμηθηκαμε και χθες γιόρταζε ο μικρός και ειχε και προπόνηση, ετρεχα και εγω για να κερασει τους φίλους του.  Το απόγευμα είχαν ομαδική εργασία με κάτι συμμαθητές και τα πηγαμε σε ένα καφέ,έκανα την εργασία και κατσαμε και εκεί να κεράσει τους φίλους του. Θα σας πω πως σερνομουν. Ευτυχώς το βράδυ κοιμήθηκε, έδωσα depon προληπτικά γιατί δεν θα άντεχα. Σήμερα είχε γιορτή στο σχολείο ο γιος μου και πήγαμε όλοι μαζι να τον δούμε και μετά πήγαμε για καφέ και τα παιδιά στις κουνιες. Ξετρελαθηκε η μικρή,πήγαινε αγκαλιά σε όλους και εννοείται μόλις γυρίσαμε άρχισε το κλάμα και δεν ήθελε να φάει φρούτα,την έκανα ένα μπάνιο να χαλαρωσει,ήπιε γάλα και κοιμηθηκε.  
    • Κορίτσια μου πως είστε;;;εσείς που γεννήσατε και εσείς που δεν γεννησατε ακόμα;;; Εγώ ακόμα εδώ 35+3 σήμερα,μπορώ να πω ότι έχω πάρει μια ανάσα από το άγχος αλλά πονάω παντου δεν μπορώ ούτε να περπατήσω, να σηκώσω το πόδι μου για να μπω στο αυτοκίνητο.... Αυτά. Την Πέμπτη πήγαμε για nst όλα καλά μια σύσπαση μεγάλη κατέγραψε αλλά οκ φυσιολογικο. Θέλω να κρατησω μέχρι την Κυριακή γιατί έχει γενέθλια η κορούλα μου η μεγάλη και της έχω ετοιμάσει πάρτυ 🤣🤣 Μετά είμαι έτοιμη ελπίζω να βγουν γρήγορα γιατί νομίζω θα σκάσω στο τέλος! Πείτε μου κι εσείς τα νέα σας;! Τα μωράκια που γεννήθηκαν όλα καλά; Τα μωράκια που αναμένουμε;;;οι μαμάδες;;;
    • Ναι, ήθελε η γιατρός να έχω μπει στην 22η βδομάδα. Τώρα που λες για το έντερο, και μένα μου είπε ότι αποκλείεται στην πρώτη εγκυμοσύνη να είχα καταλάβει τον μικρό μας από την 19η εβδομάδα! Μάλλον το έντερό μου ήταν! 😎
    • Ο rsv είναι ένας καινούριος ιος που προσβάλει το αναπνευστικό. Πρέπει να το κάνει το εμβόλιο η μαμά για να πάρει μέσο του πλακούντα το μωρό αντισώματα μέχρι να γεννηθεί, γιατί αν κολλήσει μετά τη γένα αυτόν τον ιό το μωρό δεν ξέρουν οι γιατροί τι να το κάνουν, δεν μπορούν ούτε στη ΜΕΘ να το βάλουν, έτσι μου είπε εμένα η γυναικολόγος μου.  Έχω την ανηψιά μου εγώ 7 χρονών, μένουμε πάνω κάτω, αλλά δεν το βλέπω συχνά το μωρό τώρα γιατί πάει σχολείο και γενικά προσέχω για να μην κολλήσω τπτ. Αλλιώς καλέ που να πάω μετά την αποκόλληση.. μέσα στο σπίτι είμαι κλεισμένη ένα μήνα τώρα.!!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...