Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Μου άρεσε και σας το παραθέτω...

Τί λέτε;;;

Η πρόοδος της επιστήμης και οι νέες ανακαλύψεις συχνά μας φέρνουν μπροστά σε νέα δεδομένα, τα οποία ενίοτε ανατρέπουν μερικά από τα δικά μας. Αυτό, η ανατροπή, μπορεί να σημαίνει είτε πλήρη εγκατάλειψη των αξιών και των αξιωμάτων μας, είτε συχνότερα αναπροσαρμογή. Σημασία έχει κάθε φορά πώς αξιοποιούμε τις νέες πληροφορίες που έχουμε διαθέσιμες... Και μια και το έχει η μέρα, ας δούμε τι έφερε η επιστήμη στον τομέα του έρωτα. Λένε λοιπόν οι επιστήμονες ότι ο έρωτας δεν είναι παρά μια συμπαιγνία ορμονών που εκκρίνονται και κατακλύζουν τον οργανισμό και τον ψυχισμό μας καθιστώντας το σώμα και το πνεύμα μας υποχείριό τους. Και είναι η ώρα που ο καθένας λέει αντίο στον γνωστό του εαυτό και εκπλήσσεται από τη νέα εικόνα που παρουσιάζει προς τα έξω και προς τα μέσα.

Για μερικούς είναι η πιο όμορφη εκδοχή τους, "σαν στρατιά σε παράταξη μάχης". Με κάθε αίσθηση οξυμένη, με το πνεύμα σε πλήρη εγρήγορση, με την κορμοστασιά αισιόδοξη μπροστά στην προσμονή της συνάντησης. Το αντικείμενο του πόθου ακτινοβολεί και το ζευγάρι εκπέμπει μια απίστευτη ενέργεια που μπορεί να γίνει αντιληπτή ακόμη και από όσους δεν πιστεύουν στη δύναμη του έρωτα. Κι όλα αυτά χάρη και λόγω εκείνης της εκρηκτικής ενεργοποίησης των ορμονών. Αλλάζει όμως αυτή η διαπίστωση, η συμβολή των ορμονών δηλαδή, σε οτιδήποτε τα αισθήματα της ευφορίας και της οδύνης που μας προσφέρει ο έρωτας;

Όσο και η χρήση επιστημονικής ορολογίας στον πόνο! Άμα κόψεις το δάχτυλό σου, είτε πεις "κόπηκα" είτε πεις ότι παρουσιάζεται "λύση της συνεχείας του δέρματος" πονάς το ίδιο. Έτσι και οιστρογόνα και τεστοστερόνη μπορεί να είναι μέρος της συνταγής για την αρχική προσέγγιση αλλά δεν μπορούν να αφαιρέσουν την ένταση μιας ματιάς γεμάτης υπονοούμενα. Αδρεναλίνη, ντοπαμίνη και σεροτονίνη έρχονται και ξαπλώνουν στο κρεβάτι μας κάθε φορά που συναντιόμαστε ερωτικά με το αγαπημένο μας άτομο, αλλά δεν αρκούν για να περιγράψουν τη δύναμη της έλξης, ούτε φυσικά και το θεσπέσιο αίσθημα ενός κορμιού που έχει χορτάσει τον πόθο του. Κι αργότερα, πάντα όπως τα λένε οι επιστήμονες, ξεχύνονται η οκυτοκίνη και η βαζοπρεσίνη για να ξεπηδήσει το αίσθημα της απόλυτης πληρότητας κοντά στον αγαπημένο και της οδυνηρής απώλειας μακριά από αυτόν. Λοιπόν, κι αν τα πούμε επιστημονικά αλλάζει κάτι; Ο έρωτας θα παραμένει πάντα μια κινητήρια δύναμη για το καλύτερο και το χειρότερο, κατά περίπτωση. Θα είναι εκεί τις στιγμές της έμπνευσης, τις μέρες της οδύνης, τις ώρες της ηδονής. Και ο κυνισμός της επίκλησης των χημικών αντιδράσεων για την αποκωδικοποίηση των συναισθημάτων δεν είναι παρά μια απόπειρα θεραπείας από τα συμπτώματα του έρωτα.

Δημοσίευση

Αυτά ακριβώς θυμάμαι που μας τα έλεγε ένας καθηγητής της φυσικής (μας έκανε και χημεία) στην α' λυκείου. Τότε μου είχαν κάνει εντύπωση, τώρα όχι πια (αφού τα ξέρω απο την α' λυκείου :P :p :P ).

Όσο αληθινά κι αν είναι, που είναι, αλίμονο αν τα σκέφτεται οποσδήποτε ερωτευμένος!!! Θα καταλήξουμε να γονιμοποιούμαστε σε εργαστήρια!

Παρ' όλα αυτά, όσο καταρτισμένοι κι αν είμαστε επιστημονικά, όταν ερωτευόμαστε, ερωτευόμαστε με το μυαλό, την καρδιά και το σώμα μας. Κι αν αυτό ονομάζεται έκκριση ορμονών ή φτερούγισμα της καρδιάς, τίποτα δεν αλλάζει!!!

Κατρίνα, όταν παραθέτεις κάτι, φρόντιζε να βάζεις και την πηγή, γιατί την άλλη φορά είχαμε ιστορίες με έναν παιδίατρο που μας ανακοίνωσε ότι έχει κινήσει νομικές διαδικασίες επειδή κάποια άρθρα ήταν αντιγραμμένα από το site του (με παράθεση ονόματος συγγραφέως και ημερομηνία, παρακαλώ!).

Δημοσίευση

Θέλω να γίνω μαμά! έγραψε:

Αυτά ακριβώς θυμάμαι που μας τα έλεγε ένας καθηγητής της φυσικής (μας έκανε και χημεία) στην α' λυκείου. Τότε μου είχαν κάνει εντύπωση, τώρα όχι πια (αφού τα ξέρω απο την α' λυκείου :P :p :P ).

α...εγώ γιατί δεν τα ήξερα;;; :angry:

δάσκαλε πού δίδασκες;;;... :angry: :laugh:

Όσο αληθινά κι αν είναι, που είναι, αλίμονο αν τα σκέφτεται οποσδήποτε ερωτευμένος!!! Θα καταλήξουμε να γονιμοποιούμαστε σε εργαστήρια!

:laugh: :woohoo:

Παρ' όλα αυτά, όσο καταρτισμένοι κι αν είμαστε επιστημονικά, όταν ερωτευόμαστε, ερωτευόμαστε με το μυαλό, την καρδιά και το σώμα μας.

Οι άντρες μήπως ερωτεύονται μόνο με το σώμα;;; :woohoo:

Από την άλλη ο έρωτας του νου είναι βασανιστικός... :huh: συμφωνείτε;;;

Κατρίνα, όταν παραθέτεις κάτι, φρόντιζε να βάζεις και την πηγή, γιατί την άλλη φορά είχαμε ιστορίες με έναν παιδίατρο που μας ανακοίνωσε ότι έχει κινήσει νομικές διαδικασίες επειδή κάποια άρθρα ήταν αντιγραμμένα από το site του (με παράθεση ονόματος συγγραφέως και ημερομηνία, παρακαλώ!).

Άννα-Μαρία αλήθεια;;;

Η ασχετοσύνη μου στο μεγαλείο της πάλι... :blush::S

www.alfavita.gr

Δημοσίευση

Ωραια που ειναι οταν ολες οι..."-ινες" χορευουν!!!!! :P :laugh:

Παντως δε θα με χαλουσε να φτιαξουν ενα χαπακι για να παραμεινουμε ερωτευμενοι για μια ζωη!!!!!! :P:P:P

ποιος να τρεχει να κραταει τη φλογα αναμμενη!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Anastacia έγραψε:

Ωραια που ειναι οταν ολες οι..."-ινες" χορευουν!!!!! :P :laugh:

Παντως δε θα με χαλουσε να φτιαξουν ενα χαπακι για να παραμεινουμε ερωτευμενοι για μια ζωη!!!!!! :P:P:P

ποιος να τρεχει να κραταει τη φλογα αναμμενη!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Tί ωραία τσαχπίνικα λόγια...!!! :);)

Ειδικά για κάποιες ούσες τεμπέλες, (καλή ώρα)!!! :laugh:

Ένα χαπάκι παρακαλώ... :);)

και αν τύχει υπερδοσολογία;;; :P

Δημοσίευση

katrina έγραψε:

Anastacia έγραψε:

Tί ωραία τσαχπίνικα λόγια...!!! :);)

Ειδικά για κάποιες ούσες τεμπέλες, (καλή ώρα)!!! :laugh:

Ένα χαπάκι παρακαλώ... :);)

και αν τύχει υπερδοσολογία;;; :P[/quote:3uc0tq74]

Εεεε... Τότε πας από overdose έρωτα!

Μα τι καλύτερο!!! ;)

  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
    • Κοίτα τις απολαύσετε τις επαφές σας γτ θα είναι οι τελευταίες σας 😅 είτε φυσιολογικά, είτε με εξωσωματική το φθινόπωρο θα είσαι με κοιλουμπα 😊🥰👶
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...