Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

γεια σας κοριτσια!Θα ηθελα τη συμβουλη σας!Ο γιος μου ειναι 2 ετων και ειναι αρκετα ζωηρο παιδακι..Αυτο ειναι καλο,το κακο ομως ειναι οτι ειναι επιθετικο με τα αλλα συνομηλικα του παιδακια.Χτυπαει,δαγκωνει,σπρωχνει...Αυτο ομως το κανει στα μικρα παιδακια κ οχι στα μεγαλυτερα.Εχω δοκιμασει τα παντα.Τι τιμωρια,τι ξυλο...δεν παιρνει χαμπαρι ομως.Εκεινη την ωρα λεει οτι δεν θα το ξανακανει αλλα μετα απο 2 λεπτα ξαναχτυπαει...Νιωθω πολυ ασχημα...Εχετε καμια λυση?

Δημοσίευση

Να σου πω.

Η λυση σιγουρα δεν ειναι το ξυλο!

Τι παραδειγμα δεινεις αφου και εσυ χτυπας?

Τον χτυπας για να μην χτυπαει?

Δεν στεκει!

Φωνες καλο ειναι να μην βαζεις αλλα και να σταματησεις να τον μαλωνεις!

Του ειναι πολυ ευχαριστο που δεν ειναι αδιαφορος!

Κερδιζει την προσωχη!

Ακομη κι αν αυτο εχει σαν αποτελεσμα τις φωνες και το ξυλο!

Η γνωμη μου ειναι να του τονιζεις συνεχως τι πρεπει να κανει και οτι ποναει το αλλο παιδακι!

Μην τον προσβαλλεις μπροστα σε τριτους(μπροστα στο παιδι που χτυπησε).

Δεν βρικω κατι αλλο να πω!

Πιστευω οτι η επιθετικη συμπεριφορα που εχει οφειλετε σε εσας, στο οτι θελει να τραβηξει την προσωχη σας(εχετε μωρο?).

Δημοσίευση

οχι δεν εχουμε μωρο.Ο πρωτος μας ειναι και ισα ισα ασχολουμαστε πολυ μαζι του και εγω και ο μπαμπας του.Και το περιεργο ειναι οτι στα μεγαλυτερα παιδακια δεν ειναι τοσο αντιδραστικος

  • 5 weeks later...
Δημοσίευση

Ο όρος παιδική επιθετικότητα είναι αλήθεια ότι αρχικά ξενίζει και ξαφνιάζει .Η παιδική ηλικία είναι στο υποσυνείδητό μας ταυτισμένη με την αθωότητα . Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική .Η παιδική επιθετικότητα υπάρχει και για το λόγο αυτό πρέπει να αναλυθεί και να κατανοηθεί .

Η πλειοψηφία των μικρών τρίχρονων και τετράχρονων παιδιών δεν έχει πλήρη συνείδηση για τις συνέπειες των πράξεών τους .Σε ένα υπερπροστατευτικό οικογενειακό περιβάλλον όπου τους υποδεικνύεται συνέχεια τι να κάνουν , τι να πουν , που να πάνε και γενικά πως να συμπεριφερθούν είναι απόλυτα αναμενόμενο ότι αυτά θα αναζητήσουν κάποιο τρόπο για να εκφράσουν , ασυνείδητα βέβαια , την ανεξαρτησία τους και να κάνουν εμφανή την παρουσία τους .

Μόλις το παιδί αρχίσει να περπατάει , ένας ολόκληρος κόσμος ανοίγεται μπροστά του για εξερεύνηση .Οι περισσότερες από τις ανακαλύψεις του θα είναι ευχάριστες . Κάποιες όμως θα το απογοητεύσουν και τότε εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα της παιδικής επιθετικότητας .Τότε η απογοήτευση μετατρέπεται σε επιθετική συμπεριφορά . Χτυπώντας , δαγκώνοντας και με διάφορα άλλα συναισθηματικά ξεσπάσματα εκτονώνει αυτή την απογοήτευση .

Ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση αυτής της συμπεριφοράς είναι η ήρεμη αντίδραση . Ποτέ μα ποτέ μη κτυπήσετε ένα επιθετικό παιδί για τιμωρία . Το μήνυμα που θα λάβει από μία τέτοια αντίδραση θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη βίαια συμπεριφορά του .

Η συνέχεια του άρθρου εδώ

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...