ειμαι πολυ στεναχωρημενη

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

κοριτσια οπως λεει και ο τιτλος ειμαι πολυ στεναχωρημενη...

ο μικουλης μου τωρα τελευταια οταν θυμωσει,η νευριασει,η ποναει και εγω προσπαθησω να τον παρω αγκαλια να τον καθυσηχασω και να τον ηρεμισω εκεινος με χτυπαει στο προσωπο και μου τραβαει τα μαλια με μανια και δυναμη.

νιωθω απαισια!! ολοι μα ολοι οταν τον παρουν αγκαλια καθεται σα αγγελακι και ηρεμει με την μια..μολις τον παρω εγω ουρλιαζει και χτυπιεται σαν να τον σφαζω και τοτε αρχιζει να με χτυπαει

νιωθω οτι με ακυρωνει και οτι δεν με θελει δεν ξερω γιατι....μηπως επειδη εγω του κανω ολα οσα πονανε?(φαρμακα,ασκησεις κτλ?)

μηπως επειδη ειμαι εγω συνεχεια μαζι του και εγω μονο τον μαλωνω οταν κανει κατι που δεν πρεπει??

σημερα συγκεκριμενα ακουγε την φωνη μου και εκλαιγε ΓΙΑΤΙ?????????? τι του εχω κανει???? εγω τον φροντιζω,εγω τα κανω ολα εγω τρεχω για τα παντα που τον αφορουν εγω ειμαι παντα διπλα του και εμενα με εχει στην απεξω

το μεσημερι με χτυπησε τοσο δυνατα που εβαλα τα κλαμματα και τον εβαλα στο παρκο δεν αντεχω αλλο.......νιωθω οτι δεν με αγαπαει

νιωθω οτι γινομαι ολο και περισοτερο κακια απεναντι του και το νιωθει

δεν μπορω αλλο πως θα αλλαξει αυτο?????????????????

[molly]

Αναστασία μου,

μη στεναχωριέσαι....

Πιστεύω οτι ο Σπυράκος ξεσπάει επάνω σου,

γιάτι είσαι το πιο κοντινό του πρόσωπο.

Ετσι δεν κάνουμε κι εμείς οι "μεγάλοι"?

Συζήτησε το και με κάποιον παιδοψυχολόγο

για να σε καθησυχάσει.Δε νομίζω οτι είναι

κάτι ανησυχητικό!

Το ξέρω οτι σε κάνει κομμάτια αυτή του η συμπεριφορά,

αλλά προσπάθησε όταν νευριάζει να του δίνεις το χρόνο

να ηρεμήσει και μετά να πηγαίνεις κοντά του!!!

Εύχομαι όλα να πάνε καλά....

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

το σκευτικα να παω σε εναν παιδοψυχολογο να τον ρωτησω...

τωρα που τον ταισα ψιλονευριασε..και μολις τον πηρε ο μπαμπας του παναγιτσα!!!!

[μαρινιω]

giati omws?periergo...

na se dwsw mia simvouli???

MHN TON XTIPAS OUTE GIA PLAKA...OTAN KANEI KATI KAKO PARTON AGKALITSA KAI DEIKSTOU OOTI TON AGAPAS KAI MHN TO MALWNEIS SINEXEIA...NA DEIS AN EKEI THA KANEI KATI H' OXI...

thimamai me to ksaderfaki mou otan ton malwne h mama tou tsirize kai xtipiotan,tin xtipouse kai otan to eperna egw agkalitsa tin evlepe kai krivotann..

ara nomizei pws esy eisai auth pou ton malwnei kai oi alloi pou ton agapan...

kapws etsi katalavenw...

[eleftheria75]

Kαλησπέρα.

Να σου πω ότι τα παιδιά συνήθως ξεσπάνε το θυμό τους σε κάποιον κοντινό τους άνθρωπο. Αυτό έχει να κάνει και με το γεγονός ότι αυτός που το μεγαλώνει τις περισσότερες ώρες είναι και αυτός που το μαλώνει πιο πολύ, του δίνει τις φαρμακευτικές αγωγές (όπως ανέφερες), το βάζει τιμωρία πιθανόν.....

Από την άλλη εσύ μήπως κάτι πρέπει να αλλάξεις? Τι εννοώ. Καταρχήν δεν σε ακυρώνω, απλά καμιά φορά οι μαμάδες μέσα στην ρουτίνα, με τα άγχη και τις ανυσηχίες για το μεγάλωμα των παιδιών τους γίνονται στρατιωτάκια. Στις 8 αυτό, στις 10 το άλλο, στις 1 το παραάλλο. Και όταν έρχονται οι υπόλοιποι της οικογένειας τα αναλαμβάνουν για παιχνίδι και οι μαμά τακτοποιεί τις υπόλοιπες δουλιές της. ΄Προλαβαίνεις να παίζεις καθόλου μαζί του ή είναι κάτι που το έχει αναλάβει η υπόλοιπη οικογένεια?

Από την άλλη μήπως του έχεις μειώσει το χρόνο ενασχόλησης μαζί του και σου κρατάει θυμό?

Όλα αυτά είναι απλές θεωρίες και τίποτα από ότι γράφω δεν είναι σίγουρο. Απλά τα αναφέρω μήπως σε κινητοποιήσω σε περίπτωση που κάτι ισχύει.

Είμαι και καινούρια μή παρεξηγηθώ.

Φιλάκια και μην αγχώνεσε η μοναδική αγάπη που είναι δεδομένη για πάντα είναι η αγάπη της μάνας με το παιδί.!

[savropinguinos]

ποσο σε νοιωθω Αναστασια μου ,κ η δικια μου ετσι κανει ,λες κ δεν με θελει ,στος αλλους Παναγιτσα ,και εγω σκεφτηκα αυτα που λες,αμα μιλησεις με παιδοψυχολογο πες μου κ εμενα...

[Silia26]

Μπεμπούλη, καλησπέρα και από μένα!!!!

Όλο αυτό που βιώνεις, θα αλλάξει μόνο εάν ΕΣΥ ηρεμήσεις!!!!

Σε αυτή την ηλικία τα παιδάκια μας τα αντιλαμβάνονται όλα και αντιδρούν ανάλογα....!!!

Κάτι θέλει να σου πει με την επιθετική του συμπεριφορά...

Θέλεις να μας πεις τι εννοείς λέγοντας ότι το "μαλώνεις"?????

Πιστεύω ότι τα "μαλώματα", οι φωνές και οι τιμωρίες δεν φέρνουν αποτέλεσμα .... αλλά μόνο φόβο, θυμό ή επιθετικότητα!!!!

Φυσικά και δεν σε ακυρώνει απλά σου δείχνει ότι κάτι τον ενοχλεί...!!!

Φυσικά και σε αγαπάει για αυτό θυμώνει μαζί σου, και σου το δείχνει με τον τρόπο του....΄

Ίσως να σε τιμωρεί γιατί και εσύ ....τον τιμωρείς!!!!!

Φιλικά...

[LaLa]

Δεν νομιζω οτι χρειαζεται η βοηθεια παιδοψυχολογου .

Δεν μου φαινετε παράξενη η συμπεριφορα του Σπυρακου και σε νιωθω απολυτα γιατι εχω περασει και περναω τα ιδια . Αυτη η ηλικια ειναι δυσκολη και οι εκρήξεις θυμου αρκετά εντονες . Τα παιδάκια δεν ξέρουν να εκφραστουν , καμια φορα το βλέπουν και σαν "παιχνιδι" και γενικα ξεσπουν τις αντιδράσεις τους με χτυπήματα , γρατσουνισματα ίσως και δαγκωνιες .

Αυτο που θα πρεπει να κανεις εσυ ειναι να μην σηκωνεις την φωνη (και εννοειτε το χερι σου !) για κανεναν λογο . Οταν εχει εκρηξη θυμου θα τον αφηνεις κατω αν τον εχεις αγκαλιά ή θα τον απομακρύνεις . Δεν θα τον αφηνεις να σε χτυπαει και δεν θα του μιλάς γιατι θα φωναζει περισσοτερο . Κανεις πως τον αγνοεις ...οσο δυσκολο και αν ειναι αυτο!

Δεν τιθεται θεμα οτι δεν σε αγαπαει , ουτε σε χει συνδιασει με ολα τα "κακα" . Μην βαζεις τετοιες σκεψεις σοτ μυαλο σου και στεναχωριεσαι.

Θελει πολυ υπομονη και ηρεμια αυτη η φαση ... μη νομιζεις και γω την ψαχνω !

[mirlitsa]

Πιστεύω γλυκιά μου πως όλα αυτά τα κάνει γιατί ξέρει πως στην μαμά όλα αυτά περνάνε. Βλέπεις σε έναν ξένο δεν έχει αυτό το θάρρος ...ακόμα και στον μπαμπά που δεν τον βλέπει τις ίδιες ώρες και δεν έχει τόσο την φροντίδα του.

Ώρες-ώρες και η κόρη μου έχει άσχημη συμπεριφορά απεναντί μου γιατι ξέρει πως θα την συχωρέσω και θα "γίνουμε πάλι φίλες", όπως λέει...

Την τιμώρισα κάποιες φορές και αρχίζει και καταλαβαίνει σιγά-σιγά.

Εσένα όμως καλή μου είναι μικρούλης και πρέπει να το χειριστείς διαφορετικά. Ίσως θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποιον παιδοψυχολόγο.

Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις....δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα.

Ευχομαι όλα να είναι γρήγορα περαστικά....

[mummydi]

Κορίτσια μου εμένα η μπεμπούλα μου είναι ακόμη μικρούλα κ δεν έχω παρόμοια εμπειρία,πάντως όπως κ να χει συστήνω ΑΓΑΠΗ, ΗΡΕΜΙΑ κ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ κ θα βρεθεί λύση γι όλα..

Πολλά φιλιά!

[thouli]

λυπαμαι αναστασακι μου..

αχ τι με περιμενει κ μενα...

αλλα ογινινται στις μανες...εκει που τουσ περνει..στουσ αλλουσ γινονται αλλα παιδια

καλη δυναμη...

φαση ειναι...

αχ ολο αυτο λεω..

[Sakoulina]

Συμφωνώ με όσα σου γράφουν τα κορίτσια παραπάνω και ένα έχω να σου πω: εσύ που έχεις περάσει τόσα μα τόσα πολλά, τώρα θα μασήσεις? Μην το βάζεις κάτω και προσπάθησε ακόμα πιο πολύ.

Εγώ πιστεύω πως έχει να κάνει κυρίως γιατί σε έχει συνδέσει με τις φαρμακευτικές αγωγές που του δίνεις. Εδώ φαντάσου τα μικρά πάνε 1 φορά το μήνα σε παιδίατρο και μόλις λίγο μεγαλώσουν το συνδέουν κυρίως με τις ενέσεις και τσιροκοπάνε μόλις τον βλέπουν....και δεν θα σε συνδέσει εσένα που είσαι και η μητέρα του?

Προσπάθησε, αν μπορείς, να ζητήσεις βοήθεια απο ένα 3ο πρόσωπο για τις αγωγές ή αν αυτό δεν είναι εφικτό να το κάνετε εναλλάξ με τον άνδρα σου. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει να ξεμπλοκάρει και ο ίδιος.

[bikxar]

πιστεύω είναι φάσεις που περνάνε όλα τα παιδάκια κ μένα το ποιάνουν κάτι τετοια αλλα μόλις σηκωνει χερι απλά το κοιτάω σοβαρή χωρις να του χαμογελάω κ τρελενεται...

όταν με βλέπει έτσι έρχετε κατευθειαν στην αγκαλια μου να με αγκάλιασει κ να με φιλήσει για να του χαμογελάσω πάλι..

κ εγω δεν νομίζω οτι χρειαζετε να πας σε παιδοψυχολογό ουτε να στεναχωριεσε συντομα θα του περάσει κ θα σου δινει φιλάκια πολλά πολλά

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

κοριτσια ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας!!

ηθελα να κανω μια διευκρινηση!!

οταν λεω οτι εγω ειμαι αυτη που τον μαλωνω εννοω οτι οταν παει να κανει κατι κακο πχ να παει σε ενα καλωδιο η θελει με μανια να πιασει το μαχαιρι απο τον παγκο και χτυπιεται γιατι δεν του του το δινω η γιατι δεν του το επιτρεπω, εγω του λεω 'οχι αυτο αγαπη μου,αυτο ειναι κακο δεν κανει'

ο μικρος επιμενει,τσιριζει,χτυπιεται στο πατωμα,χτυπαει το κεφαλι του στα επιπλα και οπου αλλου βρει.

για να μην εχουμε χειροτερα τον βαζω στο παρκο για να ηρεμει

μηπως με τιμωρει γιαυτο????

αν ομως τον αφησω εξω ειναι ικανος να ανοιξει το κεφαλι του στον τοιχο!!!(παραλιγο να το κανει τις προαλλες)

δοκιμασα να τον παρω αγκαλια και μολις με χτυπαγε του ελεγα μην χτυπας την μανουλα,του μιλαγα τρυφερα και του επιανα τα χερακια που πηγαιναν με φορα στα μαλια μου και του ελεγα οχι εκει!!!!

αλλα...τιποτα!!!

επεισης κατι αλλο που ηθελα να πω ειναι οτι φυσικα και παιζουμε μαζι,λιωνουμε στο γελιο κατω στο χαλι με τα παιχνιδια μας και αυτο γινεται καθημερινα και δεν εχει αλλαξει ουτε προκειται!!!

χθες μου ειπανε 'μηπως ποναει?' και λεω μα καλα τα παιδακια οταν πονανε στην μαμα τους δεν τρεχουν για παρηγορια? εμενα γιατι οχι?

μηπως φταιει το οτι δεν εχει μαθει πολλες αγκαλιες????

μηπως θελει διαφορετικη προσεγγιση???

[jovanna]

ax bre anastasoula mou...kai emeis kapws etsi eimaste oxi se tetoio bathmo akoma...alla an einai oi giagiades spiti trexei se aytes an feugoun autes tsirizei....an feygw egw mou leei ante geia kai kleinei tin porta exw trelathei!!!!!egw skeftomai apla oti aytes ton blepoun gia liges wres tin imera kai ton paizoun mono enw emeis prepei kai na katharisoume kai na mageirepsoume kai na paiksoume mazi tous kai na tous taisoume kai na tous kanoume kai ola ta xaza!!!!

min stenaxwriesai fasi einai pisteyw etsi lew kai egw ston euato mou:)

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

χθες πηγα να τον ταισω το απογευμα και στα μισα αρχισε να χτυπιεται

λεω στον αντρα μου

για παρτον εσυ να δουμε τι θα κανει??

τον πηρε αγκαλια και εκατσε σαν αγγελουδι!!!!!!!!!

αν τον επαιρνα εγω θα κοπανιοταν

[hope_89]

Αχ βρε Αναστασάκι...Δύσκολη φάση!

Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να φτάει.Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ(αλλά δεν ξέρω αν ισχύει)είναι οτι επειδή περνάει πολλές ώρες μαζί σου έχει μεγαλύτερη οικειότητα...Επίσης,κάποτε είχα διαβάσει πως μέσα στην οικογένεια και στα άτομα που εμπιστεύομαστε περισσότερο ''δοκιμάζουμε'' τις αντοχές και τις ικανότητες μας...Δηλαδή για παράδειγμα στην μαμά μας.Μπορεί να πούμε άσχημα λόγια πάνω σε έναν καυγά αλλά εκείνη θα είναι πάντα εκεί.

Μήπως συμβαίνει κάτι παρόμοιο και στον Σπυράκο;

Το μόνο σίγουρο είναι οτι όπως ήρθε αυτή η συμπεριφορά,έτσι και θα φύγει

Προσπάθησε να μην στεναχωριέσαι,το παιδάκι σου σε αγαπάει όσο κανέναν άλλο!!!

[MITSI2]

αναστασια μου δεν ξερω τι να σε συμβουλεψω γιατι περιπου τα ιδια εχουμε και εμεις οχι σε αυτον τον βαθμο αλλα εμενα οταν της λεω οχι σε κατι ερχεται και με χτυπαει στο προσωπο το εκανε μια φορα και στην γιαγια και δεν το ξανακανε σε εμενα συνεχιζει...

εγω στην θεση σου καθε φορα που θα του εδινα το φαρμακο θα το εδινα και ενα γλυκισματακι μετα κατι πολυ μικρο και χαζο και θα εβαζα και καμμια φορα τον μπαμπα να του δωσει το φαρμακο και απο κει και περα οταν το εκανε δεν θα του φωναζα καθολου...αν ομως το συνεχιζε τοτε θα ξεκιναγα με το να ρωτησω την παιδιατρο μου που και αυτοι εχουν πολλες γνωσεις και μετα αναλογως θα εβλεπα για παιδοψυχολογο...

διαβαζα καπου παντως οτι παιρνανε πολλα παιδια μια φαση που αρχιζουν και προσκολουνται σε αλλα προσωπα και οχι στην μαμα ισως κατι τετοιο παιρναει ή μηπως του λειπει πολυ ο μπαμπας του και για αυτο καθετε παναγια σε αυτον..εσενα σε εχει ολη μερα!!

δεν υπαρχει παιδακι παντως που δεν αγαπαει την μαμα του ποσο μαλλον οταν η μαμα του του συμπεριφερετε οπως εσυ...

[molly]

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:

κοριτσια ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας!!

ηθελα να κανω μια διευκρινηση!!

οταν λεω οτι εγω ειμαι αυτη που τον μαλωνω εννοω οτι οταν παει να κανει κατι κακο πχ να παει σε ενα καλωδιο η θελει με μανια να πιασει το μαχαιρι απο τον παγκο και χτυπιεται γιατι δεν του του το δινω η γιατι δεν του το επιτρεπω, εγω του λεω 'οχι αυτο αγαπη μου,αυτο ειναι κακο δεν κανει'

ο μικρος επιμενει,τσιριζει,χτυπιεται στο πατωμα,χτυπαει το κεφαλι του στα επιπλα και οπου αλλου βρει.

για να μην εχουμε χειροτερα τον βαζω στο παρκο για να ηρεμει

μηπως με τιμωρει γιαυτο????

αν ομως τον αφησω εξω ειναι ικανος να ανοιξει το κεφαλι του στον τοιχο!!!(παραλιγο να το κανει τις προαλλες)

δοκιμασα να τον παρω αγκαλια και μολις με χτυπαγε του ελεγα μην χτυπας την μανουλα,του μιλαγα τρυφερα και του επιανα τα χερακια που πηγαιναν με φορα στα μαλια μου και του ελεγα οχι εκει!!!!

αλλα...τιποτα!!!

επεισης κατι αλλο που ηθελα να πω ειναι οτι φυσικα και παιζουμε μαζι,λιωνουμε στο γελιο κατω στο χαλι με τα παιχνιδια μας και αυτο γινεται καθημερινα και δεν εχει αλλαξει ουτε προκειται!!!

χθες μου ειπανε 'μηπως ποναει?' και λεω μα καλα τα παιδακια οταν πονανε στην μαμα τους δεν τρεχουν για παρηγορια? εμενα γιατι οχι?

μηπως φταιει το οτι δεν εχει μαθει πολλες αγκαλιες????

μηπως θελει διαφορετικη προσεγγιση???

Καλά κάνεις και τον βάζεις στο πάρκο του.Αφενός για να τον προστατεύσεις και αφετέρου για να του δείξεις οτι δε συναινείς

με αυτή του τη συμπεριφορά!

Πρέπει πιστεύω να καταλάβει οτι κάνει κάτι άσχημο και οτιαυτό θα έχει

και τις συνέπειές του!

Την ώρα που πας να τον αποτρέψεις από κάτι επικίνδυνο,μπορείς να

του εξηγείς το γιατί!πχαν πάει να τραβήξει το καλώδιο πήγαινε κοντά του και πες του "όχι αυτό!Καίει!"

Η΄ απλώς προσπάθησε να του τραβήξεις την προσοχή με κάτι άλλο!

Όταν σε χτυπάει να φεύγεις από κοντά του!Μην του επιτρέπεις να σε μειώνει!Ας τον να του περάσει ο θυμός και μπορεί αργότερα να έρθει από μόνος του κοντά σου!!!

Μπορείς να μπεις στο e-phycology.gr και να συζητήσεις με τους ειδικόυς.Πάντως σου ξαναλέω,είναι η ηλικία!Κάνε λίγη υπομονή και θα του περάσει!!!

[molly]

Για δες κι αυτό εδώ.To γράφει μια ψυχολόγος:

αυτό που περιγράφετε ονομάζεται temper tantrum.

θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω καποιες πληροφορίες εχουμε σίγουρα ξαναμιλήσει για αυτό.

πάντως είναι κατι εντελώς φυσιολογικό, είναι κρίσεις θυμού και συνηθισμένες εντελώς στα παιδιά αυτής της ηλικίας.

το καλύτερο είναι να τα αφήνετε να ξεσπάνε εφόσον δεν κανουν κακό σε πράγματα ή στον εαυτό τους και να μην δίνετε μεγάλη σημασία, να μην παθαίνετε πανικό την στιγμή εκείνη.

μόνο εάν το παιδί κανει κακό στον εαυτό του,

δηλ χτυπάει το κεφάλι του στο πάτωμα, (πολύ συχνό) σε μια τέτοια κρίση,

τότε οφείλετε να το αγκαλιάσετε χωρίς να το σφίγγετε αλλα αποφασιστικά να μπλοκάρετε αυτή του την κίνηση, και να πείτε ΜΟΝΟ " Προσέχουμε το σώμα μας"

τιποτε αλλο. και συνεχίζετε την αγκαλιά "προστατευτική μπάρα" στην οποία το παιδί ακόμα μπορεί να κουνιέται και να κανει πανω κατω αλλα δεν μπορεί να πονέσει τον εαυτό του. (προστατευτείτε και εσείς με τα χέρια σας, πιθανώς στην προσπάθειά του να χτυπήσει τον εαυτό του να σας περάσει εσάς καποιο χτυπηματάκι).

όχι σφιχτή αγκαλιά, γιατί αυτό θα ήταν ένας περιορισμός του ξεσπάσματος με το ζόρι.

αυτές οι κρίσεις είναι απλώς ξεσπάσματα, οτιδήποτε αλλη προσπάθεια συζήτησης κατα την διάρκεια ενός τέτοιου ξεσπάσματος, το παρατείνει,

το εντείνει,...

όμως είναι σημαντικό να βλέπετε το αν είναι κρίση θυμού/ξεσπάσματος

ή μια πραγματική ανησυχία ή ανάγκη την οποία το παιδί ζητάει με πείσμα.

η διαφορά του ενός με το άλλο,

είναι ότι το παιδί φαίνεται να δρά παράλογα έντονα, πιθανώς εκτός ελέγχου στον τρόπο που ουρλιάζει και χτυπιέται, συνήθως ξαπλώνει και στο πάτωμα και δεν δέχεται να το ακουμπήσει κανείς ενώ σε καθε προσπάθεια συζήτησης ή ακουμπημα, ουρλιάζει ακόμα πιο έντονα και εκκωφαντικά και χτυπά γυρω του, προλαβαίνει ίσα ίσα να παίρνει ανάσες απο τα πολλά ουρλιαχτά, κοκκινίζει κτλ.

τα παιδιά βγάζουν όλη τους την ενέργεια με μιάς, σαν μια έκρηξη θυμού η οποία δεν έχει φαινομενικά τέλος.

όμως, έχει τέλος, και το τέλος έρχεται όταν αφήνετε το παιδί να έχει αυτή την έκρηξη θυμού, δεν δείχνετε να σας επηρεάζει ή να σας εντυπωσιάζει, (χωρίς να εκφέρεστε ειρωνικά ή να κάνετε γκριμάτσες!) και όταν περάσει, συνεχίζετε εκεί που είχατε μείνει.

Μπορεί να κρατήσει και μισή ώρα αλλά οταν το παιδί μάθει οτι δεν πετυχαίνει καμια αντίδραση με αυτή την πράξη ξέρει ότι δεν εχει νόημα και σταματάει πολύ νωρίτερα, αλλά και με τον καιρό σταματάει και εντελώς τέτοια ξεσπάσματα.

δεν είναι καλό να δεχτείτε μια έκρηξη θυμού σαν επιχείρημα να αλλάξετε αυτό που είχατε σκοπό να κάνετε μιας και τότε το παιδί θα γνωρίζει ότι

α - όποτε θέλω κατι διαφορετικό απο αυτό που λέει η μαμά, το μόνο που έχω να κάνω είναι να χτυπιέμαι στο πάτωμα και να ουρλιάζω.

είναι καλό ,

να περιμένετε να τελειώσει η έκρηξη θυμού, όσο κουραστικό και αν είναι αυτό,

και τότε να συνεχίσετε κανονικά την ροή δραστηριοτήτων.

Συνήθως τα παιδιά όταν βγάζουν έτσι απότομα την ενέργειά τους, είναι μετά πάρα πολύ ήρεμα και έχουν εκτονωθεί και τότε μπορείτε ξανά να μιλήσετε και να συζητήσετε και να συνεχίσετε την όποια δραστηριότητα.

Αυτό πάντως που θα κάνει ένα παιδί να επαναλάμβάνει πιο συχνά τέτοιες εκρήξεις θυμού,

είναι το να αλλάξετε τις προθέσεις σας, σύμφωνα με αυτό που θέλει το παιδί, επειδή είχε την έκρηξη θυμού.

είναι μια επιβράβευση της έκρηξης θυμού και θα οδηγήσει μόνο στην επανάληψή της, κάτι που δεν είναι καλό για το ίδιο το παιδί, καθώς θα μάθει λάθος τρόπο να επικοινωνεί και να ζητάει αυτό που θέλει,.

αντιθέτως πάντα όταν ένα παιδί ζητάει κατι με τρόπο λεκτικό και ευγενικό, πρεπει να επιβραβεύβετε αυτή του την ενέργεια,

..μην μπαίνετε στον πειρασμό να ενδώσετε ακόμα και αν το παιδί σας

δημόσια, κλαίει χτυπιέται και ουρλιάζει, αλλιώς χάνετε την δυνατότητα να δημιουργηθεί ένας ωραίος και ευχάριστος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ σας.

δεν χρειάζετε να κάνετε κατι απλώς μπορείτε να το πάρετε καπου πιο απομονωμένα, (για να μην αισθάνεστε οτι το κλάμα κ το ουρλιαχτό ενοχλεί) και να το αφήσετε να ξεσπάσει.

φροντίστε όμως και να αναρωτηθείτε μήπως ο θυμός είναι μαζεμένος για καποιο άλλο λόγο, δηλαδή μια πιο γενική ανάγκη του παιδιού για επικοινωνία και εισακουσμα των επιθυμιών του.

δείχνει δηλαδή και κάπου ότι θέλει να ακουστεί, και βγάζει με μιας το παράπονο "δεν με ακούει κανείς! ακούστε με επιτέλους" επιβάλλοντας με αυτό το τρόπο (ουρλιαχτό) καποιος να το ακούσει.

αυτό μπορείτε να το ενισχύσετε όταν σκεπτόμενοι όλα αυτά,

κανονίσετε σε ώρες άλλες, στις οποίες δεν εχει τις εκρήξεις θυμού, να ακούτε πολύ περισσότερο το τι θέλει, να το ρωτάτε, και να ενδίδετε σε αυτά που θέλει εφ όσον είναι εφικτά, και τα ζητά με τρόπο ωραίο.

Το να ενδίδετε όταν σας ζητάει κατι ή θέλει κατι δε σημαίνει ότι να κάνετε εδώ και τώρα αυτό που σας λέει η σκέφτηκε, αλλά να το συζητήσετε και να διαπραγματευτείτε πότε μπορείτε να το κάνετε αυτό, ή να πάτε ήρεμα προς τα εκεί που θέλει σιγά σιγά, και όχι τρέχοντας. Στόχος είναι να αισθανθεί το παιδί οτι συζητάτε, οτι δεν υπάρχει ένας τοιχος αδιαπραγμάτευτος μπροστά του που του λέει ΟΧΙ. Είναι το αντίθετο της αδιαλλαξίας.

Θυμηθείτε το πόσο αβοήθητο αισθάνεται ένα παιδί, σε αυτή την ηλικία όπου η κάθε του επιθυμία εξαρτάται πλήρως απο την θέληση του γονέα να την ικανοποιήσει. Φανταστείτε τον εαυτό σας, να πρέπει συνεχώς να ζητάτε την άδεια, για να κανετε το ένα ή το άλλο, να μην μπορείτε να κατεβάσετε αυτό το πράγμα, να το ζητάτε και να σας λένε "οχι τώρα" ή "σε λίγο" συνέχεια πχ.

Κάθε ημέρα υπάρχει και ένα όριο στο οποίο τα παιδιά μπορουν να δέχονται το όχι, και όταν αυτό υπερβαίνει το όριο υπάρχουν συνήθως τέτοια ξεσπάσματα.

Κάθε παιδί, είναι διαφορετικό σε αυτό πάντως και σίγουρα έχει σχέση με το πως έχει διαπαιδαγωγηθεί τον προηγούμενο καιρό (πάρα πολλοί παράγοντες φυσικά).

με λίγα λόγια, επιβραβεύστε και ακούστε ,τις υπόλοιπες ώρες, περισσότερο,

ενώ τις ώρες που έχει το ξέσπασμα θυμού, συγκρατείστε, το αφήνετε να ξεσπάσει (εκτός και αν πονάει τον εαυτό του οπότε κανετε αυτό που γραφω πιο πάνω) παίρνετε βαθιές ανάσες, και προχωράτε.

η προσωπική μου άποψη, είναι ότι όταν ένα παιδί έχει συνέχεια με το παραμικρό τέτοια ξεσπάσματα, οτι οι γονείς επικοινωνιακά κάνουν καποια λαθάκια σε θέματα αδιαλλαξίας και κανόνων ή τιμωριών, που δεν είναι ιδανικοί για την ηλικία αυτή και προκαλούνται τέτοιου είδους ξεσπάσματα απο συσσωρευμένο θυμό. Οποτε μου έχει τυχει κατι τέτοιο και το εχω συζητήσει υπηρχαν πολυ καλά αποτελέσματα και μεγαλες αλλαγες στην συμπεριφορά του παιδιού.

Απο την άλλη όμως μπορεί οι γονείς να είναι υποδειγματικοί, και απλώς το παιδί να έχει πολύ έντονα συναισθήματα για το τι θέλει και να του είναι δυσκολο να διαχειριστεί τα συναισθήματά του ένα επίσης πολυ συχνό στοιχείο του χαρακτήρα που εχει σχεση όμως και με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού (ισχυρή θέληση που είναι κατι θετικό για αργότερα!).

Εκεί θα βοηθούσαν παιχνίδια συναισθημάτων, βιβλία με αυτό το θέμα κτλ. (τι μπορώ να κανω όταν είμαι θυμωμένος, τι μπορώ να κανω όταν είμαι στεναχωρημένος, τι μπορώ να κάνω όταν θέλω κατι πολύ και δεν μπορώ να το έχω κτλ κτλ)

να θυμηθούμε οτι αλλο να εχει μια ασχημη μέρα ένα παιδί, και να κλαίει και να βλεπουμε οτι αισθάνεται χάλια και κακόκεφο και γκρινιάζει, ή ένα παιδί που εχει συνηθίζει να ζητάει τα πραγματα με φωνές και ουρλιαχτά,

και άλλο μια έκρηξη θυμού.

(η οποια ονομάζεται στο εξωτερικό temper tantrum και υπάρχει στο google σίγουρα σε πολλά άρθρα. )

αυτά που γράφω τα γράφω για τα temper tantrum.

αυτό είναι ένα βίντεάκι (πηγαιντε στο 0.44) που δείχνει τα temper tantrums απο όπου φαίνεται κιόλας οτι όταν βρίσκεται ένα παιδί σε μια τέτοια κρίση θυμού, δεν είναι συζητίσιμο, αλλά απλώς ξεσπάει, αλλά και βλέπει το αν το προσέχει καποιος και θέλει να ξεσπάσει με "θεατές".

Sorry για το τεεεεεεεεεεεεράστιο ποστ!Το βρήκα από το parents.gr

[evhdal]

φαση ειναι κοπελα μου θα περασει οπως και η φαση του οχι ναι τωρα την ανακαλυψαμε και εμεις...

προσπαθησε να εισαι ηρεμη και ασ τον να ηρεμησει..

οταν θα ειναι θυμωμενος και χτυπαει πες του αυτο που νοιωθει: τωρα εισαι θυμωμενος θα σε αφησει η μανουλα να ηρεμησεις και μετα θα παιξουμε ή θα μιλησουμε

ή οταν σε χτυπαει η μανουλα τωρα ποναει καλυτερα να κατσεις στο δωματιο σου να ηρεμησεις..

να σου πω και κατι off record μολις εχουμε ξυπνησει απογευμα και η μικρη ειναι αγκαλια και με χαιδευει και στο ξαφνικο ξεκινησαν κατι επαναφορτιζομενες σφαλιαρες της λεω μια δυο οτι ποναει εκει αυτη εφαγε και απο μενα μια καλη η πρωτη της και το εκοψε το συνηθειο..

της ειπα πονεσες; μου λεει ναι εε και η μαμα πονεσε :silly:

μην μασας σε τεσταρει ο σπυρακος και να ειναι δυνατον να μην σε αγαπαει μην το ξανασκεφτεις ...

βαλε και το φανη στο τρυπακι οταν παιζουν μαζι πεσ του να λεει: να φωναξουμε και την μαμα που την αγαπαμε πολυ ή ποσο πολυ αγαπαμε την μαμα και τετοια..

ελπιζω να βοηθησω κατι στο ελαχιστο τουλαχιστον

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας!! πιστευω οτι θα μπορεσω να τον ηρεμισω καπως και να ξαναγινει το ηρεμο γλυκο παιδακι που ηταν.

ελπιζω να ειναι μια φαση που θα περασει,θα βαλω τα δυνατα μου να τα καταφερω

τουλαχιστον θα το προσπαθησω

μου δειξατε αρκετους τροπους προσεγγισης που θα τους δοκιμασω και βελεπουμε

σας ευχαριστω πολυ!!!

[fatsoulina mou]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!

ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ 5ο, αλλα εχω μεγάλη εμπειρία απο ανηψιό που χτυπούσε ενα διαστημα συνεχεια την μαμα του με μανια και τρελα νευρα μιλαμε εγω που το εβλεπα την λυπομουνα!!!!της ειχε πει παιδοψυχολογος ομως να τον αφηνει να ξεσπαει!!!!ηταν αρρωστος και κλεισμενος μεσα συνεχεια και η μαμα του δουλευε και δεν την εβλεπε συνεχεια!!!απο την πολυ αγαπη του το κανει !!!!απλως κατι το πιεζει το παιδακι σου!!!μην ανησυχεις δεν ξερουν να εκφραστουν αλλιως θελει ηρεμια και ενασχοληση με παιχνιδι οσο μπορεις μαζι του!!!παρα τα ολα αν μπορεις και παιξε μαζι του!!!