Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 69
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλημεραααα!!! Πωπω εσύ είσαι πολύ κοντά, σε καταλαβαίνω οι τελευταίες εβδομάδες είναι κόλαση. Κι εγώ στις προηγούμενες εγκυμοσύνες που φτάναμε τις 40+ ήταν φρίκη. Αλλά τώρα νοιωθω έτσι από τον 8ο τα έχω δει όλα!!! Υπομονή μας τελειώνει τον φαγαμε τον γάιδαρο, μετά αρχίζουν τα δύσκολα ....  Ναιιι χρόνια σας πολλά αξιαγάπητες Σκορπινουλες. Η κόρη μου έχει 4/11 αλλά της το κάνω Κυριακή. Εντωμεταξυ και τα μωράκια τώρα που θα κάνουμε Σκορπιοί θα είναι ε;;; Βοήθεια μας θα πω εγώ τίποτα άλλο😂😂😂 αν κρίνω από την κόρη μου..... Με το καλό και με έναν πόνο κορίτσια όλες μας
    • Κορίτσια μου καλημέρα.... Μάλλον άκυρος ο συναγερμός!! Έκανα εχθές κ άλλα τεστ τα οποία βγήκαν αρνητικά ακόμη κ της ίδιας εταιρείας!!😢😢 Δεν ξέρω τι έγινε;; Ακόμη δεν έχω έρθει περίοδο δεν ξέρω αν από το άγχος ή έστω δύο φορές που πρόλαβα να βάλω προγεστερόνη κολπικά μετά από σύσταση της γυναικολόγου!!  Αυτή την στιγμή επειδή μας απασχολεί κ ένα άλλο θέματακι που χρήζει διερεύνηση δεν με απογοήτευσε τόσο πολύ ( πρέπει βέβαια να έρθω περίοδο για να πάω σε συγκεκριμένες ημέρες κύκλου να κάνω μια μαγνητική στο στήθος !! )  Υ.Γ. με αγχωνει λίγο η ηλικία επειδή είμαι 39 , έχω αλλά δύο παιδάκια μεγάλα 20-21 χρόνων. Απλά με τον σύντροφό μου θέλουμε άλλο ένα παιδάκι γτ εκείνος δεν έχει !! Βέβαια λέγαμε μετά τον γάμο ο οποίος θα γίνει πρώτα ο Θεός 25 Απριλίου! Απλά κάνουμε ελεύθερα μήνες τώρα και δεν έχει έρθει και εκεί προβληματίζομαι!! 🥴🥴🥴
    • Ναι και εγώ αυτής της άποψης είμαι.. προσπάθησα να της μειώσω 1 γεύμα γάλακτος αλλά δεν κοιμόταν με τίποτα και έκλαιγε συνεχόμενα το μωρό οπότε είπα θα πάω βάση του μωρού.   Ο παιδίατρος σκέψου μου είπε 3 γεύματα γάλα και 3 στερεές και αν τρώει καλά τότε πάμε στα 2. Υπερβολή θεωρώ! 
    • @Eirinistz θα πας με τις ανάγκες του παιδιού. Οσο ζηταει γαλα θα προσφερεις. Σταδιακα θα μειωσει μονη της την ποσότητα κ θα αρχίσει να τ κοβει. Η θα αλλάξεις την ωρα τ γεύματος. Αναλογα τι ωρα σου κοιμαται. Αν σ κοιμαται 9.30 10 πχ θα δινεις γαλα κ τ φρούτο μετα στις 11 11.30. Σιγα σιγα μεγαλώνοντας αλλάξει κ προγραμμα ύπνου. Θα γίνουν πιο στανταρ κ τ γεύματα τους. Αφου ομως τ μωρακι σ θελει γαλα για να νανουριστει γτ να τ παιδεψεις?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...