Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 69
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Δημοσίευση

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Έχω μία gonal 1050 iu που ανοίχτηκε 29/7 και έχουν περισσέψει 650 iu. Ψάχνω να την ανταλλάξω με δύο ή έστω μία gonal 300 iu που να λήγουν από 10/2025 και έπειτα. Μπορεί να χρησιμοποιηθει εντός 28 ημερών από το άνοιγμα, δηλαδή μέχρι και 26/8. Εάν κάποια κοπέλα που βρισκεται στην Αττική ή σε κοντινές περιοχές, και κάνει ήδη διέγερση ή πρόκειται να ξεκινήσει μέσα στον επόμενο μήνα, θέλει να ανταλλάξουμε θα ήμουν υπόχρεη.. Σας ευχαριστώ!
    • Κορίτσια όσες είχατε υγρά εμφύτευσης στη μία εγκυμοσύνη, είχατε και στις άλλες; Ρινορραγία είχε καμία; Εγώ ειχα και ρινορραγία και υγρά εμφύτευσης στην 1η εγκυμοσύνη και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα έχω και στην άλλη αν και όταν έρθει. Οποτε κάθε φορά που δε βλέπω αυτά τα συμπτώματα απογοητεύομαι χωρίς καν να μου έρθει περίοδος πρωτα. 
    • Καλησπέρα κορίτσια. 🙂 Ευχομαι σε όλες τα καλύτερα.  το πρώτο μου μπεμπακι ήρθε μέσα σε 3 μήνες.  Τώρα για το 2ο προσπαθούμε εδώ και μισό χρόνο και ακόμα δεν… Ξερω ότι δεν είναι αρκετό το διάστημα αλλά αγχώνομαι αφενός γιατί δε θελω να έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας τα παιδάκια μου (βέβαια αυτά δεν τα καθορίζουμε εμείς) κι επειδή 1/09 ξεκινάω δουλειά και θα αναγκαστώ να αφήσω τη μικρή μου στη γιαγιά της.  Είχαμε πει με τον άντρα μου ότι αν έμενα έγκυος ως τότε, θα έπαιρνα επαπειλούμενη και δε θα επεστρεφα.  Τώρα όλα δείχνουν ότι θα επιστρεψω.    Επισης, κάτι πολύ σημαντικό, τον Απρίλη είμαι μέσα μου σίγουρη ότι είχα βιοχημική γιατί είχα υγρά εμφύτευσης για 2 μέρες και ρινορραγία ακριβώς όπως και στην 1η εγκυμοσύνη μου. Αντιθέτως, τώρα που δεν έχω αυτά τα συμπτώματα, είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι εγκυος. Δε θα χρειαστεί καν να κάνω τεστ. Γιατί δεν ερχεταιιιιιιι;  
    • Αυτά είναι τα πιο ωραία ψώνια..ας πάμε τώρα που μπορούμε..εγω κουράζομαι πολυ.. έχουμε ίδια εγκυμοσύνη..τώρα γύρισα από τον εμβρυολογο.. Μ πΕ αυτές οι εγκυμοσύνες πάνε μέχρι 36 εβδομάδα.. καλά κ εγώ Πιτ 14/11 έχω αλλά μέχρι μου λέει 16 Οκτωβρίου περίπου θα πάει το πολύ..τα μικρά ήταν 740γρ ο ένας κ 770γρ ο άλλος..μια χαρά μεγαλώνουν κ ο τράχηλος 40,0 mm.. καλά είναι Μ πΕ για δίδυμα.. μετά πήγαμε κ παραγγείλαμε κ 2 κούνιες..κ εγώ θέλω λίγο να φτιάξω μια λίστα..Μ έχουν δώσει αυγά κ καρότσι διπλό.. πρέπει να οργανωθωω όμως γτ περνάει ο καιρός να δω τι έχω κ τι πρέπει να πάρω..
    • Κορίτσι καλησπέρα!!!  Εύχομαι όλες οι εγκυμοσύνες να πηγαίνουν καλά με το καλό ο νέος μήνας που έρχεται να φέρει κι άλλα θετικά τέστ !!!  Λοιπόν τα δικά μου νέα είναι οτι πήγα για σαλπιγγογραφια, όλα είναι φυσιολογικά και δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.  Το πρόβλημα θα έλεγα από τη πλευρά μου ήταν ο γιατρός που πριν καν κάνουμε την εξέταση μας είπε με το τρόπο του να πάμε για εξωσωματική.  Άσχημη εντύπωση μου δημιούργησε και στεναχωρήθηκα πριν ξεκινήσει η εξέταση.  Δε ξέρω γενικά πως είναι άλλοι γιατροί, αλλά με το καλημέρα να θέλει να σου πει μη προσπαθείς άλλο φυσιολογικά...  Πριν από 2 βδομάδες είχα πάει σε σύμβουλο γονιμότητας και με ενθάρρυνε, μας είπε ότι αν διορθώσουμε κάποια θέματα στο κύκλο μου (τελικά έχω ΣΠΩ) θα έρθει σίγουρα η εγκυμοσύνη μέχρι τα Χριστούγεννα.  Τι να πιστέψω βρε κορίτσια; 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...