Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσια θελω τη βοηθεια σας.Εδω και λιγες μερες το μολις 18 ημερων αγορακι μου θηλαζει (αποκλειστικα)συνεχεια καθε μια ωρα..το βραδυ ειδικα.Τη μερα μπορει να το παει και καθε 2.Εχω ακουσει οτι ειναι φυσιολογικο αλλα ποσο κραταει;;;πορε στρωνει το φσγητο και ο υπνος τους;;;ισχυει αυτο που λενε για τις 40 μερες;;;βοηθηστε με...εχω αρχισει και απογοητευομαι.Εσεις τι εμπειριες εχετε;;

Δημοσίευση

πασχαλακι αν σου ζησει..

φυσικα κ να μη απογοητευεσαι... ;)

ετσι ειναι στη αρχη,,, :ohmy:

με τα μεμε απ εξω... :P:P

εγω το πρωτο 2 μηνο θηλαζα εως κ 18 ωρες το 24 ωρο...

προσαπθει αν σου ρυθμισει τη παραγωγη γιαυτο...να σου κατεβασει γαλα θελει... ;)

Δημοσίευση

Να μην απογοητεύεσαι. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν κρατάει πολύ. Κάποια στιγμή τα γεύματά του θα γίνουν πολύ σύντομα. Τώρα το πότε θα συμβεί... θα το μάθεις πρώτη εσύ!!!!

Να σου ζήσει και υπομονη!!!!

Δημοσίευση

Να σου ζησει τ μωρακι σου :)

Καθε μωρο ειναι διαφορετικο αλλα καπου γυρω στους 2-3 μηνες αρχιζουν να κανουν πιο συντομα και αραια γευματα . Βεβαια μετα αρχιζουν και τα αλματα (τωρα περασατ ενα την 7η μερα και ενα ακομα στην 21η) και παλι εχει ξυπνηματα κα συχνους θηλασμους . Παρακάλα να κοιμαται αμεσως μετα το θηλασμο γιατι η δικια μου ηθελε να πιανουμε και την κουβέντα μετα :P

Δημοσίευση

Απο την Αννα Πατσουρου :

Μια εμπειρία καταπληκτική για μητέρες και μωρά. Το γεννάς και μετά, αν το βάλεις στο στήθος εγκαίρως, κολλάει εκεί σαν όλη του η ύπαρξη να εξαρτιέται απ αυτό κι εσύ αισθάνεσαι να λιώνεις σταγόνα σταγόνα μέσα του. Μια εμπειρία καθηλωτική: κουράζεσαι, πιάνεσαι σ όλο σου το σώμα, κλαις, λες «μπα, αποκλείεται να τα καταφέρω», κι αυτό μεγαλώνει, παχαίνουν τα δαχτυλάκια, τα μπουτάκια, μακραίνει, αρχίζουν τα χαμόγελα, οι φωνούλες, οι λοξές ματιές ευγνωμοσύνης καθώς περνούν οι μήνες κι αυτό παραμένει γαντζωμένο στο σώμα σου. Κι έρχονται δυσκολίες, μυξούλες, πόνοι, δοντάκια κι άλλα διάφορα. Κι αυτό γαντζωμένο. Και σιγά σιγά δε θέλει να θηλάζει όλη την ώρα. Βρίσκει άλλα ενδιαφέροντα, το στήθος γίνεται πια προσωρινό καταφύγιο, μετά μόνο λίγες γλυκές σταγόνες ζωής. Και έπειτα δε θέλει άλλο να θηλάσει. Εκείνο πάει για άλλες περιπέτειες, με την καρδιά γεμάτη από τη σιγουριά πως αγαπήθηκε στο έπακρο. Κι η μαμά καμαρώνει, αγανακτεί, διαλύεται, φροντίζει, αγαπά. Καλώς ήλθατε στη μητρότητα. Στον πρώτο τόμο αυτού του βιβλίου θα διαβάσετε πώς να καταφέρετε να θηλάσετε για όσο καιρό θέλετε, παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την απίστευτη κούραση, τα ξενύχτια και τις αντικρουόμενες γνώμες όλων όσων έχουν άποψη για το μωρό σας, και να το απολαύσετε. Καλώς ήλθατε στο θηλασμό.

Καθε φορα που το διαβάζω , δακρυζω ! Ελπιζω να σε βοηθήσει και σενα :)

Δημοσίευση

Τελειο το κειμενακι LaLa . Αν και εχω σταματησει εδω και ενα χρονο τον θηλασμο διαβαζοντας το ενοιωσα ολα αυτα που περιγραφει .

Κανε υπομονη πασχαλιτσα! Να σου ζησει το μωρακι σου . Ο θηλασμος θελει επιμονη και υπομονη. Θα στρωσει απο μονο του. Να μην απογοητευεσαι! :)

Δημοσίευση

αχ με συγκινησατε τωρα....εχετε δικιο θα κανω υπομονη και ελπιζω συντομα να στρωσει!τι να κανω; θελω και να τον θηλασ αποκλειστικα τρομαρα μου και απο την αρχη σηκωσα τα χερια ψηλα!

Δημοσίευση

εχεις δικιο να κουραζεσαι. Ο κοπος σου θα ανταμειφθει. Αυτο μπορω να στο εγγυηθω! Ειμουν απο τα ατομα που ελεγα οτι δεν θελω να θηλασω! καθολου. ειμουν απολυτη και καθετη. Τωρα?? Θα το θηλασω μεχρι να μην θελει εκεινος. Δεν ειναι μονο φαγητο που του προσφερεις. Ειναι καταφυγιο, αγαπη, κατανοηση και παρηγορια. Αυτο να σκεφτεσαι καθε φορα που παει να πιασει το στηθος σου. Μπορει να μην πειναει αλλα να θελει την επιβεβαιωση οτι η μανουλα το αγαπαει και θα το προστατεψει. Νοιωθει τοση μοναξια και τοση αμφιβολια... Ηταν στα ζεστα 9 μηνες και τωρα ηρθε στο φως και δεν ξερει και ισως να φοβατε. Στην αρχη εκλαιγα απο τον πονο. Ελεγα δεν θα τα καταφερω. Αλλα η θαλπωρη που εβλεπα στο προσωπο του μου εδινε κουραγιο να συνεχισω. Και τα καταφερα. και ειμαι πολυ περηφανη για μενα!! Οταν θα απελπιζεσαι να σκεφτεσαι ποσα του προσφερεις και πωσ καπια μερα, οταν θα σου χαρισει το πρωτο χαμογελο θα εχεις αυτοματα ξεχασει ολη την κουραση! Να σου ζησει... Και μην εγκαταλειπεις!!

Δημοσίευση

Πασχαλάκι μου να σου ζήσει, είσαι στο σωστό δρόμο. Δέξου όπως σου έρχονται τα πράματα για να μην σε φάει η αγωνία. Εμένα μου λέγανε ότι θα κοιμηθώ στα 40, μετά στο 2μηνο και πάει λέγοντας. Τελικά δεν κοιμήθηκα ποτέ γιατί ακόμα και τώρα που είναι σχεδόν 1 χρονών ακόμα ξυπνάει ανά 2 ωρο. Η φύση όμως προνοεί και σ'εξοπλίζει με τεράστια αποθέματα κουράγιου που δεν το φαντάζεσαι. Και μένα το παιδάκι μου έτσι ήταν στην αρχή και μετά από μόνο του στο φαί έστρωνε. Από τότε που σταμάτησα να αγχώνομαι για το πότε θα κάνει εκείνο πότε το άλλο απόλαυσα και γω το μωρό μου. Ο θηλασμός είναι ωραία στιγμή της μητρότητας και ειδικά μετά τους 8-9 μήνες που πλέον κάνουν και καραγκιοζιλίκια με το μεμε. Θα δεις που όσο περνάει ο καιρός θα συνηθίσεις.

Δημοσίευση

LaLa έγραψε:

Απο την Αννα Πατσουρου :

Μια εμπειρία καταπληκτική για μητέρες και μωρά. Το γεννάς και μετά, αν το βάλεις στο στήθος εγκαίρως, κολλάει εκεί σαν όλη του η ύπαρξη να εξαρτιέται απ αυτό κι εσύ αισθάνεσαι να λιώνεις σταγόνα σταγόνα μέσα του. Μια εμπειρία καθηλωτική: κουράζεσαι, πιάνεσαι σ όλο σου το σώμα, κλαις, λες «μπα, αποκλείεται να τα καταφέρω», κι αυτό μεγαλώνει, παχαίνουν τα δαχτυλάκια, τα μπουτάκια, μακραίνει, αρχίζουν τα χαμόγελα, οι φωνούλες, οι λοξές ματιές ευγνωμοσύνης καθώς περνούν οι μήνες κι αυτό παραμένει γαντζωμένο στο σώμα σου. Κι έρχονται δυσκολίες, μυξούλες, πόνοι, δοντάκια κι άλλα διάφορα. Κι αυτό γαντζωμένο. Και σιγά σιγά δε θέλει να θηλάζει όλη την ώρα. Βρίσκει άλλα ενδιαφέροντα, το στήθος γίνεται πια προσωρινό καταφύγιο, μετά μόνο λίγες γλυκές σταγόνες ζωής. Και έπειτα δε θέλει άλλο να θηλάσει. Εκείνο πάει για άλλες περιπέτειες, με την καρδιά γεμάτη από τη σιγουριά πως αγαπήθηκε στο έπακρο. Κι η μαμά καμαρώνει, αγανακτεί, διαλύεται, φροντίζει, αγαπά. Καλώς ήλθατε στη μητρότητα. Στον πρώτο τόμο αυτού του βιβλίου θα διαβάσετε πώς να καταφέρετε να θηλάσετε για όσο καιρό θέλετε, παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την απίστευτη κούραση, τα ξενύχτια και τις αντικρουόμενες γνώμες όλων όσων έχουν άποψη για το μωρό σας, και να το απολαύσετε. Καλώς ήλθατε στο θηλασμό.

αχχχ LaLa μου το χω το βιβλίο και τώρα το ξαναπερνάω ένα χεράκι να το θυμηθώ. Άσε που έχω ραντεβού μαζί της για να δει το μωρό και λέω να μου κάνει και μια αφιέρωση να τη θυμάμαι πόσο με βοήθησε. :silly:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μην σε αγχωνει αφού ξεκίνησες σαλοσπιρ όλα καλά θα πάνε. Και εμένα εχτές μου σύστησαν σαλοσπιρ και να μετράω την πίεση μου για μια εβδομάδα για να δούμε αν θα πάρω και έξτρα χάπι 
    • Τα υπόλοιπα που ήθελα να προσθέσω κι εγώ πάνω σε αυτά που είπατε, κι επιτέλους τώρα κατάφερα να τα γράψω, είναι για τους παιδιάτρους. Και οι δύο παιδίατροι που είχαμε μέχρι τώρα, συμφωνούν με αυτό που εγραψε η @Kiddo. Κι εμάς δεν είναι φαν ο παιδίατρος να έκανε το παιδί κάτι νωρίτερα από κάποιο άλλο αναπτυξιακό στάδιο. Δηλαδή, δεν ήθελε πριν κλείσει τους 4-5 μήνες να μπορεί να γυρνάει από ανάσκελα μπρούμυτα και τούμπαλιν. Ή ας πούμε, η πρώτη παιδίατρος δεν ήθελε τα νεογέννητα να τα κρατάμε όρθια και να τους πατάμε τα πόδια κάτω ή στην ηλικία που ξεκινάνε να στέκονται όρθια να μην τα ενθαρρύνουμε να περπατάνε. Να τα ενθαρρύνουμε μόνο να κάνουν την κίνηση που προσπαθούν να κατακτήσουν κι όχι κάτι παραπάνω. Αλλά άπαξ και ξεκινήσουν από μόνα τους να κατακτούν κάτι, να μην τα αποθαρρύνουμε. Αλλιώς μπορεί να προκαλέσουμε πρόβλημα στα ισχία ή υπερτροφικους μύες και διάφορα τέτοια. Το ίδιο και με τον ύπνο. Άμα γυρνάει μόνο του, έχει καλώς. Αλλιώς, το τοποθετούμε ανάσκελα. Επίσης, εμάς πλέον λέει το "μα μα μα μα" και το "μπαμπά μπα μπα" συνειδητά. Κι εμάς τα ίδια με της @Kiddo κάνει. Όταν φεύγουμε από το δωμάτιο, ξεκινάει και μας κυνηγάει φωνάζοντας αναλόγως 😆. Νομίζω, πώς άπαξ και μάθουν την συλλαβή και την συνδέσουν με το πρόσωπο, το λένε συνειδητά μετά από λίγο. Οπότε, και κατά τη δική μου γνώμη, το κάνετε πολύ καλά και τους αποκρινεστε. Εμάς πλέον λέει και "ντα ντα ντα" και "ντάτα" για όλα τα υπόλοιπα πράγματα. 😆 Έχει πολλή πλάκα αυτή η περίοδος, την απολαμβάνω φουλ. Κάθε φορά που του κάνω κι εγώ νταντά μου σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο, σα να νιώθει ότι επικοινωνώ μαζί του κι ακούγεται. 🥰 Τέλος να πω σχετικά με το φαι. Τον άφησα λίγες μέρες λοιπόν να λιώνει τα φρούτα κτλ με το χέρι του, και τον είδα μετα από λίγο να το γλείφει και να τα τρώει από κει... Άρχισα να τον αφήνω και λίγο να βουτάει τα χέρια του στο μπωλ του (αφού μου το τραβούσε με μανία, κάποια στιγμή ενέδωσα) και μετά πάλι τα έβαζε στο στόμα κι έτρωγε. Προσπέρασα την μαύρη απελπισία τού "καθαρίζω αυτό το καρεκλακι κάθε τρείς και λίγο και το πάτωμα θα ανοίξει τρύπα από το πολύ τρίψιμο, έλεος!" και τον άφησα να το απολαύσει... 🥲 Μπήκε και σε ένα στάδιο που όταν του βάζεις κάτι στο στόμα, το βγάζει με το χέρι, το κοιτάει και το ξανά τρώει... Όπως και να χει, το σημειώνω σαν πρόοδο 🥲😆 όσο για τον μεγάλο αδερφό, τρώνε μαζί τα φρούτα τους και δίνει στο μωρό συνέχεια τα φλουδια ο γλυκούλης 😆
    • Κορίτσια καλημέρα, σας γράφω απ' το αεροδρόμιο που περιμένω να γυρίσω στο σπιτάκι μου. Είχα ανέβει Θεσσαλονίκη για την αυχενική. Όλα πήγαν περίφημα!! Το μωράκι μας μεγαλώνει και είναι αγοράκι.. θα έχω ένα και ένα 😁😁
    • Θα τον πατήσουμε μωρέ  και θα γεννήσουμε  μαζί την ίδια μέρα 🩵🩵🩵🩵
    • Υπομονή κοριτσάκι μου!Θα περάσει ο καιρός κι όλα θα είναι καλά! Με το καλό τα μωράκια σου!😘
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...