Μετάβαση σε περιεχόμενο

Νιώθω μοναξιά


Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη του φόρουμ.Σας παρακαλουθώ αρκετό καιρό και μου έχετε λύσει πολλές απορίες.Αποφάσισα να σας γράψω σήμερα,με την σκέψη οτι είστε γυναίκες,μαμάδες και πολλές απο εσάς ίσως να βιώνουν ότι και εγώ.

Είμαι 27 ετών,παντρεμένη ένα χρόνο περίπου.Έχω ένα κοριτσάκι 6 μηνών και είμαι πάλι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου.

Η κόρη μου είναι ένα δύσκολο μωρό.Έχω να κοιμηθώ 6 μήνες και ολόκληρη την ημέρα πρέπει να ασχολούμαι μόνο μαζί της.Δεν θα σταθώ όμως τόσο στο μωρό.Την αγαπάω πολύ και δεν έχω μετανιώσει λεπτό που ήρθε στη ζωή μου.

Έμεινα έγκυος απρόσμενα και χάρηκα πολύ.Απορροφημένη με τις ετοιμασίες του καινουριου μας σπιτικού,του γάμου αλλά και της δουλειάς μου η εγκυμοσύνη πέρασε πολύ όμορφα.Είχα έναν δύσκολο και πολύωρο τοκετό αλλά τελικά είμασταν και οι δύο καλά.

Σταμάτησα την δουλειά μου για να είμαι στο σπίτι με το μωρό(κάποια στιγμή θα ξαναπάω).Ήμουν πολύ δραστήριος άνθρωπος.Αγαπούσα αυτό που έκανα και είχα ελευθερία.Η δημιουργία οικογένειας μου έφερε πολλές ευθύνες ξαφνικά και απο εκεί που έμενα στο πατρικό μου και δεν έστρωνα ούτε το κρεβάτι μου,βρέθηκα αντιμέτωπη με τις δουλειές του σπιτιού και με το μεγάλωμα του μωρού.

Ευτυχώς ο σύζυγος μου με βοηθάει πολύ σε όλα.Έχω εκρήξεις θυμού,φωνάζω,κλείνομαι στο δωμάτιο μου και θέλω να μένω μόνη μου.

Έρχονται στιγμές σαν αυτή,ευτυχώς όχι σε καθημερινή βάση,που θέλω να φύγω απο όλους και απο όλα.Να βρω χρόνο για τον εαυτό μου,να πάψω να νιώθω αντισεξουαλική,να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης,να χαρώ το παιδάκι μου όπως του αξίζει,να γίνω λιγότερο εγωίστρια,να μην ξανακούσω την κριτική της πεθεράς μου...!!!

Κάνεις δεν ενδιαφέρεται πια για εμένα;Πώς νιώθω μέσα μου,τι σκέφτομαι;Εκτός απο μαμά δεν είμαι γυναίκα;Η μήπως ο ένας ρόλος αναιρεί τον άλλο;

Θελω να ξαναβρώ τον παλιό μου ευατό,την παλιά μου διάθεση.Γκρινιάζω συνέχεια και είναι κουράστικο για όλους μας.

Επιπλέον νιώθω πως είμαι κακή μαμά,επειδή σκέφτομαι όλα αυτά.Είμαι ανώριμη,αντίθετα απο τον άντρα μου που αποδέχτηκε αμέσως τον ρόλο του και είναι άψογος σε ό,τι κάνει.Κάθεται να συζητήσει μαζί μου όλα όσα με απασχολούν και συνήθως η συζήτηση λήγει άδοξα είτε γιατί θα νευριάσω χωρίς λόγο είτε γιατί θα πω πράγματα που δεν θέλω και δεν τα εννοώ.

Οι φίλες μου είναι οι περισσότερες ελεύθερες και τα ωράρια μας δεν δυμβαδίζουν.Έχω χαθεί με όλες.Δεν έχω έναν άνθρωπο να πώ όλα όσα σκέφτομαι...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

καταρχην χαλαρωσε...βαλτα ολα σε 1 σειρα οσο γινεται και αντιμετωπισε τα προβληματα(κατα εσενα προβληματα) ενα-ενα..δεν εινι και πολυ ευκολο αυτο που σου συμβαινει..παιδι 6 μηνων και εγκυος..

ολα αντιμετωπιζονται..αυτα να ειναι τα προβληματα της ζωης...

βΑΛΤΑ κατω και αντιμετωπισε τα..αφου μου λες οτι εχεις και τη βοηθεια και κατανοηση οτυ συζυγου ολα θα ειναι πιο ευκολα..πρεπει να τα προλαβεισ ολα..και προσεξε την ψυχολογια σου γιατι αυτη περναει και στο μωρο..

με πολυ διαθεση και θετικη ενεργεια(ξεκινα να πινεισ motion)χαχα,..ολα θα εξελιχθουν ετσι πως πρεπει..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αννη μου καλοσώρισες στην παρέα μας!!

Πίστεψε με δεν είσαι η μόνη που σκέφτεται όλα αυτά..η ζωή μας περνάει απο πολλά στάδια..ένα στάδιο είναι και αυτο..ίσως να μπήκες λίγο απότομα σε όλο αυτο και χρειάζεσαι χρόνο να προσαρμοστείς..όσο για τις φίλες είναι λογικό να χαθειται..

Απολαυσε την οικογενεια σου..τις στιγμες με τα παιδια σου..ζησε τον ερωτα με τον άντρα σου..και γρηγορα θα νοιωσεις και παλι καλα

φιλια

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Annie να σας ζήσει το μωράκι και με το καλό το δεύτερο!είναι λογικό να σκέπτεσαι έτσι,σου έπεσαν όλα μαζί και σπίτι και δουλειές και το μωρο...όλα αυτά όταν έχεις συνηθίσει αλλιώς φέρνουν τα πάνω κάτω στην ζωή σου!έχεις όμως ένα γλυκό κοριτσάκι που κοιτώντας την βάζω στοίχημα πως θα παίρνεις κουράγιο κάθε μέρα,τον άντρα σου που σε αγαπάει και σε βοηθάει πολύ(σπάνιο αυτό για άντρα να σημειώσω).Όσο για τα κιλά;έρχονατι και φεύγουν και εγώ έχω μερικά παραπανίσια τώρα αλλά το παλεύω δεν θα με πάρει απο κάτω.Για τις φίλες σου καταλαβαίνω πως νιώθεις γιατί και εγώ χάθηκα με την κολλητή μου,είναι ανύπαντρη με άλλα ενδιαφέροντα πλέον απο τα δικά μου αλλά βλέπω το μωράκι μου και δεν με νοιάζει τίποτα.Και όσο για το αντισεξουαλική;και εγώ το ίδιο νιώθω,νομίζω είναι λογικό μετά απο μια εγκυμοσύνη να αισθανόμαστε έτσι,μέχρι να ανακτήσουμε πάλι τις δυνάμεις μας και τον παλιό μας εαυτό ;) ψυχραιμία λοιπόν και όλα φτιάχνουν.. :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Να ξεκαθαρίσω πως νιώθω ευλογημένη που έγινα μάνα,ξέρω πόσες γυναίκες το προσπαθούν και δεν το καταφέρνουν ή το καταφέρνουν μετά απο πολλές δοκιμασίες,ψυχολογικές,σωματικές και οικονομικές.

Μερικές φορές νιώθω να πνίγομαι.Λέω πως ίσως να μην είμαι φτιαγμένη για οικογένεια.Αισθάνομαι τύψεις για όλα αυτά που σας εκμυστηρεύομαι και κυρίως γιατί τα σκέφτομαι,υπάρχουν στο μυαλό μου.

Γενικότερα είμαι απαισιόδοξη και μπαίνω στο τρυπάκι της σύγκρισης.Με συγκρίνω με την μητέρα μου ή την αδερφή μου,στο θέμα της μητρότητας.

Στην αρχή πίστευα πως αυτά τα συναισθήματα δεν είναι φυσιολογικά.Άκουγα πως τα μωρά φέρνουν μόνο ευτυχία και κανείς δεν μου είχε μιλήσει για τις αγωνίες ή τις σκέψεις αν θα είναι καλά το παιδί σου,αν κάνεις το σωστό,αν του προσφέρεις τα κατάλληλα ... Αγχώνομαι πολύ και για το παιδί

Έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι κάποιον ειδικό.Ίσως ένας ψυχολόγος να με βοηθούσε...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν νομίζω να είσαι η μόνη που τα σκέφτεται όλα αυτά και σίγουρα δεν είσαι κακιά μάνα που σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Αν δεν το σκεφτόσουν θα ήσουν μάλλον ψεύτρα! Σίγουρα ήταν μεγάλη αλλαγή για τον τρόπο ζωής σου και για την καθημερινότητά σου και η δεύτερη εγκυμοσύνη ήρθε πολύ γρήγορα και πάλι. Είσαι πολύ τυχερή που έχεις τον άντρα σου να σε καταλαβαίνει και ίσψς είναι το κυριότερο αυτό. Κάποιον άλλον που θα μπορούσε να σας βιηθάει έχετε; πχ τη μητέρα σου; Θα ήταν καλό πιστεύω να κράταγε κάποιος το παιδί για να βγείτε σαν ζευγάρι, να χαλαρώσετε και να έρθετε πιο κοντά. Είναι δύσκολο αλλά προσπάθησε το!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Bembini είσαι πολύ αισιόδοξη και ομολογώ πως σε ζηλεύω.

Εγώ δυστυχώς είμαι απο τα άτομα που βλέπουν το ποτήρι μισό άδειο και όχι μισο γεμάτο.Όσο ήμουν μικρή μου τόνιζαν μόνο τα αρνητικά μου στοιχεία,προφανώς για να τα διορθώσω ,όμως αυτό είχε αντίθετο αντίκτυπο σε εμένα.Αυτά που έβλεπα τότε,συνεχίζω να τα βλέπω ακόμη μόνο που στην λίστα έχουν προσθεθεί και άλλα τόσα.

Ναι,όταν μου χαμογελάει το παιδάκι μου τα ξεχνάω όλα και λέω χαλάλι!

Μερικές φορές με πιάνει αυτή η απαισιοδοξία που έχω τώρα ... Περνάει αλλά ξαναέρχεται!Δεν με ξεχνά!

Ήμουν αλλιώς ρε γαμώτο ... Ντυνόμουν στην τρίχα,μακιγιαριζόμουν,κάθε δύο μέρες πήγαινα κομμωτήριο και ήμουν ευχαριστημένη με την εμφάνιση μου.Τώρα είμαι όλη την ημέρα με τις πιτζάμες,μέσα στο σπίτι φυσικά!,δεν έχω χρόνο να πάω στο κομμωτήριο,όσο για μακιγιάζ,οι μαύροι κύκλοι δεν καλύπτονται ούτε με ...στόκο,η κοιλιά μου έχει χαλαρώσει,απέκτησα κυτταρίτιδα και ραγάδες.Φυσικά ούτε λόγος για τα παλιά μου ρούχα,τα χαμηλοκάβαλα τζίν παντελόνιθα ή τα ψηλοτάκουνα παππούτσια!Θέλω να πάω γυμναστήριο ή σε έναν διατροφολόγο αλλά πού χρόνος ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Προσπαθησε να ηρεμησεις και να τα βαλεις ολα σε μια σειρα.το μωρο σου αφηνε το λιγο σε καμια γιαγια και πηγαινε καμια βολτιτσα με τις ελευθερες φιλες σου,που μολις τις τηλεφωνησεις ειμαι σιγουρη πως θα χαρουν πολυ να σε δουν.

Τα κιλακια ξεχασε τα διοτι εισαι ξανα εγκυουλα και θα βαλεις και αλλα λιγα ακομη.θα τα χασεις μετα τη γεννηση του 2ου παιδιου σου.

το θετικο ειναι πως θα ε4χουν μικρη διαφορα ηλικιακα και θ;ασαι τοσο νεα οταν θα ξεπαιδιασεις που λενε!θα χασεις τα κιλακια σου και θα πηγαινεις ταξιδακια με τονβ αντρουλη σου και θα ανακτησεις την αυτοπεποιθηση σου!!!

τη πεθερα ξεχνα την,δεν υπαρχει.κι αμα δεν γουσταρεις να την βλεπεις αποφευγε την.αφηνε την τη μικρη και πηγαινε για ψωνια η για κανα καφεδακι.προσοχη οχι για πανω απο 2 ωρες διοτι παλι θα εχει να λεει.χαχαχαχα

αμα θελεις για πολυ ωρα να βγεις,τοτε αφηνε το στη μαμα σου η στην αδερφη σου,αυτες δεν θα σε παρεξηγησουν.

επισης να σκεφτεσαι οτι οι ορμονες σου παλι τρελαθηκαν οποτε το τοσο το κανεις αλλο τοσο,καθωτι εισαι παλι εγκυουλα.

μην μασας καθολου!!!και μονο που σκεφτεσαι μηπως δεν εισαι καλη μαμα,αυτο σημαινει πως εισαι!!!αν δεν γουσταρεις να αφησεις καπου τη κυκλιτσα σου για να πας βολτα,τοτε παρτη μαζι σου,ειμαι σιγουρη πως θα απολαυσει μια βολτα με τη μαμα στα μαγαζια!!!κοριτσακι δεν ειναι???

φιλακια πολλα!!!τα καλυτερα ερχονται!!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Είναι πολύ ανήσυχη και φοβάμαι να την αφήσω στις γιαγιάδες.Την μια και μοναδική φορα που την κράτησε η πεθερά μου,μας πήρε τηλέφωνο μετά απο μισή ώρα και μας είπε οτι κλαίει και δεν ξέρει τί να κάνει.

Χμμμ...Δεν έχεις άδικο σε αυτό που λές.Μου αρέσει που θα έχουν μικρή διαφορά και ξέρω πως θα ζοριστούμε πολύ για αρκετά χρόνια.

Πάντως κορίτσια ευχαριστώ.Ήθελα πολύ να τα βγάλω απο μέσα μου και η βοήθεια σας ήταν πολύτιμη!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

-Annie-καλημερα κ καλη χρονια κοπελα μου δεν εισαι η μονη που νιωθεις ετσι κ εγω εχω ενα αγορακι 6 μηνων κ η ζωη μου ειναι περιπου οπως κ η δικη σου ολη μερα στο σπιτι με το μωρο κ τις πυτζαμες, δεν παω σχεδον πουθενα γιατι κ εγω μια μερα που τον αφησα στη μανα μου εκλεγε κ ναι με πηραν τηλ γιατι δεν μπορουσαν να τον ηρεμησουν ;) επισης εχω μεγαλο ανχος για το αν τον μεγαλωνω σωστα κ ναι μαλον εγινα πιο ανχοδης απ'οτι ημουν κ γκρινιαρα....για να φανταστεις ο αντρας μου λεει νομιζα πως θ'αλαζες με το μωρο οτι θα ηρεμουσες κ εγω ξερεις τι του απαντω ναι αλαξα προς το χειροτερο ;)

ελπιζω να ειναι κατι που θα περασει συντομα ομως κ πως ολα θα βρουν το δρομο τους θα φτιαξει ο καιρος θα περνω το καροτσι για βολτες κ μαλον θα εχω κ εγω καλυτερη διαθεση... ;)

με το καλο κ το αλλο σου μωρακι :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ Κ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΑΝΝΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ Κ ΕΓΩ....

26 ΧΡΟΝΩΝ..ΠΡΩΙΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ,ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ,ΚΟΚΕΤΑ Κ ΑΔΥΝΑΤΗ :P

ΕΜΕΝΑ Ο ΜΠΕΜΠΑΚΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 3+ΜΗΝΩΝ Κ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΙΧΑ ΤΕΤΟΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ...ΕΩΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ(ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΧΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ..ΑΦΟΥ ΕΚΛΑΙΓΑ ΜΕ ΛΙΓΜΟΥΣ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΤΡΑΒΟΥΣΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ)

ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ,ΕΧΩ ΔΕΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Κ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΩ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ...

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ ΚΤΛ..ΟΛΕΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΑΝΕ Κ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΤΩΡΑ...ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ..

ΘΑ ΕΣΚΑΓΕΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟΥΔΑΚΙ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΜΕ ΟΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝ ΗΣΟΥΝ "ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ"ΜΑΜΑ??

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΤΛ...ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΠΛΕΟΝ :(:( ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ.........................

ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ??ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΓΛΥΚΑΘΟΥΜΕ 1+ΧΡΟΝΟ!!!!ΑΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΥΛ..ΑΥΤΟ ΠΑΛΙ??!!ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΗΣΙΑ ΚΙΛΑ ΟΠΟΤΕ ΠΑΩ ΝΑ ΣΚΥΨΩ "ΞΕΧΥΛΙΖΩ"ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΤΑ?? :woohoo: :woohoo: :woohoo: ΑΥΤΟ ΕΙΝΕΙ ΣΕΞΙ ΣΤΥΛ!!!ΧΙ,ΧΙ

ΚΟΥΡΑΓΙΟ..ΒΑΛΕ ΧΡΩΜΑ ΕΣΥ ΣΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ(ΓΙΑΤΙ ΟΝΤΩΣ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ..ΟΣΟ Κ ΑΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ...ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΣΤΑΔΙΟ)Κ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...ΕΔΩ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΜΩΡΟΥΛΑΚΙ ΣΟΥ :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΟΛΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΛΙΓΟ Η ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ANNIE EΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΞΗΣ:ΑΝ ΔΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΕΣΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.ΕΦΟΣΟΝ ΒΟΗΘΑΕΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ,ΑΣΕ ΤΟΥ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΦΙΛΕΣ,ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΣΟΥ,Ο,ΤΙ Σ'ΑΡΕΣΕΙ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΙΛΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ.ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΙΑ.ΑΥΤΟ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ.ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΝΑ ΜΗ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ.ΤΟ ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΞΕΜΠΛΕΞΕΙ ΠΟΛΛΑ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟΥΛΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ....ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΔΥΣΚΟΛΕΨΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΕΛΕΓΞΕΙΣ ΕΓΚΑΙΡΑ .ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΣΟΥΝ.ΕΝΝΟΩ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΕΞΑΡΤΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.ΖΗΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ.ΕΠΙΜΕΝΩ Σ'ΑΥΤΟ.ΕΚΛΑΙΓΕ Η ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ?ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ Σ Ε Ν Α ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ.ΤΟ ΔΙΚΑΙΕΙΣΑΙ.ΦΙΛΙΑ-ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Θα συμφωνησω κ εγω με αυτα που λεει η Ναυσικα.Ειπε τη σωστη κουβεντα "τη δυναμη θα τη βρεις μεσα σου".Ολα απο εκει ξεκινανε.περασα κ εγω απο αυτη τη φαση κ πολυ πιο δυσκολα ακομα.Τα εχω πει τα δικα μου,να μην επαναλαμβανομαι.Σφιξε τις γροθιες σου,πατα γερα στα ποδια σου κ προσπαθησε μεσα απο την καθημερινοτητα σου να βρεις πραγματα που θα μπορουσαν λιγο να σε κανουν να χαλαρωσεις.Οσο για τα κιλα που λες,εγω θα σου πω οτι οταν ειμουν εγκυος στην κορη μου πηρα 40 κιλα!Και αυτο γιατι απο τα προβληματα που ειχα τοτε,ειχα βρει διαφυγη στο φαγητο.Οσο ειμουν εγκυος δεν καταλαβαινα τι εκανα στο σωμα μου,οταν γεννησα ομως το σοκ που επαθα μολις με ειδα στον καθρεφτη ειταν μεγαλο.Ομως σιγα-σιγα μονη μου,καταφερα να ξεφυγω απο ολο αυτο,τα κιλα χαθηκαν χωρις να το καταλαβω,βρηκα λυσεις.Αυτο πρεπει να κανεις.Η αποψη μου ειναι να μην μπλεξεις με ψυχολογους κ τετοια κ προς Θεου μην παρεις φαρμακα,ασε που δεν επιτρεπεται στην κατασταση σου(λογω εγκυμοσυνης).Ειναι η στιγμη που πρεπει να αποδειξεις στον εαυτο σου ποσο δυνατη εισαι.Πιστεψε με οταν θα περασουν ολα αυτα κ θα εχεις βρει τους ρυθμους σου,θα κοιτας πισω κ θα νοιωθεις πολυ περηφανη για σενα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ευχασριτώ για τις συμβουλές!

Θα ακουστεί κακό αν πω πως νιώθω πολύ καλύτερα που υπάρχουν κάποιες συμπάσχουσες;Παίρνω δύναμη.

Έχετε δικιο,πρέπει μόνη να βοηθήσω τον ευατό μου για να είμαι καλύτερα όταν θα έρθει και το δεύτερο μωρό.

Θα ακολουθήσω τις συμβουλές σας.Θα το προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ.

Νιώθω πολύ καλύτερα,απ'ότι ήμουν πριν 2 ημέρες

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πόσο σε καταλαβαίνω...το Σεπτέμβριο έληγε η άδειά μου και επιτέλους μετά από 2 χρόνια μοναξιάς και ψυχολογικών, ξεκίνησα όλο χαρά τη δουλειά μου...δεν μπορείς να φανταστείς πως αισθανομουν...τέτοια δημοσιος υπάλληλος μια φορα στ;α χρονικά!!Κι όμως..δεν πρόλαβα να ξεκινήσω και 20 μέρες αργότερα κάνω και τεστ και βγαίνει θετικό...και 3 μήνες μετά δηλαδή Δεκέμβριο πήρα ξανά άδεια ...για 2 χρόνια πάλι !!!!!Ολοι στις δουλειές τους κι εγώ κλεισμένη στο σπίτι με ένα πιτσιρίκι σκανταλιάρικο , που μόλις πριν λίγη ώρα έλουσε όλη την κουζίνα με γάλατα...το πιο αθώο που έχει κάνει..κι εγώ χαμένη με όλους και με όλα...τα κιλά να αυξάνονται , να κοντεύω να γίνω κήτος και ο άντρας μου΄στη δουλειά να συναναστρέφεται με γυναίκες σε καλύτερη κατάσταση από εμένα στο σπίτι..ένα είναι σίγουρο..περνάμε μια φάση επειδή μεγαλώνουμε παιδιά..και το να μεγαλώνεις παιδί δεν είναι και το πιο ευκολο πράγμα! Πάρτο απόφαση λοιπόν ότι θα στριμωχτείς για μερικά χρονάκια(2-3 νομίζω είναι και πολλά!!) και θα δεις μετά που θα ομαλύνουν κάπως τα πράγματα. Βέβαια μη σταματάς να ζητάς τη βοήθεια του συζύγου σου και όσως μπορουν και θέλουν να σε βοηθήσουν όπως επίσης και να μη σταματήσεις να περιποιήσαι όσο μπορείς την εμφάνισή σου!!Να σηκώνεσαι κάθε μέρα αισιόδοξη και έτοιμη να αντιμετωπίσεις την κάθε δυσκολη κατάσταση που σε περιμένει με το μωρό. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο..ΥΠΟΜΟΝΗΗΗΗΗΗ!!!!:) Σε καταλαβαίνω και σε καταλαβαίνουμε πιστεύω πολλές εδώ μέσα!!!!;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα και καλωσόρισες στην παρέα μας!

Έχεις και το όνομα της κόρης μου... ;)

Δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν βρέθηκα ποτέ σε παρόμοια φάση αλλά μπορώ να το φανταστώ :dry:

Έχω περάσει απο άλλου είδους ψυχολογικές διακυμάνσεις,εντελώς διαφορετικές απο τις δικές σου,και στις δύο μου εγκυμοσύνες.

Δυστυχώς η δεύτερη τελείωσε άσχημα,με εμένα και τον σύντροφο μου κομμάτια και το μωράκι μας κάπου στον ουρανό :(

Απο τα πρόθυρα μελαγχολίας έχω περάσει τρεις φορές.Καμία όμως δεν έμεινα!Όσο για απογοήτευση με τον ευατό μου του τύπου''δεν είμαι αρκετά εκλυστική'',''δεν έχω κάποιον να μιλήσω''πέρασα πάρα πολύ έντονα στην εφηβεία μου.Όπως λες και εσύ,έτσι και εμένα,έφευγε και ερχόταν...Τίποτα σταθερό.

Τα αντιμετώπισα όλα με βόλτες,ψώνια,καινούριες γνωριμίες,ευχάριστα τραγούδια,παρέα και συζήτηση με άτομα που με έκαναν να νιώθω καλά.

Είναι κάτι παροδικό,ίσως επειδή σου πέσανε όλα μαζί και οι αλλαγές στην ζωή σου ήταν ξαφνικές.

Θα μπορούσα να σου αναλύω το θέμα για ώρες.

Εν κατακλείδι,σκέψου θετικά!!!Σκέψου όλα αυτά που σε περιμένουν,τις όμορφες στιγμές που έρχονται όσο θα μεγαλώνουν τα παιδάκια σου!Μην βλέπεις τα αρνητικά.Μην κάνεις πράγματα που δεν θέλεις και που σε επηρρεάζουν αρνητικά!

Αυτά απο εμένα ;)

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και με το καλό το νέο μέλος! :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αννη γειά κ με το καλό το μωρακι.Άμα σε γνωρίσω θα γίνουμε καλύτερα και οι δύο πίστεψε το.Και εγώ ακριβώς έτσι νιώθω.2χρόνων είναι το κοριτσάκι μου.Δεν εχω γονείς να με βοηθήσουν κανέναν η μόνη διασκέδαση είναι η δουλειά (4ωρη)που κατάντησα ε..Εχω να παω για ποτό 3 χρόνια εγώ που έβγαινα κάθε βράδυ.Εχω κρίσεις κλαίω ο άντρας μου με θεωρεί ανώριμη ενώ στη δουλειά με καταλαβαίνουν.Ξέρεις τι σκέφτομαι κ για σένα πιο πολύ που σαι κ έγκυος.Να βρίσκαμε μια γυναίκα να κρατάει το παιδί μας έμπιστη πάντα τουλάχιστον να κάνουμε κάτι να ξεφεύγουμε.Αλλιώς θα τρελαθούμε.28 είμαι κ εγώ κ νιώθω γριά!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...